ေတာင္တန္းေပၚမွာ ခရီးသြားျခင္း (သို႕) Shimla

ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ စေန ေန႕ကေတာ့ Chandigarh ကေန 104 km ေလာက္ ေဝးတဲ့ Shimla ေတာင္ကို တကၠစီနဲ႕ သြားခဲ့ပါတယ္။ အားလံုးေပါင္း ခုနွစ္ေယာက္ပါ။ ကိုယ္နဲ႕ အတူတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ တစ္ေယာက္ကလည္း မလိုက္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးေတြကလည္း ေဝးတယ္.. မနက္ေစာေစာ ထရမွာ ဘာညာနဲ႕ မလိုက္ၾကပါဘူး။ (အစက ၆ နာရီ ခြဲ သြားဖို႕ စီစဥ္ထားတာ ကားက မလာတာနဲ႕ ၈ နာရီခြဲမွ သြားျဖစ္ပါတယ္)။ ေယာက်္ားေလး ေလးေယာက္ (မြန္ဂိုလီးယား  ၁၊ အီဂ်စ္ ၂၊ နမီးဘီးယား ၁)၊ မိန္းကေလးက ကိုယ္ရယ္၊ က်ဴးဘားက ၁ ေယာက္၊ ဆူဒန္က ၁ ေယာက္ သံုးေယာက္ပါ။

Shimla ေတာင္ဟာ အျမင့္ေပ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ ျမင့္ျပီး အိႏၵိယ ရဲ႕ ေႏြရာသီ အပန္းေျဖစခန္း တစ္ခုပါ။

Chandigarh ကေန မနက္ ၈ နာရီ ခြဲေလာက္ ထြက္ခဲ့တာ ေတာင္ေျခကို ၁၂ ခြဲေလာက္မွ ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေတာင္တက္လမ္းကို ေနာက္ထပ္ ၃ နာရီေလာက္ ထပ္တက္ရပါတယ္။ ရာသီဥတုကေတာ့ မႏၱေလးနဲ႕ ျပင္ဦးလြင္ ကြာသလိုပဲ ကြာပါတယ္။ ေန႕ခင္းေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာကို ရာသီဥတုက သိသိသာသာ ေအးလာပါတယ္။ ေနပူရွိန္ေၾကာင့္ အေႏြးထည္ ဝတ္ရေလာက္ေအာင္ မဟုတ္ေပမယ့္ ေျမျပန္႕နဲ႕ မတူတာေတာ့ သိသာပါတယ္။

ေတာင္တက္လမ္းမွာ သြားေနေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေတာင္ၾကီး၊ ျပင္ဦးလြင္ သြားတဲ့ လမ္းေတြကို သတိရမိပါတယ္။ ေတာင္နံရံ တစ္ဖက္၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ဖက္ နဲ႕ လမ္းကလည္း တစ္လမ္းသြားပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလမ္းမွာ ကုန္ကား အလတ္စားေတြလည္း သြားလာေနၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြလည္း ျပင္ေနတုန္းပါ။ လမ္းက သိပ္မမတ္ေပမယ့္ ေၾကာက္တတ္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာ နည္းနည္း ေကာင္းပါတယ္။

 

Shimla ျမိဳ႕ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ ဟိုတယ္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ၊ လူေနအိမ္ေတြ ေဆာက္ထားတာပါ။ ကိုယ္ေတာ့ အဲဒီလို ရႈခင္းမ်ိဳး ခုမွ ျမင္ဖူးတာပါ။ ေဆာက္ထားတာကလည္း တစ္ထပ္ ႏွစ္ထပ္တင္ မကပါဘူး၊ အထပ္ျမင့္ တိုက္ခန္းေတြပါ။ အခုလည္း ေဆာက္လက္စ ေတြက ေဆာက္ေနဆဲပါပဲ။

ေတာင္တစ္ထပ္ တက္လိုက္တိုင္း အေပၚဘက္ ေတာင္ေစာင္းက တိုက္ေတြ၊ တစ္ဖက္ျခမ္း ေတာင္ေစာင္းက တိုက္ေတြကို ျမင္ေနရပါတယ္။ 

လမ္းကလည္း သြားရင္း သြားရင္းနဲ႕ ဆံုးကို မဆံုးႏိုင္ေတာ့ သလိုပါပဲ။ မနက္ကတည္းက ထြက္လာၾကတာမို႕ ေန႕ခင္းေလာက္မွာ ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္ခ်င္တဲ့ ျပႆနာကလည္း စလာပါတယ္။ ဆူဒန္ မိန္းကေလးက အေရးေပၚေနျပီ၊ Bath Room ရွာေပးလို႕ ေအာ္ေပမယ့္ ဒရိုင္ဘာက ရပ္မေပးပါဘူး။ အနီးအနားမွာလည္း ဘာဆိုင္မွ မရွိတဲ့ ေနရာ ေရာက္ေနျပန္ေရာ...။ Kufri ေရာက္ေတာ့မွာ ေရာက္ေတာ့မွာ ဆိုျပီး တကယ္တမ္းက် ေဝးေနေသးျပန္ေရာ။ အဲဒါနဲ႕ပဲ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုကို ေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဝင္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီ ဆိုင္က အိမ္သာ ဆိုတာလည္း ညစ္ပတ္ေနျပန္ေရာ...။

Shimla လမ္းဆံုးကို မေရာက္ခင္ Kufri Resort ကို ခဏ ဝင္ပါတယ္။ Nature Park ေတာ့ ရွိေပမယ့္ အတြင္းကိုေတာ့ မဝင္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ျခားေတာ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။

တိုက္ခန္းေတြ မရွိတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ သဘာဝ ထင္ရွဴးေတာေတြပါ...။ ေတာင္အနိမ့္ပိုင္းတုန္းက ထင္ရွဴးပင္ေတြက တစ္မ်ိဳး...။ ေတာင္ အျမင့္ပိုင္းက်ေတာ့ ထင္ရွဴးပင္ေတြက တစ္မ်ိဳးပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့တဲ့ ထင္ရွဴးပင္ အၾကီးၾကီးေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါ။ Shimla ေတာင္ဟာ ဟိမဝႏၱာေတာင္ရဲ႕ အနိမ့္ပိုင္း ေတာင္တန္း တစ္ခုပါ။

ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာလည္း ေတာင္ေတြ မ်ားေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ေတာင္ေတြကို ၾကည့္ရတာ သေဘာက်ပါတယ္။ ေတာင္တန္းေတြဆီ သြားရတာကိုလည္း သေဘာက်ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္လည္း ရႈခင္းေကာင္းေကာင္း မေတြ႕ရ၊ ေလွ်ာက္သြားစရာလည္း ေနရာ သိပ္မရွိေတာ့ လာမိတာ မွားတယ္လို႕ေတာင္ ေျပာၾကပါတယ္။ ကိုယ္တို႕ ေမွ်ာ္လင့္တာက google မွာ ရွာၾကည့္လို႕ ေတြ႕ထားသလို အေပၚယံ ေတာင္ထိပ္ပိုင္းမွာ ႏွင္းဖံုးေနတဲ့ ေတာင္ၾကီး တစ္ခု ေတြ႕ရမယ္လို႕ ထင္ထားၾကလို႕ပါ။ အခုက ေဆာင္းတြင္း မေရာက္ေသးလို႕လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကိုယ္တို႕ေရာက္ခဲ့တာက ကားလမ္း ရွိတဲ့ ေနရာေလာက္ပဲမို႕ ေတာင္လည္း မတက္ခဲ့ရတာနဲ႕ သိပ္လွတဲ့ ရႈခင္းမ်ိဳး မေတြ႕ခဲ့ရတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ 

၃ နာရီခြဲေလာက္ မွာ Shimla ဟာ ဒါပဲ လို႕ တကၠစီသမားက ေျပာေတာ့ လမ္းေပၚမွာပဲ ခဏရပ္၊ ဓါတ္ပံုေလး ဘာေလး ရိုက္ျပီး ျပန္လာခဲ့ၾကရတာပါ။ ညအိပ္ဖို႕ အစီအစဥ္မရွိပဲ ေန႕ခ်င္းျပန္မွာမို႕ ဘယ္မွ ေလွ်ာက္သြားဖို႕လည္း အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲလို ခ်က္ခ်င္းျပန္တာေတာင္ ဟိုတယ္ကို ည ၉ နာရီ ထိုးကာနီးမွ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ ညစာကိုေတာ့ လမ္းက Macdonald မွာ စားခဲ့လို႕ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညစာမရွိေတာ့ေပမယ့္ Ice Cream ေလးေတာ့ စားလိုက္ၾကပါေသးတယ္။

ရိုက္ခဲ့တဲ့ ရႈခင္းပံု အမ်ားစုကလည္း ကားေပၚကေန လွမ္းရိုက္တာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕ ကားခဏရပ္ျပီး ဆင္းရိုက္ၾကပါတယ္။  Google မွာ ရွာၾကည့္ထားသေလာက္ေတာ့ ပံုေကာင္းေကာင္း မရခဲ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ကေတာ့ ေတာင္တန္းေပၚမွာ ခရီးသြားရတာကိုပဲ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်ခဲ့ပါတယ္။

သိဂၤါေက်ာ္