သံသယ အက်ဥ္းစံ

သံသယေတြ အစီအရီ သီကံုးထားတဲ့

အဲဒီ လိုက္ကာစကိုပဲ အျမဲ ခ်ရင္း

အခန္းက်ဥ္းထဲက လွမ္းၾကည့္ေနသူေပါ့၊

ေလစိမ္း တစ္ခ်က္ ဝင္ရင္ေတာင္မွ

အဆိပ္ေငြ႕ေတြလို႕ ထင္ခ်င္ေသးရဲ႕.. ။

မယံုသကၤာမႈဆိုတာ

မယံုၾကည္ႏိုင္မႈေတြ မ်ားလာရာက ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့တာပါ၊

ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စြဲခ်က္ေတြ တင္ တင္ျပီး

ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သက္ေသ ျပ ျပေနသူေပါ့..။

အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ခူးဆြတ္ေနမိတာက

ေဒါသ သစ္သီးေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေနပါေရာ..။

ေစ်းၾကီး ေပးျပီး ဝယ္မိတာကလည္း

ေလာဘသီးေတြပဲေပါ့။

ေပးသင့္တာလည္း ေပးခဲ့ျပီး

ယူသင့္တာလည္း ယူခဲ့ျပီးပါလ်က္

ဝဋ္ေၾကြးက မကုန္ႏိုင္ေလေလ်ာ့သလား၊

သံသယ လိုက္ကာၾကားက ထြက္ျပီး

ေတာရိပ္ကိုလည္း မခိုႏိုင္သူပါ။

ကိုုယ့္ဟာကိုယ္ ေဖ်ာ္ထားတဲ့

ေမာဟ ေဖ်ာ္ရည္ေတြ ေသာက္ေသာက္ေနရင္း

မၾကည္လင္တဲ့ အျမင္ကိုမွ အမွန္လို႕ ထင္ခ်င္ေနျပီး

ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈနဲ႕ ကိုယ္ မြန္းက်ပ္၊

သံသယရဲ႕ အက်ဥ္းတိုက္ထဲ

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ ပိတ္ေလွာင္ ထားသူရယ္ေပါ့..။

သိဂၤါေက်ာ္