14 September, 2014

ေန႕ တစ္ေန႕ ကို ရွင္သန္ခြင့္ရျခင္းသည္ သင့္ဘဝ၏ လက္ေဆာင္တစ္ခု


တစ္ခုေသာ မနက္ခင္း ၈နာရီ ေလာက္မွာ အသက္ ၉၂ ႏွစ္ အရြယ္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ ေသးေသး၊ အဝတ္အစားကို ေသသပ္ေကာင္းမြန္စြာ ဝတ္စားထားေသာ၊ ဆံပင္ကိုလည္း ပံုက်က် ျဖီးသင္ထားျပီး မိတ္ကပ္ပါးပါး လိမ္းထားေသာ က်က္သေရ ရွိျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ပံုေပၚတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီး တစ္ဦးဟာ ဘိုးဘြားရိပ္သာတစ္ခုသို႕  ယေန႕ ေျပာင္းေရႊ႕ လာျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သူမဟာ မ်က္စိအျမင္အာရံု မေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ျပီး ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေပါင္းသင္းလာသည့္ လင္ေယာက်္ား မၾကာေသးခင္က ဆံုးပါးသြားျပီးသည့္ေနာက္ ယခုကဲ့သို႕  ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထိုင္ရန္ လိုအပ္လာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ဘိုးဘြားရိပ္သာ ဧည့္ခန္းတြင္ နာရီေပါင္းၾကာေအာင္ စိတ္ရွည္ သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းျပီးသည့္ေနာက္ သူမ၏ အခန္း အဆင္သင့္ျဖစ္ေၾကာင္း လာေျပာသည့္အခါ ခ်ိဳျမေသာ အျပံဳးတစ္ခုျဖင့္ တံု႕ျပန္ခဲ့ပါသည္။ က်င့္သားရေနပံုႏွင့္ သူမ၏ လမ္းေလွ်ာက္ တုတ္ အကူအညီႏွင့္ ဓါတ္ေလွကားသို႕ ေလွ်ာက္လာၾကစဥ္ လိုက္ပို႕သူ အမ်ိဳးသမီးက သူမ၏ အခန္းက်ဥ္းေလး အေၾကာင္း ရွင္းလင္း ေျပာျပပါသည္။ သူမ အခန္း ျပတင္းေပါက္မွ ခန္းစည္းမ်ား ခ်ထားပံု စသည့္ ျမင္ကြင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေျပာသည့္အခါ သူမက “ကၽြန္မ သေဘာက်တယ္” ဟု ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ ေခြးအသစ္ကေလး တစ္ေကာင္ လက္ေဆာင္ရသည့္ အခါ ေျပာသည့္ အသံမ်ိဳးႏွင့္ စိတ္အားတက္ၾကြစြာ ေျပာပါသည္။

“မစၥက္ဂ်ံဳး ရွင့္ အခန္းကိုမွ မျမင္ရေသးပါပဲနဲ႕  ေနပါဦး”
“အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး တစ္ခုခု ရွိတာမွ မဟုတ္ပဲ၊  ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆိုတာ ၾကိဳျပီး ဆံုးျဖတ္လို႕ ရတဲ့ အရာပဲ၊ ကၽြန္မ အခန္းကို ၾကိဳက္မၾကိဳက္ ဆိုတာ ပရိေဘာဂေတြ  ဘယ္လို ေနရာခ်ထားတယ္ ဆိုတာ အေပၚ မမူတည္ဘူး၊ ကၽြန္မ စိတ္ကို ဘယ္လို ျပင္ဆင္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ အေပၚပဲ မူတည္တယ္ေလ၊  ကၽြန္မက ဒါကို ၾကိဳက္ဖို႕  ၾကိဳတင္ ဆံုးျဖတ္ထားျပီးသားပါ။ ကၽြန္မ မနက္တိုင္း အိပ္ရာထတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်ေလ့ ရွိတယ္။ ကၽြန္မမွာ ေရြးခ်ယ္စရာ တစ္ခု ရွိတယ္၊ အျမဲ ရွိေနမွာ မဟုတ္တဲ့ ဒီ ခႏၶာကိုယ္ၾကီး ရဲ႕  အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ျပန္ေျပာ ျငီးတြားျပီး အိပ္ရာထဲမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းႏိုင္တယ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ အိပ္ရာက ထလာခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္စိတ္နဲ႕လည္း အခ်ိန္ျဖဳန္းႏိုင္တယ္၊ ေန႕ရက္တိုင္းဟာ လက္ေဆာင္တစ္ခုပဲ၊  ကၽြန္မ မ်က္စိေတြ ဖြင့္လာႏိုင္သမွ် ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အမွတ္တရေတြ အားလံုးနဲ႕  ေန႕ သစ္တစ္ရက္ကို အာရံုစိုက္မွာပါ၊ ကၽြန္မ ဘဝရဲ႕  ဒီအခ်ိန္ အခိုက္အတန္႕ ေလးကိုပဲေပါ့။”
ဟု သူမက ျပန္ေျပာပါသည္။

“အသက္ၾကီးလာတယ္ ဆိုတာ ဘဏ္အေကာင့္ တစ္ခုလိုပဲေလ၊ ရွင္ သြင္းထားတာေတြကို ျပန္ထုတ္လို႕ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မ အၾကံေပးခ်င္တာက အမွတ္တရ ဘဏ္ထဲမွာ ေပ်ာ္စရာ အမွတ္တရေတြ အမ်ားၾကီး သြင္းထားဖို႕ပါပဲ၊ ကၽြန္မရဲ႕  အမွတ္တရ ဘဏ္မွာ ျဖည့္ဖို႕အတြက္ ရွင္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အပိုင္းအတြက္လည္း ေက်းဇူးပဲ၊ ကၽြန္မကေတာ့ ခုထက္ထိ ျဖည့္ေနတုန္းပါပဲ” ဟု သူမက ဆက္လက္ ရွင္းျပသည္။

သူမက အျပံဳးတစ္ခုႏွင့္ ေျပာခဲ့သည္မွာ…
“ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕အတြက္ ရိုးစင္းတဲ့ နည္းလမ္း ငါးခုကိုပဲ မွတ္ထားပါ၊
၁။ ရွင့္ အသည္းႏွလံုးကို မႏွစ္ျမိဳ႕ျခင္းေတြထဲကေန လြတ္ကင္းပါေစ။
၂။ ရွင့္ စိတ္ႏွလံုးကို စိုးရိမ္ပူပန္ ေၾကာင့္ၾကျခင္းေတြကေန လြတ္ကင္းပါေစ။
၃။ ရိုးစင္းစြာ ေနထိုင္ပါ။
၄။ မ်ားမ်ားေပးပါ။
၅။ နည္းနည္းပဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါ။

Each day is a gift ကို ျပန္ဆိုပါသည္။

သိဂၤါေက်ာ္

5 comments:

blackroze said...

အခ်က္ငါးခ်က္စလံဳးကိုေသခ်ာမွတ္သြားတယ္အမ

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အဘြားအုုိ ေျပာထားခဲ့တဲ့ ေန႔စဥ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ေနထုုိင္နည္း ငါး နည္းက တကယ္ အသုုံး၀င္ပါတယ္။ မွတ္သားသြားပါတယ္။
အျပည့္အ၀မဟုုတ္ရင္ေတာ့ အတုုိင္းအတာတစ္ခုုအထိ က်င့္ႀကံၾကည့္ဖုုိ႔။

မဒမ္ကိုး said...

အဲဒီေလာက္အထိအသက္ရွည္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ၾကိဳျပင္ဆင္ရမွာပဲမမေရ ေက်းဇူးပါေနာ္

Aunty Tint said...

အဘြားအိုေျပာတဲ့ အခ်က္ ၅-ခ်က္ထဲက ၄နဲ႔၅ ျဖစ္တဲ့ မ်ားမ်ားေပးပါ။ နည္းနည္းပဲေမွ်ာ္လင့္ပါဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး... တီတင့္ တစ္ေန႔က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ေရးထားတာေလးဖတ္မိတာကို သတိရသြားတယ္။..
"ကိုယ္ေပးဆပ္သေလာက္ ျပန္မရခဲ့ေပမယ့္ ရသေလာက္ကို တန္ဘိုးမထားတတ္ရင္ တန္ဘိုးမဲ့သြားလိမ့္မယ္" တဲ့။

Mrs. Bagel said...

မိုက္တယ္။ :)