ေန႕ ရဲ႕ ေခၚသံ

ႏိုးထေတာ့ေလ

တစ္ေန႕တာက မင္းကို ေခၚေနျပီ

မင္းရဲ႕ ဘဝဆီ..

မင္းရဲ႕ တာဝန္ဝတၱရားေတြဆီ..

မင္းရဲ႕ ရွင္သန္မႈဆီ..

ဒီထက္ ဘာမွ မပိုပါဘူး။

မင္း ကိုယ္ေပၚ ဖံုးလႊမ္းထားတဲ့

ဝမ္းနည္းမႈ၊ ညနဲ႕ အေမွာင္ထု

အဲဒီၾကားက တိုးထြက္လာတဲ့ ေရေသာက္ျမစ္

အ႐ုဏ္ရဲ႕ အလင္းကို ငံ့လင့္ေန..။

ထရပ္လိုက္ပါေတာ့

႐ိုးစင္းမႈဆီ တစ္ေျဖာင့္တန္းသြားပံုက

သန္႕စင္တဲ့ အပ်ိဳစင္ရဲ႕ ေသးသြယ္တဲ့ ခႏၶာလို

ျဖစ္ေစမယ္။

မင္းရဲ႕ သတၱဳလို ခႏၶာကို စမ္းသပ္္လိုက္..

ေအးစက္သလား

ပူေလာင္သလား...

မင္းရဲ႕ ေသြးက ေျပာလိမ့္မယ္

ႏွင္းေတြရဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ဆီ

ဒါမွမဟုတ္

ျပတင္းေပါက္ရဲ႕ ေနာက္ဘက္ဆီ။

မင္း ပါးျပင္ရဲ႕ အေသြးအေရာင္က

ေျပာလိမ့္မယ္။

လူေတြကိုသာ ၾကည့္လိုက္ပါ၊

မင္းရဲ႕ ျပည့္စံုမႈကို

ေနာက္တစ္ေန႕ထဲ ေပါင္းထည့္တာထက္

ထပ္ျပီး ဘာမွမလို။

မင္းရဲ႕ အလုပ္က

မင္းဘဝကို ျမင့္ျမင့္မားမား ပို႕ေဆာင္ဖို႕

ဒါနဲ႕ပဲ ကစား၊

ဒါကိုပဲ အားၾကီးၾကီးနဲ႕ ပစ္လႊတ္လိုက္

တိမ္ေတြဆီ ေရာက္မယ့္ အသံတစ္ခုလိုမ်ိဳးေလ။

ဒါဆိုရင္ေတာ့

တို႕ဆီက ထြက္သြားျပီးသား

အလင္းေရာင္ကို ျပန္ထုတ္ယူႏိုင္မယ္။

ဒါ ၾကိဳတင္သတ္မွတ္ျပီးသား ကံၾကမၼာပဲ

ရွင္သန္ ေနထိုင္ဖို႕...

ဘာမွ လုပ္စရာမလိုပါဘူး၊

မင္း အလုပ္က မင္းပဲ

ဒါထက္ ဘာမွ မပိုပါဘူး။

သိဂၤါေက်ာ္

Wake Up. Day calls you by Pedro Salinas (1891-1951)

English translation by Willis Barnstone