မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အကုုသိုုလ္

(၁)

၁၀လပိုုင္း ၂၅ရက္ေန႕။

အေလာင္းကိုု ေတြ႕ရေသာ ေနရာမွာ လမ္းေဘး ျခံဳပုုတ္အတြင္းဘက္ တစ္ေနရာတြင္ ျဖစ္သည္။ ေနရာက ကားလမ္းေဘး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကားမ်ားအသြားအလာ ရွိေသာ္လည္း လမ္းေလွ်ာက္သူ အသြားအလာကေတာ့ သိပ္မရွိလွပါ။ မိုုးရာသီ ျဖစ္ေသာ္ေၾကာင့္ ေပါင္းပင္မ်ားလည္း ရွည္လ်ားေနသည္ ျဖစ္ရာ အေလာင္းကိုု ကားေပၚကေန လြယ္လြယ္ကူကူ မျမင္နိုုင္ခဲ့ပါ။ အေလာင္းကိုု စေတြ႕ေသာသူမွာ ကားေလေလ်ာ့့ သျဖင့္ ေအာက္ ဆင္းၾကည့္ေသာ ကားေမာင္းသမား တစ္ဦးက စေတြ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေတြ႕ရွိေသာသူက စိမ္းတိုု႕ Crime Scene Investigation (မႈခင္းစံုုစမ္းေဖာ္ထုုတ္ေရးအထူးတပ္ဖြဲ႕)သိုု႕ အေၾကာင္းၾကားသျဖင့္ ေရာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အခင္းျဖစ္ရာႏွင့္ သက္ဆိုုင္ေသာ နယ္ေျမရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ရဲအရာရွိ ႏွင့္ ရဲတပ္သား ႏွစ္ေယာက္လည္း ေရာက္ရွိေနပါသည္။

စိမ္းဝတီတိုု႕ အခင္းျဖစ္ေသာ ေနရာသိုု႕ ေရာက္သြားေသာအခါ အေလာင္းမွာ အတန္ငယ္ ပုုပ္ပြ ေနေလျပီ။ ထိုု႕အျပင္ အေလာင္းမွာ ေခါင္းပိုုင္း မပါပဲ ကိုုယ္လံုုးခ်ည္း ျဖစ္သည္။အမ်ိဳးသမီးအေလာင္း ျဖစ္ျပီး စိမ္း ခန္႕မွန္းရသေလာက္ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ ၄၀နီးပါး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဗမာျဖစ္ ခ်ည္ထည္ဝမ္းဆက္ကိုု ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း ပံုုစံမွာ အဆင့္အတန္းျမင့္ပံုုေပါက္ေနသည္။ ဆြဲၾကိဳး၊ လက္စြပ္၊ နားကပ္ စသည္ တစ္ခုုမွ မပါသျဖင့္ ပစၥည္းလုု လူသတ္ သေဘာမ်ိဳးေတာင္ သက္ေရာက္ေနသည္။ စိမ္းသည္ အေလာင္းကိုု ေစ့ေစ့စပ္စပ္ လွန္ေလွာၾကည့္ေသာ္လည္း အေလာင္း၏ ကိုုယ္လံုုး ကိုုယ္ထည္တြင္ ေသေစေလာက္ေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ တစ္ခုုတစ္ေလမွ မေတြ႕ရပါ။ ေသေစေလာက္ေသာ ဒဏ္ရာသည္ ျဖတ္ထားေသာ ဦးေခါင္းပိုုင္းတြင္ ရွိနိုုင္သည္။

စိမ္းဝတီတိုု႕အဖြဲ႕သည္ အနီးအနား ေတာစပ္ႏွင့္ ေခ်ာက္ထဲတြင္ တတ္နိုုင္သေလာက္ ရွာေဖြေသာ္လည္း ဦးေခါင္းပိုုင္းကိုု မေတြ႕ရသလိုု ဘာ ေျခရာ လက္ရာမွလည္း မေတြ႕ရပါ။လူသတ္သမားသည္ ေသသူကိုု အလြယ္တကူ မသိေစလိုုေသာ အၾကံအစည္ျဖင့္ တမင္ျဖတ္ယူထားျခင္း ျဖစ္ရာ အနီးအနားတြင္ေတာ့ ေတြ႕နိုုင္မည္ မဟုုတ္ပါ။ ရဲစြမ္းနိုုင္ကေတာ့ အေလာင္းထားသြားသူ၏ ေျခရာကိုု ေကာက္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားေနရင္းမွ သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ ေနရာတြင္ ေခါင္းကိုုပါ ျဖတ္ျပီးမွ ဤေနရာသိုု႕ သယ္ယူလာျခင္း ျဖစ္ရမည္ဟုု ေတြးေနသည္။ အေလာင္း အနီးတြင္ ေသြးစ ေသြးနမ်ား မေတြ႕ရပါ။ အေလာင္းက ေသြးဆုုပ္ေနေလျပီ။စိမ္းအထင္ေတာ့ ေသေနသည္မွာ သံုုးရက္ ေလးရက္ေလာက္ၾကာျပီဟုု ထင္ရသည္။ ရဲစြမ္းနိုုင္ကလည္း ထိုုကဲ့သိုု႕ပင္ ထင္သည္။

ထက္အာကာသည္အေလာင္းႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုု ရႈေထာင့္မ်ိဳးစံုုမွ ဓါတ္ပံုုရိုုက္ေနသည္။ အနီးအနားမွာ ေပါင္းပင္မ်ား ေပါက္ေရာက္ေနသျဖင့္ စိမ္းတိုု႕ ေျခရာ အပါအဝင္ လူနင္းထားေသာ ေျခရာ လက္ရာမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ေျခရာတိတိက်က် ရယူ၍ေတာ့ မျဖစ္နိုုင္ပါ။

ႏြယ္နီနိုုင္ကေတာ့ အေလာင္း၏ လက္ႏွစ္ဘက္စလံုုးက လက္ေဗြရာကိုု ရယူေနသည္။ ဦးေခါင္းပိုုင္း မပါသျဖင့္ ေသသူ မည္သူ ျဖစ္သည္ကိုု ပထမဆံုုး ရွာေဖြၾကရမည္ မဟုုတ္လား။ ကားလမ္းေဘး ျဖစ္သျဖင့္ ဤအနီးအနား ျမိဳ႕အျပင္ တစ္ျခားျမိဳ႕မွ ကားႏွင့္ လာေရာက္ ပစ္သြားသည္လည္း ျဖစ္နိုုင္သည္။ သိုု႕ေသာ္ ပထမဆံုုးေတာ့ အနီးအနားျမိဳ႕တြင္ လူေပ်ာက္တိုုင္ထားျခင္း ရွိမရွိ အရင္စစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ႏြယ္နီနိုုင္ႏွင့္ ထက္အာကာကိုု အနီးဆံုုးျမိဳ႕သိုု႕ သြားေရာက္ စံုုစမ္းရန္ လႊတ္လိုုက္ျပီး စိမ္းႏွင့္ ရဲစြမ္းနိုုင္က ဌာနသိုု႕ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။

*****

ဌာနသိုု႕ ျပန္ေရာက္ျပီးေနာက္ ရဲစြမ္းနိုုင္က သူယူလာခဲ့ေသာ လက္ေဗြရာမ်ားကိုု scan ဖတ္ကာ ကြန္ပ်ဴတာထဲသိုု႕ ထည့္သည္။ ထိုု႕ေနာက္ လက္ေဗြ Database ထဲမွ အေလာင္းကိုု ေတြ႕ရွိေသာ ေနရာႏွင့္ အနီးဆံုုးျမိဳ႕တြင္ ေနထိုုင္သူမ်ား၏ လက္ေဗြရာမ်ားႏွင့္ တိုုက္ဆိုုင္ စစ္ေဆးထားလိုုက္သည္။စိမ္းဝတီကေတာ့ အေလာင္းႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုု ရိုုက္ထားေသာ ဓါတ္ပံုုမ်ားကိုု ကူးယူ၍ ျပန္စစ္ေဆးသည္။ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မေတြ႕ရွိရပါ။ တစ္ျခားတစ္ေနရာတြင္ သတ္ခဲ့ျပီးမွ ယူလာျပီး ပစ္ခဲ့မွန္း သိသာေနပါသည္။

ခဏေနေတာ့ စိမ္းဝတီ ရင္ခြဲရံုုသိုု႕ သြားလိုုက္သည္။ စိမ္းတိုု႕ဌာန၏ မႈခင္းဆရာဝန္ျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာဇလပ္ျဖဴက အေလာင္းကိုု စစ္ေဆးေနဆဲ ျဖစ္သည္။

“ဘာထူးျခားတာ ေတြ႕ျပီလဲ မျဖဴ”

“ထူးျခားတယ္ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး၊ ေသတာက ၅ရက္ ေလာက္ေတာ့ ရွိျပီ။ ကိုုယ္ခန္႕မွန္းတာေတာ့ ေခါင္းျဖတ္လိုုက္လိုု႕ ေသတယ္ ထင္ရတယ္။ ကိုုယ္ေပၚမွာ ဘာဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္မွ မရွိဘူး။ ေခါင္းမွာ ထိခိုုက္ဒဏ္ရာရျပီး ေမ့ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လုုပ္တာလည္း ျဖစ္နိုုင္တယ္။ အဲဒီေနာက္ Freezer ထဲ ေလး ငါး ရက္ေလာက္ ထည့္ထားတယ္ ထင္ရတယ္။ အဲဒီက ေအးလာတဲ့ အရွိန္နဲ႕ အသားေတြက သိပ္မပုုပ္ေသးဘူး ျဖစ္ေနတာ။ ေသခ်ာ စစ္ၾကည့္ေတာ့ ေရခဲေသတၱာထဲက ထုုတ္ထားတဲ့ အသားေတြလိုု ျဖစ္ေနတယ္။ ခုု ရင္ဘတ္ကိုု ခြဲစိတ္ ၾကည့္ေနတယ္။ ေတြ႕ရသမွ်ေတာ့ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မရွိဘူး”

ေဒါက္တာဇလပ္ျဖဴက စိမ္းကိုု မၾကည့္ပဲ သူ ဖြင့္ထားေသာ အေလာင္း၏ ရင္ဘတ္နဲ႕ ဝမ္းဗိုုက္ပိုုင္းကိုု အာရံုုစိုုက္ရင္း ေျပာသည္။

“ဒီအမ်ိဳးသမီးက ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးပဲ၊ သူ႕အတြင္းကလီစာေတြ ဘာမွ မပ်က္စီးေသးဘူး၊ က်န္းမာေရး လုုိက္စားပံုုရတယ္၊ ၾကည့္ေလ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ အရြယ္မွာ ဗိုုက္ေခါက္ကလည္း သိပ္မထူေသးဘူး၊ ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္ လုုပ္တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္။ ျပီးေတာ့ အပ်ိဳၾကီး စစ္စစ္ သိလား၊ ႏွေျမာစရာ ေကာင္းလိုုက္တာ ကြယ္”

“ဟုုတ္လား၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မျဖဴ၊ ခုုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕မွာ ေသသူ ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ဆိုုတာ သိရဖိုု႕ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ လုုပ္ရဦးမွာ၊ ေသသူမွာ လက္ဝတ္လက္စား တစ္ခုုမွ မေတြ႕ရတာလည္း လုုိခ်င္လိုု႕ ယူသြားတာ ဟုုတ္ခ်င္မွ ဟုုတ္မယ္၊ ဘယ္သူမွန္း သိမွာစိုုးလိုု႕ အစေဖ်ာက္ထားတာ ျဖစ္မယ္”

“အင္း ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္တာပဲေနာ္၊ ဘယ္သူကမ်ား လုုပ္ပါလိမ့္”

“အဲဒါ ရွာရမွာ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ အလုုပ္ေပါ့ မျဖဴရယ္၊ ျပန္လိုုက္ဦးမယ္ေနာ္”

“ဟုုတ္ပါျပီ၊ ကိုုယ္လည္း ေနာက္ထပ္ ထူးျခားတာ ေတြ႕ရင္ ေျပာပါ့မယ္”

*****

ထက္အာကာ ႏွင့္ ႏြယ္နီနိုုင္တိုု႕သည္ အခင္းျဖစ္ပြားရာႏွင့္ အနီးဆံုုး ျမိဳ႕ရွိ ရဲဌာနသိုု႕ လိုုက္ပါသြားျပီး လူေပ်ာက္တိုုင္ထားေသာ မႈခင္းမ်ားကိုု စစ္ေဆးၾကသည္။ ယခုုရက္ပိုုင္းအတြင္း လူေပ်ာက္တိုုင္ထားေသာ အမႈ သံုုးမႈ ရွိေသာ္လည္း ယခုု ေသဆံုုးေသာ အသက္အရြယ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မပါပါ။စိမ္းဝတီကိုု ဖုုန္းဆက္ေျပာလိုုက္ေတာ့ စိမ္းက အနီးအနား ျမိဳ႕ငယ္မ်ားမွာပါ စံုုစမ္းျပီးမွ ျပန္လာဖိုု႕ ေျပာသည္။ ထိုုစခန္းမွ ျပန္ထြက္လာျပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အနီးဝန္းက်င္ရွိျမိဳ႕ငယ္ေလးမ်ားတြင္ စံုုစမ္းရန္ကားျဖင့္ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ နယ္ေျမ ရဲစခန္း ငါးခုုကိုု ေမးခဲ့ရာတြင္ လူေပ်ာက္တိုုင္ထားသူ တစ္ေယာက္သာ ရွိျပီး ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေနသည္။ ရပ္ကြက္ ရံုုးမ်ားမွာပါ လွည့္လည္ ေမးျမန္းခဲ့ေသာ္လည္း ေသဆံုုးသူႏွင့္ အသက္အရြယ္ ကိုုက္ညီသူ တစ္ေယာက္မွ မပါသည္ႏွင့္ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။

စိမ္းဝတီသည္ အခင္းျဖစ္ပြားရာ ေနရာသိုု႕ ကားႏွင့္ လာပစ္သည္ ဆိုုပါက ထိုုေနရာသိုု႕ မေရာက္ခင္ ျဖတ္လာရမည့္ အနီးဆံုုး Toll gate ရွိ CCTV ကင္မရာမ်ားကိုု သြားစစ္ေဆး လိုုက္ေသးေသာ္လည္း ဘယ္လိုုလူကိုု target ထားျပီး ရွာရမွန္း မသိသည့္အတြက္ ဘာမွ ထူးျခားမႈ မရွိပါ။

အေလာင္း၏ လက္ေဗြရာကိုု တစ္နိုုင္ငံလံုုးရွိ လူအမ်ား၏ လက္ေဗြရာမ်ား အပါအဝင္ နိုုင္ငံသားမွတ္ပံုုတင္ပါ အခ်က္အလက္မ်ား သိမ္းဆည္းထားေသာ Database ႏွင့္ တိုုက္ဆိုုင္စစ္ေဆးရာတြင္ အေလာင္းေတြ႕ရွိရာ ေနရာႏွင့္ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ ျမိဳ႕ရွိ လူမ်ားႏွင့္ အရင္ဦးဆံုုး စစ္ေဆးၾကည့္ေသာ္လည္း တူသူ မရွိပါ။ စစ္ေဆးျခင္းကိုု ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ရဲစြမ္းနိုုင္က ထိုုအေၾကာင္းကိုု စိမ္းဝတီကိုု ေျပာေတာ့ စိမ္းဝတီက တစ္နိုုင္ငံလံုုးရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ တိုုက္ဆိုုင္ စစ္ေဆးၾကည့္ရန္ ေျပာလိုုက္သည္။ ေသသူသည္ အနီးပတ္ဝန္းက်င္က ဟုုတ္ခ်င္မွ ဟုုတ္လိမ့္မည္။ ဘယ္ျမိဳ႕က လာသည္ကိုု အတပ္မေျပာနိုုင္ပါ။ တစ္နိုုင္ငံလံုုး အခ်က္အလက္ႏွင့္ တိုုက္ဆိုုင္ စစ္ေဆးရန္ အခ်ိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ယူလိမ့္မည္။ ထိုု နာရီပိုုင္းမ်ား အတြင္း ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား လုုပ္စရာ ရွိမည္ မဟုုတ္ပါ။

*****

(၂)

ရဲစြမ္းနိုုင္သည္ အေထြအထူး လုုပ္စရာ မရွိသည္ႏွင့္ အခ်က္အလက္ တိုုက္စစ္ေနေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ေရွ႕တြင္ ထိုုင္ျပီး ငိုုက္ေနရာမွ ထလိုုက္ခ်ိန္တြင္ ကြန္ပ်ဴတာေပၚ၌ အေျဖတစ္ခုု တက္ေနသည္ကိုု ေတြ႕လိုုက္ရသည္။ ၾကည့္လိုုက္ေသာအခါ လက္ေဗြရာခ်င္း ၉၈.၇ ရာခိုုင္နႈန္း ကိုုက္ညီသူ ရွိသည္ ဆိုုေသာ အေျဖ ျဖစ္ေနသည္။

စိမ္းဝတီႏွင့္ ႏြယ္နီနိုုင္သည္ ဦးေခါင္းမပါေသာ လူသတ္မႈကိုု ျပန္လည္သံုုးသပ္ရင္း သဲလြန္စ တစ္ခုုတစ္ေလမွ မရွိသျဖင့္ စိတ္ဓါတ္က်ေနစဥ္ ရဲစြမ္းနိုုင္ လာေခၚသျဖင့္ လက္ေဗြရာ တူညီသူကိုု လိုုက္လာၾကည့္ၾကသည္။ ေသသူႏွင့္ လက္ေဗြ တိုုက္ဆိုုင္ စစ္ေဆးျခင္း ၉၈ရာခိုုင္နႈန္း တူညီသူမွာ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု၊ အသက္ ၃၇ ႏွစ္၊ မန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္၊ KS Fashion မွ ျဖစ္ေနသည္။စိမ္းဝတီသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ရဲစြမ္းနိုုင္ကိုု ေခၚ၍ KS Fashion ရွိရာသိုု႕ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။

KS Fashion သိုု႕ေရာက္ေသာအခါ လက္ရွိ မန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာဝန္ယူထားသူ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက စိမ္းဝတီတိုု႕ကိုု လက္ခံ စကားေျပာသည္။

“ဟုုတ္ကဲ့ ကၽြန္မ ဘာမ်ား အကူအညီ ေပးရမလဲ မသိဘူး”

သူမက ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြပင္ ေျပာသည္။ အသက္က ၃၇ ခန္႕ရွိမည္။ ေခတ္မီသပ္ရပ္စြာ ဝတ္စားထားေသာ္လည္း ဖက္ရွင္ကုုမၺဏီမွ မန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္အေနနွင့္ေတာ့ ဝတ္ပံုုစားပံုုက အနည္းငယ္ လိုုေနသလိုုပင္။ စိမ္းဝတီ ထင္ထားသေလာက္ ထည္ဝါမႈ မရွိသလိုု ဖက္ရွင္က်မႈလည္း မရွိပါ။ သာမန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ရုုပ္ရည္က ဗိုုလ္ဆန္ဆန္ ေခ်ာေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ သူမ မ်က္လံုုးမ်ားကိုု စိမ္း သေဘာမက်မိပါ။ စိမ္းကပင္ ဦးေဆာင္၍ သူမကိုု ေမးခြန္းမ်ား ေမးလိုုက္သည္။

“အစ္မ နာမည္က ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုေနာ္၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုနဲ႕ ဘာမ်ားေတာ္စပ္သလဲ မသိဘူး”

“ဟုုတ္ကဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ အျမႊာအစ္မပါ၊ သူက အခုုေတာ့ လန္ဒန္မွာ ေနေနတယ္”

“ဗ်ာ..၊ လန္ဒန္မွာ ေနေနတယ္ ဟုုတ္လား၊ ဒါဆိုု သူက အခုု ျမန္မာနိုုင္ငံမွာ မရွိေတာ့ဘူးလိုု႕ ေျပာတာလား”

“ဟုုတ္ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လိုု႕လဲ ရွင္၊ သူက လန္ဒန္ကိုု အျပီးသြားေနေတာ့မယ္ ဆိုုျပီး သူ႕ကုုမၺဏီကိုုေတာင္ ကၽြန္မကိုု လႊဲသြားခဲ့တာပါ”

“သူက ဘယ္တုုန္းက သြားတာပါလဲ”

“၂၂ရက္ေန႕က သြားတာပါ ဒီေန႕ ၂၇ ရက္ ဆိုုေတာ့ ၅ရက္ ေလာက္ေတာ့ ရွိပါျပီ”

“သူ သြားျဖစ္တာ ေသခ်ာရဲ႕လား၊ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ အခုုလာတာက ေသဆံုုးသူကိုု အတည္ျပဳဖိုု႕ပါ၊ ဦးေခါင္းမပါတဲ့ အေလာင္းတစ္ေလာင္း ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္၊ လက္ေဗြရာကိုု စစ္ၾကည့္ေတာ့ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုနဲ႕ ကိုုက္ညီေၾကာင္း ေတြ႕ရလိုု႕ လာေျပာတာပါ”

“မျဖစ္နိုုင္ပါဘူးရွင္၊ သူ တကယ္သြားတာပါ၊ သူသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မေတာ့ မရွိပါဘူး၊ သူက e-mail ပိုု႕ျပီး ေခၚခဲ့လိုု႕ ကၽြန္မေရာက္လာ ရတာပါ၊ အိမ္က အေဒၚၾကီးနဲ႕ ေကာင္မေလးေတြေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိတာပဲေလ”

“ဟုုတ္ကဲ့ပါ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု နိုုင္ငံျခား သြားမသြား ဆိုုတာေတာ့ ေလဆိပ္ အဝင္အထြက္ မွတ္တမ္းကိုု စစ္ၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ သိမွာပါ၊ ဒါနဲ႕ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု သြားျပီးမွ ဒီကိုု ေရာက္လာတယ္ ဆိုုေတာ့ မန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္ ရာထူးကိုု ဘယ္လိုု လႊဲသြားတာလဲ”

“မမက ဒီကုုမၺဏီမွာ ရွယ္ယာ အမ်ားဆံုုးပိုုင္တာေလ၊ ဘာဆံုုးျဖတ္ခ်က္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးၾကီးရင္ ၾကီးသလိုု အစည္းအေဝး မေခၚပဲ ခ်ခြင့္ရွိတယ္တဲ့၊ က်န္တဲ့ ဒါရိုုက္တာေတြ၊ ရွယ္ယာဝင္ လူၾကီးေတြကိုုလည္း e-mail ပိုု႕ျပီး အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါတယ္၊ ဘယ္သူကမွလည္း ကန္႕ကြက္မယ့္လူ မရွိခဲ့ဘူးလိုု႕ ေျပာပါတယ္”

“ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု က ဘာေၾကာင့္ အေလာတၾကီး နိုုင္ငံျခားကိုု ထြက္သြားတာလဲ ဆိုုတာ သိပါသလား”

“အေလာတၾကီးရယ္ေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး၊ မမမွာ အစီအစဥ္ ရွိျပီးသားပါ”

“အစီအစဥ္ ရွိတယ္ဆိုု ဘာျဖစ္လိုု႕ ကုုမၺဏီအစည္းအေဝး က်င္းပျပီး ရာထူးလႊဲအပ္တာေတြ ဘာေတြ လုုပ္မသြားတာလဲ”

“သူက တမင္ အဲဒီလိုု မ်က္ႏွာစံုုညီ ေျပာမထြက္လိုု႕ပါတဲ့”

“အခုုလိုု အျပီး သြားေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကိုုေရာ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု သိပါသလား”

“သူ႕ကိုုယ္ေရးကိုုယ္တာ ကိစၥပါ၊ ရွင္တိုု႕ကိုုေတာ့ ေျပာျပလိုုက္ပါ့မယ္၊ သူ႕ခ်စ္သူက ဘာသာျခားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္၊ မြတ္စလင္ေလ၊ အဲဒီေတာ့ သူက လက္မထပ္နိုုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ျဖတ္လည္း မျဖတ္နိုုင္ဘူးေလ၊ ဒီမွာ ေနေနရင္ ပိုုျပီး မျဖတ္နိုုင္ ျဖစ္ေနမွာ စိုုးလိုု႕နဲ႕ တူပါတယ္၊ တစ္ျခားမွာပဲ ေနဖိုု႕ ဆံုုးျဖတ္လိုုက္တာေပါ့၊ သူက ဟိုုကပဲ ဘြဲ႕ရခဲ့တာေလ၊ သူ႕အတြက္ ေနေရးထိုုင္ေရး၊ အလုုပ္အကိုုင္ကလည္း ပူစရာ မရွိပါဘူး၊ အဆင္သင့္ပါပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ သြားတာပါ”

“အခုု ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက ဘယ္မွာ ေနတာပါလဲ”

“ကၽြန္မ မမအိမ္မွာပဲ ေနတာပါ”

“ခုုလိုု ေျဖေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုတိုု႕ အိမ္ကိုု ခဏသြားျပီး အိမ္ကလူေတြကိုု နည္းနည္း ေမးခ်င္ပါတယ္၊ ဖုုန္းဆက္ေပးထားရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္”

“ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္မ ဖုုန္းဆက္ထားလိုုက္ပါမယ္”

“ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု အေနနဲ႕အပန္းမၾကီးဘူးဆိုုရင္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု လိုု႕ ထင္ရတဲ့ အေလာင္းကိုု သြားျပီး အတည္ျပဳေပးနိုုင္မလား မသိဘူးေနာ္၊ ဟုုတ္ရင္လည္း ဟုုတ္တယ္၊ မဟုုတ္ရင္လည္း မဟုုတ္ဘူး ေပါ့ေနာ္”

စိမ္းဝတီသည္ အေလာင္း စစ္ေဆးရန္အတြက္ မႈခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေလာင္းမ်ားကိုု သီးသန္႕ထားေသာ ေရခဲတိုုက္သိုု႕ သြားရန္ေျပာျပီး ေဒါက္တာဇလပ္ျဖဴ ဆီသိုု႕ ညႊန္ေပးလိုုက္သည္။

*****

စိမ္းဝတီႏွင့္ ရဲစြမ္းနိုုင္ တိုု႕သည္ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ေပးလိုုက္ေသာ လိပ္စာအတိုုင္း သူ႕အိမ္သိုု႕ သြားခဲ့ၾကသည္။ ခန္႕ညားလွပေသာ အျပာေရာင္ ႏွစ္ထပ္တိုုက္ၾကီးက က်ယ္ဝန္းေသာ ျခံၾကီးအလယ္တြင္ ထီးထီးတည္ရွိေနသည္။ တိုုက္ၾကီးက ၾကီးသေလာက္ အိမ္တြင္ အိမ္ေထာင္ထိန္း အေဒၚၾကီး ေဒၚသိန္းသိန္း၊ အိမ္အကူ ေနာ္ေဖာ ႏွင့္ ေဝေဝ တိုု႕သာ ရွိသည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုသည္ အပ်ိဳၾကီး ျဖစ္သည္။ မိဘမ်ားမွာ လြန္ခဲ့ေသာ သံုုးႏွစ္ကပင္ ကားတုုိက္မႈ ျဖစ္၍ ဆံုုးပါးသြားၾကျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ေဒၚသိန္းသိန္းမွာ မိဘမ်ား လက္ထက္ကတည္းက ေဆြမ်ိဳးလိုု ေနလာခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ သိုု႕ေသာ္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုသည္ စကားနည္းသူ ျဖစ္ျပီး သီးသန္႕ ေနတတ္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရမ္းၾကီး ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ျခင္း မရွိဟုု ဆိုုသည္။

“ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ႏိုုင္ငံျခား ထြက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဒၚၾကီး ရွိေနတယ္ေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီတုုန္းက သူ႕ပံုုစံက တစ္ခုုခုု ထူးျခားတာမ်ား သတိထားမိသလား ဟင္”

“ပံုုစံက ထူးျခားတာ မထူးျခားတာေတာ့ မသိပါဘူးကြယ္၊ ဆိုုင္းမဆင့္ ဗံုုမဆင့္ သြားမယ္ဆိုုျပီး ထသြားလိုုက္တာပဲ၊ သြားကာနီးလည္း ဘာေတြ ရႈပ္ေနမွန္းမသိပါဘူး၊ မ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မဆိုုင္လိုုက္ရပါဘူးကြယ္။ လိႈင္ျမတ္စုု လာေနမယ္လိုု႕ ေျပာသြားတယ္၊ ေဒၚၾကီးကျဖင့္ ခါတိုုင္းလိုု ခဏသြားတယ္ပဲ ထင္တယ္၊ ေနာက္ေတာ့မွ အျပီးသြားေနတာတဲ့ကြယ္”

“ဒီအိမ္နဲ႕ျခံကိုု ဘယ္သူပိုုင္တာလဲ ေဒၚၾကီး”

“သူတို႕ညီအစ္မရဲ႕ ဘိုုးဘြားပိုုင္ပဲေလ၊ ဒါေပမယ့္ ေဒၚၾကီး ေျပာသင့္လားေတာ့ မသိဘူး၊ လိႈင္ျမတ္စုုက လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ကတည္းက နိုုင္ငံေရး လုုပ္ျပီး အဖမ္းခံရမွာ စိုုးတာနဲ႕ ထြက္ေျပးေနခဲ့တာ၊ မိဘေတြကလည္း အဲဒါေတြ လုုပ္လိုု႕ အေမြျပတ္စြန္႕ခဲ့တယ္၊ သူတိုု႕ မိဘေတြ မဆံုုးပါးခင္ကတည္းက ခိုုင္ျမတ္စုုကိုုပဲ တိုုက္ေရာ ျခံေရာ အေမြေတြ အားလံုုးလြဲထားတယ္။ လိႈင္ျမတ္စုုကေတာ့ တကၠသိုုလ္ စတက္တဲ့ ႏွစ္မွာပဲ အိမ္က ဆင္းသြားျပီး ခုုမွ ျပန္ေရာက္လာတာပဲ၊ ခိုုင္ျမတ္စုုက သူ႕ကိုု လႊဲသြားတယ္ ဆိုုေတာ့ သူတိုု႕ခ်င္း အရင္ကတည္းက အဆက္အသြယ္ ရွိၾကသလားေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေလ”

“ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု သြားျပီး ဘယ္ႏွရက္ေလာက္ၾကာမွ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ေရာက္လာတာလဲ”

“၂ ရက္ပါ”

“ဘယ္ကေန လာတယ္လိုု႕ ေျပာသလဲဟင္”

“ထိုုင္းနိုုင္ငံကေန ေလယာဥ္နဲ႕ လာတယ္လိုု႕ ေျပာတာပဲ သူ႕အစ္မဆီက internet ကပိုု႕တဲ့စာ ရရျခင္း လာတာပဲတဲ့”

“သူတိုု႕ ညီအစ္မက အျမႊာေနာ္၊ ေဒၚၾကီးတိုု႕ ဘာနဲ႕ ခြဲၾကသလဲ”

“လိႈင္ျမတ္စုု ရဲ႕ ေက်ာေပၚမွာ အမွတ္တစ္ခုု ရွိတယ္ေလ၊ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဝတ္ပံုုစားပံုုက မတူဘူး၊ ခိုုင္က မိန္းကေလးဆန္တယ္၊ လိႈင္က ေယာက်္ားေလးလိုု ဝတ္ေလ့ရွိတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ခြဲရလြယ္တယ္ေလ၊ သူတိုု႕က ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္တူ မဝတ္ဘူး”

“အဲဒီေတာ့ ပံုုမွန္ဆိုုရင္ေတာ့ ခြဲဖိုု႕ မလြယ္ဘူးေပါ့ေနာ္”

“အင္း ဟုုတ္တယ္”

“ေက်းဇူးပါပဲ ေဒၚၾကီး ေနာက္သိခ်င္တာ ရွိမွ လာေမးပါဦးမယ္”

ထို႕ေနာက္ အိမ္မွ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ကိုု ေမးျမန္းၾကည့္ေသာအခါမွာလည္း ထူးထူးျခားျခား ဘာမွ ပိုုမသိရပါ။ စိမ္းတိုု႕ ျပန္ေသာအခါ အေဒၚၾကီးက ျခံထဲအထိ လိုုက္ပိုု႕သည္။ ျခံထဲမွ အလွစိုုက္ပန္းပင္ေလးမ်ားက ညိႈးေနသည္။

“ေဒၚၾကီးတိုု႕ မာလီက အပင္ေတြ ေရမေလာင္းဘူးထင္တယ္၊ ေနရွိန္ျပင္းေတာ့ ညိႈးေတာင္ေနျပီ”

ရဲစြမ္းနိုုင္က အမွတ္တမဲ့ ေျပာလိုုက္သည္။

“ဟုုတ္တယ္ ဦးေအး ရွိတုုန္းကဆိုု အပင္ေတြကိုု သိပ္ဂရုုစိုုက္တာ၊ အခုု အသစ္ခန္႕ထားတဲ့ လူကေတာ့ ျခံေစာင့္ရံုုေလာက္ပဲ ရတယ္ကြယ္”

“အရင္လူက ဘာျဖစ္လိုု႕ ထြက္သြားတာလဲ ေဒၚၾကီးရဲ႕”

“မသိပါဘူး၊ အဲဒါလည္း ထူးဆန္းတာပဲ၊ သူလည္း ဒီမွာ မိသားစုု လိုုပဲ ေနလာတာ ၾကာျပီကိုု၊ ရုုတ္တရက္ သမီးဆီ ျပန္ေနေတာ့မယ္ ဆိုျပီး ျပန္သြားတာ၊ မခိုုင္ မသြားခင္ေလးပါပဲ၊ ေဒၚၾကီးတိုု႕ေတာင္ နႈတ္မဆက္သြားဘူး၊ မခိုုင္ ေျပာမွပဲ သိရတယ္”

“ေၾသာ္”

“ဘာေတြ ျဖစ္ေနမွန္းကိုု မသိပါဘူးကြယ္၊ ျခံေစာင့္အျပင္ မခိုုင္ရဲ႕ဒရိုုင္ဘာကလည္း မခိုုင္မရွိေတာ့ရင္ အလုုပ္မလုုပ္ေတာ့ဘူး ဆိုုျပီး ထြက္သြားလိုု႕ မလိႈင္က ေနာက္အသစ္တစ္ေယာက္ ထပ္ခန္႕ထားရတာ”

“ေၾသာ္၊ ဒါနဲ႕ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုကိုု ေလဆိပ္ လိုုက္ပိုု႕တာက ဘယ္သူ..”

“လူေဟာင္းေလ၊ သူလိုုက္ပိုု႕ခဲ့တာ၊ အထဲကိုု ဝင္သြားတာ ၾကည့္ျပီးမွ ျပန္ခဲ့တာလိုု႕ ေျပာတယ္၊ သူလည္း မခိုုင္သြားလိုု႕ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတာ၊ သူ႕သားက လာေနပါလိုု႕ ေခၚေနတာကိုုေတာင္ မခိုုင္ကိုု တစ္ျခား ဒရိုုင္ဘာနဲ႕ စိတ္မခ်ဘူး ဆိုုျပီး ေမာင္းေပးေနတာေလ၊ မခိုုင္ မရွိေတာ့ အလုုပ္ထြက္သြားတာေပါ့”

“ေၾသာ္ ဟုုတ္ကဲ့၊ ခုုလိုု ေျပာျပပါ ေက်းဇူးပဲ ေဒၚၾကီး”

ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု တိုု႕ အိမ္မွ စိမ္းဝတီ ႏွင့္ ရဲစြမ္းႏိုုင္တို႕ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ နိုုင္ငံျခားသိုု႕ အျပီးထြက္သြားေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏ လက္ေဗြရာက ေသဆံုုးသူ၏ လက္ေဗြရာႏွင့္ တူေနျခင္းသည္ ဘယ္လိုု အေၾကာင္းေၾကာင့္ပါနည္း။ တစ္ခုုခုုေတာ့ မွားေနျပီ ထင္သည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုသည္ နိုုင္ငံျခားသိုု႕ ထြက္မသြားခင္ အသတ္ခံခဲ့ရျခင္းလား။ တကယ္ပဲ လန္ဒန္ျမိဳ႕သိုု႕ ထြက္ခြာသြားခဲ့သလား ဆိုုသည္ကိုု ေသခ်ာေအာင္ အရင္ လုုပ္ရမည္ ျဖစ္ေလသည္။

*****

(၃)

စိမ္းဝတီႏွင့္ စြမ္းနိုုင္သည္ ေလဆိပ္အဝင္အထြက္ မွတ္တမ္းကိုု စစ္ေဆးရန္ ေလဆိပ္သိုု႕ ကိုုယ္တိုုင္ပဲ သြားလိုုက္ၾကသည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုသည္ ထိုုေန႕တြင္ အမွန္တကယ္ပဲ ျပည္ပသိုု႕ ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါသည္။ သူမကိုု ပတ္စ္ပိုု႕ႏွင့္ တိုုက္ဆိုုင္စစ္ေဆးခဲ့ေသာ ဝန္ထမ္းကိုုယ္တိုုင္က မွတ္မိသိရွိေနခဲ့သည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုသည္ ထိုုင္း၊ စင္ကာပူ၊ ဂ်ပန္ စသည့္ နိုုင္ငံမ်ားသိုု႕ မၾကာခဏ ဆိုုသလိုု သြားေနက် ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။ ထိုုေန႕က ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု လိုုက္ပါသြားေသာ ရန္ကုုန္-ဘန္ေကာက္ ေလယာဥ္ကိုု စစ္ေဆးၾကည့္ေသာ အခါ၌လည္း ထိုုေလယာဥ္ေပၚတြင္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု၏ ခံုုနံပါတ္သည္ အလြတ္ျဖစ္မေနပါ။ လိုုက္ပါသြားသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုသည္ လန္ဒန္သိုု႕ သြားသည္ ဆိုုေသာ္လည္း လန္ဒန္အထိ လက္မွတ္ကိုု မျပခဲ့ပါ။ ရန္ကုုန္-ဘန္ေကာက္ လက္မွတ္ကိုုသာ ျပခဲ့ပါသည္။ သတ္သတ္စီ ဝယ္ထားခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုုင္သည္။ လန္ဒန္ ေရာက္သည္ မေရာက္သည္မွာ မေသခ်ာေသာ္လည္း ထိုုင္းနိုုင္ငံသိုု႕ ထြက္ခြာခဲ့သည္ကေတာ့ ေသခ်ာေနသည္။

“ဘယ္လိုုလဲ စြမ္းေရ၊ မင္းရဲ႕ Fingerprint Program မ်ား မွားေနသလား၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ဆိုုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေသဆံုးသူ မဟုုတ္နိုုင္ဘူးနဲ႕ တူတယ္ေနာ္”

“ဟာ ဘယ္ႏွယ့္ စိမ္းရာ၊ အဲဒီ Program က ဘယ္တုုန္းကမွ မမွားဖူးဘူး၊ ၉၈.၇  ရာခိုုင္နႈန္းေတာင္ မွန္တဲ့လူက မေသခ်ာပဲ ေနပါ့မလား၊ တစ္ခုုခုုေတာ့ လြဲေနတယ္၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက ထြက္သြားျပီးမွ ျပန္ဝင္လာတာမ်ားလား”

“အင္း၊ ဟုုတ္တယ္ ငါတိုု႕ ေမ့ေတာ့မလိုု႕၊ အထြက္စာရင္းပဲ စစ္ရေသးတာ၊ အဝင္ မစစ္ရေသးရေသးဘူး၊ ေနာက္တစ္ရက္ကစျပီး အဝင္စာရင္း သြားျပန္စစ္ရေအာင္”

“ဟုုတ္”

သိုု႕ေသာ္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုသည္ ထြက္ခြာျပီးကတည္းက ျပန္ဝင္မလာခဲ့ပါ။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ရန္ကုုန္ အျပည္ျပည္ဆိုုင္ရာ ေလဆိပ္မွ ျပန္ဝင္မလာခဲ့ပါ။ ၂၄ရက္ေန႕ အဝင္စာရင္းတြင္ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုကိုု ေတြ႕ရသည္။ ထိုုင္းနိုုင္ငံမွ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ၂၂ရက္ေန႕တြင္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက ထြက္ခြာသြားျပီး ၂၄ရက္ေန႕တြင္ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ဝင္ေရာက္လာသည္။ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု သည္လည္း ျမန္မာနိုုင္ငံသား ပတ္စ္ပိုု႕ကိုုပင္ ကိုုင္ေဆာင္သူ ျဖစ္သည္။

အေၾကာင္းမထူးသည္ႏွင့္ နွစ္ေယာက္သား ဌာနသိုု႕ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ ဌာနကိုု ေရာက္ေတာ့ ႏြယ္နီနိုုင္ႏွင့္ ထက္အာကာလည္း ရွိေနသည္။ လူသတ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ရရွိထားေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုု ျပန္လည္ သံုုးသပ္ ၾကည့္ၾကသည္။ လူသတ္တရားခံ ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး သဲလြန္စကေတာ့ တစ္စံုုတစ္ရာမွ ရွိမေနပါ။

“အဲေတာ့ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုကိုုလည္း ေသသူလိုု႕ အတည္ျပဳလိုု႕ မရဘူးေပါ့”

ထက္အာကာက ေမးသည္။

“ေနဦး အဲလိုု ေျပာဖိုု႕က အေရးၾကီးတာ တစ္ခုု ရွိေသးတယ္၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုကိုု အတည္ျပဳခိုုင္းထားတာ ရွိေသးတယ္၊ မျဖဴ ဆီလႊတ္လိုုက္တယ္၊ သူ ျပေပးလိုုက္လိမ့္မယ္၊ ဖုုန္းဆက္လိုုက္ဦးမယ္”

စိမ္းဝတီက ေျပာေျပာဆိုုဆိုု ေဒါက္တာဇလပ္ျဖဴဆီသိုု႕ ဖုုန္းဆက္လိုုက္သည္။

“မျဖဴ ခုုနက ေသသူရဲ႕ ညီမလိုု႕ ထင္ရတဲ့သူကိုု လႊတ္လိုုက္တယ္၊ လာသလား ဟင္”

“အင္း လာသြားတယ္၊ ကိုုယ္လံုုးကိုု ၾကည့္ရတာေတာ့ သူ႕အျမႊာအစ္မ လံုုးဝ မဟုုတ္ပါဘူးလိုု႕ အခိုုင္အမာ ျငင္းသြားတယ္”

“ေၾသာ္ အဲလိုုလား၊ ေက်းဇူးပဲ မျဖဴ”

“ခုုေတာ့ မဟုုတ္ဘူးဆိုုတာ ေသခ်ာသြားျပီေပါ့”

ရဲစြမ္းနိုုင္က ေျပာလိုုက္သည္။

“ေနဦး စြမ္း၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက အျမႊာညီမအရင္း ဆိုုေပမယ့္ အေဝးၾကီးမွာေနတာ၊ အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ ဆိုုေပမယ့္ အတူတူေနတဲ့သူမွ မဟုုတ္တာ၊ သူက ဟုုတ္တယ္ မဟုုတ္ဖူး ေျပာတာကို ယံုုလိုု႕ ရပါ့မလား၊ အိမ္မွာ အတူေနတဲ့ အေဒၚၾကီးကို ၾကည့္ခိုုင္းသင့္တာ မဟုတ္လား”

“ဟုုတ္တာေပါ့ စိမ္း၊ အေဒၚၾကီးကမွ ပိုုသိမယ္ ထင္တယ္၊ ျပီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ သြားေခၚျပီး လိုုက္ပိုု႕လိုုက္မယ္ေလ”

စြမ္းနိုုင္က ေထာက္ခံသည္။

“အင္း ေကာင္းတယ္၊ လူၾကီး ဆိုုေတာ့ သြားတတ္မွာ မဟုုတ္ဘူး”

“ျပီးေတာ့ နိုုင္ငံျခား အျပီးထြက္သြားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ခိုုင္လံုုရဲ႕လား ဆိုုတာလည္း သိဖိုု႕ လိုုေသးတယ္”

“ဟုုတ္တယ္ စိမ္း၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ေျပာလိုုက္တဲ့ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုရဲ႕ ခ်စ္သူ ဆိုုတဲ့လူကိုုလည္း ေမးဖိုု႕ လိုုမယ္ ထင္တယ္”

ႏြယ္နီက ေျပာသည္။

“ဟုုတ္တယ္၊ အဲဒီလူနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ႏြယ္နီနဲ႕ ထက္ နဲ႕ပဲ သြားစံုုစမ္းလိုုက္ပါ၊ ငါက ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု အေၾကာင္း နည္းနည္း စံုုစမ္းလိုုက္ဦးမယ္”

*****

စိမ္းဝတီသည္ တစ္ဖက္နိုုင္ငံ နယ္စပ္တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ ေနထြဋ္ႏွင့္ နယ္ခံ အဆက္အသြယ္ တစ္ေယာက္ကိုု ဆက္သြယ္၍ ေဒၚလိႈင္စုုျမတ္အေၾကာင္း စံုုစမ္းေပးရန္ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္သည္။ နယ္စပ္ဂိတ္ အဝင္အထြက္ မ်ားကိုပါ စစ္ေဆးေပးရန္ ေျပာလိုုက္သည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ အေထာက္အထားလည္း မရွိေသာ္လည္း စိမ္းဝတီ စိတ္ထဲတြင္ ေဒၚလိႈင္စုုျမတ္ကိုု သကၤာမကင္း ျဖစ္ေနမိသည္။

စိမ္းဝတီသည္ အထူးတလည္ လုုပ္စရာ မရွိသည္ႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕တြင္ ထိုင္ျပီး ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုတိုု႕ႏွင့္ ပတ္သက္သည္မ်ားကိုု ရွာၾကည့္လိုုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ျမတ္စုု ၏ KS Fashion ကုုမၺဏီသည္ အာရွအထိပင္ ပ်ံႏွံစ ျပဳျပီး နာမည္ေကာင္း ရေနေသာ brand တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ေဒၚခိုင္ျမတ္စုုသည္ London မွ ဒီဇိုုင္းပညာ ဒီပလိုုမာဘြဲ႕ ရရွိထားသူ ျဖစ္သည္။ သူကိုုယ္တိုုင္လည္း ဒီဇိုုင္းေရးဆြဲေလ့ ရွိသည္။ ယခုုအခ်ိန္အထိ ခ်စ္သူရည္စား မထားပဲ တစ္ကိုုယ္တည္း ေနလာခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ သူမသည္ က်န္းမာေရး လိုုက္စားသူလည္း ျဖစ္သည္။ အိမ္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္စက္ျဖင့္ ေန႕စဥ္ ေလွ်ာက္ေလ့ ရွိျပီး ေလ့က်င့္ခန္း ပံုုမွန္ လုုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း ေမးျမန္းခန္း တစ္ခုုတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ေဒၚလိႈင္ျမတ္ႏြယ္နွင့္ ပတ္သက္၍ေတာ့ အင္တာနက္ေပၚတြင္ ဘာမွ မရွိ။ သူမ၏ ခပ္ေဝးေဝးမွ ဓါတ္ပံုုကိုု ေဖာ္ျပထားေသာ Facebook page တစ္ခုု ရွိသည္။ သူမသည္ ထိုုင္းနိုုင္ငံ တကၠသိုုလ္တစ္ခုုမွ နိုုင္ငံေရးသိပၺံ အဓိကျဖင့္ မဟာဘြဲ႕ ရရွိထားသူ ျဖစ္သည္။ သူမ၏ စာမ်က္ႏွာတြင္ နိုုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းမ်ားကိုု အမ်ားဆံုုး တင္ထားသည္။ သူမသည္ အိမ္မွ ဆင္းသြားကတည္းက နယ္စပ္ရွိ စခန္းတစ္ခုုတြင္ ေနထိုုင္ခဲ့ပံုုရသည္။ သူမတြင္ အတူေန ခ်စ္သူ ရွိသည္။

ခဏၾကာေတာ့ ရဲစြမ္းနိုုင္ ျပန္ေရာက္လာသည္။

“အေဒၚၾကီးက ဘာေျပာလဲ”

စိမ္းက အေလာတၾကီး ေမးလိုုက္သည္။ စိမ္း စိတ္ထဲတြင္ ေသသူသည္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ျဖစ္ရမည္ဟုု ထင္ေနသည္။

“အေလာင္းက ေရခဲထားျပီးမွ ျပန္ပြေနတာဆိုုေတာ့ အေဒၚၾကီးက ေသခ်ာေတာ့ မေျပာနိုုင္ေပမယ့္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ျဖစ္နိုုင္တယ္ လိုု႕ ေျပာတယ္၊ ပံုုသ႑န္အခ်ိဳးအစားကလည္း တူတယ္တဲ့၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္တုုန္းက ေခ်ာ္လဲလိုု႕ ခိုုက္မိထားတဲ့ ဒဏ္ရာက အမာရြတ္ကိုုလည္း ဘယ္ဘက္ ဒူးမွာ ေတြ႕တယ္ လိုု႕ ေျပာတယ္”

“ဟင္ ဟုုတ္လား၊ ဒါဆိုုရင္ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္၊ ေသသူက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုပါ”

“ေသသူက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စု ဆိုုရင္ နိုုင္ငံျခားကိုု ထြက္သြားတာက ဘယ္သူလဲ၊ သူနိုုင္ငံျခား ထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တကယ္ေတာ့ ေသျပီးေနျပီ မဟုုတ္လား”

စြမ္းႏိုုင္က ေျပာသည္။ စိမ္းက

“ဟုတ္တယ္ေလ၊ နိုုင္ငံျခားကိုု ထြက္သြားတာက ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုလည္း ျဖစ္နိုုင္တာပဲ၊ သူတိုု႕ႏွစ္ေယာက္က အျမႊာပဲ ပံုုစံေျပာင္းလိုုက္ရင္ ရျပီပဲဟာ..”

စိမ္းတိုု႕ႏွစ္ေယာက္ ေျပာဆိုုေဆြးေႏြး ေနဆဲမွာပင္ ႏြယ္နီနိုုင္ႏွင့္ ထက္အာကာတိုု႕ ျပန္လာၾကသည္။

“ေဒၚခိုုင္စုုျမတ္နဲ႕ ခ်စ္ေနၾကတယ္ ဆိုုျပီး ရင္းႏွီးတဲ့လူေတြ သိေနၾကတာက MM Mart ပိုုင္ရွင္ ဦးျမင့္ျမတ္တိုုးပါ၊ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ သြားေတြ႕ခဲ့တယ္”

“ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာေတြ ေျပာေသးလဲ”

“သူတိုု႕ႏွစ္ေယာက္ ခင္မင္ခဲ့ၾကတာ သံုုးႏွစ္ေလာက္ ရွိျပီတဲ့၊ သူက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုကိုု လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းခဲ့ဖူးေပမယ့္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းခဲ့တယ္တဲ့၊ အဲဒီေနာက္ သူတိုု႕ႏွစ္ေယာက္က မိတ္ေဆြရင္းေတြလိုုပဲ ဆက္ျပီး ခင္ခဲ့ၾကတာ ၾကာျပီတဲ့။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ခုုထက္ထိ လက္မထပ္ေသးပဲ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ဆက္ခင္ေနတာပါတဲ့၊ အခုု ေလာေလာဆယ္မွာလည္း ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူးတဲ့၊ ႏိုုင္ငံျခား သြားမယ့္အေၾကာင္းလည္း သူ႕ကိုု ဘာမွ ၾကိဳမေျပာပဲ sms message တစ္ေစာင္ပဲ ပိုု႕ခဲ့တာတဲ့၊ သူက message ေတြ ထပ္ပိုု႕ေပမယ့္ တစ္ေစာင္မွ မျပန္ေတာ့ဘူးတဲ့၊ သြားတုုန္းကလည္း ေသခ်ာမသိလိုု႕ လိုုက္မပိုု႕လိုုက္ရဘူးတဲ့၊ သူက e-mail ေတြ ပိုု႕ထားေပမယ့္လည္း မျပန္ဘူးတဲ့၊ သူလည္း ေတာ္ေတာ္ကိုု အံ့ၾသေနတယ္ လိုု႕ ေျပာပါတယ္”

“အင္း၊ ဘယ္ စာျပန္ေတာ့မလဲ၊ အဲဒီ mail ေတြ ပိုု႕တဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက ေသေနျပီေလ”

စိမ္းက ေျပာလိုုက္သည္။

အေျခအေနမ်ားအရ ေသသူသည္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ျဖစ္နိုုင္ေၾကာင္း သံုုးသပ္ျပလိုုက္သည္။ အိမ္တြင္ အတူေနအေဒၚၾကီးက ေသသူ၏ အမာရြတ္ကိုု မွတ္မိပံုု၊ ကိုုယ္ခႏၶာ အခ်ိဳးအစား တူတယ္ေျပာပံုုကိုုပါ ေျပာျပလိုက္သည္။ ထိုု႕ျပင္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုတို႕ အိမ္က ျခံေစာင့္ႏွင့္ ကားေမာင္းသမား ထြက္သြားသည္ကိုပါ သတိရျပီး ေျပာမိသည္။

“ဒီလိုု မျဖစ္နိုုင္ဘူးလား၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက သူေျပာတဲ့ အခ်ိန္မတိုုင္ခင္ကတည္းက ေရာက္လာခဲ့ျပီး သူ႕အစ္မကိုု သတ္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္မွ ပစ္ဖိုု႕ အခြင့္အေရး မရေသးေတာ့ ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္သိမ္းထားတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႕အစ္မ အေနနဲ႕ ေလဆိပ္ကေန ထြက္သြားတယ္၊ ေနာက္ ၂ရက္ၾကာမွ သူကိုုယ္တိုုင္အေနနဲ႕ အတည္အလင္း ျပန္ဝင္လာတယ္”

“စိမ္း စိတ္ကူးယဥ္ လြန္းေနျပီ မဟုတ္လား၊ ညီအစ္မ အရင္းၾကီးကိုု သတ္ပစ္တယ္ ဆိုုတာေတာ့ ဘယ္လိုုမွ မျဖစ္နိုုင္ဘူး ထင္တယ္၊ ေနာက္ျပီး သူ႕အစ္မ အေနနဲ႕ ထြက္တာတိုု႕ ျပန္ဝင္လာတာ တိုု႕က စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္လြန္းတယ္၊ သက္ေသလည္း မရွိဘူး မဟုုတ္လား”

ႏြယ္နီနိုုင္ကေျပာသည္။

“အင္း”

စိမ္းက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုုက္မိသည္။

“သက္ေသေတာ့ မရွိဘူးေပါ့၊ ငါေတာ့ အဲလိုုပဲ ထင္ေနတယ္၊ ရွာရမွာေပါ့.. သက္ေသကိုု”

“ငါက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုတိုု႕ အိမ္က အလုုပ္ထြက္သြားတယ္ ဆိုုတဲ့ ျခံေစာင့္ကိုု ေတြ႕ေအာင္ရွာျပီး ဘာျဖစ္လိုု႕ ထြက္သလဲ ဆိုုတာ နည္းနည္း ေမးၾကည့္မယ္၊ ထက္က ဒရိုုင္ဘာကိုု ေတြ႕ေအာင္ ရွာျပီးေမး၊ ေလဆိပ္သြားတဲ့ ေန႕က ဘာေတြ ထူးျခားလဲ ဆိုုတာ၊ ႏြယ္နီနဲ႕ စြမ္းက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု အသတ္ခံရတဲ့ ရက္ပိုုင္းေလာက္က သူတိုု႕အိမ္နဲ႕ အနီးတဝိုုက္ မီးပြိဳင့္ေတြက CCTV ေတြကိုု အကုုန္စစ္ၾကည့္ပါ၊ ျပီးေတာ့ နယ္စပ္ဂိတ္ေတြက အဝင္အထြက္ကိုု ေမးထားတာ ဖက္စ္ ထိုုးရင္ ေသခ်ာ ယူထားလိုုက္ဦးေနာ္၊ ဌာနက mail ထဲကိုု ပိုု႕ခ်င္လည္း ပိုု႕လိမ့္မယ္ စစ္ထားလိုုက္ေပါ့”

ရဲစြမ္းႏိုုင္က စိမ္းႏွင့္ အျမင္တူသည္။ လက္ေဗြ စစ္ခ်က္ကိုု ယံုုၾကည္ျပီး ေသသူသည္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ျဖစ္ရမည္ဟုု သူက ယံုုသည္။ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုကိုုလည္း သကၤာမကင္း ရွိသည္။ ႏြယ္နီနိုုင္ႏွင့္ ထက္အာကာကေတာ့ ဘာမွ ေရေရရာရာ မေဝခြဲနိုုင္။ ညီအစ္မခ်င္း သတ္တာေတာ့ မျဖစ္နိုုင္ဟုု သူတိုု႕က ယံုုၾကည္ေနသည္။

*****

(၄)

စိမ္းသည္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုတိုု႕အိမ္မွ အလုုပ္ထြက္သြားခဲ့ေသာ ျခံေစာင့္ၾကီး ဦးျမေအးကိုု ရွာေတြ႕ခဲ့သည္။ အသက္ ၅၅ႏွစ္ခန္႕၊ သန္သန္မာမာႏွင့္ ရိုုးသားပံုုေပါက္သည္။ သမီးျဖစ္သူ မိသားစုုႏွင့္ အတူတူ ေနေနသည္။ ပထမေတာ့ သူက ဘာမွမေျပာပါ။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ အလုုပ္ထြက္ခဲ့သလဲ ဟုု ေမးေသာအခါ သူ႕သမီးက လာေနဖိုု႕ ေခၚေသာေၾကာင့္ အလုုပ္ထြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟုုသာ ေျပာသည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု အသတ္ခံရေၾကာင္း၊ အလုုပ္မထြက္ခင္အခ်ိန္က ထူးျခားမႈတစ္ခုုခုု ရွိခဲ့လွ်င္ေျပာျပဖိုု႕ ေျပာေသာအခါမွ သူက သူ႕ကိုု ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက ေလွ်ာ္ေၾကး ပိုုက္ဆံျပီး အလုုပ္ထြက္ခိုုင္းခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့သည္။

“အဲဒီေန႕က မနက္ေစာေစာစီးစီး ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ က်ဳပ္က ထံုုးစံအတိုုင္း ေမးတာကိုုပဲ သူက မၾကိဳက္သလိုုလိုုနဲ႕၊ ေနာက္ေတာ့မွ အဲဒီ ဧည့္သည္က က်ဳပ္တိုု႕ မမေလး ခိုုင္ျမတ္စုုရဲ႕ ညီမမွန္း သိသြားလိုု႕ ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ေလ၊ အဲဒီေန႕က မမေလးက ကုုမၺဏီလည္း မသြားဘူး၊ ေန႕လည္ေလာက္က်ေတာ့ က်ဴပ္ကိုု အလုုပ္ထြက္ေတာ့လိုု႕ ေျပာတယ္၊ သူ႕ညီမကို က်ဳပ္က ခ်က္ခ်င္း ဝင္ခြင့္မေပးတာကိုုမ်ား စိတ္ခုုသြားသလား မသိပါဘူး။ က်ဳပ္လည္း ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ သူ႕ညီမက က်ဳပ္အလုုပ္ဝင္ကတည္းက အဲဒီအိမ္မွာ ရွိမွ မရွိတာကို၊ ပိုုက္ဆံေတာ့ သံုုးလစာ မက အမ်ားၾကီးေပးလိုုက္ပါတယ္၊ က်ဳပ္ကိုု ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီျခံနား မလာနဲ႕လိုု႕ ေျပာလိုုက္တယ္၊ ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္ပဲ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ဳပ္ကိုု ထုုတ္လိုုက္တယ္လိုု႕လည္း ဘယ္သူ႕ကိုုမွ မေျပာပါနဲ႕တဲ့။ က်ဳပ္စိုုက္ထားတဲ့ ပန္းပင္ေလးေတြေတာ့ ထားခဲ့ရမွာ ႏွေျမာသား၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္တတ္နိုုင္မလဲဗ်ာ၊ အိမ္ရွင္က မေနေစခ်င္မွေတာ့ ထြက္ခဲ့ရတာေပါ့”

“ဦးေလးကိုု အလုုပ္ထြက္ဖိုု႕ ေျပာတာ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုလား၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုလား”

“ခိုုင္ျမတ္စုု ပဲ ထင္တာပါပဲ၊ အဲလိုုပဲ အိမ္ေနရင္း ဝမ္းဆက္ကေလး ဝတ္ထားတာပဲ၊ ဦးေလးကိုု အလုုပ္ထြက္ဖိုု႕ ပိုုင္ပိုုင္နိုုင္နိုုင္ေျပာတာ ခိုုင္ျမတ္စုု မဟုုတ္ရင္ ဘယ္သူ ျဖစ္မလဲ၊ အသံက နည္းနည္းေတာ့မာတယ္၊ အရင္က တစ္ခါမွေတာ့ အဲလိုု မေျပာဖူးဘူး”

“ဟုုတ္ကဲ့ပါ ဦးေလး၊ တကယ္လိုု႕ လိုုအပ္လာရင္ အဲဒီေန႕က ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုရဲ႕ ညီမ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု လာတယ္ ဆိုုတာကိုုေတာ့ ဦးေလး ေျပာျပေပးနိုုင္တယ္ မဟုုတ္လား”

“ေျပာနိုုင္ပါတယ္၊ ဦးေလးက မသိလိုု႕ ေမးျမန္းျပီး ေစာင့္ခိုုင္းမိတာ အားနာေနတာ၊ တကယ္ေတာ့ သူလည္း ဒီအိမ္က အိမ္ရွင္ပဲေလ၊ သူ႕ကိုု အဲလိုု လုုပ္ေတာ့ စိတ္ဆိုုးသြားတယ္ ထင္တယ္ကြယ္”

စိမ္းသည္ ဦးျမေအးထံမွ အျပန္တြင္ ညေနေစာင္းေနေလျပီ။ ဦးျမေအး အိမ္ကိုု သိေအာင္ ရွာရသည္မွာ တေနကုုန္ခဲ့သည္။ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုကိုု ေမးခ်င္သည္မ်ား ေပၚလာသျဖင့္ သူမကိုု ဖုုန္းဆက္လိုုက္ေတာ့ ကုုမၺဏီမွာ မရွိေတာ့ပဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီ ဆိုုသျဖင့္ အိမ္ကိုု လိုုက္သြားလိုုက္သည္။

“ေဒၚလိႈင္ျမတ္စု ဒီအိမ္ကိုု ဘယ္ေန႕က ေရာက္လာတာလဲ၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ႏိုုင္ငံျခားသြားျပီးမွ ေရာက္လာတာလား၊ မသြားခင္က ေရာက္လာတာလား ဆိုုတာ ေသခ်ာေအာင္ ျပန္ေမးၾကည့္ခ်င္လိုု႕ပါ”

စိမ္းက ေျပာလိုုက္သည္။

“မမ ႏိုုင္ငံျခား သြားျပီးမွ ေရာက္လာတာပါ၊ ၂၄ ရက္ေန႕ပါ၊ မမက ကၽြန္မ ေရာက္လာေအာင္ကိုု မေစာင့္ပဲ ၂၂ ရက္ေန႕ကတည္းက သြားခဲ့တာပါ”

“ဟုုတ္ကဲ့ပါ”

စိမ္းက ယံုုခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လိုုက္ေသာ္လည္း သူမ ညာေနတာကိုုေတာ့ ေသခ်ာ သိသြားျပီ ျဖစ္သည္။ ျခံေစာင့္ ဦးျမေအးက သူမသည္ ၂၀ ရက္ေန႕ မနက္ေစာေစာ ေရာက္လာေၾကာင္း ေသခ်ာ ေျပာခဲ့ျပီးျပီ မဟုုတ္ပါလား။

“ေသသြားတဲ့ အေလာင္းက မမ မဟုုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္၊ မမ နိုုင္ငံျခားမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ရွိေနပါတယ္၊ မေန႕ညကပဲ ကၽြန္မဆီ စာ (mail) ပိုု႕ထားပါေသးတယ္”

“အဲဒီ mail ေလး ၾကည့္လိုု႕ ရမလား မသိဘူးေနာ္”

“ရပါတယ္ ခဏေနာ္”

ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက သူ႕ ipad ကေလးကိုု ထုုတ္ျပီး wireless ခ်ိတ္ဆက္ကာ သူ႕ e-mail ကိုု ဖြင့္ျပသည္။

စာမွာ ထူးထူးျခားျခား မဟုုတ္ပါ။ သူမ အဆင္ေျပေၾကာင္း၊ လိႈင္ျမတ္စုုလည္း ဒီက အလုုပ္မွာ အဆင္ေျပမယ္ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အေၾကာင္း ဒါေလာက္သာ ျဖစ္သည္။

ထိုုအိမ္မွ စိမ္း ျပန္လာခဲ့သည္။ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု အေပၚ မသကၤာမႈက ပိုု၍တိုုးလာေလသည္။

*****

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ အားလံုုး ဆံုုၾကျပီး အမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကသည္။

ထက္အာကာသည္ ထိုုအိမ္မွ အလုုပ္ထြက္သြားေသာ ဒရိုုင္ဘာ ဦးေလးၾကီးႏွင့္ ေတြ႕ျပီး ေမးခဲ့သည္။ ဒရိုုင္ဘာကေတာ့ အလုုပ္ထြက္ခိုုင္း၍ ထြက္ျခင္း မဟုုတ္ပဲ သူ႕သေဘာႏွင့္သူ ထြက္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒရိုုင္ဘာက စစ္မႈထမ္းေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု အတြက္ အလုုပ္လုုပ္ေပးရမည္ကိုု သေဘာမက်ေသာေၾကာင့္ ထြက္သြားျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုု သိရသည္။ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု သြားေသာေန႕က သူပင္ လိုုက္ပိုု႕ေပးခဲ့သည္။ သူမ ေလဆိပ္အတြင္းဘက္ ဝင္သည္အထိ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့သည္ဟုု သိရသည္။ သူ႕အေျပာအရေတာ့ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက အခါတိုုင္းထက္ပင္ စကားနည္းေနသည္ဟုု ဆိုုသည္။ ျမန္မာႏိုုင္ငံမွ အျပီးထြက္ခြာမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသည္ ထင္သျဖင့္ သူလည္း ဘာမွ မေမးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ဘာျဖစ္လိုု႕ သြားရသလဲဟုု သူက စပ္စုုေသးေသာ္လည္း သူမက ေျပာမျပခဲ့ဟုု သိရသည္။

စိမ္းကလည္း သူသိခဲ့သမွ်ကိုု ျပန္ေျပာျပလိုုက္သည္။ ျခံေစာင့္ၾကီး ဦးျမေအး ဆီမွ သိရသမွ်ႏွင့္ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုသည္ ပထမတစ္ေခါက္ အိမ္သိုု႕ ေရာက္ခဲ့ျခင္းကိုု လိမ္ထားသည့္အေၾကာင္း…။

“ဦးျမေအး ေျပာတာ မွန္တယ္၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက လိမ္ေျပာတာပဲ” စြမ္းနိုုင္က ေျပာလိုုက္သည္။

“ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ သူတိုု႕ အိမ္ကိုု လာရမယ့္ အနီးဆံုုး လမ္းေပၚက CCTV ကင္မရာေတြထဲက ပံုုေတြကိုု လိုုက္စစ္ျပီးျပီ၊ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု သိုု႕မဟုုတ္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုေပါ့၊ သူတိုု႕က အျမႊာဆိုုေတာ့ က်ိန္းေသေတာ့ မေျပာနိုုင္ဘူး ဆိုုေပမယ့္ တကၠစီနဲ႕ လာတာ ဆိုုေတာ့ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု မျဖစ္နိုုင္ပဲ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုပဲ ျဖစ္နိုုင္တယ္၊ ဝတ္စားပံုုကလည္း ရွပ္အက်ႌနဲ႕ ခရီးေဝးက လာတဲ့ ပံုုဆိုုေတာ့ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ျဖစ္တာ ေသခ်ာတယ္၊ အဲဒါ ၂၀ ရက္ေန႕ကပဲ၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု အသတ္ခံရတယ္လိုု႕ ယူဆရတဲ့ ေန႕ကပဲ၊ သူတိုု႕အိမ္ကိုု လာတဲ့ လမ္းေပၚက CCTV ႏွစ္ေနရာမွာ မ်က္ႏွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႕လိုုက္ရတယ္”

“ေကာင္းတယ္၊ အဲဒီ တကၠစီ နံပါတ္ကိုုေရာ ျမင္ရသလား”

“တစ္ေနရာမွာ ျမင္လိုုက္ရလိုု႕ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္ထားတယ္ စိမ္း”

“အဲဒီ တကၠစီသမားကိုု ရွာျပီး ေမးရမယ္၊ သူ ဘယ္ကေန ငွားလာသလဲ ဆိုုတာကိုု၊ ဟိုုဘက္ နယ္စပ္က ေတာင္းထားတဲ့ စာရြက္ေတြေရာ ေရာက္ျပီလား”

“ေရာက္မလာေသးဘူး စိမ္း၊ စာတစ္ေစာင္ေတာ့ ဝင္လာတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ အဆက္အသြယ္ ကိုုသုုတ ဆီက၊ သူ ေသခ်ာေအာင္ စံုုစမ္းစရာေလးေတြ ရွိလိုု႕ ဒီမနက္မွ ပိုု႕ေပးမယ္ လိုု႕ ေရးထားတယ္”

ရဲစြမ္းနိုုင္က သူမွတ္လာေသာ တကၠစီနံပါတ္ကိုု ထည့္ျပီး တကၠစီေမာင္းသူမ်ား စာရင္း (Database) မွာ ရွာေနသည္။

ခဏၾကာေတာ့ ကိုုသုုတဆီမွ စာ (mail) ဝင္လာသည္။ ၁၈ ရက္ေန႕က လိႈင္ျမတ္စုု နာမည္ႏွင့္ နယ္စပ္ဂိတ္မွ ဝင္လာသူ ရွိေၾကာင္း အေထာက္အထား အတိအက်ပါသည္။ ထိုု႕အျပင္ ေနထြဋ္ကလည္း ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု အေၾကာင္းလည္း သူ စံုုစမ္းထားသမွ် mail ပိုု႕လာသည္။ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုသည္ တစ္ဖက္ႏိုုင္ငံရွိ နာမည္ၾကီး တကၠသိုုလ္တစ္ခုုမွ ဘြဲ႕ရထားသည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည့္အျပင္ တိုုက္ခိုုက္ေရး သင္တန္းဆင္း လက္ေရြးစင္ တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္ ဟုုဆိုုသည္။ ယခုုေတာ့ သူမသည္ နယ္စပ္စခန္းမွ အျပီးထြက္ကာတစ္ဖက္နိုုင္ငံသား ကျပားတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူေနေနသည္။ထုိသူမွာ ေလာေလာဆယ္ အလုုပ္အကိုုင္ အဆင္မေျပသည့္အတြက္ အေၾကြးမ်ားစြာ တင္ေနသည္ ဟုုဆိုုသည္။ သူတိုု႕သည္ က်ဥ္းထဲ က်ပ္ထဲ ေရာက္ေနသျဖင့္ လိႈင္ျမတ္စုုက ျမန္မာနိုုင္ငံရွိ သူ႕မိသားစုုထံသိုု႕ ျပန္ကာ အကူအညီေတာင္းရန္ ၾကံစည္ထားသည္ ဆိုုေသာ အတြင္း သတင္းပါရလာသည္။ ၁၈ ရက္ေန႕က ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုသည္ ျမန္မာနိုုင္ငံသိုု႕ ဝင္လာခဲ့ျခင္းမွာ သူ႕မိသားစုုထံ ေငြေၾကး အကူအညီေတာင္းရန္ ျဖစ္ရမည္။ ထိုု႕ေနာက္ မည္သိုု႕ ျဖစ္ခဲ့သည္ကိုု မသိနိုုင္ေသးပါ။

ရဲစြမ္းနိုုင္က တကၠစီသမား၏ ဖုုန္းနံပါတ္ကိုု ရရွိသြားျပီး ၂၀ ရက္ေန႕ မနက္ေစာေစာက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ဘယ္ေနရာက ငွားလာခဲ့သလဲ ဆိုုသည့္အေၾကာင္းကိုု ေမးျမန္းေနသည္။ ၂၀ ရက္ေန႕ မနက္ေစာေစာက အေဝးေျပးဂိတ္မွ ( ) ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ကိုု ထိုုလိပ္စာသိုု႕ ပိုု႕ေပးခဲ့ရသည့္အေၾကာင္း အငွားကားေမာင္းသူက မွတ္မွတ္မိမိ ေျပာျပပါသည္။

စိမ္းဝတီကေတာ့ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုကိုု ပိုုင္ပိုုင္ႏိုုင္ႏိုုင္ စြပ္စြဲနိုုင္မည့္ အခ်က္ ဘယ္ႏွခ်က္ ရွိသလဲဟုု ျပန္လည္ စဥ္းစားေနသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ယခုု ရရွိထားေသာ အခ်က္မ်ားက ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ၂၀ ရက္ေန႕တြင္ သူ႕အစ္မအိမ္သိုု႕ ေရာက္လာေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သူမအစ္မကိုု သတ္ျပီး အေလာင္းကိုု ေဖ်ာက္ဖ်က္ပါသည္ဟုု သက္ေသျပစရာက တစ္ခုုမွ မရွိေသးပါ။ သိုု႕ေသာ္ လိႈင္ျမတ္စုုက သူ႕အစ္မ အိမ္သိုု႕ ၂၄ ရက္ေန႕မွ ေရာက္လာပါသည္ ဟုု ဘာေၾကာင့္ ညာရပါသနည္း။

*****

(၅)

လႈိင္ျမတ္စုုထံသိုု႕ လူတစ္ေယာက္က ဖုုန္းဆက္လာသည္။ သူ မသိေသာ နံပါတ္တစ္ခုု ျဖစ္သည္။ စကား ေျပာလိုုက္ေတာ့မွ အလုုပ္ထုုတ္ပစ္လိုုက္ေသာ  ျခံေစာင့္ၾကီး ဦးျမေအး ျဖစ္ေနသည္။ အဲဒီေန႕က လိႈင္ျမတ္စုု လုုပ္ခဲ့သမွ် အားလံုုးကိုု သူသိေနသည္ ဟုု ဆိုုသည္။ ရဲကိုု ဖြင့္မေျပာေစခ်င္လွ်င္ သူ႕ကိုုပိုုက္ဆံေပးရမည္ဟုု ေငြညွစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူသိေနတာ ျဖစ္နိုုင္ပါ့မလား။ ခိုုင္ျမတ္စုု အခန္းထဲမွာ ျဖစ္သမွ်ကိုု သူသိေနသည္ ဆိုုျခင္းမွာ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မဟုုတ္ႏိုုင္ပါ။ သူ႕ကိုု အလုုပ္ထြက္ရန္ ေျပာသူမွာ ခိုုင္ျမတ္စုု မဟုုတ္ေၾကာင္း သိေနသည္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ဘယ္ေလာက္ ရိပ္မိေနသလဲေတာ့ အစ္ေအာက္ ၾကည့္ရမည္။

“ကၽြန္မ ဘာမွ မဟုုတ္တာ မလုုပ္တဲ့ အတြက္ ဘာမွ ေၾကာက္စရာ မရွိပါဘူး။ ရွင္နဲ႕လည္း ဘာမွ ပတ္သက္စရာ မရွိပါဘူး”

“ဘာမွ မလုုပ္ဘူး ဟုုတ္လား၊ မင္းအစ္မ ခိုုင္ျမတ္စုုကိုု သတ္ခဲ့တယ္ေလ၊ ေခါင္းျဖတ္ျပီး ေခါင္းကိုု ျခံထဲမွာ ျမဳွပ္ထားတယ္၊ ကိုုယ္လံုုးကိုု ကားနဲ႕ သယ္သြားတယ္။ တစ္ေနရာရာမွာ ပစ္ဖိုု႕ ေနမွာေပါ့၊ က်ဳပ္ျခံထဲက ထြက္သြားေပမယ့္ အိမ္မျပန္ေသးပဲ မင္းကိုု မသကၤာလိုု႕ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ”

“အဘိုုးၾကီး၊ ရွင္ အေျခအျမစ္မရွိပဲ ေလွ်ာက္ေျပာမေနပါနဲ႕၊ ရွင္ေျပာတာကိုု ဘယ္သူက ယံုုမွာလဲ၊ ရွင့္ကိုုေတာင္ ျပန္တရားစြဲ လိုု႕ရေသးတယ္။”

“မင္း ထြက္သြားခိုုင္းခိုုင္းခ်င္း က်ဳပ္ ထြက္မသြားခဲ့ဘူးကြ၊ မင္းကိုု မသကၤာလိုု႕ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာ၊ မင္းအစ္မရဲ႕ ေခါင္းကိုု ဘယ္ေနရာမွာ ျမွဳပ္ထားသလဲ ဆိုုတာေတာင္ က်ဳပ္သိတယ္၊ မင္းေျပာသလိုုပဲ က်ဳပ္ ရဲကိုု တိုုင္ရင္ ရဲက ယံုုပါ့မလား ဆိုုျပီး တိတ္တိတ္ေလး ထြက္လာခဲ့တာ၊ မေန႕က ရဲေမ တစ္ေယာက္ လာေမးတယ္၊ က်ဳပ္မေျပာလိုုက္ေသးဘူး၊ အင္း… မင္းက က်ဳပ္ေတာင္းတဲ့အတိုုင္း မေပးႏိုုင္ဘူး ဆိုုရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ လာေမးရင္ အမွန္အတိုုင္း ေျပာလိုုက္ရမွာပဲ”

“ေကာင္းျပီေလ၊ ဦးေလးနဲ႕ ကၽြန္မ လာေတြ႕ျပီး လိုုခ်င္တဲ့ ပိုုက္ဆံကိုု ေပးမယ္၊ မနက္ျဖန္ ေန႕ခင္း ၂ နာရီ၊ ကၽြန္မရံုုးခန္းနဲ႕ မ်က္ေစာင္းထိုုး အေဆာက္အအံုုက (…) ကြန္ဒိုုက အခန္းနံပါတ္ (…) ကိုလာခဲ့ပါ၊အဲဒီအခန္းက ကၽြန္မ အိမ္မျပန္နိုုင္တဲ့အခါ ခဏတျဖဳတ္ေနတဲ့ အခန္းပဲ၊ အခန္းဖြင့္တဲ့ နံပါတ္က (….)။ ကၽြန္မ မေရာက္ေသးရင္လည္း ဝင္ျပီး ေစာင့္ေနပါ၊ ရဲေတြ ပါလာတာ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ ပါလာတာ ေတြ႕ရင္ တစ္ျပားမွ ရမွာမဟုုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္၊ ဦးေလး ေျပာတာေတြက သက္ေသမရွိတဲ့ အတြက္ ကၽြန္မကေတာ့ ဘာမွ ျဖစ္မွာ မဟုုတ္ဘူး”

“ေကာင္းပါျပီ၊ ဦးေလးလည္း ေငြအရမ္း လိုုေနလိုု႕ ေျပာရတာပါကြယ္”

*****

ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု၏ လက္ေပြ႕အိတ္ထဲမွ ထြက္လာေသာ လိုုင္စင္မဲ့ ေသနတ္ကေလးသည္ ဦးျမေအးကိုု ခ်ိန္လွ်က္သား ရွိေနသည္။ ကုုမၺဏီမွ လူမ်ားကေတာ့ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု သူ႕ရံုုးခန္းထဲမွာ ရွိေနသည္ဟုု ထင္ေနၾကလိမ့္မည္။ သူ႕သီးသန္႕ရံုုးခန္းမွာက ဝင္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ရွိသည္။ ဝင္ေနက် ဝင္ေပါက္ကို အတြင္းမွ ေသာ့ခတ္ခဲ့ျပီး အသံုုးမျပဳေသာ တစ္ဖက္အေပါက္မွ ရုုပ္ဖ်က္ျပီး ထြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အတြင္းေရးမွဴးမေလးကိုလည္း တစ္နာရီေလာက္ အတြင္း လာမရွာႏိုုင္ေအာင္ အလုုပ္ေပးခဲ့ျပီးသား ျဖစ္သည္။

“ဦးေလး တကယ္သိတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ျပီး ညာေျပာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခြင့္မလႊတ္ႏိုုင္ဘူး၊ ဦးေလး အလုုပ္ထြက္သြားရတဲ့ အတြက္ တန္ရာ တန္ေၾကးထက္ အမ်ားၾကီးပိုုျပီး ေပးထားျပီးသားေလ၊ ကၽြန္မကိုု အဲဒီလိုု လုုပ္တဲ့အတြက္ ဦးေလး ေသရေတာ့မယ္၊ စိတ္မေကာင္းပါဘူး”

“ဦးေလး ညာမေျပာပါဘူး၊ မင္းအစ္မကိုု မင္း တစ္ခုုခုု လုုပ္ခဲ့တာ သိထားတယ္၊ ဦးေလး သိခ်င္တာ တစ္ခုုပဲ ရွိတယ္၊ မင္းတိုု႕ဟာ ညီအစ္မ အရင္းေတြပါကြယ္၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲဒီလိုု လုုပ္ရက္ခဲ့တာလဲ ဆိုုတာ ဦးေလး မေသခင္ ေျပာျပသြားပါ”

“ဟုုတ္တယ္၊ ဦးေလးက ေသရေတာ့မွာပဲ၊ ေျပာႏိုုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေလး ထင္သလိုု ကၽြန္မအစ္မကိုု သတ္ခ်င္လိုု႕ သတ္ခဲ့တာ မဟုုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္မက သူ႕ဆီက ပိုုက္ဆံေလး နည္းနည္းေလာက္ ေခ်းဖိုု႕ လာတာပါ၊ မိဘအေမြေတြလည္း သူပဲ ရထားတာ၊ သူ ဒီေလာက္ ခ်မ္းသာေနျပီပဲ၊ ကၽြန္မ လိုုတဲ့ ပိုုက္ဆံေလး နည္းနည္းေလာက္ လႊဲေပးေတာ့ ဘာျဖစ္သြားမွာမိုု႕လဲ၊ အဲဒါကိုု သူက သူေတာင္းစားကိုု ေပးသေလာက္ပဲ ေပးျပီး ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မလာနဲ႕ လိုု႕ ေျပာတယ္ေလ၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မက စိတ္ဆိုုးျပီး တြန္းပစ္လိုုက္မိတာေပါ့၊ တကယ္ေတာ့ ဦးေလး မျမင္ခဲ့ဘူး မဟုုတ္လား၊ အထင္နဲ႕ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ မဟုုတ္လား။ ”

“က်ဳပ္ကိုု အလုုပ္ထြက္ဖိုု႕ေျပာတာ မမေလး ခိုုင္ျမတ္စုု မဟုုတ္ဘူးဆိုုတာ သိတယ္၊ သူဆိုုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီလိုု ေျပာမွာ မဟုုတ္ဘူး”

“သူ လဲက်ျပီး စားပြဲေစာင္းနဲ႕ တိုုက္မိသြားတယ္၊ ေသြးေတာ့ သိပ္မထြက္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အသက္မရွိေတာ့ဘူး၊ သူ႕ေနရာမွာ ကၽြန္မ အစားဝင္ေနရရင္ ေကာင္းမလားလိုု႕ စဥ္းစားေသးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက သူ႕လိုုမ်ိဳး တစ္သက္လံုုး မေနနိုုင္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႕ေနရာမွာ ခဏပဲ အစားဝင္ျပီး သူ႕ကိုု ဘယ္သူမွန္းမသိေအာင္ ပစ္လိုုက္ဖိုု႕ စိတ္ကူးလိုုက္တာ၊ စီစဥ္စရာ ရွိတာေတြ စီစဥ္ဖိုု႕ သူ႕ကိုု ေခါင္းျဖတ္ျပီး ေရခဲ ေသတၱာထဲ ခဏထည့္ထားရေသးတယ္၊ ေနာက္မွ ပစ္လိုုက္ရတာ၊ ေခါင္းကိုုေတာ့ ဦးေလး ေျပာသလိုုပဲ ျခံထဲမွာပဲ လံုုလံုုျခံဳျခံဳ ျမွဳပ္ထားလိုုက္ရတာေပါ့၊ ခုု အဲဒါေတြ ဦးေလး သိသြားျပီ ဆိုုေတာ့ ဦးေလး ေသရေတာ့မွာ.. ကၽြန္မ အခ်ိန္အမ်ားၾကီး မေပးနိုုင္ဘူး၊ ကုုမၺဏီ ျပန္သြားရဦးမွာ”

လိႈင္ျမတ္စုုက လံုျခံဳေရးခလုုတ္ ဖြင့္ထားျပီးသား ပစၥတိုုကေလးကိုု ဦးျမေအး၏ နဖူးတည့္တည့္သိုု႕ ခ်ိန္လိုုက္သည္။

“ေသနတ္ကိုု ခ်လိုုက္ပါ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု”

အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္က ေသနတ္ကိုုယ္စီနဲ႕ သူ႕ကိုု ခ်ိန္ထားသည္ကိုု ေတြ႕လိုုက္ရသည္။ တစ္ရက္က သူ႕ကိုု ေမးခြန္းမ်ား လာေမးခဲ့ေသာ မႈခင္းစံုုစမ္းေဖာ္ထုုတ္ေရး အထူးတပ္ဖြဲ႕က ဟုုဆိုုသည့္ အရာရွိႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည္။

“ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုကုိ လူသတ္မႈနဲ႕ ဖမ္းလိုုက္ပါျပီ”

လိႈင္ျမတ္စုုက ေသနတ္ကိုု သူတိုု႕ဘက္သိုု႕ လွည့္ခ်ိန္လိုုက္သည့္ အခ်ိန္မွာပင္ ဦးျမေအးကလည္း သြက္လက္စြာပင္ ပစ္ကြင္းထဲမွ ထြက္၍ စိမ္းတိုု႕ ေနာက္သိုု႕ ေရာက္သြားသည္။

“ရွင္တိုု႕မွာ ဘာသက္ေသ ရွိလိုု႕လဲ”

“ခုုနက ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ေျပာတဲ့ စကားေတြ အကုုန္ အသံဖမ္းထားပါတယ္”

စိမ္းဝတီက ဦးျမေအးကိုုယ္ေပၚတြင္ ထည့္ေပးထားေသာ အသံဖမ္းစက္ေလးကိုု ျပရင္း ေျပာလိုုက္ေလသည္။

“ျပီးေတာ့ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ၂၀ ရက္ေန႕မနက္က အဲဒီအိမ္ကိုု ေရာက္လာတဲ့ အေၾကာင္းလည္း သက္ေသေတြ ရွိေနတယ္ေလ၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက ၂၀ ရက္ေန႕မွာ အသတ္ခံလိုုက္ရတာပဲ၊ အေလာင္းကိုု ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားျပီး ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ဟန္ေဆာင္ျပီး ေနတယ္၊ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုက နဂိုုကတည္းက အိမ္က လူေတြနဲ႕ စကားသိပ္မေျပာတဲ့ လူဆိုုေတာ့ ဟန္ေဆာင္ရတာ သိပ္ျပႆနာမရွိဘူး၊ ကုုမၺဏီကိစၥ ဘယ္လိုုစီစဥ္လိုု႕ ရမလဲလိုု႕ ခင္ဗ်ား အဆက္အသြယ္ေတြဆီ စံုုစမ္းတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ကြန္ပ်ဴတာကေန e-mail ေတြ ပိုု႕တယ္၊ သူ႕ e-mail account က သူ႕စက္ထဲမိုု႕ အျမဲဝင္ထားတာဆိုုေတာ့ အဆင္ေျပတယ္၊ သူ႕ဖုုန္းကေန message ေတြ ပိုု႕တယ္၊ေလယာဥ္လက္မွတ္က ၂၂ ရက္အတြက္ပဲ ရေတာ့ အဲဒီေန႕မွ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ပတ္စ္ပိုု႕နဲ႕ နိုုင္ငံျခားထြက္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ၂၄ ရက္ေန႕မွ လိႈင္ျမတ္စုု အျဖစ္နဲ႕ အိမ္ကိုု ဝင္လာတယ္၊ ျပန္ေရာက္မွ ေရခဲေသတၱာထဲက အေလာင္းကိုု ထုုတ္ျပီး ကားလမ္းေဘးမွာ သြားပစ္တယ္၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာက ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ႏိုုင္ငံျခား သြားျပီးမွ အေလာင္းကိုု ေတြ႕ေစခ်င္လိုု႕ပဲ မဟုုတ္လား”

“ရွင္က ဇာတ္လမ္းဆင္တာ ေတာ္သားပဲေနာ္”

“ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ လူေတြ ခင္ဗ်ား အခန္းနဲ႕ ခင္ဗ်ားျခံထဲကိုု ဝရမ္းနဲ႕ သြားရွာေနပါျပီ၊ တကယ္လိုု႕မ်ား ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု ရဲ႕ေခါင္းကိုု ေတြ႕ရရင္ေတာ့ သက္ေသက ေတာ္ေတာ္ခိုုင္လံုုသြားပါျပီ”

“ဦးျမေအးကိုုလည္း ရွင္တိုု႕ လုုပ္ခိုုင္းတာလား”

“ဟုုတ္တယ္၊ ဦးျမေအးကိုု အဲဒီလိုု ေျပာဖိုု႕ သင္ေပးလိုုက္တာ၊ ခင္ဗ်ား ကိုုယ့္စိတ္ကိုု မလံုုပဲ တစ္ေနရာမွာ ေတြ႕မယ္ ဆိုုတာ သိေနတယ္ေလ၊ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုုကိုု ခင္ဗ်ား သတ္တယ္ ဆိုုတာ ကၽြန္ေတာ္သိေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သက္ေသက မရွိဘူးေလ”

စိမ္းဝတီက ေျပာလိုုက္သည္။

ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ဘာမွ မေျပာႏိုုင္ေတာ့ပါ။

*****

ျခံက်ယ္ၾကီး အတြင္းမွာ လူဦးေခါင္းေလးတစ္ခုုကိုု ဘယ္ေနရာမွာ ျမွဳပ္ထားမွန္းမသိပဲ ရွာရသည္မွာ တကယ္ေတာ့ လြယ္ကူေသာ အလုုပ္မဟုုတ္ပါ။ တကယ္ ျမွဳပ္မျမွဳပ္ ေသခ်ာသည္လည္း မဟုုတ္ပါ။ ကိုုယ္လံုုးကိုု ပစ္သလိုု ဦးေခါင္းကိုုပါ တစ္ေနရာရာမွာ ပစ္ခဲ့လည္း ျဖစ္နိုုင္သည္ မဟုုတ္ပါလား။ သိုု႕ေသာ္ ထူးဆန္းစြာပင္ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက သူ႕အစ္မ ဦးေခါင္းကိုု ျခံထဲမွာသာ ျမွဳပ္ထားခဲ့သည္။ ထက္အာကာ၏ အခ်စ္ေတာ္ အယ္ေဇးလ္ရွင္းေခြးၾကီး၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္လည္း အခ်ိန္ကုုန္ သက္သာသြားသည္။ အပြင့္ေသးေလးမ်ားပြင့္ေသာ ႏွင္းဆီပင္ အသစ္ကေလး၏ ေအာက္တည့္တည့္မွာ ျဖစ္သည္။ အပင္ကေလးမွာ စိုုက္သာထားျပီး ေရမွန္မွန္မေလာင္းေသာေၾကာင့္ ညိႈးႏြမ္းစျပဳေနေလျပီ။စိမ္း၏ သက္ေသမရွိေသာ ေတြးေတာခ်က္က မွန္ကန္သြားေလသည္။

ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုုက အားလံုုးဝန္ခံေသာအခါ ေျပာျပသည္မွာ သူသည္ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု အေနႏွင့္ နိုုင္ငံျခားမသြားခင္ ထိုုအခန္းမွာ ေနစဥ္က ေသာ့ခတ္ထားေသာ ေရခဲေသတၱာနားမွာ ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု၏ ေခါင္းျပတ္ၾကီးကိုု ျမင္ျမင္ေနေသာေၾကာင့္ ထိုုေခါင္းကိုု ထုုတ္ယူ၍ ညဘက္ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ျခံထဲတြင္ ျမွဳပ္ထားလိုုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟုု ဆိုုသည္။

ေဒၚခိုုင္ျမတ္စုု၏ ဦးေခါင္းခြံတြင္ ေဒၚလိႈင္ျမတ္စုု ေျပာသည့္အတိုုင္း ခိုုက္မိသည့္ ဒဏ္ရာတစ္ခုု ရွိေနပါသည္။ သိုု႕ေသာ္ စစ္ေဆးခ်က္အရ ေဒါက္တာဇလပ္ျဖဴက ေျပာသည္မွာ ေခါင္းမွ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ေသျခင္း မဟုုတ္ပဲ ေခါင္းျဖတ္လိုုက္ေသာ အခါမွ ေသဆံုုးျခင္း ျဖစ္နိုုင္သည္ဟုု ဆိုုပါသည္။

မည္သိုု႕ပင္ျဖစ္ေစ အျမႊာညီအစ္မအျဖစ္ ေမြးဖြားလာလွ်က္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ရုုပ္ရည္ခ်င္း တူေသာ္လည္း စိတ္ဓါတ္ျခင္း မတူ၊ ဘဝခ်င္း မတူခဲ့ပဲ တစ္ေယာက္ ပေယာဂႏွင့္ တစ္ေယာက္က ေသခဲ့ရရွာသည္။ မိဘမ်ားသာ ရွိေသးလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရင္ထုုမနာ ျဖစ္ေလမည္ မသိပါ။ မိဘမ်ား ရွိေသးလွ်င္လည္း ဤကဲ့သိုု႕ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ယခုုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုုးအတြက္ ဝဋ္ေၾကြးၾကမၼာက ေရွာင္လႊဲ၍ မရနိုုင္ခဲ့ပါ။

သိဂၤါေက်ာ္

(နည္းပညာဆိုုင္ရာစံုုစမ္းခ်က္မ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္း နာမည္မ်ားသည္ စိတ္ကူးသက္သက္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း..။ မေရးတာ ၾကာျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဟာကြက္ ရွိပါက စာေရးသူ၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း..)