ခရစၥမတ္ ခ်စ္သူ (၂)

ခရစၥမတ္ ခ်စ္သူ ရဲ႕ အဆက္ မဟုတ္ပါ။ ေမသို႕ လြမ္းခ်င္း ရဲ႕ အဆက္ ဟု ဆိုလိုက ဆိုႏိုင္ပါသည္။

............................................................................................................................................................

ျပန္လာမယ္ မေသခ်ာတဲ့ သူ တစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတာ ေမ့ ရဲ႕ ႐ူးႏွမ္းမႈတစ္ခုသာပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာခဲ့ျပီ ဆိုတာ ေရမထားေပမယ့္လည္း မွတ္မိေနခဲ့သည္။ သူနဲ႕ အတူ မရွိႏိုင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာက အခုဆို သံုးခုေျမာက္ ျဖစ္ေနျပီ။ ဒီဇင္ဘာ ဆို အားလံုးရဲ႕ စိတ္ထဲ လြမ္းခ်င္လာၾကသည္။ ေမ လို အလြမ္းဓါတ္ခံ ရွိတဲ့သူ အဖို႕ေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့သည္။ ဒီဇင္ဘာ အလြမ္း ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျပီး လြမ္းသည္။ ေမ ကိုယ္တိုင္ ကဗ်ာ မေရးတတ္ေပမယ့္ ေမက ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္သည္။ ကဗ်ာ ေတြ ေရးတတ္ေသာ သူ တစ္ေယာက္ကို လည္း ခ်စ္သည္။ ဒီဇင္ဘာ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ျပီး လြမ္းသည္။ Tayer Swift ရဲ႕ Back To December ကို နားေထာင္ျပီးလည္း လြမ္းသည္။ Hudrey Hannah ရဲ႕ It’s December ကို နားေထာင္ျပီးလည္း လြမ္းသည္။

အခု ေမ ေနေသာ ျမိဳ႕ကေလးကလည္း ျမန္မာျပည္ထဲက အေအးဓါတ္ပိုေသာ ျမိဳ႕ကေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းက ဟိုအရင္ ၾကံဳဖူးတဲ့ ဥေရာပ ေဆာင္းလို မျပင္းထန္ပါ။ အဲဒီတုန္းက ေဆာင္းကို သူႏွင့္ အတူသာ မျဖတ္သန္းရလွ်င္ ေမ ခံႏိုင္ပါ့မလား မသိ။ အဲဒီက ေလေတြကိုက ေအးစက္ၾကမ္းရွ ေနသည္ဟု ထင္သည္။ ဒီဇင္ဘာမွာ ရြာတတ္သည့္ မိုးေတြကိုလည္း ေမက မုန္းသည္။ အျပင္ထြက္လွ်င္ လက္အိတ္စြပ္ရမွာ သေဘာမက်တတ္သည့္ ေမ ့လက္ေတြ ေအးေနလွ်င္ သူ႕ လက္ေတြနွင့္ အတူတြဲရင္း ေႏြးလာေစခဲ့ဖူးတာကို သတိရသည္။ အခုေတာ့ ေမ့ လက္ကို တြဲမယ့္လူက အနားမွာ မရွိေတာ့။ အျပင္မွာ ေဆာင္းေလ ေတြ တုိက္ေနတဲ့ အသံေတြ ၾကားရင္လည္း ဟို အရင္ ေဆာင္းညေတြကို သတိရသည္။ ေလေတြ တိုက္လို႕ ေၾကာက္တယ္ ဆိုျပီး သူႏွင့္ တစ္ညလံုး နီးပါး ဖုန္းေျပာရင္း ေနခဲ့ဖူးသည္။

အရင္က ပန္းခ်ီျပခန္းေတြဆို သြားၾကည့္တတ္ေလ့ မရွိသည့္ ေမက အခုေတာ့ သြားၾကည့္ရင္း သူ႕ကို လြမ္းေနတတ္ ခဲ့သည္။ သူႏွင့္ အတူ ျပတိုက္မွာ ပန္းခ်ီကားကို ၾကည့္ရင္း သူေျပာျပသည့္ ပန္းခ်ီကားေတြ အေၾကာင္း နားေထာင္ခဲ့ဖူးတာကို သတိရသည္။ သူ ရြတ္ျပသည့္ ကဗ်ာေတြကို နားေထာင္ဖူးခဲ့တာကို လြမ္းသည္။ သူ ညႊန္းခဲ့ဖူးသည့္ ကဗ်ာ ဘေလာ့ေတြကို ခုထိ အျမဲ သြားဖတ္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူ ၾကိဳက္ခဲ့ဖူးေသာ အဂၤလိပ္ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ရင္းလည္း သတိရေနမိဆဲ..။ သူက ေမ့ထက္စာလွ်င္ အမ်ားၾကီး ပိုေခ်ာသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ေမ့ထက္ ပိုျပီးလည္း စမတ္က်သည္။ သူ အျပံဳးတိုင္းကိုလည္း ေမက စြဲမက္ခဲ့သည္။ သို႕ေပမယ့္ အဲဒါေတြေၾကာင့္ သူ႕ကို ခ်စ္ခဲ့တာေတာ့လည္း မဟုတ္ပါ။ Avil ရဲ႕ I Love You သီခ်င္းကို နားေထာင္ရင္း ေမခံစားခ်က္ကို စပ္ထားသလိုပဲ ဟု ေတြးေနမိသည္။

အခုေတာ့ ေမ့ အလြမ္းေတြကို ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း မေၾကျငာရဲပဲ တိတ္တိတ္ လြမ္းေနရသည္။ အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ ေမဟာ လြမ္းစရာ မရွိသည့္ အပ်ိဳၾကီးေပါ့။ ေဝးခဲ့ျပီးသည့္ ခ်စ္သူကို ေမ့ ခ်စ္သူ ရယ္ပါ လို႕ ဖြင့္ဟ ေျပာလို႕ သင့္ပါ့မလားေလ။ သူ မေပးခဲ့သည့္ ကတိေတြကို  ေမ ႐ူးသြပ္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ ေနမိတာက တစ္က႑ေပါ့။ ကိုယ္ ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမည္ ဟု သူ ေမ့ကို ကတိမေပးခဲ့ပါ။ ေမ့ကိုသာ “ကိုယ္ျပန္လာတဲ့ အထိ ေမ ေစာင့္ေနမွာလား” တဲ့။ ေမ ကတိ မေပးခဲ့ပါ။ သို႕ေပမယ့္ ေမ သူ႕ကို ခုထိ ေစာင့္ေနတာ သူ သိႏိုင္ပါ့မလား။ “ခရစၥမတ္တိုင္းမွာ ေမ နဲ႕ အတူ ရွိခ်င္တယ္” လို႕ ဆိုခဲ့သူက ေမ့ကို ခရစၥမတ္ႏွစ္ခု တိုင္တိုင္ တစ္ေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းေစခဲ့ျပီးျပီ။ ဒီႏွစ္ ခရစၥမတ္လည္း ေမ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ျဖတ္သန္း ရဦးမည္။

နွစ္ေယာက္လံုး ကြန္ပ်ဴတာ နွင့္ အင္တာနက္ကို အျမဲသံုးေနသူမ်ား ျဖစ္ပါလွ်က္ သူႏွင့္ ေမဟာ chat ထဲမွာလည္း အဆက္အသြယ္ မရွိခဲ့တာ သူမ်ားေတြ ၾကားလွ်င္ ရယ္စရာမ်ား ျဖစ္ေနမလား။ Facebook ထဲမွာေတာ့ သူ ရွိေနခဲ့ဖူးသည္။ သို႕ေပမယ့္ သူက ဒီ facebook ကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္ပံုမေပၚပါ။ သူ ႏွင့္ ေမဟာ သံုးေလး ငါးလ ၾကာမွ တစ္ခါေလာက္ Mail အဆက္အသြယ္ ရွိၾကသည္ ဆိုလွ်င္ ဘယ္သူ႕ကို အျပစ္တင္ၾကမလဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာလွ်င္ အဲလို လူတစ္ေယာက္ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ လို႕ ေမ့ကို ေျပာၾကမည္ ဆိုတာ ၾကိဳသိေနသျဖင့္ ေမ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဖြင့္ဟ မျပခဲ့ပါ။ သူငယ္ခ်င္း မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ အျပံဳးနဲ႕ တက္ရင္း၊ အပ်ိဳၾကီး မစြံေသးဘူးလား ဆိုတဲ့ စကားေတြကို နားေထာင္ရင္း ေမ့ ရင္ထဲက အနာကို က်က္ေအာင္ မနည္းၾကိဳးစား ေနခဲ့ရသည္။

ေမ့ကို Propose လုပ္ေနသည့္ အဲဒီ တစ္ေယာက္ကလည္း ေမ့ရင္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ရွိေနျပီးသား ဆိုတာကို မယံုေလဘူး တဲ့။ ေမ သူ႕ကို အေၾကာင္းရွာျပီး ျငင္းေနသည္ ဟု ထင္ေနသည္။ ေမ့မွာ သူ႕ကို မခ်စ္ရသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေတြကိုပဲ reasonable ျဖစ္ေအာင္ ထပ္ရွာရမလို။ ေမေမ ကလည္း ဒီတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်ကာ ေနျပန္ျပီ။ ေမ ျငင္းဦးမည္ ဆိုတာကို မသိေလေရာ့သလား ေမေမ ရယ္။ အရင္တုန္းကလည္း ေမ ျငင္းျပီးတာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လဲ ေမေမ မွတ္မိေသးရဲ႕လား။ ေမ ျငင္းလိုက္လွ်င္ ဇြတ္အတင္း မစီစဥ္ရွာသည့္ ေမေမ့ကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ရဦးမည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း ဆိုသည္ကို တာဝန္ဝတၱရား တစ္ရပ္လို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ရမလဲ။ ေမ မလုပ္ႏိုင္ပါ။ ပြင့္လႊာေမက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ကို မွီခို အားကိုးမွ ေနႏိုင္ေတာ့မည္ သူလည္း မဟုတ္ပါပဲ။ ေမေမက ဘာေၾကာင့္ ေမ့ကို အိမ္ေထာင္ျပဳေစခ်င္ ေနသလဲ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါ။

ေမ ဟိုမွာ အလုပ္ ဆက္လုပ္လို႕ ရေသးလွ်က္နဲ႕ ေမေမက ေမ့ကို ျပန္လာေစခ်င္တာနဲ႕ပဲ အခ်ိန္တိုေလးနဲ႕ ျပန္လာခဲ့ျပီးျပီ။ ေမကိုယ္တိုင္လည္း ေမေမ တစ္ေယာက္တည္းကို စိတ္မခ်၍ ျပန္လာခဲ့တာပါ။ မုဆိုးမ တစ္ေယာက္တည္း ဘဝႏွင့္ ေမ့ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့သူမို႕ ေမေမ့ စကားဆို ေမ့ တစ္သက္လံုး နားေထာင္ခဲ့သည္။ သို႕ေပမယ့္ ဒီတစ္ခုေတာ့ နားမေထာင္ပါရေစနဲ႕ လို႕ ေမေမ့ကို ေတာင္းပန္ခဲ့ရသည္။ ေမေမကလည္း ေမ ဘာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႕ကို ဒီေလာက္ ျငင္းဆန္ရသလဲ နားမလည္ ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေမေမ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ေျပာဖို႕လည္း ေမ့မွာ အေၾကာင္းအရာ မရွိပါ။ ေမေမ စီစဥ္တာေတြကို မၾကိဳက္ရင္ သမီးမွာ ခ်စ္သူ ရွိလို႕လား တဲ့ ေမေမက ေမးေတာ့ ေမ့မွာ ေျဖစရာ မရွိခဲ့ပါ။

ခုေန သူ႕စိတ္ထဲ ေမ ရွိခ်င္မွ ရွိေတာ့မည္ ဆိုတာလည္း ေမ ေတြးထားပါသည္။ အထီးက်န္မႈကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာႏွင့္ပဲ အနီးအနား တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ လက္ခ်င္းတြဲေနႏိုင္သည္ ဆိုတာလည္း ေမ နားလည္ပါသည္။ သူ႕ဆီကို ေမ mail မပို႕ေတာ့တာ ေျခာက္လ ရွိခဲ့ျပီ။ သူ႕ဘက္ကလည္း ဘာမွ ျပန္မပို႕ခဲ့ပါ။ ေမ သူ႕ကို သံေယာဇဥ္ ျဖတ္မွ ျဖစ္မည္ကို နားလည္ပါလ်က္ႏွင့္ စြဲလမ္းစိတ္က တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ရွိျမဲ ရွိေနခဲ့သည္။ ခုခ်ိန္ထိ သူ ေမ့ကို တကယ္ ခ်စ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ယံုၾကည္ေနခ်င္ေသးသည္။ တစ္ေန႕မွာ သူ႕ဘဝ အတြက္ လက္တြဲရမည့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ရွာေတြ႕မွာပဲေလ။ သူ ေမ့ဆီကို wedding invitation ေတာ့ ပို႕မွာပါ။ အဲဒီ အခ်ိန္အထိ ေမ ေမွ်ာ္လင့္ ေနခ်င္ေသးသည္။ အဲဒီ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေမ သူ႕ကို ေမ့ အသိစိတ္ထဲကေန တစ္သက္လံုး အတြက္ သိမ္းထားလိုက္ေတာ့မည္။ ပြင့္လႊာေမ ဟာ တစ္သက္လံုး မစြံခဲ့သည့္ အပ်ိဳၾကီး တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ေနသြားေတာ့မည္။

******

ဒီဇင္ဘာ ကို ေမ့ စိတ္ထဲ ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ ျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းထဲတြင္ ေမက ဒီဇင္ဘာဖြား ျဖစ္ေနတာလည္း ပါသည္။ ဒီဇင္ဘာမွ ေမေမြးေန႕က မွတ္မွတ္ရရ ခရစၥမတ္ေန႕ ျဖစ္ေနသည္။ ေမ ငယ္ငယ္ ကတည္းက ဘိုးဘိုးက ေမ့ ေမြးေန႕ႏွင့္ ခရစၥမတ္ပါတီကို ေရာျပီး ျခံထဲမွာ လုပ္ေပးေလ့ ရွိသည္။ ဘိုးဘိုး ဆံုးျပီးေတာ့ ေဖေဖက စီစဥ္ေပးသည္။ ေဖေဖ ဆံုးျပီးေတာ့ ေမေမက ဆက္လုပ္ေပးသည္။ ေမ ဇာတိ ျမိဳ႕ကေလးကို မျပန္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေတြက လြဲျပီး တစ္ႏွစ္မွ မပ်က္ခဲ့ပါ။ ေမကလည္း ဒီဇင္ဘာဆို ခရီးေတြ ထြက္ျဖစ္တတ္သည္။ ဒီဇင္ဘာမွာ ေမ ခရီးသြားေနတာ မဟုတ္လွ်င္ေတာ့ ေမေမ့ ျခံထဲမွာ ခရစၥမတ္ပါတီ ႏွင့္ ေမ့ ေမြးေန႕ကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အျမဲ က်င္းပျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္ မဟုတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြပင္ ေမ့ ေမြးေန႕မို႕ လာၾကသည္။ တစ္ခါတေလ တစ္ျခားျမိဳ႕က ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေမ အလုပ္ တာဝန္က်ေသာ ျမိဳ႕မွာ အတူလုပ္သည့္ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ လာတတ္ၾကသည္။ သူ ႏွင့္ မေတြ႕ခင္ နွစ္ေတြ မ်ားစြာမွာ ေမဟာ ေမ့ေမြးေန႕၊ ခရစၥမတ္ပါတီကို သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ပင္ အပူအပင္ကင္းစြာ ေပ်ာ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ အဲဒီလို ႏွစ္မ်ားစြာ အနက္မွ ေမက သူႏွင့္ အတူ ရွိခဲ့ဖူးေသာ တစ္ခုေသာ ခရစၥမတ္ကိုမွ ဘာလို႕ တမ္းတမ္းတတ သတိရေနမိရသည္ မသိေပ။

ေမ့ အခန္းက်ဥ္း ကေလးထဲမွာ ထားဖို႕ ခရစၥမတ္ပင္ကေလး တစ္ပင္ သူက ဝယ္ေပးသည္။ ေမက တစ္ျခား decoration အေသးေလးေတြ လုပ္သည္။ ေမ့ အခန္းေရွ႕က ဝရံတာကေလးမွာ မီးေရာင္စံုကေလး ထြန္းသည္။ ေမက မီးလံုးေလးေတြ ထြန္းရတာ ဝါသနာ ပါသည္။ အိမ္မွာဆို သီတင္းကၽြတ္တိုင္း မီးေရာင္စံုေတြ ထြန္းသလို ခရစၥမတ္တိုင္းလည္း ထြန္းသည္။ ေမ့ ေမြးေန႕ ခရစၥမတ္ညမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ျမိဳ႕ထဲ ေလွ်ာက္သြားျပီး ခရစၥမတ္ညကို ခံစားသည္။ ခရစၥမတ္ Decoration မီးေရာင္စံုေတြကို ၾကည့္ရတာ ေမ အရမ္းၾကိဳက္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ခရစၥမတ္ကို အဲေလာက္ လုပ္ၾကေလ့ မရွိေပ။ ေျခေထာက္ေတြ ေညာင္းေအာင္ ေလွ်ာက္သြားျပီး ည ၉ နာရီေလာက္မွ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ 

ေမ့ အခန္းေလးထဲ ေရာက္ေတာ့ သူ ဝယ္လာေသာ ခရမ္ ကိတ္မုန္႕အၾကီးၾကီးေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ ထြန္းျပီး Happy Birthday လုပ္သည္။ မီးမႈတ္ျပီးေတာ့ ကိတ္မုန္႕လွီးျပီး ေဘးနားက အခန္းေတြ ေဝလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ညလံုး စကားေတြ ထိုင္ေျပာၾကသည္။ သူက ေမ့ကို ဒီမွာ staff mobility လာလုပ္သည့္ တစ္ႏွစ္ျပီးလွ်င္ ေနာက္ထပ္ တစ္ခုခု ဆက္တက္ေစခ်င္သည္။ သူ႕ Ph.D Thesis က ခုမွ စတုန္း ရွိေသးသည္မို႕ ျပီးဖို႕က မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေသးပါ။ ျငင္းၾက ခုန္ၾက ရင္းႏွင့္ပင္ သူက မနက္ မိုးလင္းကာနီးမွ သူ႕အိမ္သို႕ ျပန္သြားသည္။ သူက အေဖ အေမ မရွိေတာ့သည့္ေနာက္ သူ႕အန္တီေလး ႏွင့္ အတူလိုက္ေနရင္း ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးကတည္းက ဒီမွာ ေရာက္ေနသူ ျဖစ္သည္။

အခုေတာ့ သူ မရွိေသာ သံုးခု ေျမာက္ ခရစၥမတ္ကို ေမ ျဖတ္သန္းရဦးမည္။ Justin Bieber ၏ Mistletoe လို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး သီခ်င္းကို နားမေထာင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ေမ့မွာ အလြမ္းဓါတ္ခံ မ်ားေနသည္။ ေမ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ေရတြက္ ေနမိသလဲ ေမ့ကိုယ္ေမလည္း မသိတတ္ေတာ့ပါ။ သူႏွင့္ ဆံုေတြ႕ခဲ့ျခင္းဆိုတာက တစ္ႏွစ္တာမွာ အမွတ္မထင္ ဆံုခဲ့ျခင္းပဲ မဟုတ္လား။ သူဘက္က ေမ့ကို ဘယ္လို သေဘာထားသလဲ ေမက အတတ္သိႏိုင္ပါ့မလား။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အခ်ိန္တို အတြင္း ခ်စ္ခဲ့ၾကသည့္ အခ်စ္တစ္ခု ရယ္လို႕ ေမ့အေပၚ အေလးအနက္ ထားမွ ထားရဲ႕လား..။ ၾကံဳၾကိဳက္လို႕ ခ်စ္လိုက္သည့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္လို႕ပဲ သေဘာထားသလား၊ တစ္သက္လံုးအတြက္ ရည္ရြယ္ခဲ့တာေရာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား ေမ မသိႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေမက သူ႕ကို မ်က္စိမွိတ္ျပီး ယံုၾကည္ခ်င္ေနခဲ့ျခင္း သက္သက္ပါပဲ။

******

တစ္ေနကုန္ Christmas Isn’t Christmas Without You သီခ်င္းကို ညည္းရင္း ညေန ပါတီအတြက္ ျပင္ဆင္ေနသည့္ ေမ့ကို ေမေမႏွင့္ အတူလာကူသည့္ သူငယ္ခ်င္း ခ်ိဳမာက နားၾကားျပင္း ကတ္ေနၾကသည္။ ျခံထဲမွာ ခရစၥမတ္ အတြက္ Decoration ကို ေမ စိတ္ကူးထားေသာ ဒီဇိုင္းအတိုင္း ခပ္ဆန္းဆန္းေလး ျပင္ထားသည္။ ခရစၥမတ္သစ္ပင္ေတြက အတုေတြ မဟုတ္ပဲ ထင္႐ွဴးပင္ေပါက္ကေလးေတြကို ေျမၾကီးမွာ ခ်စိုက္ျပီး မီးလံုးေလးေတြႏွင့္ လက္ေဆာင္ထုတ္ေလး ေတြ၊ ဟိုဟို သည္သည္ အ႐ုပ္ကေလးေတြ၊ ပစၥည္းေလးေတြ ကို ရေအာင္ ခ်ိတ္ထားသည္။ အရင္ တာဝန္က်ဖူးသည့္ ျမိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေရာက္ေနၾကျပီ။ ခရီးပန္းျပီး အိပ္ေနၾကသည္။ ေမက အလွအပ အတြက္ ျပင္ဆင္ေနျပီး ခ်ိဳမာ ႏွင့္ ေမေမ ကေတာ့ အစားအေသာက္ အတြက္ စီစဥ္ေနသည္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ကစားၾကဖို႕ Game ေတြလည္း စီစဥ္ထားသည္။ ေမ့ သူငယ္ခ်င္းေတြတင္ မဟုတ္ပဲ ေမေမ့ မိတ္ေဆြေတြလည္း လာၾကမည္ ျဖစ္သည္။

ေမြးေန႕ညမွာေတာ့ ေမက ေမ့ စိတ္တိုင္းက် အေရာင္ ႏွင့္ ဒီဇိုင္းကို ေရြးျပီး ခ်ဳပ္ခိုင္းထားေသာ ေဗဒါေရာင္ႏုႏု ဂါဝန္ေလး ႏွင့္ လွခ်င္တိုင္း လွေနသည္။ အျမဲတမ္း ဆံပင္ရွည္ အေျဖာင့္ႏွင့္သာ ေနေနၾကေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေမက စိတ္ကူးေျပာင္းျပီး အဖ်ားမွာ အေခြအလိပ္ကေလး ျဖစ္ေအာင္ ေကာက္ထားခဲ့သည္။ ေမသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲမွာ ၾကည့္ရင္း သေဘာက်ေနသည္။ ၾကည့္စမ္းပါဦး ေမ့ကို ဘယ္သူက ၃၂ ျပည့္ ေမြးေန႕ က်င္းပမယ့္သူ လို႕ ထင္မွာလဲ ေနာ္..။ မသကာ ၂၅ ႏွစ္ေပါ့။ တစ္ျမိဳ႕တနယ္စီ ကြဲေနတာ ၾကာျပီ ျဖစ္သည့္ သူငယ္ခ်င္း သုသု က အ႐ူးမ ရယ္လို႕ ေကာင္းခ်ီးေပးသည္။ Christmas Isn’t Christmas Without You ကို ဆိုမိျပန္ေတာ့ “နင္က ဘယ္သူ႕ကို ရွိေစခ်င္ေနတာလဲ” တဲ့ ေမ့ကို မယံုသကၤာ ႏွင့္ ေမးၾကျပန္သည္။ ေမက လွ်ာထုတ္ျပရင္း ျခံထဲကို ေျပးဆင္းခဲ့သည္။ “ဟဲ့ ကေလးက်ေနတာပဲ ေခ်ာ္လဲဦးမယ္ နင့္ ဖိနပ္ အထူၾကီးနဲ႕”  သုသုက ထံုးစံအတိုင္း လူၾကီးသူမလို ေျပာရင္း က်န္ခဲ့သည္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူလည္း ေမ့လိုပဲ အပ်ိဳၾကီး ျဖစ္ေနတာေပါ့။ သူ မရွိေသာ ခရစၥမတ္ေပမယ့္လည္း ေမ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီး လာေတာ့ ေမက ေပ်ာ္ရမွာေပါ့။

******

ျခံေရွ႕မွာ ၁၀ ေလာက္ ၾကာေအာင္ပင္ ခ်ီတံုခ်တံုႏွင့္ သူ ရပ္ေနမိေသးသည္။ ဝင္သြားလိုက္ရင္ ေမက သူ႕ကို ဝမ္းသာအားရ ၾကိဳမွ ၾကိဳပါ့မလား။ သူ႕ကို အၾကာၾကီးေနမွ ျပန္ေတြ႕သည့္ သာမန္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လိုပဲ သေဘာထားမွာလား။ ေမ့ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲျပီး ေတြ႕လိုက္ရရင္ သူ ဘယ္လို လုပ္ရပါ့မလဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ.. ဒီေလာက္ ခရီးအေဝးၾကီး လာခဲ့ျပီးမွ ဝင္ေတာ့ ဝင္ရမွာေပါ့။ စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္ျပီး ျခံထဲ ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။ ခရမ္းႏုေရာင္ ဂါဝန္ေလးႏွင့္ ေမ့ကို အေဝးကပင္ လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။ သူ ေမ့ကို ဒီလိုပံုစံႏွင့္ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ပါ။ ေမက အျမဲတမ္း ေဘာင္းဘီရွည္ ႏွင့္ အက်ႌအရွည္ေတြ ဝတ္တာပဲ ျမင္ဖူးခဲ့သည္။ ခပ္နီးနီးသို႕ ေရာက္လာသည္ အထိ ေမက သူ႕ကို မျမင္ေသးပါ။ ေမက ႏႈတ္ခမ္းနီ ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ႏွင့္ အလွေတြ ျပင္ထားသည္။ ေမ့ကို ခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ ေမ့ကို ေခ်ာသည္ဟု သူ တစ္ခါမွ မထင္ခဲ့ဖူး။ ခုေတာ့ ေမက အရမ္းလွေနပါလား။ ေမ့အနားမွာ မိန္းကေလးေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ သူ စိုးရိမ္ခဲ့သလိုေတာ့ ျဖစ္မည္ မထင္ပါ။

ေမက ႐ုတ္တရက္ သူ႕ကို အနီးအနားမွာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ အိပ္မက္လားေတာင္ အထင္မွားသြားသည္။ ေမ သူ႕ကို သတိရလြန္းလို႕ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေနတာမ်ားလား။

“Happy Birthday, May”

သူ႕အသံကို ၾကားေတာ့မွ အျမင္မွားတာ မဟုတ္မွန္း ေသခ်ာသြားသည္။

“ရဲရင့္... ေမ့ဆီကို လာတယ္”

“ေမ ကိုယ့္ကို ဒီလိပ္စာ ေပးဖူးတယ္ေလ”

ေမ့ကိုယ္ေမ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့။ သူႏွင့္ ေမ့ၾကား ေျခလွမ္း ၅ လွမ္းစာေလာက္ ကြာေနသည္ကိုပင္ မခံစားႏိုင္ေတာ့။ ေမ ေစာင့္ခဲ့ရတာ ၾကာလွျပီ။ ေမ သူ႕ဆီ ေျပးသြားမိသည္။ သူကလည္း ေမ့ကို တင္းတင္းေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့။ ေမ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ထူးဆန္းအံၾသသည့္ မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ ေငးၾကည့္ေနၾကသည္။ ပြင့္လႊာေမ တစ္ေယာက္ ဘယ္တုန္းက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပတ္သက္ခဲ့ပါလိမ့္ ဟု ေတြးေနၾကလိမ့္မည္။

“ရဲရင့္ အလည္လာတာလား”

“မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္အျပီးျပန္လာတာ၊ ဒီမွာ ဘာလုပ္မယ္ ဘာညာ၊ အစီအစဥ္ေတာ့ မဆြဲရေသးဘူး။ ဒီ ခရစၥမတ္ အမွီ ေမ့ဆီလာမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ထားလို႕ေလ၊ ေမ ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္လို႕ ကိုယ္ မ်က္စိမွိတ္ ယံုထားခဲ့တယ္”

“ေမကလည္း အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုပဲ ျပန္လာမယ္ မေသခ်ာတဲ့လူကို ေစာင့္ေနတာပါေနာ္..တစ္ခါမွလည္း ေရေရရာရာ စာလည္း မျပန္တဲ့လူ”

“ကိုယ္က ေမနဲ႕ အျမဲ ဆက္သြယ္ေနရင္ Thesis ျပီးေအာင္ေတာင္ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား မသိဘူး၊ ေမ့ဆီ လာခ်င္ေနမွာ စိုးလို႕ေလ၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ျပီး ကိုယ့္စာပဲ ကိုယ္လုပ္ေနတာပါ၊ ေမနဲ႕တင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဘယ္သူနဲ႕မွ မ chat ဘူး”

“ဟြန္႕.. အပိုေတြ”

“ဒီခရစၥမတ္က စျပီး ကိုယ္တို႕ အတူတူ ရွိႏိုင္ပါျပီကြာ ေနာ္..၊ ေမ ကိုယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထားမသြားနဲ႕ေတာ့ ဟုတ္လား”

“ရဲရင့္သာ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ကို အဲလို မေစာင့္ခိုင္းနဲ႕ေတာ့”

“ကိုယ္ ကတိေပးပါတယ္”

“ေမ့ အတြက္”

သူက ဘူးေလး တစ္ခု ေမ့ကို ေပးသည္။ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ စိန္လက္စြပ္ကေလး တစ္ကြင္း။ ေမ ဒီဇိုင္းဆန္းဆန္း ၾကိဳက္မွန္း သိလို႕ ဒီဇိုင္းလွလွေလး။

“ေမ့ကို လက္ထပ္ပါရေစေတာ့ ေမ”

ေမ့ လက္ကေလး ေပးလိုက္ေတာ့ သူက စြပ္ေပးသည္။ ေမ့ လက္သူၾကြယ္ေလးႏွင့္ တိုင္းထားသည့္အတိုင္း ကြက္တိ ျဖစ္ေနသည္။

“အဲဒါက ေမေမ့ကို ခြင့္ေတာင္းရမွာေပါ့၊ လာ..”

 ေမေမကလည္း သူ႕သမီးရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္ျပကြက္ကို ေတြ႕လိုက္၍ ထင္သည္။ ဟိုဘက္ လူၾကီးဝိုင္းကေန ဒီဘက္ ေရာက္ေနသည္။

“ေမေမ၊ ဒါ သမီးခ်စ္သူပါ၊ ရဲရင့္လူသစ္ တဲ့”

ေမသည္ ခုမွပဲ ေမ့ခ်စ္သူကို ေမေမ ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အတိအလင္း မိတ္ဆက္ေပးခြင့္ ရေတာ့သည္။ ေမ တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းသစၥာကို ေမေမ သိလွ်င္ သေဘာတူမွာပါ။ ဒီႏွစ္ ခရစၥမတ္က ေမ့အတြက္ အမွတ္တရ အျဖစ္ဆံုး ႏွင့္ အေပ်ာ္ဆံုး ခရစၥမတ္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေနာက္ ခရစၥမတ္တိုင္းမွာလည္း သူႏွင့္ အတူ ရွိေနႏိုင္ေတာ့မည္ဟု ေမ ယံုၾကည္ထားလိုက္ပါျပီ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဖြင့္ထားေသာ Projector မွာလည္း Justin Bieber ၏ Mistletoe သီခ်င္းလာေနသည္။ ခုေတာ့ ခ်စ္သူႏွင့္ လက္တြဲျပီး ေမ ဒီသီခ်င္းကို နားေထာင္ႏိုင္ပါျပီ။

ခ်စ္ေသာသူတိုင္း ဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစ...။

သိဂၤါေက်ာ္

20.12.2011

11:37 PM