ထက္ျမက္ေအာင္ျမင္ေသာ အာဖရိကန္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး

Mimi Alemayehou ကို အီသီယိုးပီးယားႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး အသက္ ရွစ္ႏွစ္ အရြယ္တြင္ သူမ၏ ဖခင္ အလုပ္ေျပာင္းေရႊ႕ရာ ကင္ညာ ႏိုင္ငံသို႕ ေျပာင္းခဲ့ရသည္။ မီမီ ႏွင့္ သူ႕အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္အပါအဝင္ သူမတို႕ မိသားစုသည္ ႏွစ္ရက္ အတြင္းမွာပင္ ႏိုင္ငံသစ္သို႕ ေျပာင္းရန္ျပင္ခဲ့ရရာ သူမသည္ သူမ တက္ေနေသာ ေက်ာင္းကို မခြဲႏိုင္ မခြာရက္ ျဖစ္ခဲ့ရေသးသည္။ အဆံုးမွာေတာ့ ကင္ညာႏိုင္ငံတြင္ တန္ဖိုးရွိေသာ သင္ခန္းစာ အသစ္မ်ား ရခဲ့သည္။ သူမ၏ အဂၤလိပ္စာ အရည္အခ်င္းသည္ သူမ ထင္ထားသည္ထက္ ညံေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ သူမ၏ အေပါင္းအသင္း ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ ေမာ္ရိုကို၊ အစၥေရး၊ အဂၤလန္ႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွားတို႕မွ လာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား နာမည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံကို သိျပီးေနာက္ သူမသည္ ကမၻာ့ရြာၾကီး တစ္ရြာသို႕ ေရာက္ေနသည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။

သူမ၏ မိသားစုသည္ မီမီ အထက္တန္း ပထမႏွစ္ တက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကင္ညာကို စြန္႕ခြာ၍ ကယ္လီဖိုးနီးယားသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။ မီမီ၏ မိသားစုသည္ သူမကို ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ သို႕မဟုတ္ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့သည္။

West Texas A&M University သည္ သူမအတြက္ ဘဝသင္ခန္းစာ အမ်ားအျပား အတြက္ ေလ့က်င့္ရာ ဌာန တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ျပီး United State ၏ ႏိုင္ငံေရးရာ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေတာ္မ်ားမ်ား နားလည္ခဲ့ရသည္။ တကၠဆက္ အနီးတစ္ဝိုက္တြင္ အီသီယိုးပီးယား အသိုင္းအဝိုင္း ၾကီးၾကီးမားမား မရွိ ဟူေသာ အျမင္သစ္ကို ရခဲ့သည္။ သူမသည္ တစ္မိုးေအာက္ အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခု ေတြ႕ခဲ့ျပီး ေမြးစားမိဘမ်ားႏွင့္ ခိုင္မာေသာ ဆက္သြယ္မႈ တစ္ခု ရွိခဲ့ရသည္။ တကၠဆက္မွ ထြက္ျပီးေနာက္ သူမသည္ Capitol Hill တြင္ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ ေနရာႏွင့္ အလုပ္ဝင္ခဲ့သည္။

သူမ သည္ Tufts တကၠသိုလ္ Fletcher School of Law and Diplomacy မွ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရး ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒ ေရးရာ ႏွစ္ခုကို ေမဂ်ာယူ၍ မဟာဘြဲ႕ ရရွိခဲ့သည္။ US တြင္ အျမဲေနထိုင္ေသာ အာဖရိကန္ အသိုင္းအဝိုင္းအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ျပဳလုပ္ေသာ ပထမဆံုး အာဖရိကန္ Yellow pages (တယ္လီဖုန္း စာအုပ္) ကို ထုတ္ေဝသူ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အီသီယိုးပီးယန္း အေမရိကန္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း မွ တည္ေထာင္ေသာ အေမရိကန္သို႕ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္သူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့ေသာ အဖြဲ႕အစည္း၏ ဒါရိုက္တာ အၾကီးအကဲ တစ္ေယာက္ အေနႏွင့္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ အာဖရိက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ေကာင္စီ တြင္ အေစာဆံုးပါဝင္ေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားထဲတြင္ မီမီလည္း ပါဝင္ခဲ့သည္။ သူမသည္ ဂ်ီနီဗာ ကမၻာ့က်န္းမာေရး အဖြဲ႕ၾကီး၏ ျပည့္သူ႕ဆက္ဆံေရးဌာန တြင္လည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ျပီး အာဖရိက တြင္ အျဖစ္မ်ားေသာ တီဘီေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့မ်ား ရရွိရန္ အာရံုစိုက္ ခဲ့သည္။

သူမ၏ ေမြးရပ္ အီသီယိုးပီးယားတင္ မဟုတ္ပါ၊ ဘရာဇီး ကေန ကေဗၻာဒီးယား အထိ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား မည္ကဲ့သို႕ လုပ္ေဆာင္သည္ကို သိရန္ အေရးၾကီးေၾကာင္း သူမက ေျပာခဲ့သည္။ “သူတို႕မွာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႕နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး စိန္ေခၚမႈေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္၊ သူတို႕အတြက္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာတစ္ခုမွာ မလံုျခံဳဘူးလို႕ ခံစားလာရတဲ့အခါ ဘဝမွာ ဘာေတြ လုပ္ဖူးတယ္၊ လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကို စူးစမ္း ရွာေဖြၾကည့္ဖို႕ လူေတြအတြက္ အေရးၾကီးတယ္လို႕  ကၽြန္မထင္ပါတယ္” ဟု မီမီက ဆိုသည္။

သူမသည္ အာဖရိက ဖြံ႔ျဖိဳးေရးႏွင့္ အခြင့္အလမ္း ဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ မတိုင္ခင္၊ AIDS ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ နားလည္သေဘာေပါက္မႈမ်ား မတိုင္ခင္ကပင္ အာဖရိကအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့သည္။ သူမ၏ က်ြမ္းက်င္ေသာ လုပ္ငန္းသည္ အာဖရိက ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ အေရးပါဆံုး အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း မ်ားထဲမွ တစ္ခုကို ဦးေဆာင္မႈေပးရန္ ေတြးထားခဲ့သည္။ သူမသည္ အာဖရိက အေရွ႕ပိုင္းႏွင့္ ေတာင္ပိုင္းမွ ေစ်းကြက္ အုပ္စုဝင္ ႏိုင္ငံမ်ားကို အေထာက္အပံ့ေပးႏိုင္မည့္ TradeLinks ေကာ္ပိုေရးရွင္းကို စတင္ခဲ့ျပီး ထိုႏိုင္ငံမ်ားမွ U.S သို႕ ကုန္ပစၥည္း တင္ပို႕မႈကို တိုးတက္ေစႏိုင္ခဲ့သည္။ အာဖရိကန္ အစိုးရႏွင့္ အေမရိကန္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အတြင္း အလုပ္လုပ္ရသည္ကို သူမသည္ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ အရည္အခ်င္းရွိေသာ၊ အရည္အေသြးျပည့္ေသာ ထုတ္ကုန္မ်ား ေပးႏိုင္ေသာ အာဖရိကန္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ရသည္ကို သေဘာက်ခဲ့ေသာ္လည္း အေျခခံ ကိရိယာ တန္ဆာပလာ လိုအပ္မႈကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေအာင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ သူတို႕သည္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားမႈႏွင့္ လံုေလာက္ေသာ ပစၥည္းကိရိယာမ်ား လိုအပ္လွ်က္ရွိေသာ္လည္း အဆင့္မီ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္အတြင္း ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း မီမီက ေျပာသည္။ သမၼၾကီးက သူမကို ထိုအလုပ္တာဝန္ ခန္႕ထားေပးသည့္အတြက္ ဂုဏ္ယူေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။

ကေလးႏွစ္ေယာက္ မိခင္ ျဖစ္ေသာ မီမီ သည္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကိုယ္ပိုင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္ပိုေရးရွင္း (OPIC) ဒုတိယ ဥကၠဌ အျဖစ္ ၂၀၁၀ မတ္လမွ ၂၀၁၄ ဧျပီ အထိ တာဝန္ယူခဲ့ျပီး ၂၀၁၀ ဇြန္လတြင္ သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားက မီမီ ကို အာဖရိက ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႕ဝင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ခန္႕ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမ OPIC တြင္ ရွိေနစဥ္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္တြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခဲ့ျပီး ၁၆ ဘီလီယံေက်ာ္ အျမတ္အစြန္း တိုးတက္ရရွိခဲ့သည္။ ထိုအေတာအတြင္း မဖြံ႕ျဖိဳးေသးေသာ အာဖရိက နယ္ေျမမ်ားတြင္ လွ်ပ္စစ္မီး တိုးတက္ရရွိရန္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သည္။

မီမီသည္ OPIC သို႕ မေရာက္ခင္ အာဖရိက ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး ဘဏ္တြင္ ဒါရိုက္တာ တစ္ေယာက္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ျပီး အေမရိကန္ အစိုးရ ကိုယ္စား ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသူ ဒါရိုက္တာ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ U.S ဘ႑ာေရး အတြင္းေရးမွဴး ဟင္နရီ ေပါလ္ဆင္ ထံမွ အထူး ဂုဏ္ျပဳဆုကို ရရွိခဲ့သည္။ ၂၀၁၃ တြင္ Forbes မဂၢဇင္း၏ ငယ္ရြယ္ ထက္ျမက္ေသာ အာဖရိကန္ အမ်ိဳးသမီး အေယာက္ ၂၀ စာရင္းတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

“လူအမ်ားစု၊ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ သာမန္ဘဝကေန စိန္ေခၚမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႕ သိပ္ကို ခက္ခဲပါတယ္၊ ကၽြန္မရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ အီသီယိုးပီးယား ဟာဆိုရင္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ေမြးဖြားလာဖို႕ အတြက္ အဆိုးဝါးဆံုးေနရာေတြထဲက တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ေတာ္ကေန ေဝးေဝးေတာင္ မသြားရဘူး။ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလး သတို႕သမီးေတြကေန ကေလးေတြ ေမြးၾကတယ္။ အေကာင္းဘက္က ၾကည့္ရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ျပန္ တိုက္ခိုက္ေနၾကပါျပီ၊ ေျပာင္းလဲဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ လံုေလာက္ေအာင္ ျမန္ဆန္မႈေတာ့ မရွိေသးပါဘူး” ဟု Forbes မဂၢဇင္းမွ အင္တာဗ်ဴးတြင္ သူမ၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာျပခဲ့သည္။

သူမ၏ ေနာက္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေမးျမန္းေသာအခါ “ကၽြန္မအေနနဲကေတာ့ အဆံုးသတ္ အလုပ္လို႕သတ္မွတ္ရမယ့္ အလုပ္မ်ိဳး၊ ျပီးျပည့္စံုျပီလို႕ယူဆရမယ့္ အလုပ္မ်ိဳး ရွိတယ္လို႕ မယံုၾကည္ပါဘူး၊ အဆင့္တိုင္းမွာ ေလ့လာေနရမွာပါပဲ။ ဘဝဆိုတာ သင္ယူေလ့လာေနရတဲ့ ခရီးရွည္တစ္ခုပါပဲ၊ ကၽြန္မ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ဖို႕ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး၊ လူေတြ တိုးတက္ဖို႕ အခြင့္အလမ္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတာကို ျမင္ရတဲ့အခါမွာ ကၽြန္မက အဲဒါရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္တာပါပဲ၊” ဟု ဆိုခဲ့သည္။

OPIC သည္ ေခ်းေငြမ်ား၊ အာမခံမ်ား ကို ကုမၸဏီမ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသို႕ ထုတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အစဦး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခဲ့သည္။ အာဖရိက ေဒသမ်ားတြင္  စီးပြားေရးမ်ားလုပ္ကိုင္၍ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးျခင္း၊ အသိဥာဏ္ တိုးတက္ေစရန္၊ စီးပြားေရး တိုးတက္ေစရန္ ကူညီျခင္းအားျဖင့္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ေဖာ္ထုတ္ရွာေဖြေပးခဲ့သည္။

မီမီသည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ ပညာတတ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေနထိုင္ေနရေသာ္လည္း မိမိ ေမြးရပ္ေျမ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ လုပ္ေဆာင္ေပးေနေသာ ေလးစားအတုယူဖြယ္ အာဖရိကႏြယ္ဖြား အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။

သိဂၤါေက်ာ္

Ref: 

http://en.wikipedia.org/wiki/Mimi_Alemayehou

http://thebreakthrough.org/people/profile/mimi-alemayehou

http://sodere.com/profiles/blogs/mimi-alemayehous-journey-to

http://www.forbes.com/sites/faraigundan/2013/12/30/mimi-alemayehou-top-african-female-executive-at-the-overseas-private-investment-corporation-opic-part-one/2/

စားပြဲထိုးဘဝမွ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ႏွင့္ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဝန္ၾကီး ျဖစ္လာသူ အမ်ိဳးသမီး စြမ္းေဆာင္ရွင္

Smriti Irani ကို ၁၉၇၆ မတ္လတြင္ ေဒလီျမိဳ႕၌ ပန္ဂ်ပ္ဖခင္ႏွင့္ ဘင္ဂၤလီမိခင္ တို႕မွ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။ သူမသည္ ညီအစ္မ သံုးေယာက္တြင္ အၾကီးဆံုး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၁၂ တန္းအထိသာ တက္ခဲ့ျပီးေနာက္ ေက်ာင္းထြက္ကာ အလွကုန္ပစၥည္း အေရာင္းျမွင့္တင္ေရး ဝန္ထမ္းအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသည္။ စတိုးဆိုင္တြင္ လုပ္ကိုင္ေနရေသာ္လည္း သူမ၏ ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုျဖစ္သည္။ မက္ေမာဖြယ္ ကမၻာၾကီး၏ ဆြဲေဆာင္မႈျဖင့္ သူမသည္ လူလတ္တန္းစား ဘဝမွ ထိုးေဖာက္ထြက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၈ တြင္ Miss India ျပိဳင္ပြဲကို ဝင္ျပိဳင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး အဆင့္အထိ မေရာက္ရွိခဲ့ပါ။

ေနာက္ဆံုးတြင္ သူမသည္ သူမ၏ ကံကို စမ္းသပ္ရန္ မြန္ဘိုင္းျမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းမႈ အေနႏွင့္ သူမသည္ McDonald ဆိုင္တြင္ စားပြဲထိုး လုပ္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၈တြင္ သူမသည္ Mika Singh သီခ်င္းအယ္လ္ဘဏ္ တစ္ခု တြင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဆိုခဲ့ဖူးသည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ Zubin Irani ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ျပီး သားႏွစ္ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။

Smriti သည္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရျပီးေနာက္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာႏွင့္ ‘Ooh La La La’ ဇာတ္လမ္းတြဲ တြင္ ပါဝင္ခြင့္ ရရွိခဲ့ျပီး နာမည္ၾကီး မင္းသမီး ေနရာတြင္ အစားထိုး သရုပ္ေဆာင္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ ထုတ္လုပ္ေရး မ်ားစြာက သူမကို မလိုခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ေသာ ထုတ္လုပ္သူ၏ ယံုၾကည္မႈျဖင့္ သူမသည္ ‘Kyunki Saas Bhi Kabhi Bahu Thi’ တီဗြီ ဇာတ္လမ္းတြဲတြင္ Tulsi ဆိုေသာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ေနရာတြင္ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ ရခဲ့ျပီး ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိခဲ့သည္။ Tulsi ဇာတ္ရုပ္ျဖင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ျပီး သရုပ္ေဆာင္ ဆုမ်ားစြာလည္း ရရွိခဲ့သည္။ ထို ဇာတ္လမ္းတြဲသည္ ၂၀၀၀ မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ ရွည္ၾကာခဲ့သည္။ သူမသည္ ၂၀၀ရ တြင္ ထို ဇာတ္လမ္းမွ ထြက္ခဲ့ျပီး ၂၀၀၈တြင္ ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။ Irani သည္ သူမ ကိုယ္ပိုင္ ထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီ Ugraya Entertainment ကို တည္ေထာင္၍ ဇာတ္လမ္းမ်ား ထုတ္လုပ္ခဲ့သည္။

သူမသည္ ‘Maniben.com’ တီဗြီ ဇာတ္လမ္းတြင္ ဟာသ သရုပ္ေဆာင္ အေနႏွင့္ သူမ၏ သရုပ္ေဆာင္ စြမ္းရည္ကို ျပသခဲ့သည္။ ဘဂၤလီေသြးပါေသာ သူမသည္ ဘဂၤလီ ရုပ္ရွင္မ်ားတြင္လည္း သရုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ‘All is Well’ ရုပ္ရွင္ျဖင့္ ေဘာလီဝုဒ္တြင္ ေနရာတစ္ေနရာ ရခဲ့သည္။ သူမသည္ Indian Television Academy Awards for Best Actress (Popular) ဆုကို ငါးႏွစ္ဆက္တိုက္, Indian Telly Awards ဆို ေလးခု, Star Parivaar Awards ရွစ္ခု စသည့္ ရုပ္ရွင္ ထူးခြ်န္ဆု မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူမသည္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

သူမ၏ ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွ ခရီးရွည္သည္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ သူမသည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ကတည္းက Bharatiya Janata Party (BJP) ပါတီဝင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ Maharashtra Youth Wing ၏ ဒုဥကၠဌ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူမ ကိုယ္ပိုင္ ထူေထာင္ေသာ People For Change ပရဟိတ လုပ္ငန္းသည္ ေက်းရြာမ်ား ေသာက္ေရသန္႕ ရရွိေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ သူမသည္ ဆင္းရဲေသာ ကေလး ၁၅ ေယာက္ကို ေမြးစား၍ ပညာေရး အေထာက္အပံ့မ်ား ေပးခဲ့သည္။

၂၀၁၀ တြင္ သူမသည္ ပါတီ၏ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ Rajya Sabha ပါလီမန္ အမတ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ BJP ပါတီ၏ ဒုဥကၠဌ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ Smriti သည္ လူမႈေရးႏွင့္  ပတ္သက္ေသာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တက္ၾကြစြာ ပါဝင္ခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လံုျခံဳမႈ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေလးထားေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ အဓမၼ က်င့္သူူမ်ားကို ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ေရးအတြက္ အၾကံျပဳခဲ့သည္။

BJP ပါတီသည္ ၂၀၁၄ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ Smriti ကို Amethi ျပည္နယ္ ကိုယ္စားျပဳ အျဖစ္ Rahul Gandhi ႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္၍ အေရြးခံရန္ စာရင္းသြင္းခဲ့သည္။ သူမသည္ Rahul Gandhi ကို မဲအနည္းငယ္ျဖင့္ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရသည္။ သူမ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ အရည္အေသြးေၾကာင့္ Smriti သည္ ၂၀၁၄ ေမလက လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး  ဝန္ၾကီးဌာန ဝန္ၾကီး အျဖစ္ ခန္႕အပ္ ခံခဲ့ရသည္။ သူမသည္ ကက္ဘိနက္တြင္ အသက္အငယ္ဆံုး အဖြဲ႕ ဝင္ျဖစ္သည္။

မွီျငမ္း:

http://www.elections.in/political-leaders/smriti-irani.html

http://www.filmyfolks.com/celebrity/tellywood/smriti-irani.php

http://en.wikipedia.org/wiki/Smriti_Irani

http://www.firstpost.com/politics/smriti-irani-from-model-to-tvs-favourite-bahu-to-cabinet-minister-1542563.html

ေက်းလက္ေန အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဘဝမွ Keys Software Solutions ကုမၸဏီ CEO တစ္ေယာက္ ဘဝသို႕ အေရာက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့သူ

“ေအာင္ျမင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုင္းမွာ နာက်င္စရာနဲ႕ အစျပဳခဲ့ရျပီး နာက်င္ပင္ပန္းတဲ့ အစျပဳမႈတိုင္းမွာလည္း ေအာင္ျမင္တဲ့ အဆံုးသတ္တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။” (Dr. APJ Abdul Kalam)

 “သင့္က ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေမြးဖြားလာတယ္ ဆိုရင္ အဲဒါ သင့္ အမွား မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ နဲ႕ပဲ ေသဆံုးသြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါ သင့္အမွားပါ” (Bill Gates)

သာမာန္ ရြာသူ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဘဝကေန Keys Software Solutions ကုမၸဏီ CEO တစ္ေယာက္ အျဖစ္သို႕  အေရာက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့သူကေတာ့ အိႏၵိယအမ်ိဳးသမီး Mrs. D. Anil Jyothi Reddy (ဒီ အေနးလ္ ေဂ်ာ့သီ ရက္ဒ္ဒီ) ျဖစ္ပါသည္။

Anil Jyothi Reddy ကို ၁၉၇၀ ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဆင္းရဲသား မိသားစုတစ္စုမွ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ေမြးခ်င္း ေလးေယာက္ ရွိခဲ့သည္။ သူမ ငယ္စဥ္မွာပင္ မိခင္ ဆံုးပါးသြားခဲ့ျပီးေနာက္ ဖခင္က အလုပ္အကိုင္မဲ့ကာ စစ္တပ္သို႕ ဝင္ခဲ့သည္။ ဆက္လက္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေတာ့သည့္အတြက္ သူမကို အစိုးရ မိဘမဲ့ေက်ာင္းကို ပုိ႕ခဲ့သည္။ Jyothi Reddy သည္ ၅ တန္းမွ ၁၀ တန္းအထိ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းတြင္ ခ်ိဳ႕တဲ့စြာ ေနထိုင္ရင္း တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားမွာပင္ သူမသည္ အိမ္သို႕ မျပန္ရပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၏ အိမ္တြင္ ေနထိုင္ရင္း အိမ္အလုပ္မ်ားကို ကူလုပ္ေပးခဲ့ရသည္။ သူမ၏ ခါးသီးစရာ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ယခုအခါတြင္ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေထာက္ပံ့ေပးေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

Jyothi Reddy သည္ ဆယ္တန္းကို အမွတ္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျပီး ေရွ႕ဆက္ရန္ အိပ္မက္မ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း မဆက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ သူမ၏ မိဘမ်ား အတင္းအက်ပ္ တိုက္တြန္းမႈျဖင့္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္မွာပင္ Mr. SangiReddy ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ရသည္။ အိႏၵိယ ေက်းလက္မ်ားမွာ မိန္းကေလးငယ္မ်ား၏ မိဘမ်ားက တတ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ သမီးမ်ားကို စြန္႕လႊတ္ခ်င္ေနေသာေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာပင္ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးေလ့ ရွိၾကပါသည္။ သူမသည္ အိမ္ေထာင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ မသိနားမလည္ေသးေသာ အရြယ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ ၂ ႏွစ္အၾကာ၌ ကေလးႏွစ္ေယာက္၏ မိခင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သူမ၏ ကေလးမ်ားကို ေကၽြးေမြးျပဳစုရန္၊ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ရန္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ား ျပည့္စံုဖို႕ရန္ ခက္ခဲေသာ ဘဝ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

သူမသည္ ပိုက္ဆံရရန္အတြက္ ေယာကၡမႏွင့္ အမ်ိဳးသား ကို ခြင့္ေတာင္းကာ လယ္ထဲဆင္း၍ တစ္ရက္လွ်င္ ၅ ရူပီးမွ် ရေသာ အလုပ္ကို လုပ္ခဲ့ရသည္။ သူမသည္ ၁၉၈၆ မွ ၈၉  ခုႏွစ္အထိ ထိုအလုပ္ကို လုပ္ခဲ့ျပီးေနာက္ ၁၉၈၉  ခုႏွစ္တြင္ သူမအတြက္ အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခု ၾကံဳခဲ့သည္။ ရြာတြင္ အသက္ၾကီးသူမ်ားအတြက္ မူလတန္းပညာသင္ေပးရန္ ညေက်ာင္း တစ္ခု ဖြင့္ရာ ထိုေက်ာင္းတြင္ တစ္လလွွ်င္ ရူပီး ၁၂၀ ႏွင့္ အလုပ္ရခဲ့သည္။ အဆင့္ျမင့္ပညာ မျပီးလွ်င္ ေနာက္ထပ္ ရာထူးတက္ရန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္သည့္အတြက္ သူမသည္ အေဝးသင္ျဖင့္ ဘြဲ႕ရေအာင္ ယူခဲ့သည္။ သူမသည္ အန္နာ တကၠသိုလ္မွ B.Ed ဘြဲ႕ ရျပီး ေနာက္ အစိုးရဝန္ထမ္း Volunteer ဆရာမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာျပီး တစ္လလွ်င္ ရူပီး ၂၀၀ ရခဲ့သည္။

သူမ၏ အမ်ိဳးသားကလည္း မကန္႕ကြက္သည့္အတြက္ သူတို႕မိသားစုသည္ ရြာမွ သူမ အလုပ္ရွိရာ ျမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းလာခဲ့ၾကသည္။ ျမိဳ႕ေရာက္ေသာ အခါ၌လည္း မိသားစုႏွင့္ အလုပ္ကို ညွိယူရျခင္း၊ ပိုက္ဆံရွာရန္ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း လစာ မလံုေလာက္ျခင္း စသည့္ ေက်းလက္ေန အိႏၵိယအမ်ိဳးသမီးမ်ားထက္ ပိုမ်ားေသာ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳၾကရျပန္သည္။ သူမသည္ အလုပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၂ တြင္ သူမ ေနေသာ ေနရာႏွင့္ ၇၀ ကီလိုမီတာ ေဝးေသာ ေက်ာင္းတြင္ ဆရာမ အလုပ္ရသည္။ ခရီးစားရိတ္ ရရန္အတြက္ သူမသည္ ရထားေပၚမွာ ဆာရီမ်ား ေရာင္းခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆံုး ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ တစ္လလွ်င္ ရူပီး ၂၇၅၀ ရေသာ ပံုမွန္ အလုပ္တစ္ခု ရခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ား ဖြံျဖိဳးတိုးတက္ေရး အရာရွိအေနႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ားကို စစ္ေဆးရေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။

ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ အေနႏွင့္ သူမ၏ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို လံုေလာက္ရံုမွ်သာ ေကၽြးေမြးႏိုင္သည္ကို မေက်နပ္ႏိုင္ေသးပါ။ ၁၉၉၈ တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ရာမွ အလည္လာေသာ သူမ၏ ဝမ္းကြဲေဆြမ်ိဳး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ ခဲ့သည္။ သူမတို႕ႏွင့္ ကြာျခားလွေသာ ထိုေဆြမ်ိဳး၏ ပိုက္ဆံ သံုးႏိုင္မႈ၊ ဘဝအဆင့္အတန္းႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အားက်ခဲ့သည္။ သူမ၏ ဝမ္းကြဲအစ္ကို ကဲ့သို႕  computer software ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး သင္ယူခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူမသည္ အေမရိကား သြားရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ျပီး computer သင္တန္းတက္ကာ ပတ္စ္ပို႕ ႏွင့္ ဗီဇာအတြက္ ပိုက္ဆံစုခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူမ၏ အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို အေဆာင္တြင္ အပ္ထားခဲ့ျပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႕ ထြက္ခြာခဲ့သည္။

Jyothi Reddy သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႕ ေရာက္ကာစတြင္ ထိုႏိုင္ငံတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ရန္မွာ လြယ္ကူေသာ ကိစၥ မဟုတ္မွန္း သိလာရသည္။ စစခ်င္း လစာနည္းေသာ အေရာင္းစာေရး အလုပ္မ်ား လုပ္ခဲ့ရျပီး သူမ်ားအိမ္တြင္ ကပ္ေနခဲ့ရသည္။ အေတာ္ၾကာမွ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ လစာေကာင္းေကာင္း အလုပ္ရခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း မၾကာခင္ သူမ၏ ဗီဇာ ျပႆနာေၾကာင့္ အလုပ္မွ ထြက္ခဲ့ရျပီး ဗီဇာ မရခင္ ကာလအတြင္း ရရာ အလုပ္မ်ားကို ျပန္လုပ္ခဲ့ရျပန္သည္။ ဗီဇာအတြက္ မကၠစီကို သို႕ သြားရင္း ဗီဇာရရန္ လုပ္ေဆာင္ရသည့္ ခက္ခဲမႈမ်ားအတြက္ အၾကံေပးကုမၸဏီတစ္ခု ေထာင္ရန္ စဥ္းစားခဲ့မိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ Keys software solutions ကို စတင္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ software မ်ား ေရးသားျခင္းႏွင့္ အျခားအလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို ခ်ဲ႕ထြင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ Jyothi Reddy သည္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ျပီး ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ အစ္ကို ဝမ္းကြဲကိုပါ အလုပ္အတူတြဲလုပ္ရန္ ေခၚခဲ့ျပီး လုပ္ငန္းမ်ားကို ထပ္ခ်ဲ႕ခဲ့သည္။ သူမ၏ သမီးမ်ားကို ေခၚယူျပီး အေမရိကန္တြင္ ေက်ာင္းဆက္တက္ေစသည္။

သူမ၏ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊ ရည္မွန္းခ်က္ ခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈတို႕ေၾကာင့္  သူမ၏ အိပ္မက္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သူမ၏ သမီးမ်ားကို အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ ေနေစခ်င္ေသာ သူမ၏ အိပ္မက္အတိုင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သူမ၏ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္မ်ားကို ေကာင္းေကာင္း ေထာက္ပံ့ႏိုင္ခဲ့သည္။ သူမ၏ သမီးမ်ားသည္ ယခုအခါ အင္ဂ်င္နီယာ ဘြဲ႕မ်ားရကာ လက္ထပ္ျပီး US မွာပင္ အေျခခ် ေနၾကျပီ ျဖစ္သည္။

Jyothi Reddy သည္ သူမကို အစစအရာရာ ကူညီ ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့သူမ်ားကို အျမဲတမ္း ေက်းဇူးတင္လ်က္ရွိသည္။ သူမသည္ သူမ နာက်င္ခဲ့ရေသာ က်ပ္တည္းေသာ ဘဝကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့ပဲ အကူအညီ လိုအပ္သူမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ မျပည့္စံုမႈမ်ား၏ ရိုက္ခတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရေသာ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား၏ မ်က္ရည္ကို သုတ္ေပးခ်င္ခဲ့သည္။ သူမသည္ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ စီမံကိန္းမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႕ လာေရာက္ အေျခခ်ခ်င္ေသာ အိႏၵိယလူမ်ိဳးမ်ားကို အကူအညီမ်ား ေပးခဲ့သည္။

“ကၽြန္မ ဒီထက္ပိုျပီး အမ်ားၾကီး လုပ္ခ်င္ပါေသးတယ္။ အလုပ္ၾကိဳးစားျပီး ဥာဏ္ထက္ျမက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက အမ်ိဳးသားေတြထက္ ပိုျပီး စီးပြားေရးသမားေကာင္းေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” လို႕ သူမက ေျပာခဲ့သည္။

“ကၽြန္မက အမ်ိဳးသမီးေတြကို အရြယ္အလိုက္ေပါ့ သူတို႕ရဲ႕  အေဖေတြ၊ အမ်ိဳးသားေတြ၊ သားေတြ အေပၚ မမွီခိုပဲ အလြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီးပြားေရး လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္၊ ပညာေရးမွာလည္း ဘြဲ႕ေတြ ဒီပလိုမာေတြ ရတဲ့အထိ ဆက္သင္ေစခ်င္ပါတယ္။ လက္ထပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း အလုပ္မလုပ္ေတာ့တာ မ်ိဳးေတြလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ပါ။ သားသမီးေတြကို ဂရုစိုက္တာဟာ ဘဝရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ျဖစ္ေပမယ့္လို႕  အဲဒါနဲ႕ ခ်ည္းပဲ တစ္ဘဝလံုး မကုန္ဆံုးသင့္ပါဘူး” လို႕ သူမက ေျပာခဲ့ပါသည္။

ဘဝရဲ႕ အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းမ်ားက လူေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္တက္ဖို႕ တြန္းအားေပးပါသည္။ သူမ ျပင္းျပစြာ ခံစားမိတာကေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို အျပစ္တင္တာေတြ ရပ္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ ကူညီဖို႕ စတင္သင့္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္မတို႕ဟာ ေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ပဲ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ဘဝ တိုးတက္ျမင့္မားဖို႕ ကၽြန္မတို႕မွာပဲ တာဝန္ရွိတယ္ ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ သေဘာေပါက္သင့္ပါသည္။

မွီျငမ္း

http://www.jyothireddy.com/story.php

http://www.indiaonrent.com/view/f/from-a-labour-to-ceo-jyothi-reddy-great-inspiration.html

http://timesofindia.indiatimes.com/city/visakhapatnam/D-Anila-Jyothi-Reddy-A-journey-from-farm-labourer-to-IT-firms-CEO/articleshow/18857681.cms

(တစ္ျခားမွာ ျပန္ဆိုထားတာ၊ ရွိခ်င္လည္း ရွိမွာပါ။ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ဖို႕  ကိုယ္တိုင္ စိတ္ခြန္အားတိုးဖို႕ အတြက္ ေလးစားအားက်ဖြယ္ရာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို ေရးျဖစ္တာပါ။)

သိဂၤါေက်ာ္