ခ်ိဳေသာ ေမြးေန႔ ဒီဇင္ဘာ

ႏွင္းစက္ ဖြဲဖြဲ၊ ျမဴခိုးေဝေဝ၊
ေအးစက္စက္ အေငြ႔အသက္နဲ႔
ဒီဇင္ဘာက
ေရာက္ျမဲအတိုင္း ေရာက္လာေလရဲ႕။

ဓႏုရာသီဖြား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ အစ
သကၠရာဇ္တစ္ခုရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေျခရာ
ခ်ိဳေသာ ဒီဇင္ဘာ။

ဒီဇင္ဘာ ေတြ
တစ္ခါၿပီး တစ္ခါ ေရာက္ေရာက္ လာေတာ့
ဘယ္ႏွစ္ခါေျမာက္လဲ လို႔
ေရတြက္ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
အိပ္မက္ မက္ျခင္းကို ႏွစ္ၿခိဳက္သူ အတြက္
လက္ေတြ႔ဘဝက ခါးတားတား ႏိူင္လွတယ္။

ဘယ္ေလာက္လွတဲ့ ပန္းျဖစ္ပါေစ
ပြင့္္ၿပီးရင္ ေႂကြေလမွာ ေသခ်ာေနတဲ့အခါ
မေႂကြခင္ အခ်ိန္ခဏ ေဝျပရမွာ ဘဝပါပဲ။

အိပ္မက္ မက္သူက
မဖမ္းဆုပ္ႏိူင္တဲ့ စိတ္ကူးမိုးတိမ္ကိုပဲ တမ္းတ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဗလာလူသားလို႔ ထင္လားထင္ရဲ႕။

တကယ္တမ္းေတာ့ေလ
အိပ္မက္ မက္သူက မေရာင့္ရဲႏိူင္တာသာ
ေလာကကို အလွဆင္ႏိူင္ျခင္းက
လက္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔
တြက္ခ်က္ေၾကးမွ မဟုတ္တာ။

ေျမေလးေလာက္ေအာင္ ဆန္ကုန္သူ မဟုတ္ပါဘူး
ႏွစ္ ၄၀ နားနီး တဲ့အထိ
ရုန္းကန္လာခဲ့တယ္၊  အားထုတ္လာခဲ့တယ္။
ေငြေၾကးနဲ႔ တြက္ခ်က္ေၾကး မဟုတ္နဲ႔ေပါ့။
အဓိပၸါယ္ေတြ ႐ွိခဲ့ပါရဲ႕ေလ။

သိဂၤါေက်ာ္