မက တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ပါပဲ
ကၽြန္ေတာ္ကသာ လွဳပ္ခတ္ေနတာ
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးလည္း မဟုတ္ပါပဲ။
အျပင္မွာေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က ထက္ျမက္တဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္
မ ေရွ႕ မွာေတာ့
ယုန္သူငယ္လို ႏူးညံၾကင္နာတတ္သူ။
ေတာက္ပ စူးရွတဲ့
မ မ်က္ဝန္းလွလွေတြရဲ႕ အၾကည့္ေအာက္
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ လိမ္ညာမေျပာဝံ့။
နူးညံေမႊးပ်ံတဲ့ ဆံႏြယ္ ရွည္ရွည္ေတြကို ခ်စ္တယ္
ထင္ထင္လင္းလင္း မ်က္ခံုးေအာက္က
ထက္ထက္ျမက္ျမက္ မ်က္ဝန္းေတြကို ခ်စ္တယ္
နွာတံ စင္းစင္းေလး ေအာက္က
နွင္းဆီေသြး ႏွဳတ္ခမ္းဖူးေလးကို ခ်စ္တယ္။
အလွမျပင္တတ္တဲ့
သနပ္ခါးပါးပါး မ်က္ႏွာေလးကို ခ်စ္တယ္။
ခပ္ျမန္ျမန္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ေပမယ့္
ဣေျႏၵပ်က္မသြားတဲ့ ကိုယ္ဟန္လွပံုေလးကို ခ်စ္တယ္
ျမန္မာဆန္ဆန္ အျမဲဝတ္တတ္ေပမယ့္
ေပ်ာ့ညံညံ မိန္းမပံု မေပါက္တဲ့
ဆံုးျဖတ္ လုပ္ကိုင္တတ္တာေတြကို ေလးစားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ မရွိလည္း
မ က ဘာမွ မျဖစ္ဘူးလို႕ ထင္ရေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့
ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ ျဖစ္သြားေလာက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို လြမ္းရင္ေတာင္
မ က အမ်ားမသိေအာင္ ၾကိတ္ငိုမယ့္သူ
ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းပံုကေတာ့
အမူအရာ ပ်က္လြန္းလို႕
တစ္ေလာကလံုး ရိပ္မိေလာက္တယ္။
သိဂၤါေက်ာ္
23.12.2017