ေျပးလမ္းေပၚက အလင္းေရာင္

“ကိုဥာဏ္၊ ကိုကိုက ေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ့၊ သူ႕အခန္းကို ည ၇ နာရီ ေလာက္လာခဲ့ပါတဲ့”

“ဟုတ္လား၊ ငါတစ္ေယာက္တည္းလား၊ ခြန္မင္းေရာ ပါလား”

“အဲဒါေတာ့ ေဝလည္း မသိဘူး၊ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ ဆိုလို႕”

“ေအးေအး ေကာင္းျပီေလ၊ လာခဲ့မယ္ လို႕ေျပာလိုက္ ဟုတ္လား”

ဥာဏ္သစ္မင္း က ဒီေန႕ တစ္ေန႕ကုန္ အျပင္ဘက္ အလုပ္ေတြ လိုက္လုပ္ေနရေသာေၾကာင့္ ကုမၸဏီ ကို မေရာက္ျဖစ္ေသးပါ။ မင္းစိုးခန္႕မွာ သူ႕ကို ခ်ိန္းစရာ ဘာကိစၥ ႐ွိသလဲ စဥ္းစားလို႕ကို မရႏိုင္ပါ။ ေရာက္ေတာ့မွပဲ သိရေတာ့မည္။

ဥာဏ္သစ္မင္း၊ မင္းစိုးခန္႕ ႏွင့္ ခြန္မင္း တို႕သံုးေယာက္က နာမည္ဆင္ၾကေပမယ့္ ညီအစ္ကိုေတြေတာ့ မဟုတ္ၾကပါ။ ငယ္ကတည္းက ေပါင္းလာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ မင္းစိုးခန္႕က သူတို႕ႏွင့္ အတန္းတူေသာ္လည္း အသက္ကေတာ့ တစ္ႏွစ္ၾကီးသည္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သူတို႕နာမည္ေတြမွာ တူေနတဲ့ “မင္း” ကို ယူျပီး မင္းကုမၸဏီ ရယ္လုိ႕ ဖြဲ႕စည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ႐ွယ္ယာ အမ်ားဆံုးႏွင့္ ဦးေဆာင္သူ ဥကၠဌကေတာ့ မင္းစိုးခန္႕ပဲ ျဖစ္သည္။ သူ႕အေဖ ဆံုးျပီးေနာက္ျပီး ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ကုမၸဏီ ကို နာမည္ အသစ္၊ ပံုစံ အသစ္ ႏွင့္ ျပန္လည္ ဖြဲစည္းျပီး ဥာဏ္သစ္မင္းကိုပါ ႐ွယ္ယာ ပါေစခဲ့သည္။ ခြန္မင္းကေတာ့ ဒီလို ကုမၸဏီ ၾကီးမွာ ႐ွယ္ယာပါႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စီးပြားေရး ေတာင့္တင္းသူ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ႐ွယ္ယာ အနည္းငယ္ေလာက္သာ စတိပါသည္။ သံုးေယာက္သား စည္းစည္းလံုးလံုး ၾကိဳးစားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္ေသာ ကုမၸဏီၾကီး တစ္ခု ျဖစ္ေနပါျပီ။ ေဝေဝစိုး ကေတာ့ မင္းစိုးခန္႕ရဲ႕ ညီမ။ ဥာဏ္သစ္တို႕ထက္ ႏွစ္တန္းငယ္ေသာ္လည္း သူတို႕ သံုးေယာက္ ၾကားထဲ အျမဲတန္းပါခဲ့ျပီး သူငယ္ခ်င္းလိုပင္ ေပါင္းခဲ့ၾကသည္။ ကုမၸဏီမွာေတာ့ သူမက အတြင္းေရးမႈး ရာထူး ယူထားသည္။

မင္းစိုးခန္႕က သူတစ္ေယာက္တည္းကို ခ်ိန္းသည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူ႕ညီမ ကိစၥမ်ား ေျပာဦးမလား မသိပါ။ မင္းစိုးခန္႕ အရင္ကတည္းကပင္ ဥာဏ္သစ္ကို ေဝေဝစိုး ႏွင့္ သေဘာတူေနသည္။ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း အတူတူ ဆိုေပမယ့္ မိသားစု မ်ားျပီး စီးပြားေရးခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ ခြန္မင္း ႏွင့္ေတာ့ သူ႕ညီမကို သေဘာမတူႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မင္းစိုးခန္႕က အခြင့္သင့္တိုင္း ဥာဏ္သစ္ႏွင့္ ေဝေဝစိုးကို သေဘာတူေၾကာင္း ေျပာတတ္သည္။ ဥာဏ္သစ္က ေဝေဝစိုးအေပၚမွာ ညီမေလး တစ္ေယာက္လိုသာ သေဘာထားေသာ္လည္း သူ႕မွာ တစ္ျခား လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာ ခ်စ္သူရည္းစား ဆိုတာလည္း မ႐ွိေသာေၾကာင့္ အလိုက္သင့္ပင္ ေနခဲ့သည္။ ေဝေဝစိုးကလည္း ဥာဏ္သစ္ထက္စာလွ်င္ ခြန္မင္းကို ပိုျပီး စိတ္ဝင္စားခ်င္သည္။ သူ႕အစ္ကို စိတ္ကို သိေသာေၾကာင့္သာ ေ႐ွ႕မဆက္ရဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ခြန္မင္းကေတာ့ အျမဲတေစ လွ်ိဳ႕ဝွက္တတ္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ထဲ ဘယ္လို ဆိုတာ ခန္႕မွန္းရခက္ပါသည္။

သူတို႕ ကုမၸဏီ႐ွိေသာ ကြန္ဒိုမွာပင္ မင္းစိုးခန္႕က အခန္းတစ္ခန္း ယူထားျပီးေနသည္။ သူ႕အေမႏွင့္ ညီမ ေနေသာ တိုက္ကိုေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ မွပင္ ျပန္သည္။ ဥာဏ္သစ္ ႏွင့္ ခြန္မင္း လည္း အလုပ္႐ွိလွ်င္ တိုင္ပင္စရာ႐ွိလွ်င္ သူ႕အခန္းမွာ ညလံုးေပါက္ အလုပ္လုပ္ရင္း ေနျဖစ္ၾကတာမ်ိဳးလည္း ႐ွိသည္။ ခုတေလာေတာ့ ကုမၸဏီမွာ စီမံကိန္း အသစ္လည္း မ႐ွိ၊ ဘာမွ တိုင္ပင္စရာလည္း မ႐ွိ၊ ပံုမွန္လည္ပတ္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႕အခန္းကိုပင္ မေရာက္ျဖစ္တာၾကာပါျပီ။

သူ႕အခန္းကို ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ နံပါတ္ႏွိပ္ျပီး ဝင္လိုက္သည္။ သူ႕အခန္းတံခါးရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကုဒ္ကို သူတို႕ ေလးေယာက္လံုး သိၾကပါသည္။ သူက သူ႕အခန္းအျပင္မွာ CCTV ကင္မရာလည္း တပ္ထားေသးသည္။ စတပ္ကာစက သူတို႕အားလံုး သူ႕ကို ေနာက္ေျပာင္ၾကေသာ္လည္း သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပင္ သူ႕ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္၍ တပ္ဆင္ထားသည္။

ဧည့္ခန္းထဲေရာက္သည္အထိ သူ႕အရိပ္အေယာင္မျမင္ရေတာ့မွ ဥာဏ္သစ္က သူ႕ကို ေအာ္ေခၚရေတာ့သည္။

“ကိုခန္႕ေရ ဘာလုပ္ေနတုန္း… ငါေရာက္ျပီေနာ္”

သူကေခၚေပမယ့္ အတြင္းက လံုးဝ ျပန္ထူးသံ မၾကားရပါ။ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ၾကည့္ေတာ့မွ သူ႕အလုပ္စားပြဲ ေပၚမွာ ေမွာက္ေနေသာ မင္းစိုးခန္႕ ကို ေတြ႕ရသည္။ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ေနမေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႕ စိုးရိမ္ျပီး သြားၾကည့္ေတာ့မွ ထိုင္လ်က္နဲ႕ ဓားထိုးခံရျပီး အသက္မ႐ွိေတာ့ေသာ မင္းစိုးခန္႕ ကို ေတြ႕ရသည္။

လူက ပူပူေႏြးေႏြး…။ သူ႕လည္ပင္းကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ အသက္မ႐ွိေတာ့တာလည္း ေသခ်ာသည္။ စိုက္ဝင္ေနေသာ ဓားေျမွာင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ဥာဏ္သစ္ ပိုထိတ္လန္႕သြားသည္။ ထုိဓားေျမွာင္က မင္းစိုးခန္႕က ဥာဏ္သစ္ကို ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေပးထားေသာ ဓားေျမွာင္။ ဥာဏ္သစ္က ဓားထူးထူးဆန္းဆန္း လွလွပပ ေတြ စုေဆာင္းရတာ ဝါသနာပါသည္။ အဲဒီ ဓားေလးက ၈ လက္မေလာက္ ႐ွိျပီး အ႐ိုးမွာ ကႏုတ္ပန္းေတြႏွင့္ ဥာဏ္သစ္ရဲ႕ နာမည္ အတိုေကာက္ NTM ဆိုတာပါ ပါသည္။ အဲဒီဓားက သူ႕အိမ္ကေန ဘယ္လိုလုပ္ မင္းစိုးခန္႕ ကိုယ္ေပၚကို ေရာက္ေနရပါလိမ့္…။

“မျဖစ္ဘူး၊ ဒါဟာ ေထာင္ေခ်ာက္ပဲ၊ ငါျပန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္…” ။

သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွ ေရေရရာရာ မေတြးႏိုင္။ ဘာလုပ္ရမွန္း လဲမသိပဲ အခန္းထဲမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့မိသည္။ မင္းစိုးခန္႕ ရဲ႕ အခန္းတံခါးဝမွ ကင္မရာကိုလည္း သတိမထားမိေတာ့။ သူ႕အိမ္ကို ေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို ကားေမာင္း လာခဲ့မိမွန္းပင္ မသိပါ။

သူတရားခံ ျဖစ္ျပီ ဆိုတာ မသိစိတ္ ထဲက သိေနသည္။ ရဲဌာနကိုလည္း ဖုန္းမဆက္ရဲပါ။ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကို အဝတ္အစား တစ္ခ်ိဳ႕ ပိုက္ဆံႏွင့္ လိုအပ္တာေတြ ထည့္ရင္း ေ႐ွာင္ေနရင္ ေကာင္းမလား၊ ရင္ဆိုင္ ေျဖ႐ွင္းလိုက္ရမွာလား ဆိုတာ မေဝခြဲႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။

ျခံေ႐ွ႕မွာ ကားရပ္လုိက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႕အခန္းျပတင္းေပါက္မွ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရဲကား ႏွစ္စီး။ ျခံေစာင့္က တံခါးဖြင့္ေပးဖို႕ သြားေနျပီ။ သူ ကားယူျပီး ထြက္လို႕ မရႏိုင္ေတာ့…။ ေက်ာပိုးအိတ္ ကိုဆြဲျပီး ေနာက္ေဖးေပါက္မွ ထြက္ခဲ့သည္။ ျခံေနာက္ဖက္ ျခံစည္း႐ိုးကို ေက်ာ္လိုက္လွ်င္ လူသြားလမ္းကေလး ႐ွိသည္။ ထိုလမ္းကေလးမွ ထြက္လိုက္ေတာ့ လမ္းမက်ယ္ၾကီး ကို ေရာက္သည္။ ကိုယ္ပိုင္ကားမ်ားႏွင့္သာ သြားလာေနၾက ရပ္ကြက္မို႕ ကားလမ္းမေပၚေရာက္ဖို႕ရာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ေဝးေသးသည္။ ရဲေတြ ျပန္လွည့္လာလွ်င္ သူလြတ္မည္ မဟုတ္ပါ။

ေလးျခံေက်ာ္ေလာက္က သူ႕မိတ္ေဆြ လင္မယားျခံထဲ ဝင္လုိက္သည္။ သူ႕ျခံဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရဲေတြ ျခံထဲဝင္သြားၾကသည္။ သူ႕မိတ္ေဆြေတြ ဆီမွာ ကားတစ္စီးက အျမဲပိုေနေလ့႐ွိသည္မို႕ “သူ႕ကားပ်က္ေနလို႕.. ခဏ…” ဆိုျပီး ေတာင္းကာ ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။ ကားလမ္းမၾကီးေပၚသို႕ သူ႕ကားတက္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေနာက္ဘက္က ရဲကား ဥၾသသံမ်ားကို ၾကားရသည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕ကားကို သူတို႕ သတိမထားမိပါ။

ဥာဏ္သစ္မင္း ဘဝတြင္ တစ္ခါမွ အိပ္မက္ပင္ မမက္ဖူးေသာ ဝရမ္းေျပးဘဝ သို႕ ေရာက္ခဲ့ေလျပီ။

*****

မင္းစိုးခန္႕ အသတ္ခံရလို႕ ဆံုးျပီ.. ဆိုေသာ သတင္းကို ၾကားေတာ့ ေမဦးခင္ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့တာပင္ သိပ္မၾကာလွေသးပါ။ ေမဦးခင္က ျပင္သစ္မွ Fashion Design Diploma ရခဲ့ျပီး ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္၍ ဒီဇိုင္းဆြဲကာ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ အတြက္ေရာ၊ Export အတြက္ပါ May တံဆိပ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးဝတ္ အက်ႌမ်ား ထုတ္သည္။ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု တစ္ခု အျပင္ ပင္ရင္း အေရာင္းဆိုင္ကကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲမွာ သံုးဆိုင္ ႐ွိသည္။ လုပ္ငန္း႐ွင္မ်ား စံုစံုလင္လင္ တက္ေရာက္ၾကေသာ ညစာစားပြဲ တစ္ခုမွာ မင္းစိုးခန္႕ ႏွင့္ ဆံုခဲ့သည္။ သူက သူမထက္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕ငယ္သည္။ ေနာက္တစ္ခါ Seminar တစ္ခု မွာ တစ္ခါဆံုသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ခ်င္း ဖလွယ္ျပီး ႏွစ္ေယာက္သား အဆက္အသြယ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ မင္းစိုးခန္႕က သူမကို ပ႐ိုပို႕စ္ လုပ္ခဲ့သည္။ ငါးလေလာက္ၾကာမွ သူမက အေျဖျပန္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႕ကို အရမ္းၾကီး ရင္ခုန္ရတယ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ခင္မင္ရေသာ မိတ္ေဆြေကာင္းလည္းျဖစ္၊ နာမည္ပ်က္ မ႐ွိေသာ သင့္ေတာ္တဲ့ ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္တာမို႕ လက္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတို႕ အတြဲက သိုသိုသိပ္သိပ္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္မို႕ ရင္းႏွီးသူမ်ားပင္ မသိၾကပါ။ သူတို႕ကလည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ႐ွက္တက္တက္ ျဖစ္ေနတာႏွင့္ပင္ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းမ်ားကို မေၾကျငာရေသးပါ။

ယခုေတာ့ သူဆံုးျပီ။ ဆံုးတာကလည္း ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း မဟုတ္။ သူမ်ား သတ္လို႕ ေသရျခင္း ဆိုပဲ။ စံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကို သတ္သူမွာ ကုမၸဏီ ႐ွယ္ယာဝင္ သူငယ္ခ်င္း ဥာဏ္သစ္မင္း ျဖစ္ျပီး ထြက္ေျပးတိမ္းေ႐ွာင္ ေနသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုနာမည္ကို သူေျပာေျပာေနတာ သူမ ၾကားဖူးခဲ့ပါသည္။ ညီအစ္ကိုအရင္းလို အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း ရယ္လို႕ သူေျပာခဲ့တာ မွတ္မိသည္။ သူေျပာခဲ့ဖူးတာ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ တစ္ေန႕ညက ဖုန္းဆက္ရင္း ေျပာခဲ့တာကို ျပန္သတိရသြားသည္။

“ကိုယ့္အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းက သစၥာေဖာက္တာကို ခံရတာ တကယ္ဆိုးတယ္ကြာ…၊ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ ဒီေလာက္ လုပ္ရက္လိမ့္မယ္လို႕ မထင္ခဲ့ဘူး” တဲ့။

သစၥာေဖာက္တဲ့ အျပင္ အသက္ကိုပါ သတ္ရက္တဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ဆိုသူကို ဒီလို လြတ္ေနတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္။ ထိုက္တန္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားရေစခ်င္သည္။ ေမဦးခင္မွာလည္း အဆက္အသြယ္ေတြ ႐ွိပါသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဥာဏ္သစ္မင္း အေၾကာင္းကို စံုစမ္းခိုင္းျပီး တစ္ျမိဳ႕လံုးအႏွံ ႐ွာခိုင္းလိုက္သည္။

*****

ဥာဏ္သစ္သည္ ကားကို ပါကင္ တစ္ခုမွာ ရပ္ထားခဲ့ျပီး တည္းခိုခန္း ခပ္ေသးေသး တစ္ခုမွာ အခန္းယူလိုက္သည္။ သူ႕မိတ္ေဆြကို ကားလာယူဖို႕ေျပာရင္းႏွင့္ အမႈ အေၾကာင္း စံုစမ္းခိုင္းေတာ့ .. သူ႕ကို လူသတ္သမား အျဖစ္ႏွင့္ လိုက္႐ွာေနေၾကာင္း သိရသည္။ ကင္မရာက ႐ိုက္ထားေသာ အေခြမွာလည္း သူ ဝင္သည့္ ထြက္သည့္ပံု ပါေနျပီး ဓားေျမွာင္႐ိုးမွာလည္း သူ႕လက္ေဗြရာ ေတြ႕ရသျဖင့္ သက္ေသခိုင္လံုေနသည္ဟု ဆိုသည္။ သူ႕အေၾကာင္းကို ငယ္ငယ္ကတည္းက သိခဲ့သည့္ မိတ္ေဆြ လင္မယားကေတာ့ ထိုအမႈကို သူမက်ဴးလြန္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းကို ယံုၾကည္ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ သူတို႕လည္း ဘာမွ မကူညီႏိုင္ပါ။

ခြန္မင္းႏွင့္ ေဝေဝစိုး ဆီသို႕ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေသာအခါ အံၾသစရာ ေနာက္ထပ္တစ္မႈ ကိုပါ သိလိုက္ရပါသည္။ ကုမၸဏီပိုင္ ေငြမ်ားကို အလြဲသံုးစားလုပ္မႈ ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ စကားမ်ား၍ သူက မင္းစိုးခန္႕ကို သတ္ျခင္း ျဖစ္သည္ ဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ကလည္း ခိုင္လံုေနပါသည္။ သူ႕ကို ဘယ္ကေန ဆက္ေနတာလဲ ဟု ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေမးၾကပါသည္။ သူ မေျပာေတာ့ပါ။ ဆက္ျပီးသည္ႏွင့္ သူ႕ iphone ကိုလည္း လမ္းေဘး အမိႈက္ပံုတစ္ခုမွာ ပစ္ခဲ့လိုက္ပါသည္။ မဟုတ္လွ်င္ ထိုဖုန္းမွ သူ႕ကို ေျခရာခံလို႕ ရႏိုင္လိမ့္မည္။

သူ႕စိတ္ထဲတြင္ ခြန္မင္းႏွင့္ ေဝေဝစိုး အေပၚ သံသယ တစ္ခု ျဖစ္လာပါသည္။ ထိုေန႕က သူ႕ကို ဖုန္းဆက္ေျပာသူမွာ ေဝေဝစိုးသာ ျဖစ္ျပီး မင္းစိုးခန္႕ ကိုယ္တိုင္ဆက္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ကုမၸဏီ စာရင္းဇယားမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကိုင္တြယ္သူမွာ ခြန္မင္း ျဖစ္ျပီး သူက ဘယ္ေသာအခါကမွ လွည့္မၾကည့္ခဲ့ပါ။ ကုမၸဏီေငြကို သံုး၍ သူ႕သေဘာႏွင့္သူ လုပ္ထားေသာ ကိစၥလည္း ဘာတစ္ခုမွ မ႐ွိခဲ့ပါပဲလ်က္ ဒီလိုသတင္းမ်ိဳး ထြက္ေအာင္ ဘယ္သူက ျဖန္႕ေဝခဲ့ပါသလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မင္းစိုးခန္႕ေရာ.. သူပါ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ခဲတစ္လံုးႏွင့္ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ မွန္ေအာင္ပစ္လို႕ အက်ိဳး႐ွိမည့္သူမွာ ဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ။ ကုမၸဏီမွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မ႐ွိခဲ့လွ်င္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အားလံုးရ႐ွိမည့္သူမွာ ခြန္မင္း တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သည္။ ေဝေဝစိုးကေရာ.. ။ ေဝေဝစိုးက သမီး အရင္း မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သူသိထားခဲ့တာ သိပ္မၾကာေသး။ သူမ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သိခ်င္မွ သိလိမ့္မည္။ သိခဲ့လွ်င္ေတာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အစ္ကိုရင္းလို ေနခဲ့သူကိုေတာ့ ၾကံစည္ရက္လိမ့္မည္ဟု သူမထင္။ သို႕ေသာ္ သူမကို ေသခ်ာေအာင္ေတာ့ ေမးဖို႕လိုသည္။ သူမက ရဲေတြကို ေျပာေတာ့ သူ႕အစ္ကိုက ဥာဏ္သစ္ကို ေခၚခိုင္းသည့္ ကိစၥကို လံုးဝ ဖံုးကြယ္ထားခဲ့သည္။ ဘာေၾကာင့္ ဖုံုးကြယ္ထားသလဲ ဆိုတာ သူ ေသခ်ာသိဖို႕ လိုသည္။ သူမကို တစ္ခါေလာက္ေတာ့ သြားေတြ႕ရလိမ့္မည္။

မင္းစိုးခန္႕တို႕ ျခံထဲသို႕ ေက်ာ္ဝင္ခဲ့ျပီး မင္းစိုးခန္႕တို႕ ေမေမ သိမွာ စိုးသျဖင့္ အိမ္ေ႐ွ႕ေပါက္မွ မဝင္ပဲ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္မွ ဝင္ခဲ့သည္။ အိမ္ေဖာ္မေလးေတြကလည္း  အိပ္ေပ်ာ္ေနသျဖင့္ မသိလိုက္ပဲ ေဝေဝစိုး အခန္း႐ွိရာ ဒုတိယထပ္သုိ႕ ဘယ္သူမွ မသိပဲ ေရာက္သြားသည္။

သူ႕ကို ျမင္လိုက္ေတာ့ ေဝေဝစိုး က လန္႕သြားသည္။

“ငါ့ကို မွန္မွန္ေျပာစမ္း မိေဝ၊ ဟိုေန႕က ကိုခန္႕က ငါ့ကုိ ေခၚခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူးမို႕လား၊ ဘယ္သူက အဲလို ေျပာခိုင္းတာလဲ”

“မသိဘူး၊ ကိုကို ေခၚခိုင္းတာပဲ၊ ကိုဥာဏ္ ဘယ္လိုလုပ္ ဒီထဲကို ဝင္လာတာလဲ”

“ကိုခန္႕က ငါ့ကို ေခၚခ်င္ရင္ သူကိုယ္တိုင္ဖုန္းဆက္ေနၾကပဲ၊ နင့္ကို ေခၚခိုင္းစရာ ဘာလိုသလဲ၊ ေျပာစမ္း၊ နင့္ကို ခြန္မင္းက ဆက္ခိုင္းတာလဲ၊ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လို အေျခအေနလဲ”

“အို ဘာဆိုင္လို႕လဲ၊ ကိုခြန္နဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး၊ ကိုခန္႕ ဆက္ခိုင္းတာလို႕ ေျပာတာပဲဟာ၊ ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ.. ”

“နင္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ၾကိဳက္္ေနတယ္ မဟုတ္လား”

“ဟုတ္တယ္ ၾကိဳက္ေနတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲ၊ ဒါေပမယ့္ ေဝက ကိုယ့္အစ္ကိုကိုေတာ့ မေကာင္းၾကံပါ့မလား၊ ကိုဥာဏ္သာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကို လုပ္ရက္တာ”

“နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း၊ ငါမလုပ္ဖူး၊ ငါမလုပ္ဖူး ဆိုတာ နင္လည္း သိရမယ္၊ နင္သိရဲ႕သားနဲ႕ လိမ္ေနတာ”

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ တံခါးေခါက္သံ ထြက္လာျပီး မင္းစိုးခန္႕ အေမရဲ႕ အသံ ေပၚလာသည္။

“သမီး၊ ေအာက္ထပ္မွာ ရဲအရာ႐ွိေတြက သမီးကို ေမးစရာ တစ္ခု႐ွိလို႕တဲ့”

ဥာဏ္သစ္လည္း ယူလာေသာ ဓားေျမွာင္တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ သူမကို ျခိမ္းေျခာက္လိုက္ေတာ့မွ “ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ၊ သမီး ဆင္းလာခဲ့မယ္၊ ခဏေလး” ဟုျပန္ေျပာသည္။ သူမက္ို ရရာ အဝတ္ႏွင့္ ပါးစပ္ကိုစည္း၍ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ထည့္ပိတ္ခဲ့ျပီး ေအာက္ထပ္သို႕ ေလွကားမွ ဆင္းရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ သူမ အခန္းျပတင္းေပါက္မွ ထြက္၍ ေရပိုက္လိုင္းကို တြယ္ဆင္းျပီး ေျပးခဲ့ရသည္။

ႏိုင္ငံျခားကားေတြထဲကလို သူ႕႐ုပ္ပံုကို တီဗြီက ထုတ္လႊင့္တာမ်ိဳး မ႐ွိသျဖင့္ သူ႕ကို ဘယ္သူကမွ ဝရမ္းေျပးရယ္လုိ႕ သိမေနပါ။ ရဲေတြႏွင့္ တည့္တည့္ မတိုးေအာင္ ေ႐ွာင္ဖို႕သာ အေရးၾကီးပါသည္။ ဘတ္စ္ကားတစ္စီး ေပၚမွ ဆင္းျပီး သူေနေသာ တည္းခိုခန္းသို႕ ေရာက္ေအာင္ ေနာက္ထပ္ေျပာင္းစီးဖို႕ ျပင္စဥ္မွာ လူမိုက္႐ုပ္ႏွင့္ လူ တစ္ခ်ိဳ႕ အနီးကပ္လာျပီး သူတို႕ လက္ထဲမွ ဓါတ္ပံုႏွင့္ တိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ သူ႕မွာ ေျပးလာခဲ့ရသည္။ သူတို႕ကလည္း သူ႕ေနာက္သို႕ ေျပးလိုက္လာၾကေသးသည္း။ ေနာက္ဆံုးမွာ ထြက္ကာနီး ဘတ္စ္ကား တစ္စီးေပၚသို႕ သူ တက္လုိက္လာျပီး သူတို႕ က်န္ခဲ့သည္။ ရဲေတြ မဟုတ္ပဲႏွင့္ သူ႕ကို လုိက္႐ွာေနတာ ဘယ္သူ႕ ခုိုင္းေစမႈေၾကာင့္လဲ.. သူမသိႏိုင္ပါ။

သူေနေသာ အခန္းကေလး ကေတာ့ ခုထိ လံုျခံဳေနဆဲ ျဖစ္သည္။ အခန္းက်ဥ္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ လွဲရင္း ျပႆနာကို ေသခ်ာ စဥ္းစားေနမိသည္။ မင္းစိုးခန္႕ကို သတ္သူ အစစ္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွသာ ဥာဏ္သစ္အတြက္ ဒီဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္လိမ့္မည္။ တရားခံ အစစ္မွာ သူ မဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပႏိုင္မွသာ သူ႕ဘဝအမွန္ကို သူျပန္ရလိမ့္မည္။

မင္းစိုးခန္႕ရဲ႕ security camera ထဲမွာ သူ႕ပံုေတာ့ ပါျပီး လူသတ္သမားရဲ႕ ပံုကေတာ့ ဘာေၾကာင့္ မပါရပါသလဲ။ သူမလာခင္ေလးမွာပင္ လူသတ္သမားက ထြက္သြားျခင္း ျဖစ္ရမည္။ သူ႕လိုပင္ တံခါး၏ code နံပါတ္ကို သိျပီး ဝင္လာသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ျပန္ထြက္ေသာအခါမွာလည္း တံခါးကို ျပန္ပိတ္သြားႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ရမည္။ ဤအခန္း၏ code နံပါတ္ကို သိသူမွာ မင္းစိုးခန္႕အျပင္ သူ၊ ခြန္မင္း ႏွင့္ ေဝေဝစိုးတို႕သာ ႐ွိသည္။ သူ႕အေမပင္ တစ္ခါမွ မလာဖူးသျဖင့္ code နံပါတ္ မသိေၾကာင္း ေျပာဖူးသည္။ ကင္မရာ ထဲက ပံုရိပ္မ်ားကို ကူးထားသည့္ အေခြကိုေတာ့ ရဲေတြ ယူသြားျပီ ျဖစ္မည္။ သို႕ေပမယ့္ Backup data ေတာ့ ႐ွိႏိုင္ေသးသည္။ မင္းစိုးခန္႕ရဲ႕ အိမ္သံုး ကြန္ပ်ဴတာကို တစ္ခ်က္ေလာက္ စစ္ၾကည့္ဖို႕ လိုလာျပီ ျဖစ္သည္။ ရဲေတြ ခ်ိတ္ပိတ္ထားျပီ ျဖစ္ေသာ ထိုအခန္းထဲသို႕ ရေအာင္ ဝင္ၾကည့္ႏိုင္မွသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။

*****

မင္းစိုးခန္႕ရဲ႕ အခန္းကို တားျမစ္နယ္ေျမ အမွတ္အသား ျပထားေသာ္လည္း အေစာင့္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မထားထားသျဖင့္ ဥာဏ္သစ္ ကံေကာင္းသြားသည္။ တံခါးဝမွ security camera ကေတာ့ သူ႕တာဝန္သူ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ…။ တံခါးဖြင့္ေသာ code နံပါတ္ကိုလည္း ေျပာင္းမထားသျဖင့္ ဥာဏ္သစ္ အလြယ္တကူပင္ ဝင္လိုက္ႏိုင္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွ သတိထားမိမည္ စိုးသျဖင့္ မီးေတြ အားလံုး မဖြင့္ေတာ့ပဲ ကြန္ပ်ဴတာ ေပၚမွ မီးေခ်ာင္းေလးကိုသာ ဖြင့္လိုက္သည္။ မင္းစိုးခန္႕ရဲ႕ password က ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး မဟုတ္။ သူတို႕ သံုးေယာက္ရဲ႕ တူညီေသာ နာမည္ “Minn” ပါ။ မင္းစိုးခန္႕ က သူ႕ရဲ႕ ကင္မရာ အလုပ္လုပ္ပံုကို တစ္ခါက ေျပာခဲ့ဖူးသည္။ ေန႕စဥ္ အဝင္အထြက္ ပံုရိပ္မ်ားကို record လုပ္ထားျပီး တစ္လၾကာတိုင္း auto ဖ်က္ပစ္သည္။ သို႕ေသာ္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုေတာ့ ႐ွိေသးသည္။ ပံုမွန္ record လုပ္ထားသည့္ ေနရာအျပင္ backup အေနႏွင့္ ျပန္သိမ္းထားေသာ ေနရာ တစ္ေနရာ ႐ွိေသးသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ေျပာျပစဥ္က ခြန္မင္းက စိတ္မဝင္စားပဲ ေနာက္ဘက္အခန္းထဲ ေရာက္ေနခဲ့သည္ကို မွတ္မိေသးသည္။ ဥာဏ္သစ္က ထို backup data ကို ျပန္ရေအာင္ ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္သည္။ သိမ္းထားေသာ ေနရာကို ေတြ႕ေသာ္လည္း password ပိတ္ထားသျဖင့္ မဝင္ႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနသည္။ Password အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဝင္ၾကည့္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနဆဲမွာပင္ သူ႕ေခါင္းကို တစ္စံုတစ္ခုႏွင့္ ႐ိုက္ျခင္းကို ခံလိုက္ရျပီး သတိလစ္သြားရသည္။

ဥာဏ္သစ္ သတိရလာေသာအခါ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးမွာ ေမဦးခင္ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဥာဏ္သစ္ ဖြင့္ခ်င္ေသာ Backup System ကို သူမက ဖြင့္လိုက္ႏိုင္ျပီ ျဖစ္ပါသည္။ Password က သူမ နာမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ အေရးၾကီးေသာ password မ်ားကို သူမ နာမည္ ေပးထားသည္ ဟု သူ တစ္ခါက ေျပာခဲ့ဖူးတာကို  သတိရျပီး စမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ဝင္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ ဘယ္လို ဆက္သြားရမွန္း မသိျဖစ္ေနသျဖင့္ ဥာဏ္သစ္ သတိရေအာင္ ေစာင့္ေနလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူက တရားခံ ဆိုတာ ေသခ်ာလွ်င္ ရဲဌာနသို႕ ဖုန္းဆက္ျပီး အဖမ္းခံေစရမည္။ သူ ဘာကို လိုခ်င္လို႕ ဒီအခန္းကို ျပန္လာတာလဲ ဆိုတာ အရင္ သိေအာင္ လုပ္ရမည္။

“႐ွင္က တရားခံေျပး ဥာဏ္သစ္မင္း မဟုတ္လား”

“ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ”

“ကၽြန္မက မင္းစိုးခန္႕ရဲ႕ ခ်စ္သူ ေမဦးခင္ တဲ့”

“ကိုခန္႕ ခ်စ္သူ ဟုတ္လား၊ ကိုခန္႕က တစ္ခါမွလည္း မေျပာဖူးပါဘူး”

“ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကၽြန္မတို႕က သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေၾကျငာရေသးဘူး၊ မၾကာခင္မွာ ေၾကျငာေတာ့မလို႕ပဲ၊ အခုေတာ့ သူ ဒီလို ျဖစ္သြားတယ္၊ သူ႕ကို သတ္သြားတဲ့လူကို အျပင္မွာ လြတ္ေနတာ ကၽြန္မ မျမင္ခ်င္ဘူး႐ွင့္”

“သူ႕ကို သတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္ သတ္တယ္လို႕ ထင္ရေအာင္ အကြက္ဆင္ထားတာပဲ”

“ဒါကို ႐ွင္ သက္ေသ ျပႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္ေလ”

“အဲဒါကို သက္ေသ ျပဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအခန္းကို ျပန္လာတာပဲ၊ သူ႕ ကြန္ပ်ဴတာထဲက Backup System ကို ဖြင့္ႏိုင္ရင္ အဲဒီေန႕က Record အစစ္အမွန္ကို ျပန္ရမွာပဲ”

“႐ွင္ ဖြင့္ခ်င္တဲ့ System ကို ကၽြန္မ ဖြင့္ထားျပီးျပီ၊ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ကၽြန္မကို ေျပာပါ”

ဥာဏ္သစ္ကို သူမက မင္းစိုးခန္႕ ကုတင္ေပၚမွာ ၾကိဳးတုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုတင္ေဘး စားပြဲေပၚ႐ွိ ၁၉ လက္မ ေမာ္နီတာ ကိုေတာ့ သူ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ေနရသျဖင့္ ဘာလုပ္ရမည္ကို ဥာဏ္သစ္က ေျပာျပျပီး သူမက တစ္ဆင့္ခ်င္း လိုက္လုပ္သည္။ ေနာက္ဆံုးမွာ အခင္းျဖစ္ေသာ အခ်ိန္တစ္ဝိုက္က Backup Record ကို ႐ွာေတြ႕သြားသည္။ အဲဒီေန႕က ဥာဏ္သစ္ ဝင္မလာခင္ မိနစ္ အနည္းငယ္ေလာက္က ခြန္မင္း ဝင္လာသည္။ သူ႕ဟာသူ တံခါးဖြင့္ျပီး ဝင္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ သူ ျပန္ထြက္လာသည္။ သူထြက္သြားျပီး ခဏၾကာေတာ့ ဥာဏ္သစ္ ဝင္လာသည္။ ဥာဏ္သစ္ ထြက္သြားျပီး ခ်က္ခ်င္းလိုပင္ ခြန္မင္း ျပန္ဝင္လာျပန္သည္။ Video record ကို ဖ်က္ပစ္ဖို႕ ျပန္ဝင္လာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သူျပန္ထြက္သြားသည္ကိုလည္း မေတြ႕ရေတာ့ပါ။ ဘယ္က ျပန္ထြက္သြားသည္ကိုေတာ့ မသိႏိုင္။ ကင္မရာက အခန္းတြင္းမွာ မ႐ွိေသာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာ သူ ဘာလုပ္သည္ကုိေတာ့ မသိႏိုင္ပါ။

ရဲေတြ ကူးသြားေသာ ပံုမွန္ record ကို ျပန္ၾကည့္ေသာအခါမွာေတာ့ ထိုတစ္ေန႕တာမွာ မင္းစိုးခန္႕ ဝင္လာသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကီးၾကာေတာ့ ဥာဏ္သစ္ ဝင္လာသည္။ ျပန္ထြက္သြားသည္။ ဒါပဲ ပါသည္။ ခြန္မင္း ဝင္လာတာ..၊ ထြက္သြားတာ…၊ ျပန္ဝင္လာတာ…၊ လံုးဝ မပါေတာ့ပါ။ သူ ေနာက္တစ္ခါ ဝင္လာျခင္းသည္။ သူပါေသာ ထို အပိုင္းမ်ားကို ဖ်က္ပစ္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဥာဏ္သစ္ကို ေမဦးခင္က အနည္းငယ္ ယံုၾကည္သြားျပီး ၾကိဳးျဖည္ ေပးလိုက္ပါသည္။

“ဒီေလာက္နဲ႕ေတာ့ အဲဒီလူ ခြန္မင္း သတ္ပါတယ္လို႕ သက္ေသျပလို႕ မရႏိုင္ေသးဘူး၊ ဓားေျမွာင္ေပၚက လက္ေဗြရာက ႐ွင့္ လက္ေဗြရာ ျဖစ္ေနတယ္ေလ”

“အဲဒီဓားေျမွာင္က ကၽြန္ေတာ့္ ဓားေျမွာင္ပဲေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေဗြရာေတာ့ ႐ွိမွာေပါ့… သူက လက္အိတ္နဲ႕ ကိုင္တယ္ ဆိုရင္ သူ႕လက္ေဗြရာ မ႐ွိပဲ ကၽြန္ေတာ္ လက္ေဗြရာပဲ က်န္ေနမွာေပါ့”

“႐ွင္ေျပာတာ မွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို တရားစြဲႏိုင္ဖို႕ ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ မျငင္းႏိုင္မယ့္ သက္ေသ ထပ္႐ွာဖို႕ လိုဦးမယ္၊ ကၽြန္မကလည္း ကိုမင္းကို တကယ္သတ္တဲ့ လူကိုပဲ ေထာင္ထဲ ပို႕ခ်င္တာပါ”

“ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လူသတ္တရားခံအစစ္ကို ဖမ္းခ်င္တာပဲ ဗ်”

“အခု ႐ွင္ ဘယ္မွာ ေနတာလဲ၊ အဆင္ေျပရဲ႕လား”

“Motel အေသးေလး တစ္ခုမွာ ေနတယ္၊ အခုထိေတာ့ လံုျခံဳတုန္းပဲ ဗ်”

“ေကာင္းပါတယ္၊ ႐ွင္အဆင္မေျပရင္ ကၽြန္မကို ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ”

သူမက လိပ္စာကတ္ တစ္ခု ေပးသည္။

ျပန္ကာနီးမွ ဥာဏ္သစ္က မီးဖိုခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္ကို သတိထားမိသြားသည္။ ထိုျပတင္းေပါက္က ပိတ္ထားေသာ္လည္း ေစ့ထား႐ံုသာ ျဖစ္သည္။ ထိုျပတင္းေပါက္တြင္ သံတိုင္ သံပန္း တပ္ထားျခင္း မ႐ွိပါ။ မွန္တံခါးမ်ား တပ္ထားျပီး အျမဲတမ္း ပိတ္ထားေသာ ျပတင္းေပါက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖြင့္လိုက္လွ်င္ ေရပိုက္လိုင္းႏွင့္ နီးေသာေၾကာင့္ ေရပိုက္မွ တြယ္ဆင္း၍ ျဖစ္ေစ၊ ၾကိဳးႏွင့္ ဆင္း၍ ျဖစ္ေစ ေအာက္ေရာက္ေအာင္ ဆင္း၍ ရသည္။ ေမဦးခင္ကို ေျပာျပေတာ့ သူမကလည္း သူထင္သလုိပင္ ထင္သည္။ လူသတ္သမားက ေနာက္တစ္ေခါက္တြင္ တံခါးေပါက္မွ ျပန္မထြက္ေတာ့ပဲ ထိုျပတင္းေပါက္မွ ဆင္းသြားျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။

မင္းစိုးခန္႕ အခန္းမွ ထြက္၍ ဥာဏ္သစ္လည္း အခါတိုင္းလိုပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္လာခဲ့သည္။ မွတ္တိုင္မွာ ဆင္းလိုက္ေတာ့မွ ကားေစာင့္ေနေသာ လူေတြက သူ႕ကို ဝိုင္းၾကည့္ၾကသလို စိတ္ထဲမွာ ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ထင္ေန႐ံုသာ မဟုတ္ပါ။ ကားမွတ္တိုင္ ေၾကာ္ျငာဘုတ္ေပၚမွာ မိတၱဴကူးထားေသာ သူ႕ဓါတ္ပံု ကပ္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ တစ္ျမိဳ႕လံုးအႏွံ အဲလိုသာ ကပ္ထားလွ်င္ေတာ့ သူ႕အတြက္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မည္။ မိုတယ္က လူေတြ သိ မသိေတာ့ မေသခ်ာေသးသျဖင့္ သူျပန္လာခဲ့သည္။ သူတည္းေသာ မိုတယ္ကို လွမ္းျမင္ရေလာက္ေသာ လမ္းထိပ္သို႕ အေရာက္မွာေတာ့ အေျခအေနမေကာင္းသည္ကို သိလိုက္ရသည္။ မိုတယ္ ေ႐ွ႕တြင္ ရဲကား တစ္စီး ရပ္ထားျပီး အျပင္ဘက္မွာလည္း ရဲမ်ားကို ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ပင္။

မိုတယ္ ေရာက္ေအာင္မသြားေတာ့ပဲ လွည့္ျပန္ခဲ့ရသည္။ လမ္းေဘးမွ P.C.O တစ္ခု ကိုဝင္၍ ေမဦးခင္ကို ဖုန္းဆက္ရသည္။ ေမဦးခင္ကို ယံုသင့္သလား၊ မယံုသင့္သလား လည္း မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေမဦးခင္သာ သူ႕ကို ရဲလက္ အပ္ခ်င္လွ်င္ ဟိုအခန္းမွာ ကတည္းက အပ္လိုက္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား…။ သူမကိုေတာ့ ယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္သည္ဟု ထင္ရတာပါပဲ။

ေမဦးခင္ကလည္း ဥာဏ္သစ္လိုပင္ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး မ႐ွိေတာ့သူ ျဖစ္သည္။ အေဒၚအပ်ိဳၾကီးႏွင့္ အတူေနသူ ျဖစ္သည္။ ဥာဏ္သစ္ကို ေမဦးခင္က လာေခၚျပီး သူ႕အိမ္ကို ပို႕ထားသည္။ စံုစမ္းစရာ ကိစၥေတြကို သူမပဲ စံုစမ္းေပးမည္၊ ဥာဏ္သစ္ကို အိမ္ျပင္ မထြက္ဖို႕ ေျပာထားသည္။

*****

ေမဦးခင္က မင္းစိုးခန္႕တို႕ ကုမၸဏီမွ ေငြစာရင္း ကိစၥကို စံုစမ္းေနသည္။ ေဝေဝစိုး ကိုလည္း သြားေတြ႕ျပီးသြားျပီ။ သူမကလည္း မူမမွန္တာ ေသခ်ာသည္။ မင္းစိုးခန္႕ လက္ေအာက္က မန္ေနဂ်ာ ကိုမင္းသိမ္း ႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာကၽြမ္းက်င္ မေဆြ ကို သိမ္းသြင္း၍ စံုစမ္းခိုင္းထားသည္။ ကုမၸဏီ ေငြစာရင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိက တာဝန္႐ွိသူမွာ ခြန္မင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႕ကလည္း ေျပာၾကသည္။ ခြန္မင္းက စီမံကိန္း အသစ္တစ္ခု တင္ထားသည္မွာ မၾကာလွေသး။ ထိုအတြက္ သူ ေငြလိုေနသည္ဟု သူတို႕က ေျပာၾကသည္။ ျပီးေတာ့ သူတစ္ျခားမွာ ႐ွယ္ယာဝယ္ ထားသည္ဟု သတင္းသဲ့သဲ့ ၾကားရသည္။ ကုမၸဏီပိုင္ ေငြေတြကို သူ ဒီအတြက္ သံုးလိုက္တာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ခြန္မင္း ၏ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ တစ္ခုခု ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သူ႕ကြန္ပ်ဴတာထဲကို ႐ွာဖို႕ ေမဦးခင္ ႏွင့္ မေဆြ တို႕ ႏွစ္ေယာက္သား သူ႕႐ံုးခန္းထဲသို႕ ညဘက္ၾကီး ဝင္ခဲ့ၾကသည္။ မထင္မွတ္ပဲ မေဆြက Hacker ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။ ခြန္မင္း၏ ဝင္စာ ထြက္စာမ်ား၊ ဘဏ္စာရင္းမ်ား ႏွင့္ ကုမၸဏီေငြစာရင္းမ်ားကို ၾကည့္ေတာ့ မသကၤာစရာမ်ား ေတြ႕ရသည္။ ခြန္မင္း၏ account ထဲသို႕ ေငြအမ်ားၾကီး ထည့္ျပီး မၾကာခင္မွာပင္ ထုတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အခ်က္အလက္ေတြကို သူတို႕ ကူးလာခဲ့ၾကသည္။ ရယ္စရာ ေကာင္းတာက မင္းစိုးခန္႕က သူ႕အခန္းမွာေတာ့ ကင္မရာ တပ္ထားျပီး ကုမၸဏီမွာေတာ့ ကင္မရာ တပ္မထားပါ။ လံုျခံဳေရး အေစာင့္ၾကီးႏွင့္ တိုးေတာ့ မလို ျဖစ္၍ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မနည္း ပုန္းေနျပီးမွ ေျပးခဲ့ရသည္။

*****

ေနာက္တစ္ကြက္ကေတာ့ ဥာဏ္သစ္ အကူအညီနဲ႕ လုပ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဥာဏ္သစ္ ႏွင့္ မင္္းစိုးခန္႕ က အရပ္အေမာင္း မ်က္ႏွာက် ကအစ တူသည္။ ေမဦးခင္က ႐ုပ္႐ွင္႐ိုက္ကြင္းမွ နာမည္ၾကီး မိတ္ကပ္ဆရာကို ခ်ဥ္းကပ္ကာ ဥာဏ္သစ္ကို မင္္းစိုးခန္႕ ႏွင့္ တူေအာင္ ျပင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း နည္းလမ္းႏွင့္ေတာ့ ခြန္မင္းကို ၾကိဳးကြင္းစြပ္ႏိုင္မည့္ သက္ေသကို ရဖို႕ မလြယ္ကူေသာေၾကာင့္ ပရိယာယ္ သံုး၍ ႐ွာမွသာ ျဖစ္ႏိုင္မည္။

ညလည္ေလာက္ၾကီး ခြန္မင္းအခန္းထဲသို႕ ဥာဏ္သစ္ ႏွင့္ ေမဦးခင္ တို႕ႏွစ္ေယာက္သား ဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ခြန္မင္းကလည္း သူ႕မိသားစုႏွင့္ အတူမေနပဲ သူ႕တိုက္ခန္းႏွင့္ သူ ေနသည္။ သူ႕တိုက္ခန္းက code နံပါတ္ကိုလည္း သူတို႕ေလးေယာက္လံုး သိၾကပါသည္။ ညနက္ေနျပီမို႕ ခြန္မင္းလည္း အိပ္ေနပါျပီ။ သူ႕အိပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ ညၾကည့္မီးေလး လင္းေနသည္။ အိပ္ခန္းတံခါးကို ခ်က္ခ် မထားသျဖင့္ ဥာဏ္သစ္ အလြယ္တကူ ဝင္သြားလို႕ရသည္။ ဥာဏ္သစ္က သူ႕ကို ခပ္သာသာေလးလႈပ္ျပီး ကုတင္ေနာက္မွာ ရပ္ေနလိုက္သည္။

ခြန္မင္း ႏိုးလာျပီး မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကုတင္ေျခရင္းမွာ ရပ္ေနေသာ မင္းစိုးခန္႕ကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါ ထိတ္လန္႕သြားသည္။ သူ အိပ္မက္မက္ေနသည္ဟု ထင္သြားသည္။ သူ မ်က္စိကို ပိတ္ျပီး ျပန္ဖြင့္လိုက္ေသာ္လည္း မင္းစိုးခန္႕က ႐ွိေနဆဲ။

“မင္း ဘယ္လိုလုပ္ ေရာက္လာတာလဲ.. သြားစမ္း၊ သြားစမ္းပါ…”

“မင္းကို လက္စားေခ်ဖို႕ ျပန္လာတာကြ၊ မင္းက ငါ့ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ခဲ့တယ္၊ ေျပာစမ္းပါဦး၊ မင္းဘာလို႕ ငါ့ကို ဒီေလာက္မုန္းေနတာလဲ”

“မင္းကို မုန္းလို႕ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီလို မလုပ္လို႕ မျဖစ္လို႕ လုပ္လိုက္ရတာကြ၊ မင္းက ငါ ေငြယူသံုးထားတဲ့ ကိစၥကို ဘာလို႕ ေဖာ္မယ္လို႕ ေျပာတာလဲ၊ ျပီးေတာ့ ဘာမွ မဆိုင္ပဲ ေဝေဝစိုး နဲ႕ သေဘာမတူဘူးလို႕လည္း ေျပာေသးတယ္၊ မင္းေသရင္ အားလံုး ေအးသြားမွာပဲ”

“မင္းက ငါ့ကို သတ္႐ံုတင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဥာဏ္သစ္ကို လည္း လြဲခ်ေသးတယ္၊ ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာတဲ့ေကာင္ပဲကြ”

“ဟုတ္တယ္ေလ၊ လုပ္တဲ့ေနာက္ေတာ့ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ လုပ္ရမွာပဲ၊ ဥာဏ္သစ္ ဓားကို ခိုးျပီး မင္းကို ထိုးလိုက္တယ္ေလ၊ မင္းတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး မ႐ွိမွာ ကုမၸဏီေရာ၊ ေဝေဝစိုးေရာ ငါ့လက္ထဲ ေရာက္မွာေပါ့”

“ကုမၸဏီကို မင္းလက္ထဲ မေရာက္ေစရဘူးကြ၊ မင္းကို သတ္မယ္၊ မင္းကို သတ္ဖို႕ ဝိညာဥ္ ဘဝနဲ႕ ျပန္လာတာကြ”

“သြားစမ္း၊ ငါမယံုဘူး၊ မင္း ကိုခန္႕ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုခန္႕က ေသျပီ၊ သရဲ ဆိုတာ ငါမယံုဘူး၊ မင္း ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းကိုလည္း ငါသတ္မယ္”

ခြန္မင္းက ေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖစ္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေမဦးခင္က မိန္းခ်လိုက္သျဖင့္ ညၾကည့္မီးပါျငိမ္းသြားျပီး ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္သြားသည္။ ဥာဏ္သစ္လည္း အိပ္ခန္းအျပင္သို႕ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ ေမဦးခင္က မိန္းကို ျပန္ဖြင့္ေပးခဲ့ျပီး သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ တိုက္ခန္း အျပင္သို႕ ျပန္ထြက္လာၾကသည္။ ခြန္မင္း ေျပာသမွ်ကို recording သြင္းထားျပီး ျဖစ္သျဖင့္ မျငင္းႏိုင္ေလာက္ေသာ သက္ေသကို သူတို႕ ရခဲ့ျပီ။

*****

ေမဦးခင္က ေဝေဝစိုးကို ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ခုမွာ ခ်ိန္းဆို၍ recording သြင္းထားေသာ mp3 ကို ဖြင့္ျပလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ခြန္မင္း မင္းစိုးခန္႕ကို သတ္ရာမွာ ေဝေဝစိုးက ၾကံရာပါ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ခြန္မင္းေျပာခိုင္း၍ ဥာဏ္သစ္ကို မင္းစိုးခန္႕ဆီ လာဖို႕ ေျပာေပး႐ံုသာ။ ရဲေတြ ေမးေတာ့ ခြန္မင္းႏွင့္ ပတ္သက္မွာ စိုး၍ လိမ္ေျပာခဲ့သည္။ ခြန္မင္းအေပၚ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ေနပါေစ အစ္ကိုကို သတ္ဖို႕ ၾကံစည္မွန္း ၾကိဳသိခဲ့လွ်င္ေတာ့ သူမ ပါမည္မဟုတ္ပါ။ ေမဦးခင္၏ သက္ေသျပခ်က္ေၾကာင့္ ခြန္မင္းက သူ႕အစ္ကိုကို သတ္မွန္း ယံုၾကည္သြားျပီး တရား႐ံုးမွာ အမွန္အတိုင္း ထြက္ဆိုဖို႕ ကတိေပးလိုက္သည္။

*****

ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ဥာဏ္သစ္ ရဲဌာနသို႕ သြားေရာက္ အဖမ္းခံခဲ့သည္။ ဥာဏ္သစ္အတြက္ ေမဦးခင္ သူငယ္ခ်င္း နာမည္ၾကီး ေ႐ွ႕ေန ေဒၚေမသစၥာဟန္ ကိုလည္း ေျပာထားျပီးျပီ။ တစ္ဖက္က ဥာဏ္သစ္ရဲ႕ တရားလို ေ႐ွ႕ေနကလည္း ပြဲတိုင္းႏိုင္ခဲ့ေသာ နာမည္ေက်ာ္ ေ႐ွ႕ေန ဦးစိုးမင္းထိုက္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကလည္း အျမဲတမ္း ျပိဳင္ဆိုင္ျပီး မတည့့္ၾကေသာ ႏွစ္ေယာက္။ ဥာဏ္သစ္ကို စစ္ေဆးေသာ တရားခြင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို စည္ကားေနသည္။ စာနယ္ဇင္း သမားေတြပါ ပါေသးသည္။ ခြန္မင္းလည္း လာသည္။ ေမဦးခင္ကလည္း ေ႐ွ႕ဆံုးတန္းမွာ ထိုင္ေနသည္။

တစ္ဖက္ ေ႐ွ႕ေနက သူရထားေသာ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ားအရ ဥာဏ္သစ္ကို စေမးသည္။ ဥာဏ္သစ္ ဘာေၾကာင့္ မင္းစိုးခန္႕ အခန္းကို လာရသလဲ… က စျပီးေမးသည္။ သူက အမွန္အတိုင္းေျဖလိုက္သည္။ သူ႕ဘက္က ေ႐ွ႕ေနက ေဝေဝစိုးကို သက္ေသအေနႏွင့္ ေမးျမန္း၍ ခြန္မင္းက အၾကံအစည္ႏွင့္ ေခၚခိုင္း၍ သြားရေၾကာင္း၊ ဥာဏ္သစ္မွာ သြားဖို႕ အစီအစဥ္ မ႐ွိေၾကာင္း ျပန္လည္ သက္ေသထူသည္။ ေဝေဝစိုးကို သက္ေသအျဖစ္ ေခၚေသာအခါ ခြန္မင္းမွာ ထင္မထားသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္အံၾသသြားသည္။

တရားလိုေ႐ွ႕ေနက မင္းစိုးခန္႕၏ အခန္း အဝင္အထြက္ video record ကို သက္ေသျပေတာ့ ထိုအေခြမွာ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းလိုက္ျပီး ဥာဏ္သစ္တို႕ဘက္က Backup record အစစ္အမွန္ကို သက္ေသ အျဖစ္တင္လိုက္ေသာ အခါ အားလံုးက အံၾသသြားသည္။ ထို အေခြကို ျပေသာအခါ ခြန္မင္း မ်က္ႏွာက ျပင္မရေအာင္ ပ်က္သြားသည္။ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ပညာ႐ွင္ကလည္း ထို အေခြမွာ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။

တရားလိုေ႐ွ႕ေနကေတာ့ သူ႕ေလွ်ာက္တင္ခ်က္မွာ… မွတ္တမ္းႏွစ္ေခြလံုးမွာ ဥာဏ္သစ္က့ အဝင္ အထြက္ ပါေနေသာေၾကာင့္ မင္းစိုးခန္႕ ေသေသာအခ်ိန္က သူ႕အခန္းကို လာခဲ့တာ ေသခ်ာေၾကာင္း၊ ဓားေျမွာင္ေပၚက လက္ေဗြရာမ်ားမွာ ဥာဏ္သစ္၏ လက္ေဗြရာမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ ဥာဏ္သစ္က မင္းစိုးခန္႕ကို သတ္သည္မွာ ျငင္းဆို၍ မရႏိုင္ေအာင္ ထင္႐ွားေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေလွ်ာက္တင္သြားသည္။

ဥာဏ္သစ္၏ ေ႐ွ႕ေန ေမသစၥာဟန္ကလည္း တစ္ခ်က္ျပီး တစ္ခ်က္ ပိုင္ပုိင္ ေျဖ႐ွင္းသြားသည္။ အမႈလိုက္ ရဲအရာ႐ွိႏွင့္ အတူ ရယူထားေသာ မင္းစိုးခန္႕၏ အခန္း ျပတင္းေပါက္ေပါင္ေပၚမွ လက္ေဗြရာမ်ား စစ္ခ်က္ကို တင္ျပလိုက္ေသာ အခါ သူမ ေျပာေသာ ဇာတ္လမ္းက စိတ္ကူးယဥ္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္႐ွားလာသည္။ လူသတ္သမားသည္ ဥာဏ္သစ္ ထြက္သြားျပီးေနာက္ ျပန္ဝင္လာျပီး video record မ်ားကို ဖ်က္ျပီး ျပတင္ေပါက္မွ ျပန္ထြက္သြားခဲ့ေၾကာင္း…။ ခြန္မင္း မ်က္ႏွာက ပ်က္သထက္ ပ်က္လာေသာ္လည္း သူ႕ကို စြဲခ်က္တင္ႏိုင္ေလာက္မည္ မထင္၍လား မသိ၊ ထိုင္ရာမွ မထေသး။

ေမသစၥာဟန္က ေနာက္ဆံုး သက္ေသ တစ္ခုကို တင္လိုက္ေသာ အခါမွာေတာ့ အားလံုးက တိတ္ဆိတ္သြားပါသည္။ ထိုသက္ေသမွာ ခြန္မင္း အခန္းထဲမွာ အသံဖမ္းထားေသာ mp3 ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ mp3 ကို ဖြင့္ျပလိုက္ေသာ အခါမွာေတာ့ ခြန္မင္းက အေျခအေနမဟန္မွန္းသိျပီး ထုိင္ရာမွ ထသြားေတာ့သည္။ သို႕ေသာ္ တရားခြင္မွာ ႐ွိေနေသာ ရဲအရာ႐ွိမ်ားက သူ႕ကို ထြက္သြားခြင့္ မေပးေတာ့ပါ။

ဥာဏ္သစ္မင္းမွာ အျပစ္မ႐ွိေၾကာင္း ထင္႐ွားသျဖင့္ တရားေသ လႊတ္လိုက္ပါသည္။ ဥာဏ္သစ္ သူ႕ဘဝမွန္ကို သူျပန္ရပါျပီ။ ေဒၚေမသစၥာဟန္ ကလည္း ဦးစိုးမင္းထိုက္ကို အႏိုင္ရလိုက္သျဖင့္ ေက်နပ္ဝမ္းသာေနသည္။ တရားခံ ခြန္မင္းအတြက္ေတာ့ သူမက တရားလို ေ႐ွ႕ေနအျဖစ္ လိုက္ခ်င္ပါေသးသည္။ ဥာဏ္သစ္ ႏွင့္ ေမဦးခင္ တို႕ ႏွစ္ဦးသား အျပံဳးခ်င္း ဖလွယ္မိၾကသည္။ သူမက ေျပးလမ္းေပၚမွ ဥာဏ္သစ္ကို လက္ကမ္းေသာ အလင္းေရာင္႐ွင္မကေလးပါ။ မင္းစိုးခန္႕ ကိုယ္စား သူက ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။

သိဂၤါေက်ာ္

19.2.2010

9:40 PM