လမ္းေလွ်ာက္သူ

ငါကိုက အက်င့္မေကာင္းခဲ့တာပါ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္
မေရာက္ေသးပဲနဲ႕
ေနာက္ျပန္မလွည့္ခ်င္ခဲ့သူ။

ဘဝလမ္းဆိုေတာ့
မွားမွန္းသိေနလည္း
တစ္ဝက္မကမွ
အစက ျပန္ေလွ်ာက္ရမယ္ဆိုလည္း
ကုန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြက
ျပန္ရႏိုင္မွာတဲ့လား...။

ဘာအတြက္ဘာေၾကာင့္
ဒီလမ္းကို ေလွ်ာက္သလဲလည္း
ငါ့ကိုုယ္ငါကို မေသခ်ာခ်င္သလို။
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း
ငါေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္း
အမွန္ပဲရယ္လို႕
လိုက္ေလွ်ာက္ခ်င္သူေတြလည္း ႐ွိရဲ႕။
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း
မ႐ံႈခ်ေပမယ့္လို႕
အက်ိဳးအျမတ္မ႐ွိတဲ့လမ္းကို
ဇြတ္တိုးေလွ်ာက္္တယ္လို႕
ေျပာလိုလွ်က္နဲ႕ ေျပာမထြက္ၾက။

ကိုယ့္ဘဝကိုယ္
ရပ္တည္ဖို႕ကိုမနည္း႐ုန္းကန္
မိဘအတြက္ ေထာက္ပံဖို႕က
အိပ္မက္ေတြရဲ႕ အေဝး...
ဒီလိုလမ္းကို
မွန္ေနဆဲပဲလို႕
ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႕ ဆက္ေလွ်ာက္ရမတဲ့လား။

တကယ္ေတာ့
ငါပဲ သတၱိနည္းသူပါ၊
အေျပာင္းအလဲ ၾကိဳက္တယ္လို႕ ေျပာေျပာျပီး
တကယ္တမ္း ေျပာင္းဖို႕က်
လက္တြန္႕ေနတတ္သူ။
ေငြ႐ွာတာ ဝါသနာမပါဘူးလို႕ ေျပာရတာ
ဂုဏ္ယူစရာ မဟုတ္မွန္းလည္း သိရဲ႕နဲ႕
ဒီလိုပဲ ေျပာရမလို ျဖစ္ျဖစ္ေနတာ...။

ဒီလမ္းကိုလည္း ေပ်ာ္ေနတာမဟုတ္
ဟိုလမ္းမွာလည္း မေပ်ာ္မွာသိေန...
အိပ္မက္ထဲက လမ္းကလည္း ဘယ္ဆီမွာမွန္းမသိ
ဒီလိုနဲ႕ပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တာလည္း
ေတာ္ေတာ္ခရီးေပါက္ခဲ့ေပါ့။



သိဂၤါေက်ာ္
2.3.2010
9:17

(ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ မေက်နပ္တဲ့ စိတ္နဲ႕ ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာပါ။)