သူငယ္ခ်င္းလို႕ ဆက္မေခၚခ်င္

သူမႏွင့္ကိုယ္ ေတြ႕တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။ ဒီမွာက သူငယ္ခ်င္းလည္းသိပ္မ႐ိွ၊ အျပင္လည္း သိပ္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းမသြားရသည့္ ေန႕မ်ားမွာ online မွာသာ တစ္ေနကုန္႐ိွေနျဖစ္သည္။ Course Subject ေတြကုန္ေအာင္ ေျဖေနစဥ္ ကတည္းက သူမႏွင့္ သိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အစပိုင္းကေတာ့ Internet ေပၚမွာ စာႏွင့္ ပတ္သက္တာပဲ ႐ွာျဖစ္သည္။ Chatting လည္း မ႐ိုက္တတ္။ ျမန္မာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕၏ အၾကံဥာဏ္ေပးမႈ ႏွင့္ Personal Websites မ်ားမွာ၀င္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရလာသည္။ Chatting လုပ္ရျခင္း ကို ေပ်ာ္ေမြ႕လာသည္။ အားသည့္အခ်ိန္မ်ားမွာ ေလ့လာရင္းႏွင့္ Computer ၊ Internet တို႕ႏွင့္ အကၽြမ္း၀င္လာသည္။ Thesis သက္သက္ လုပ္ေနရခ်ိန္က်ေတာ့ အခ်ိန္ပိုရလာသည္။

Online Friend ေတြ အမ်ားၾကီး ႐ိွေသာ္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က ၀ါသနာမတူ၊ အသက္အရြယ္ အေတြးအေခၚ အေတာ္ ကြာျခားသူေတြ ပါသည္၊ အမွန္မေျပာပဲ အလိမ္အညာ ေတြႏွင့္ အေပ်ာ္သေဘာ Chat ၾကသူေတြမ်ားသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေတြလည္း ပါသည္။ အဲဒီလို အမ်ားၾကီး ထဲကမွ သူမတစ္ေယာက္ကေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ႏွင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

ပုန္းညက္ျဖဴ ဆိုေသာ ခ်စ္စရာ နာမည္ကေလးေၾကာင့္ သူ႕ဘက္က စတင္ မိတ္ဆက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူမ ႏွင့္ ကိုယ္က စာဖတ္၀ါသနာ ပါတာျခင္း တူသည္။ ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ၀တၱဳ ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား တူသည္။ သီခ်င္းေတြ ၾကိဳက္တာခ်င္း တူသည္။ သူမက တစ္ခါတေလ ကိုယ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ သီခ်င္းေတြလည္း ပို႕တတ္ေသးသည္။ သူမ ၾကည့္ေနၾက ကိုရီးယား Series ေတြကိုေတာ့ ကိုယ္မသိ။ ခုေတာ့ တစ္ေန႕တစ္ခါမွ သူမႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္စကား မေျပာရလွ်င္ မေနတတ္သလိုပင္။ သူမ ဆီက forward mail မလာတာ ၾကာလွ်င္ သတိရသည္။ သူမ အိမ္္ျပန္ေနလို႔ Net မသံုးသည့္ အခ်ိန္ေတြက ကိုယ့္အတြက္ အေတာ္႐ွည္ၾကာလွသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမ အေပၚ ကိုယ့္သေဘာထားက သိပ္မ႐ိုးသားေတာ့မွန္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိလာသည္။

***************

ခင္ပြင့္ ၏ Chat List ထဲမွာ Online Friend ေတြအမ်ားၾကီး ႐ွိေသာ္လည္း သူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ သူမ်ားတကာ ေတြထက္ ပိုခင္မင္မိတာ အမွန္ပါ။ မနက္ မနက္ စက္ဖြင့္ျပီး Chat ထဲ၀င္လိုက္လို႕ သူ႕ကို Online ေပၚမွာ မေတြ႕ရလွ်င္ကို စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးပင္။ သူဆိုတာလည္း Lecture တက္ခ်ိန္၊ Seminar တက္ခ်ိန္၊ ေလွ်ာက္လည္ေနခ်ိန္္ ကလြဲလို႕ တစ္ေနကုန္ Online ေပၚမွာ ႐ိွေနသူပင္။ သူ႕ကိုေတာ့ ခင္ပြင့္က ေက်ာင္းက အခက္အခဲေတြ၊ စိတ္ညစ္တာ ေတြ အကုန္ ေျပာျပမိသည္။ ေက်ာင္းႏွင့္၊ ခင္ပြင့္ ရဲ႕ သင္တန္းႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အတိအက်ၾကီး မေျပာတာက လြဲလို႕ေပါ့။ သူကလည္း သူ႕ေက်ာင္းက အေျခအေန ေတြ အကုန္ေျပာသည္။ လူခ်င္းသာ မေတြ႕ရေပမယ့္ ခင္ပြင့္ တို႕ အခ်င္းခ်င္း ငယ္ေပါင္း ၾကီးေဖာ္လို ရင္းႏွီးသည္။ Chat ေပၚက ၀ိုးတိုး၀ါးတား ပံုကိုသာ ျမင္ဖူးေသာ သူ႕ကို အျပင္မွာ ေတြ႕လွ်င္လည္း မွတ္မိမွာ မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မ႐ွိသူမို႕လည္း အျပင္မွာ မေတြ႕ႏိုင္ဖူး ထင္ျပီး ဒီေလာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျဖစ္တာျဖစ္မည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည့္စံုသာ ဆိုသည့္ သူ႕အေပၚမွာ Online Friend သက္သက္ထက္ေတာ့ ပိုမိတာ အမွန္ပင္။

***************

သစ္လြင္ Thesis တင္ျပီးျပီးခ်င္းမွာပင္ ဒက္ဒီ က်န္းမာေရး မေကာင္းသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ျပန္လာခဲ့ရသည္။ ဒက္ဒီ့ အလုပ္ကို ခ်က္ခ်င္း ၀င္ဦးစီး ခဲ့ရသည္။ ေက်ာင္းသားဘ၀ကလို Net ေပၚမွာ ျဖဳန္းဖို႕ အခ်ိန္မေပးႏို္င္။ အလုပ္ေတြ ဖိစီးေနသည့္ ၾကားကပဲ သူမကိုေတာ့ သတိတရ ႐ိွေနခဲ့ပါသည္။ ညဘက္ အားခ်ိန္မွာ Chat ေပၚတက္ေတာ့ သူမက ညဘက္ Net မသံုးသျဖင့္ မေတြ႕ရ။ သူမ ဆီက Forward mail ေတြကေတာ့ ပံုမွန္ ေရာက္သည္။ သစ္လြင္ က သူ ေန႕ဘက္ မအားသျဖင့္ မသံုးျဖစ္ေၾကာင္း message ပို႕ထားေတာ့ သူမကလည္း Thesis အတြက္ အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္ ဟု offline message ျပန္ထားသည္။

ဒယ္ဒီက သူ က်န္းမာေရး မေကာင္းတာ အေၾကာင္းျပ၍ သစ္လြင္ကို အေျခတက် အိမ္ေထာင္ ျပဳေစခ်င္ေနသည္။ သူ႕စီးပြားဖက္ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္၏ သမီးႏွင့္ သစ္လြင္ကို သေဘာတူေနသည္။ ရည္ရြယ္ထားတာ ႐ွိရင္ေတာ့ အိမ္ကို ေခၚလာဖို႕ေျပာသည္။ ကိုယ့္မွာက ေခၚလာျပစရာလည္း ဘယ္သူမွ မ႐ွိ။ Graduate တုန္းက အေပ်ာ္သေဘာ လိုက္ဖူးတာ၊ တြဲဖူးတာ ေတြက လြဲလို႔ တစ္သက္တာရည္၇ြယ္တဲ့ ခ်စ္သူရယ္လို႕ တစ္ခါမွကိုွ မ႐ွိခဲ့တာပါ။ ဒက္ဒီ ေျပာေျပာခ်င္း ျဖတ္ခနဲ သတိရမိတာ သူမကိုပင္ ျဖစ္သည္။ ဘာမွေတာ့ မဆိုင္။ ကိုယ္ဘက္ကေတာ့ ဆိုင္ခ်င္ေနသည္ ထင္ပါရဲ႕။ ေက်ာင္းျပီးလွ်င္ နယ္ျပန္ရမည္ ဟု သူမက ေျပာဖူးသည္။ နယ္မျပန္ခင္ သူမႏွင့္ အျပင္မွာ ဆံုခ်င္သည္။ ကိုယ္က အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႕ တစ္ေၾကာင္းတေလ ေရးမိလွ်င္ သူမက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေျဖ။ ဘယ္ေနရာမွာ ေနတယ္ဆိုတာလည္း ေသခ်ာ ေရရာ မေျပာ။ ကိုယ့္ဘက္ကသာ တစ္ဖက္သက္ ျဖစ္ေနသလား ဟု မ႐ိုးသားတာကိုလည္း အရိပ္အျမြက္ပင္ မေျပာရဲ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒက္ဒီ ေတြ႕ေပးမယ့္ မိန္းကေလးကို ေတြ႕ၾကည့္ဖို႕ သေဘာတူလိုက္ရသည္။

ခင္ပြင့္ ဆိုတာ အျပစ္ဆိုစရာ မ႐ွိေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပါ။ Ph.D တက္ေနေသာ နည္းျပဆရာမေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကအစ ေခတ္မီေပမယ့္ ယဥ္ေက်းျပီး အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ ပံုစံေပါက္သည္။ အေခ်ာအလွၾကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း ေအးခ်မ္းျပီး ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းသည္။ သူမေဖေဖ ႏွင့္ ကိုယ့္ဒက္ဒီက သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ျဖစ္သည္၊ စီးပြားဖက္ေတြလည္း ျဖစ္သည္။ သူမက ျငင္းဆိုစရာ အျပစ္မ႐ွိေသာ္လည္း ကိုယ္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးသည္။

***************

ခင္ပြင့္၏ အိမ္ေထာင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ု မိဘေတြ စီစဥ္သမွ် လက္ခံမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားျပီးသားျဖစ္သည္။ သူမ အၾကိဳက္ဆိုတာလည္း ခုခ်ိန္အထိ ႐ွာမွ မေတြ႕ခဲ့ပဲ။ ခင္ပြင့္ မိဘေတြကလည္း အရင္ကေတာ့ သမီးကို ႏွေမ်ာစိတ္ျဖင့္ ဘာမွ မစီစဥ္ခဲ့ေသာ္လည္း ခုေတာ့ စိတ္ကူးေျပာင္းသြားပံုရသည္။ သမီး သေဘာမက်ရင္ေတာ့ အတင္းအက်ပ္ၾကီး မစီစဥ္ပါ ဟုေတာ့ ေျပာ႐ွာပါသည္။

ကိုသစ္လြင္ကို ေတြ႕ေတာ့ ခင္ပြင့္ အတြက္ ျငင္းစရာ မ႐ွိဟုျမင္သည္။ လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္… ျပီးေတာ့ ခင္ပြင့္ မွန္းထားတာ ထက္ပင္ သူက ၾကည့္ေကာင္းေသးသည္။ လူၾကီးေတြက လူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အရင္ေလ့လာ ျပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါ ဟု သေဘာေကာင္းစြာ ခြင့္ေပးထားပါသည္။ သူက ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေတြမွာ အေဆာင္ကို လာေခၚျပီး ဘုရားသြားၾကသည္။ တစ္ခုခု စားျပီး တစ္ခါတေလ City Mart မွာ လိုတာေတြ၀ယ္ဖို႔ လိုက္ပို႕သည္။ သူ႕ဘက္ကလည္း ခင္ပြင့္ကို လက္ခံထားသည္ ဟုထင္ခဲ့သည္။

ဒီအေတာအတြင္း ျပည့္စံုသာႏွင့္ online မွာ ႏွစ္ခါ သံုးခါ ေတြ႕သည္။ သူ႕ကိုေတာ့ ခင္ပြင့္က သစ္လြင္ အေၾကာင္း မေျပာျပခ်င္။ သူက အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႕ ခဏခဏ ေျပာသည္။ ခ်စ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကိုပင္ မသိမသာ ေျပာခ်င္လာသည္။ ခင္ပြင့္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္မိ သျဖင့္ သူ႕ကို အျပင္မွာ မေတြ႕ခ်င္။ online ေပၚမွာ ေျပာထားတာထက္ အသက္ပိုၾကီးေနတာေရာ၊ Chat ေပၚမွာ အျမဲတင္ေနၾက ပံုထဲက ကိုရီးယား မင္းသမီးေလး လို အျပင္မွာ မလွပတာကိုေရာ၊ သူ႕ကို မသိေစခ်င္။ သူ စိတ္ပ်က္သြားမွာ စိုးသည္။ သူႏွင့္ အျမဲတမ္း သူငယ္ခ်င္းပဲ ျဖစ္ခ်င္သည္။

ကိုသစ္လြင္ ႏွင့္ ေတြ႕ျပီး ႏွစ္လ ေက်ာ္ေက်ာ္ အၾကာမွာ ႏွစ္ဖက္မိဘက ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားဖို႕ ေလာလာသည္။ ခင္ပြင့္ ေက်ာင္းျပီးတာ ႏွင့္ လက္ထပ္ၾကဖို႕ျဖစ္သည္။ အဲဒီမွာတင္ ကိုသစ္လြင္ဆီက မေမွ်ာ္လင့္ေသာ စကားကို ၾကားရသည္။ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ျငင္းၾကရေအာင္ဟု ဆိုလာသည္။ သူ႕မွာ တစ္ဖက္သက္ ရည္ရြယ္ထားေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ႐ွိပါသည္ တဲ့။ ခင္ပြင့္ အျငင္းခံလိုက္ရျပီ ဟုခံစားရသည္။ သို႕ေပမယ့္ သူ႕ကိုေတာ့ မသိေစရပါ။ ခင္ပြင့္ ဘက္မွာလည္း အေျဖေပးေတာ့မည့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ႐ွိသေယာင္ ေျပာခဲ့ျပီး သူ႕စကားကို သေဘာတူခဲ့သည္။

ျပန္လာျပီး အခန္းထဲ တစ္ေယာက္တည္း ႐ွိခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ ခင္ပြင့္ ငိုမိသည္။ သူ႕အေပၚမွာ ခင္ပြင့္က ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိ သလား…။ အ႐ွက္သည္း မိတာပဲလား…။ ဒါမွမဟုတ္ သူကပဲ ခင္ပြင့္ ႏွလံုးသားကို တိတ္တဆိတ္ ခိုးသြားေလ သလား…။ သူက ေျပာသည္။ အျမဲတမ္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ ျဖစ္ရေအာင္ ပါတဲ့။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ျဖစ္ေစခ်င္သူကက်ေတာ့ စိတ္ထားေတြ အေရာင္ဆိုးလာသည္။ တစ္သက္တာ ရယ္လို႕ ရည္ရြယ္မိသူ က်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တဲ့။ ခင္ပြင့္ ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္လို႕မ်ား အလြဲေတြ ျဖစ္ရပါလိမ့္ေနာ္…။ ႏွစ္ည ေလာက္ေတာ့ စာမလုပ္ႏိုင္ပဲ စိတ္ေလသြားသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ပံုမွန္ေပါ့ေနာ္။

***************

သစ္လြင္သည္ ခင္ပြင့္ကို အားနာလွေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းကို ၾကာ႐ွည္ဆြဲ၍ မေကာင္းတာမို႕ သူ႕သေဘာထားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာျပလိုက္သည္။ ေတာ္ေသးတာက သူမဘက္ကလည္း ကိုယ့္နည္းတူပဲ ရည္ရြယ္သူ ႐ွိေနျပီး ျငင္းဆန္ဖို႕ကို ခ်က္ခ်င္း လက္ခံခဲ့သည္။ ကိုယ္ကေတာ့ online က သူငယ္ခ်င္းမေလးကိုပဲ ေပၚေပၚတင္တင္ ေျပာျပီး ၾကိဳးစားဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ကိုယ့္အလုပ္ခ်ိန္ေတြထဲက နည္းနည္းခိုးျပီး သူမ ႐ိွတဲ့ ေန႕ခင္းပိုင္းေတြမွာ online ေပၚတက္ရသည္။ ၾကာလာရင္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ရင္း အမွန္ကို သူမေလး နားလည္လာမည္ ဟုထင္သည္။ ကိုယ့္ကို အဆက္အသြယ္ မျဖတ္ေသးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ရဦးမည္။ ကိုယ့္အေပၚ ျပန္မခ်စ္ ႏိုင္ေသးရင္ေတာင္ စိတ္ေတာ့ ဆိုးပံုမရပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း phone နံပါတ္ေတာင္ မေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကပ္ေစးနဲ လြန္းပါသည္။

သစ္လြင္က ေျပာပါမ်ားလြန္းေတာ့ အားနာလာပံုရသည္။ ပုန္းညက္ျဖဴက ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာ ေတြ႕ဖို႕ကို လက္ခံလိုက္သည္။ ကတိတစ္ခုေတာ့ ေတာင္းသည္။ ရည္းစားစကား လံု၀ မေျပာရပါ တဲ့။

***************

ခင္ပြင့္၏ အရင္ႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္း နီနီဇင္ ကေတာ့ Online Friend ေတြႏွင့္ အဆက္အသြယ္လုပ္တာ မၾကိဳက္။ အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႕ ကို ေတာ့ လံုး၀ သေဘာမတူ။ ျပည့္စံုသာကို အားနာတာနဲ႕ပဲ နီနီ မသိေအာင္ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ေတာ့ ေတြ႕ျပီး သူ ခင္ပြင့္ကို စိတ္ပ်က္ရင္လည္း ပ်က္ပါေစရယ္လို႕ စိတ္ကူးခဲ့ပါသည္။ သြားရေကာင္းႏိုး၊ မသြားရေကာင္းႏိုး ေတြေ၀ခဲ့ပါသည္။ သို႕ေပမယ့္ အဲဒီေန႕က ခင္ပြင့္ မသြားလိုက္ရပါ။ ေက်ာင္းမွာ လူၾကီးလာမွာမို႕ အေရးၾကီးတယ္ ဆိုျပီး လာခိုင္းတာႏွင့္ ခင္ပြင့္မွာ အျပင္ထြက္ခြင့္ မသာခဲ့ပါ။ သူ႕ ေစာင့္ေနမွာပဲ ဟု စိတ္ထဲကေတာ့ သတိတရ ျဖစ္ေနသည္။ သူေပးထားဖူးေသာ mobile phone ကိုလည္း မဆက္ခ်င္ပါ။ ဆက္ဖို႕ စိတ္ကူးကို မ႐ိွခဲ့တာမို႕ ဘယ္နားမွာ မွတ္ထားမိမွန္းလည္း မသိေတာ့။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေန႕ခင္းဘက္ေတြမွာ သူ႕ကို လံုး၀ မေတြ႕ရေတာ့။ ခင္ပြင့္ ေရးထားတဲ့ စာကိုလည္း Reply မျပန္။ သူ အေတာ္ စိတ္ဆိုးသြားတာလား… ဘာကိစၥေတြမ်ား ျဖစ္ေနသလဲ ရယ္လို႕… ေတြးေတြးျပီး သတိရ ေနမိသည္။ ခင္ပြင့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ဆံုး႐ံႈးသြားျပီ ထင္သည္။

ဒီအေတာအတြင္း ကိုသစ္လြင္ အေဖ အေတာ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ သြားကူေစာင့္ေပးရသည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကိစၥမွာ ျငင္းတာ လက္ခံတာ ဘာမွ ေျပာခြင့္ မသာပဲ ကိုသစ္လြင္ အေဖ ဆံုးသြားသည္။ ဦးေလးရင္းလို ခင္မင္ေနသူမို႕ အေတာ္ၾကီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။

***************

သစ္လြင္ ႏွင့္ ခင္ပြင့္ မွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း အေနႏွင့္ ခုထိ ခင္မင္စြာ ဆက္ဆံၾကဆဲပါ။ သူ႕ဒက္ဒီ တစ္လျပည့္ အတြက္ အိမ္မွာပဲ လုပ္ဖို႕ လိုတာေတြ ၀ယ္ရန္ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ Ocean ကို လာေတာ့ ကိုၾကီးထူး ႏွင့္ေတြ႕သည္။ ကုိၾကီးထူး ဆိုတာ ေမေမ့ တူ၊ ေမြးစားသားလို႕လည္း ေျပာလို႕ရသည္။ ျပည့္စံုသာ ဆိုတဲ့ ေခၚသံကို မၾကားရတာ ၾကာလွျပီမို႕ ကိုယ့္ကို ေခၚသည္လို႕ပင္ မထင္။ ေမေမ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားကတည္းက ဒက္ဒီက ေမေမ့နာမည္ သာ ပါေသာ ျပည့္စံုသာ ဆိုသည့္နာမည္ ကို ျပည့္စံုသစ္လြင္ ရယ္လို႕ ေျပာင္းေစခဲ့သည္။ လူတိုင္းကလည္း သစ္လြင္ပဲ ေခၚၾကသျဖင့္ ကိုယ့္နာမည္ထဲ ျပည့္စံုပါတာကိုေတာင္ ေမ့ေနခဲ့သည္။

“အန္တီက မင္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ ျပည့္စံု၊ အန္ကယ္လ္ အေၾကာင္းၾကားကာစက အန္တီလည္း အိပ္ရာထဲေတာင္ လဲသြားေသးတယ္၊ မင္းကို ေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္ လာမေတြ႕ရဲဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ မင္းပဲ သြားလိုက္ပါ၊ မင္းသိတဲ့ ရန္ကုန္ တိုက္ခန္းမွာပဲ”
ကိုၾကီးထူးက ေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားပါရေစဦး ကိုၾကီးရာ”
“မာန ျပိဳင္ၾကတဲ့ အထဲမွာ မင္းေတာ့ မပါနဲ႕ေတာ့ကြာ၊ အန္တီက မင္းသိတဲ့ ကြန္ဒို တိုက္ခန္းမွာပဲ ေနတယ္ သြားလိုက္ပါ”

ခင္ပြင့္သည္ ျပည့္စံုသာ ဆိုေသာ နာမည္ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ အေတာ္ အံ့ၾသသြားသည္။ နာမည္တူတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ကိုသစ္လြင္ကို ေမးေတာ့ အေၾကာင္းစံု ေျပာျပသည္။ သူ႕ဒက္ဒီ ႏိုင္ငံျခားသြားျပီး ျပန္လာေတာ့ သူ႕ေမေမ ကို အရင္ႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ႏွင့္ အထင္လြဲသည္။ မာနၾကီးေသာ သူ႕ေမေမ ကလည္း မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲ ရပါ့မလားလို႕ စိတ္နာသည္။ ကြာ႐ွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးျပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားသည္။ သစ္လြင္ က သူ႕ ဒက္ဒီႏွင့္ က်န္ခဲ့သည္။ သူ႕ကိုပါ အဆက္ျဖတ္ျပီး ပစ္ထားေသာ သူ႕အေမကို သစ္လြင္ကလည္း စိတ္နာေနသည္။ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေတာ့တဲ့ အေမကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႕ ကိုသစ္လြင္ကို ေဖ်ာင္းဖ်ရသည္။

***************

ဆြမ္းေကၽြးတဲ့ေန႕က ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႕ တစ္ေနကုန္လိုလို ကိုသစ္လြင္အိမ္မွာ ၀ိုင္းလုပ္ေပးရင္း ေနျဖစ္သည္။ ခင္ပြင့္ ေဖေဖ ကလည္း အဲဒီမွာ ေရာက္ေနသည္။ ဆရာေတာ္ေတြ ဆြမ္းေကၽြးျပီး သြားေတာ့ ေဖေဖက အေရးၾကီးေသာ mail တစ္ခု စစ္စရာ ႐ွိသည္ ဆို၍ ကိုသစ္လြင္က သူ႕ Laptop မွာပဲ စစ္လိုက္ဖို႕ ေျပာျပီး ဆရာေတာ္ေတြကို လိုက္ပို႕ဖို႕သြားသည္။ အတြင္းေရးမႈးကို ခိုင္းေနက် ေဖေဖက ခင္ပြင့္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေပးဖို႕ ေျပာသည္။ Mail ဖြင့္ေနရင္းႏွင့္ ပင္ Desktop ေပၚက Gtalk icon ကိုေတြ႕ေတာ့ မေနႏိုင္ပဲ ဖြင့္လိုက္မိသည္။ Name အကြက္မွာ က်န္ေနေသာ နာမည္က pyisonethar ။ ဘာမွမွားႏိုင္စရာမ႐ိွေတာ့၊ ဒါဟာ သူ၀င္ေနၾက mail ပဲ ။ ခင္ပြင့္ ကလည္း သူ႕ mail ကို တစ္ခါမွ မေမးမိပဲကိုး…။ ခုေတာ့ သိရျပီ။ သူကေတာ့ မသိေသး…။ ခင္ပြင့္၏ နာမည္ အျပည့္အစံု ခင္ပုန္းညက္ျဖဴ ဆိုတာ သူမသိဘူး ထင္သည္။ ခင္ပုန္းညက္ျဖဴ ဆိုတာ မွတ္ပံုတင္ထဲမွာသာ ႐ိွလ်က္ အိမ္မွာေရာ ေက်ာင္းမွာေရာ ခင္ပုန္းညက္ကို အျမန္ေခၚရင္းက ခင္ပြင့္ ရယ္လို႕ တြင္ေနခဲ့တာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းသူေတြကေတာင္ ေဒၚခင္ပြင့္ လို႕ပဲ ေခၚေနၾကတာဆိုေတာ့ သိႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမ႐ွိ။ ရယ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာေနာ္…၊ အျပင္မွာ ရင္းႏီွးသားေတြ ျဖစ္ျပီး online ေပၚက မေတြ႕ဖူးေသးသူေတြ ဟုထင္ေနၾကတာ…။ မေျပာေသးဘူး။ သူရည္ရြယ္ထားသူ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲလို႕ အစ္ေအာက္ရဦးမည္။

***************

သူရည္ရြယ္ထားသူက ပုန္းညက္ျဖဴ ဆိုတာ သိရေတာ့ သူ႕အေပၚ အံ့ၾသရသည္။ အျပင္က ခင္ပြင့္က online ေပၚက ပုန္းညက္ျဖဴ ေၾကာင့္ အျငင္းခံ လိုက္ရတာကိုး…။ online ေပၚမွာ သူ ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းေနတဲ့ ပုန္းညက္ျဖဴက အျပင္မွာ သူျငင္းလိုက္တဲ့ ခင္ပြင့္ ျဖစ္ေနမွန္း သူသိရင္ ဘယ္လိုေနမွာပါလိမ့္ေနာ္…။

သူႏွင့္ Online မွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့ သူ႕အေဖဆံုးျပီး အလုပ္ေတြလည္း အရမ္းမ်ားေနသည့္ အေၾကာင္း ေျပာသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခင္ပြင့္က ေက်ာင္းကို အလည္လာဖို႕ ခ်ိန္းလိုက္သည္။ ကိုသစ္လြင္ ကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိျပီးသားပဲေလ…။

***************

ပုန္းညက္ျဖဴ ကသာ သူမ၏ ေက်ာင္းကို ေစာေစာတည္းက ေသခ်ာ ေျပာခဲ့ရင္ ကိုယ္ေစာေစာကတည္းက လာလည္ျဖစ္တာေပါ့။ သူမက ခုမွပဲ အတိအက် လမ္းညႊန္ေတာ့သည္။ သူမေက်ာင္းကို ေရာက္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ State ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ အ၀င္အ၀မွာ ေတြ႕သည္။ သူ ဆရာလုပ္ေနမွန္း ၾကားေတာ့ၾကားသည္၊ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိခဲ့။ ေဒၚပုန္းညက္ျဖဴ ကိုသိသလား ေမးေတာ့ မ႐ွိပါဘူး လို႕ ျငင္းေသးသည္။ ေနာက္မွ ေဒၚခင္ပုန္းညက္ျဖဴ လား ဟုေမးသည္။ ဟုတ္တယ္လို႕သာ ေျပာလိုက္ရသည္၊ သူမ ကိုယ့္ကို အ႐ူးမ်ား လုပ္သလားဟု စိုးရိမ္ျပီး “မင္း အဲဒီ ဆရာမရဲ႕ e-mail ကို သိလား” ဟု ေမးဖို႕မသင့္မွန္းသိေပမယ့္ ေမးမိသည္။ “သိတာေပါ့ same batch ေတြပဲဟာ pn.phyu79 ေလ၊ ၾသ… မင္းတို႕က online friend ေတြလား” သူငယ္ခ်င္းက ေျပာေတာ့မွ ကိုယ့္မွာ စိတ္ေအးရသည္။

“Seminar တစ္ခု တက္စရာ ႐ွိတယ္ကြ ဒါေပမယ့္ ရပါတယ္ ငါေခၚေပးမယ္” ဟုသူငယ္ခ်င္းက ေျပာတုန္း႐ွိေသးသည္။ အခန္းတစ္ခုထဲမွ ဆရာမတစ္ေယာက္ ထြက္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက “ဟိုမွာ ထြက္လာတာနဲ႕ အေတာ္ပဲ” ဟုဆိုသည္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခင္ပြင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ဟုတ္သားပဲ၊ ဒီေက်ာင္းမွာ ခင္ပြင့္ လည္း႐ွိတာပဲ။ သူမက သူတို႕ကို မျမင္ပဲ တစ္ဖက္အေဆာင္ ဆီသို႕ ထြက္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းက “ေဒၚခင္ပြင့္ေရ ဒီမွာ ခင္းဗ်ား ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတယ္” ဟုလွမ္းေခၚသည္။

“ေဟ့ မင္း ဘယ္သူ႕ကို ေခၚေနတာတုန္း၊ ငါေျပာတာ ခင္ပြင့္မဟုတ္ဘူး ခင္ပုန္းညက္ျဖဴ ေလကြာ”

“ေအး အတူတူပဲေလ ခင္ပုန္းညက္ ဆိုတာ ေခၚရခက္လို႕ ထင္ပါရဲ႕ ခင္ပြင့္လို႕ပဲ အားလံုးက ေခၚၾကတာကို”

“ဗ်ာ”

ခင္ပြင့္ကေတာ့ သူတို႕ဆီသို႕ လာေနျပီ။ ကိုယ့္မွာသာ ဘယ္မ်က္ႏွာနဲ႕ ဘယ္သူရယ္လို႕ မိတ္ဆက္ရမွာပါလိမ္႕ေနာ္…။

သိဂၤါေက်ာ္

( စိတ္ကူး သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ e-mail မ်ား တိုက္ဆိုင္မႈ ႐ွိက ခြင့္လႊတ္ပါ )