27 March, 2012

ေရာက္ခဲ့သမွ် ရိုက္ခဲ့သမွ် ၁

စာမေရးျဖစ္တာလည္း အေတာ္ၾကာသြားပါတယ္..။ ေလာေလာဆယ္လည္း မေရးႏိုင္ေသးတာမို႕ ဘေလာ့ကို ပစ္ထားရာမက်ေအာင္ ရိုက္ခဲ့သမွ် ပံုေလးေတြ တင္လိုက္ပါတယ္။

Netherland က Groningen ျမိဳ႕ေလးကို ေရာက္ကတည္းက ေလွ်ာက္ထားတဲ့ resident permit က တေလာကမွ (ေရာက္္တာ သံုးလေက်ာ္ေလာက္ ရွိမွ) က်လာတာမို႕ Dutch Immigration and Naturalisation Service (IND) ရွိတဲ့ တစ္ျခားျမိဳ႕ကို သြားယူခဲ့ရပါတယ္။ Groningen ကေန ရထားနဲ႕ ၁ နာရီခြဲေလာက္ သြားရတဲ့ Zwolle ျမိဳ႕ပါ။ သြားတဲ့ ေန႕က ေနသာမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ထားေပမယ့္ တစ္ေနကုန္ တိမ္ထူေနလို႕ ဓါတ္ပံုေတြလည္း သိပ္မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။ ဒီအနီးအနား ျမိဳ႕ေတြမွာေတာ့ ေရွးက်တဲ့ Church ေက်ာင္းေတြ၊ နာရီစင္ေတြကပဲ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ပံုစံေတြနဲ႕ အဲဒီျမိဳ႕ေတြရဲ႕ Tourist attraction ေနရာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ Zwolle ျမိဳ႕ထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားျပီး ရိုက္ခဲ့တဲ့ ပံုတစ္ခ်ိဳ႕ပါ။

ECO Drome (amusement park and zoo) က အဲဒီေန႕က ပိတ္တယ္ ဆိုတာနဲ႕ အထဲကိုေတာ့ မဝင္ခဲ့ရပါဘူး။




   Sassenpoort






   The Pepperbus


    Zwolle Station

ေအာက္က ပံုေတြကေတာ့ Groningen ျမို႕နယ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ Slochteren ရြာက Fraeylemaborg ဆုိတဲ့ အေဆာက္အအံုပါ။ Groningen Central Station ကေန bus ကားစီးသြားရင္ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ စီးရပါတယ္။




 



Fraeylemaborg ကအျပန္ ကားေစာင့္တဲ့ ေနရာနားမွာ ရိုက္လာတာေတြပါ။

သိဂၤါေက်ာ္

22 March, 2012

ကဗ်ာနတ္သမီး


ကဗ်ာမဖတ္တဲ့လူေတြ တိုးခ်င္တိုး ေလွ်ာ့ခ်င္ေလွ်ာ့၊
ကဗ်ာ ကေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနေလရဲ႕။
ကဗ်ာမရွိတဲ့ ျမိဳ႕
ကဗ်ာမရွိတဲ့ ရြာ
ကဗ်ာမရွိတဲ့ ႏိုင္ငံ
ခင္ဗ်ားတို႕ ရွာျပစမ္းပါ၊
အနည္းဆံုး
ကဗ်ာကို ေပြ႕ဖက္သူ
တစ္ေယာက္တေလေတာ့..
ရွိခဲ့တယ္၊ ရွိေနတယ္၊
ထြက္ေပၚလာဦးမွာပဲ။
ကဗ်ာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူေတြ ရဲ႕
ႏွလံုးသားထဲက ပြင့္လာတဲ့ ပန္း
ဘယ္ေတာ့မွ မညိႈးနြမ္းဘူး။

ဘာသာစကားေတြ
တင္စားခ်က္ေတြ
စကားလံုးေတြ
အမည္တပ္ပံုကြဲလြဲတာေတြ
တိုတာ ရွည္တာ
ဘာညာသာရကာေတြ
က႑ေတြ ခြဲခ်င္သလိုခြဲ
ကဗ်ာကေတာ့ ကဗ်ာပါပဲေလ။

စစ္မီးလွ်ံေတြထဲမွာ ေရစင္ျဖစ္တယ္
စနစ္ဆိုးေတြထဲမွာ ထြက္ေပါက္ျဖစ္တယ္
ေခတ္ေရစီးထဲမွာ အသာတၾကည္ေမ်ာခဲ့တယ္
အခ်စ္အလြမ္းေတြနဲ႕လည္း ႏုရြတတ္သူျဖစ္တယ္
ဝမ္းနည္းအားငယ္မႈေတြကိုလည္း ေျဖသာေစသူျဖစ္တယ္
လူတိုင္းအတြက္ ထပ္တူညီတဲ့ၾကယ္ ျဖစ္တယ္
သူဟာ ငါတို႕ အားလံုးရဲ႕ နတ္သမီးျဖစ္တယ္။

သိဂၤါေက်ာ္


(World Poetry Day မကုန္ခင္ေလးမွာ ေရးျဖစ္လိုက္တဲ့ အမွတ္တရ ကဗ်ာပါ)
 

16 March, 2012

အညၾတ အထီးက်န္ၾကယ္


ၾကယ္ကေလး တစ္လံုး
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ လင္းေနတယ္
ဟိုအေဝး ေကာင္းကင္ယံမွာ။
လ သာျခင္း မသာျခင္း ေရာ၊
ၾကယ္စုေတြ စကားတီးတိုးဆိုတာ မဆိုတာေရာ၊
သူနဲ႕ မဆိုင္သလိုပ။
ဣေျႏၵၾကီးတစ္ခြဲသားနဲ႕
အထီးမက်န္ခ်င္ေယာင္လို႕။
တိမ္တစ္စကို တိတ္တခိုး စြဲလမ္းဖူးတာ
သူမဟုတ္သလို။
ျဖတ္ေလွ်ာက္ဖူးတဲ့ နတ္သားတစ္ပါးကို
ေမွ်ာ္ေနခဲ့ဖူးတာ သူမဟုတ္သလို။

ၾကယ္ကေလး တစ္လံုး
သူကိုယ္တိုင္ ေလာင္ကၽြမ္းမႈကို ေမ့ေလ်ာ့လို႕
အေဝးက ၾကယ္ကေလးေတြရဲ႕
ေလာင္ကၽြမ္း ေၾကြက်မႈကို သနားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႕။

ၾကယ္ကေလး တစ္လံုး
သူ႕ကိုယ္သူေတာ့
ေလာကၾကီးကို အလင္းေပးေနတယ္လို႕ အထင္တၾကီးနဲ႕
တကယ္တမ္းေတာ့လည္း
သူ႕တည္ရွိမႈကို ဘယ္သူကမွ အထူးတလည္ဂ႐ုျပဳမေန။

ၾကယ္ကေလး တစ္လံုး
ဟိုအေဝး ေကာင္းကင္ယံမွာ
မေၾကြမခ်င္းေတာ့ လင္းေနဦးမယ္။

သိဂၤါေက်ာ္

10 March, 2012

လက္ထပ္ျခင္း သို႕ တံခါး


အဲဒီမွာ
ႏွစ္ေယာက္အတူ ဖြင့္မွ ပြင့္မယ့္
တံခါးတစ္ခ်ပ္ရွိေလရဲ႕
လက္ကမ္းျပီး အတူ
ဖြင့္မယ့္သူ ရွိခဲ့ရင္ ဝင္သြား
ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထြက္သြားဖို႕ေတာ့
မစဥ္းစားေလနဲ႕
တစ္စံုတစ္ခုေတာ့
ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း အထိမ္းအမွတ္နဲ႕
မင္း ထားခဲ့ရလိမ့္မယ္။
အျပင္က လူအားလံုး သိေအာင္လည္း
အမွတ္အသားတစ္ခု မင္းကို
မွတ္ေပးလိုက္လိမ့္မယ္။

အဲဒီတံခါးရဲ႕ အတြင္းမွာ
ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူေတြက
ဝင္ခြင့္မရေသးတဲ့ သူေတြကို
သနားစရာ ရယ္လို႕ ထင္။
အဲဒီတံခါးရဲ႕ အတြင္းမွာ
မေပ်ာ္ႏိုင္ သူေတြက
အျပင္လူေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈကို အားက်လို႕။

လက္တစ္စံု တြဲထားျပီးသားသူေတြက
အဲဒီ တံခါးအတြင္း ဝင္ခြင့္ရဖို႕
အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လို႕...။

အဲဒီ တံခါး အတြင္းက
ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စရာေတြကို
သိမ္းပိုက္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔
ဖြင့္ႏိုင္ဖို႕ရာ လက္တစ္စံုကို
ရွာေနဆဲသူေတြလည္း ရွိ။

အဲဒီ တံခါး အတြင္းက
ပုတ္အဲ့အဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြကို
ၾကိမ္ဖန္တစ္ရာ ၾကားေနက်မို႕
အျပင္မွာပဲ ေပ်ာ္ေတာ့မယ္ရယ္လို႕
တြဲလက္တစ္စံု မရွာလိုသူေတြလည္း ရွိ။

အဲဒီ တံခါးရဲ႕ အတြင္းမွာ
မင္းအတြက္ အမွန္တကယ္
ဘာရွိမယ္ဆိုတာ
မင္း ဝင္ၾကည့္မွသာ သိႏိုင္မယ္။

အဲဒီ တံခါးရဲ႕ အတြင္းဘက္ကို
ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႕ အတြက္လည္း
မင္း အတြက္ ကမ္းတဲ့လက္ကို
ယံုၾကည္မွသာ ျဖစ္လိမ့္မယ္။


သိဂၤါေက်ာ္

05 March, 2012

ေမွာင္သြားတဲ့ ေန႕


ထားခဲ႕ရက္တာ ကၽြန္ေတာ့္အျပစ္လို႕ပဲ
ဆိုပါေတာ့ မ ရယ္..
တကယ္ေတာ့
မ အတြက္ နန္းေတာ္တစ္ခု
ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္က
ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္သတ္ခဲ့တာပါ။

မ မရွိတဲ့ ေန႕ရက္ေတြမွာ
အသားက်ေနျပီ လို႕
ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ညာရင္း...
ေပ်ာ္မယ္ ထင္လို႕ စၾကည့္ခဲ့တဲ့
ထင္ေယာင္ထင္မွား အခ်စ္ေတြနဲ႕
ေပ်ာ္ဟန္ ေဆာင္ၾကည့္ဖူးပါရဲ႕။
ကၽြန္ေတာ့္ ဆဲလ္တိုင္းကကို ျငင္းဆန္
ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းျပန္လွန္လို႕ မရတဲ့ အျဖစ္။

အစားထိုး မရႏိုင္တဲ့ အခ်စ္တစ္ခု ဟာ
တစ္သက္မွာ မ အတြက္ တစ္ခါသာ လို႕
ေျပာခြင့္ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေျပာခ်င္ေသးရဲ႕။
တေျမ႕ေျမ႕ လိႈက္စားတဲ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားလည္း
အေကာင္းပကတိ မဟုတ္ေတာ့တာ ၾကာခဲ့ေပါ့။

ေစာင့္ခဲ့ပါတယ္ လို႕
မ ကေျပာရင္လည္း
ကၽြန္ေတာ့္မွာ
ေျပာစရာ စကား တစ္ခြန္းေတာင္ မရွိတာပါ၊
ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝ ေျမျပင္ထဲ
မ ဆင္းလာ ေလွ်ာက္ရဲမွာ မေသခ်ာတဲ့ အျဖစ္အတြက္
လက္မကမ္းခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္အျပစ္လို႕ပဲ
ဆိုပါေတာ့ မ ရယ္..။

ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသား လွ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းထဲ
မ ကို သိမ္းဆည္းထားဆဲမွာ...
၃၅၆ ရက္ မွာ တစ္မိနစ္ေလာက္မ်ား
မ ကၽြန္ေတာ့္ကို သတိရေနဦးမလားလို႕
ထင္ခဲ့မိဆဲ ေန႕ေတြထဲမွာ...
ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ရင္း။

အိပ္မက္ေတြ အဆံုးသတ္ရမယ့္ အခ်ိန္က
ဖ်တ္ခနဲ လႈပ္ႏိႈးလိုက္တဲ့အခါ
မ ကို ထားျပီး အေဝးထြက္ေျပးခဲ့တာ
မေန႕တစ္ေန႕ကလို

ကၽြန္ေတာ့္ ေနာင္တေတြက
တနင့္တပိုး ဖိစီးလို႕ေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ
မ က အျပီးခိုဝင္ေတာ့မယ္ တဲ့...။
အခန္းက်ဥ္းထဲ ႐ုတ္တရက္ ေမွာင္မိုက္သြားခဲ့
အခ်ိန္မီ ျပင္ခြင့္ရွိရင္ေတာင္ 

ျပင္ႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ အျပစ္လို႕ပဲ ဆိုပါေတာ့ မ ရယ္..။

မ ဘဝ လွေနရင္ပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ ေနာင္တ ေတြကို
သိမ္းထားရၾကိဳး နပ္ပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသား လွ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းကို
အျပီးတိုင္ ခတ္ဖို႕
ေသာ့ခေလာက္ တစ္လံုးေလာက္ေတာ့
ေနာက္ဆံုး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါ။
“မ အခ်စ္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚက
႐ုပ္သိမ္းလိုက္တာ
ရက္ေပါင္း ၾကာလွျပီ” လို႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္...။

သိဂၤါေက်ာ္



(ဝတၱဳ ေရးဖို႕ရာ မအားလပ္ေသးလို႕ပါ။ ေန႕လည္က ေမာင္ဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္နဲ႕ online မွာ ေတြ႕ေတာ့ သူထားခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူ မိန္းကေလး လက္ထပ္ေတာ့မွာမို႕ မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး လို႕ ေျပာလို႕ ကိုယ္က ေျပာင္ လိုက္ေသးတယ္။ သူက ကိုယ့္ကို မခ်စ္တတ္တဲ့ အပ်ိဳၾကီး လို႕ ၾသဘာ ေပးသြားတယ္။ ညက်ေတာ့ သူ႕ အေၾကာင္းကို ကဗ်ာ ေရးျဖစ္သြားပါတယ္။)