ေနြသည္ မေၾကျငာပဲႏွင့္ ေစာစီးစြာ ေရာက္ရွိလာသည္။ မိုုးကလည္း ဒီေဒသအတြက္
ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ ေခါင္ေနသလိုုပင္။
ေလတစ္ခ်က္ အေဝွ႕ကလည္း ခါတိုုင္းကဲ့သိုု႕ မေအးျမေစႏိုုင္ပါ။ ပန္းအိ အတြက္ေတာ့ ဒီေႏြက ပိုု၍ ပူေလာင္ ေနသလိုုပင္။ လမ္းနံေဘးက သစ္ရြက္အခ်င္းခ်င္း ရိုုက္ခတ္သံကပင္ ပန္းအိကိုု ေလွာင္ရယ္ေနသံလိုု ခံစားရသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ပန္းအိဟာ အခ်စ္႐ူးမေလး ျဖစ္ေနေလျပီလား။ ဘာကိုုမွ ျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။ ခုုေနမွာ အတိတ္ေမ့ေရာဂါ ျဖစ္ဖိုု႕ ပန္းအိ အထူးလိုုလားေနသည္။ ပန္းအိ ဘဝထဲက သူ႕ကိုု ခ်စ္မိေသာ အခ်ိန္မ်ားကိုု ဖဲ့ထုုတ္လိုု႕ ရမည္ဆိုုလွ်င္ ထုုတ္ပစ္လိုုက္ခ်င္သည္။ သူႏွင့္ ဘယ္တုုန္းကမွ မေတြ႕ ခဲ့ရလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုုက္မလဲ။
ေလတစ္ခ်က္ အေဝွ႕ကလည္း ခါတိုုင္းကဲ့သိုု႕ မေအးျမေစႏိုုင္ပါ။ ပန္းအိ အတြက္ေတာ့ ဒီေႏြက ပိုု၍ ပူေလာင္ ေနသလိုုပင္။ လမ္းနံေဘးက သစ္ရြက္အခ်င္းခ်င္း ရိုုက္ခတ္သံကပင္ ပန္းအိကိုု ေလွာင္ရယ္ေနသံလိုု ခံစားရသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ပန္းအိဟာ အခ်စ္႐ူးမေလး ျဖစ္ေနေလျပီလား။ ဘာကိုုမွ ျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။ ခုုေနမွာ အတိတ္ေမ့ေရာဂါ ျဖစ္ဖိုု႕ ပန္းအိ အထူးလိုုလားေနသည္။ ပန္းအိ ဘဝထဲက သူ႕ကိုု ခ်စ္မိေသာ အခ်ိန္မ်ားကိုု ဖဲ့ထုုတ္လိုု႕ ရမည္ဆိုုလွ်င္ ထုုတ္ပစ္လိုုက္ခ်င္သည္။ သူႏွင့္ ဘယ္တုုန္းကမွ မေတြ႕ ခဲ့ရလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုုက္မလဲ။
*****
ပန္းအိ အလုုပ္စဝင္သည့္ သင္တန္းေက်ာင္းမွာ သူက သင္တန္းသား တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။
ပန္းအိက သူတိုု႕ အခန္းကိုု သင္သည့္ သင္တန္းဆရာမ၊ သူက တပည့္ တစ္ေယာက္ ပံုုစံႏွင့္ စတင္
ပတ္သက္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ပန္းအိကလည္း အသက္ငယ္ငယ္ အလုုပ္ဝင္စ instructor မေလး တစ္ေယာက္
အေနနဲ႕ သင္တန္းသားမ်ား စၾက ေနာက္ၾကမွာ စိုုးျပီး နည္းနည္းေတာ့ ခပ္တည္တည္ လုုပ္ထားရပါသည္။
ေက်ာင္းသားေတြႏွင့္လည္း အေရာတဝင္ မရွိခဲ့ပါ။ ပန္းအိက ေက်ာင္းတုုန္းကတည္းကပင္ အမ်ားက
စာၾကမ္းပိုုး ေခၚၾကသည့္ သူမ်ိဳးထဲ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ ျဖစ္ကာ အတန္းထဲက ေယာက်္ားေလးမ်ားႏွင့္လည္း
မခင္မင္ခဲ့ပါ။ ကိုုယ့္တပည့္ ျဖစ္ေနသူ မ်ားႏွင့္ေတာ့ ပိုု၍ပင္ မခင္မင္လြယ္သူ ျဖစ္သည္။
သင္တန္း အခန္းထဲက ေယာက်္ားေလးမ်ားထဲမွာ သူ႕ကိုုေတာ့ ေစာစီးစြာပင္ ပန္းအိက
သတိထားမိခဲ့သည္။ ေယာက်္ားေလး တန္မဲ့ သပ္ရပ္ သန္႕ရွင္း အလွၾကိဳက္တတ္ပံုုရေသာ သူ႕ပံုုစံကိုု
ပန္းအိက အျမင္ကပ္ကပ္နွင့္ပင္ မၾကာခဏ လိုုက္ၾကည့္ေနမိခဲ့သည္။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း အလွမျပင္တတ္၊
ယူနီေဖာင္း ျဖစ္လွ်င္ ျပီးေရာ အလြယ္ဝတ္တတ္သူ ပန္းအိဟာ အက်ႌပံုုစံ လွတပတ ဆိုုတာမ်ိဳး
ဘယ္ေတာ့မွ မစဥ္းစားသလို၊ ဆံပင္ကိုုလည္း ျဖစ္သလိုု စည္းေနွာင္၊ နႈတ္ခမ္းမွာလည္း နႈတ္ခမ္းနီေတာင္
မတင္တတ္သူ ျဖစ္သည္။ သူကေတာ့ ေယာက်္ားတန္မဲ့ သူ႕ ဆံပင္ေလးကိုု သကာ သကာ၊ ပုုဆိုုးတိုု႕
၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုု႕ ဆိုုတာကလည္း မီးပူ ေခါက္ရိုုးမက်ိဳးေအာင္
ေတာက္ပ၊ အက်ႌေလးေတြကလည္း သပ္ရပ္ျဖဴစင္ကာ ေယာက်္ားအက်ႌ တန္မဲ့ ဒီဇိုုင္းေတာင္ ဆန္းေသးသည္။
ပန္းအိ တိုု႕က လမ္းေဘးက ဗြက္အိုုင္ ခပ္ေသးေသး ေတြ႕လွ်င္ လႊားခနဲ ခုုန္ေက်ာ္ေနက် ျဖစ္လွွ်က္
သူကေတာ့ ပုုဆိုုးေလးမကာ ေကြ႕ပတ္သြားသတဲ့။ စာသင္တဲ့ အလုုပ္ စလုုပ္ကတည္းက အသံကိုု ခပ္က်ယ္က်ယ္
ေျပာတတ္သြားေသာ ပန္းအိ အတြက္ သူက စာေမးလွ်င္ ညင္ညင္သာသာ ခပ္တိုုးတိုုး ေမးတတ္တာကိုု
အျမင္ကပ္၍ မဆံုုး ျဖစ္ခဲ့သည္။ အဲသလိုုႏွင့္ပဲ သူသည္ ပန္းအိ စိတ္ထဲသိုု႕ မသိမသာ ေရာက္လာခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
တျဖည္းျဖည္းနွင့္ သူတိုု႕ အဖြဲ႕ ေတြနွင့္ နည္းနည္းခင္လာသည္။ သိုု႕ေပမယ့္
ပန္းအိ တိုု႕ စိတ္ထဲ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မရွိခဲ့တာ ေသခ်ာပါသည္။ ပန္းအိကလည္း ကိုုယ့္ထက္
၈ နွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ငယ္မည့္ ကေလးေတြကိုု ကိုုယ့္ေမာင္ေလးေတြလိုု သေဘာထားျပီး ခင္မင္မိတာက
လြဲလွ်င္ တစ္ျခား ဘာမွ မေတြးျဖစ္ခဲ့ပါ။ အဲလိုုႏွင့္ပဲ အခ်ိန္ေတြ ကုုန္သြားသည္။ သူတိုု႕
သင္တန္း ကာလ ျပီးဆံုုးသြားသည္။ ပန္းအိလည္း အျခားျမိဳ႕ သင္တန္းတစ္ခုုသိုု႕ ေျပာင္းေရႊ႕ ရသည္။ သူႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အမွတ္တရမ်ားက
သာမန္ေလာက္သာ ျဖစ္မည္ ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း မၾကာခဏ သူပံုုစံကိုု ျပန္ျမင္ေယာင္မိျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုုပါ
ေျပာျပမိခဲ့ေသးသည္။ ပန္းအိဘဝထဲတြင္ သူ ထပ္မံ လာေရာက္ ပတ္သက္မည္ကိုု မသိေသးေသာ္လည္း
ပန္းအိက သူ႕ကိုု အမွန္တကယ္ သတိတရ ရွိေနျဖစ္ခဲ့သည္။
ေနာက္ေတာ့ သူႏွင့္ online မွာ ျပန္ေတြ႕ ျဖစ္ၾကသည္။ သူကလည္း အလုုပ္ရွာရင္း
မၾကာခဏ internet သံုုးျဖစ္ေနသလိုု ပန္းအိကလည္း ေန႕ေရာ ညပါ internet သံုုးျဖစ္ေနခ်ိန္ေတြမိုု႕
chat ထဲမွာ စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ အစကေတာ့ ရိုုးရိုုးပါပဲ… နႈတ္ဆက္သည္၊ အလႅာပ သလႅာပ ေျပာၾကသည္။
Internet အခ်ိန္ျပည့္ သံုုးသူတိုု႕ရဲ႕ ထံုုးစံအတိုုင္း
ပန္းအိမွာ တျခား online က ခင္မင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ သိုု႕ေပမယ့္ သူႏွင့္
စကားေျပာရတာ ကေတာ့ သူမ်ားႏွင့္ မတူေအာင္ ပန္းအိကိုု ေပ်ာ္ရႊင္ေစသည္။ ပန္းအိကိုု သူ
သေဘာက်လိမ့္မည္ လိုု႕ေတာ့ မထင္ေရးခ် မထင္ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ပန္းအိက သူ႕ထက္ အသက္ ၈နွစ္
ေက်ာ္ ၾကီးသည္။ ျပီးေတာ့လည္း မိန္းမေခ်ာေလး ေျပာရေလာက္ေအာင္ မဟုုတ္သည့္ သာမန္ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ
မိန္းကေလး တစ္ေယာက္။ သူက အမ်ားအျမင္မွာကိုု သိသာေစသည့္ ေကာင္ေခ်ာကေလး မဟုုတ္လား။
သူ online မလာလွ်င္ ပန္းအိ ေမွ်ာ္ရသည္။ မေျပာသြားပဲ အၾကာၾကီး ေပ်ာက္ေနလွ်င္
ပန္းအိ စိတ္ေကာက္ခ်င္သည္။ ပန္းအိ ရစ္သမွ်ကိုု သူက စိတ္ရွည္ သည္းခံသည္။ သူ႕ မွာ ခုုထိ
ခ်စ္သူ မိန္းကေလး မရွိေသး ဆိုုတာကိုုလည္း ပန္းအိက အလြယ္တကူ ယံုုခဲ့ျပီး သူ႕ကိုု ပိုုင္ဆိုုင္သူ
မရွိေသးသည့္ အျဖစ္ကိုု သေဘာတက် ရွိခဲ့သည္။ ခုုေတာ့ ဆရာ တပည့္ လည္း မဟုုတ္ေတာ့ျပီမိုု႕ သူႏွင့္ ပန္းအိက အမ်ားတကာလိုု online က သူငယ္ခ်င္းေတြ
ပံုုစံ ျဖစ္လာသည္။ စကားဆိုုတာကလည္း ေျပာပါမ်ားေတာ့ နယ္ကၽြံခ်င္သည္။ ဒီလိုုနဲ႕ပဲ…။
သူက စသလိုု ေနာက္သလိုု ခ်စ္စကား ေျပာသည္ကိုု ပန္းအိက စိတ္မဆိုုးမိခဲ့ပါ။
တကယ္တမ္းေတာ့ ပန္းအိ နွလံုုးသားက သူ႕ကိုု စကတည္းကပဲ တိတ္တခိုုး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိသည္
မဟုုတ္လား။ ပန္းအိ အိပ္မက္ထဲက မင္းသားက သူ ျဖစ္ေနခဲ့တာ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက မွန္းေတာင္
မသိလိုုက္ပါ။ တစ္ခါမွ မခ်စ္ဖူးေသးသည့္ ပန္းအိ အတြက္ေတာ့ အခ်စ္သည္ မူးယစ္ ႐ူးသြပ္ေစေသာ
အရာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္၏။ သူ႕ကိုု သိပ္ၾကီး အခ်ိန္ဆြဲ မစဥ္းစားပဲ အေျဖျပန္ေပးခဲ့တာကိုု
သူ အထင္ေသးမလား လည္း မေတြးျဖစ္ခဲ့ပါ။ သူ ပန္းအိကိုု ခ်စ္ျခင္းသည္ ဘုုရားေပးေသာ လက္ေဆာင္ဟုု
သေဘာထားမိသည္။ သူ႕ ခ်စ္ျခင္း အေပၚ သံသယ တစ္စံုုတရာ မဝင္မိခဲ့ေလာက္ေအာင္ သူက အေျပာေကာင္းသူ
ျဖစ္ခဲ့သည္။ အျပင္မွာ တုုန္းကေတာ့ သူ႕ကိုု ပန္းအိက စကားသိပ္မေျပာသည့္ လူေအးကေလး လိုု႕ေတာင္
ထင္ခဲ့ဖူးေသးသည္။
တကယ္ေတာ့လည္း သူက ပင္ပင္ပန္းပန္း မခူးဆြတ္ လိုုက္ရပဲ သူလက္လွမ္း႐ံုုႏွင့္
အလိုုက္သင့္ ေၾကြက် ေပးခဲ့ေသာ ပန္းတစ္ပြင့္မွာ ပန္းအိသာ ျဖစ္မည္ ထင္၏။ ဘာပဲျဖစ္ေစ သူ႕ကိုု
ခ်စ္ရေသာ အျဖစ္မွာ ပန္းအိ အတြက္ ခ်ိဳျမိန္ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ားသာ ျပည့္ေနခဲ့သည္။
*****
ခ်စ္သူ ျဖစ္ၾကျပီးမွ ပထမဆံုုး အၾကိမ္ သူက လာေတြ႕မည္ ဆိုုေသာအခါ ပန္းအိ
သဲသဲလႈပ္ျခင္းကိုု သူငယ္ခ်င္းမ်ားပါ သိေလာက္ေအာင္ ဣေျႏၵပ်က္ဖူးသည္။ ပန္းအိ စိတ္ထဲက
စိုုးရိမ္မႈ တစ္ခုုက သူႏွင့္ ပန္းအိ တြဲသြားၾကလွ်င္ လိုုက္ဖက္မညီဟုု အမ်ားက ထင္ၾကမွာကိုုပင္
ျဖစ္သည္။ သူ႕ မ်က္စိထဲမွာလည္း ပန္းအိ လွေနခ်င္သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုု ခ်စ္မိသြားေသာ
မိန္းကေလးတိုုင္း ဒီလိုုပဲလား မသိပါ။ သူက ေယာက်္ားေလး တန္မဲ့ ခပ္ပိန္ပိန္ေလးမိုု႕ သာမန္ကိုုယ္လံုုးေလာက္မွွ် ရွိေသာ ပန္းအိကလည္း သူနဲ႕
တြဲသြားလွ်င္ ကိုုယ္က ပိုုဝေနသည္ဟုု ထင္ၾကမွာ စိုုးသည္မိုု႕ ညေနစာ မစားေသာ diet ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား
လုုပ္လိုုက္ရသည္။ သူသည္ ပန္းအိ အတြက္ အရာရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ေသာ အခ်ိန္မ်ားက တကယ့္ကိုု ခဏ ဆိုုေသာ္လည္း ပန္းအိ စိတ္ထဲေတာ့
တစ္သက္မေမ့ႏိုုင္ေသာ အခ်ိန္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ တြဲ႐ိုုက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဓါတ္ပံုုေတြကိုု
တစ္စိမ့္စိမ့္ ျပန္ၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးေနမိသည္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အျမင္ကပ္ၾကသည္အထိပင္။
အဲသေလာက္ထိ သူ႕ကိုု ခ်စ္ခဲ့သည္။ သူက ပန္းအိကိုု ပန္းအိ ခ်စ္သေလာက္ ျပန္ခ်စ္ရဲ႕လား စမ္းခ်င္လိုု႕ တစ္ခါတေလ ရစ္မိတာကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္ေပါ့ကြယ္။ သူမ်ားတကာ
ခ်စ္သူေတြ လုုပ္ၾကသလိုု သူ႕ဆီက gmail password ေတာင္းၾကည့္မိေတာ့ သူက လံုုးဝ မေပးခဲ့ပါ။
ပန္းအိ ဘယ္လိုုပဲ ရစ္ရစ္ မေပးခဲ့ပါ။ ပန္းအိ စိတ္ေကာက္တာကိုုလည္း စကားနဲ႕သာ ေခ်ာ့လွ်က္
account password ေပးဖိုု႕ကိုုေတာ့ စကားနဲ႕ေတာင္ စမလာခဲ့ပါ။ အဲဒီကတည္းက သူ႕ မွာ ပန္းအိကိုု
မသိေစခ်င္ေသာ အဆက္အသြယ္မ်ား ရွိေနတာ ေသခ်ာေနခဲ့ပါလွ်က္ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ သူစိတ္ဆိုုးမွာကိုုပဲ
ပန္းအိက ျပန္ေၾကာက္ကာ စိတ္ေကာက္ေျပလိုုက္ရပါေလသည္။ တင္းလြန္းလွ်င္ ျပတ္မည္ စိုုးသူက
ပန္းအိပဲ မဟုုတ္လား..။
ပန္းအိ အတြက္ သူနဲ႕ online မွာ ေတြ႕ရဖိုု႕ ၊ သူနဲ႕ ဖုုန္းေျပာရဖိုု႕ က
အေရးအၾကီးဆံုုး ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ျဖစ္သလိုု သူ႕ ဘက္ကေရာ ပန္းအိအေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိ ေလးေလးနက္နက္
ခ်စ္သလဲ သိခ်င္လွသည္။ သူက ဘယ္လိုုပဲ “ပန္းအိကိုု
ေတြ႕ မွ အခ်စ္ကိုု သိတာပါ..၊ ပန္းအိကိုု အရင္ကတည္းက ခ်စ္ခဲ့တာပါ..၊ သူ႕ ဘဝမွာ ပန္းအိ
တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိခဲ့တာပါ..” လိုု႕ ေျပာေစ.. ပန္းအိ စိတ္ထဲ သူ႕ကိုု ယံုုၾကည္လိုုျခင္းက
တစ္ပိုင္း၊ သူ႕ကိုု စိတ္မခ်ျခင္းက တစ္ပိုုင္း.. ျဖစ္ေနခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ မေျပာတတ္ပါ။
သူ႕ ကိုု ဆံုုး႐ံႈးရမွာ ေၾကာက္ေသာ ပန္းအိ ရဲ႕
စိတၱဇပဲ ထင္သည္။
*****
သူက အလုုပ္မ်ားလိုု႕ အေၾကာင္းျပျပီး
ပန္းအိဆီ ဖုုန္းဆက္ခ်ိန္ နည္းလာသည္ကိုု လြမ္းရလိုု႕ ေကာက္ခ်င္တာက လြဲလွ်င္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုုမွ မထင္ထားခဲ့။
တစ္ညေတာ့ သူဖုုန္းဆက္ခ်ိန္မွာ ပန္းအိက ခါတိုုင္းလိုုပဲ သူ႕ကိုု ရစ္ဖိုု႕ အတြက္ ေမးခြန္းတစ္ခုု
ေမးလိုုက္မိသည္။
“နင္ ငါ့ကိုု ဖုုန္းဆက္ဖိုု႕ေတာင္ အခ်ိန္မေပးႏိုုင္ ေတာ့ဘူး ဆိုုေတာ့ အသစ္ေတြ႕ေနျပီလား
ေမာင္”
“ဟုုတ္တယ္ မ ၊ ေတြ႕ေနျပီ၊ အလုုပ္ထဲကပဲေလ”
“ေမာင္ နင္ ငါ့ကိုု အဲလိုု မေနာက္နဲ႕ ေနာ္၊ အဲသလိုု ေျပာစရာလား”
“မေနာက္ဘူး မ၊ အတည္ေျပာေနတာ၊ သူက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ရြယ္တူပဲ၊ အလုုပ္ထဲက ေကာင္မေလး”
“ေတာ္ျပီ ေမာင္၊ ဘာမွ မေျပာနဲ႕ ..၊ နင္ ငါကလြဲျပီး ဘယ္သူ႕ မွ မခ်စ္ရဘူး၊
တကယ္သာဆိုု နင့္ကိုု ငါ သတ္ပစ္မယ္ သိလား..”
အဲသည္ညက ပန္းအိ တစ္ညလံုုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ။ သူ ေနာက္ေျပာင္ေနတယ္ လိုု႕လည္း
ယံုုခ်င္သည္။ တကယ္ျဖစ္ေနမွာ ကိုုလည္း စိုုးရိမ္သည္။ သူသာ ခ်န္ထားခဲ့လွ်င္ ပန္းအိ ဘယ္လိုု
ျဖစ္သြားႏိုုင္လဲ... သူနွင့္ ခ်စ္မိျပီး ကတည္းက တစ္ခါမွ မေတြးဖူးေသာ အရာ ျဖစ္သည္။ အိုု.
ေက်းဇူးျပဳျပီး ပန္းအိ ဟာ ခ်န္ထားခံရသူ မျဖစ္ပါရေစႏွင့္။ သူက ပန္းအိ မဟုုတ္ေသာ တစ္ျခား
မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကိုု ခ်စ္ေနသည္ ဆိုုတာကိုု ေနာက္ေျပာင္သည့္ စကား အေနနွင့္ပင္ မၾကားလိုုပါ။
ဘယ္သူ႕ကိုုမွလည္း ေျပာမျပ၊ ဘာမွလည္း မစံုုစမ္းရဲပဲ တစ္ပတ္လံုုးလံုုး ပန္းအိ
အေတြးေတြနွင့္ ႐ူးသြပ္ေနခဲ့သည္။ သူကလည္း ေနာက္ထပ္ ဖုုန္းမဆက္ေသးပါ။ တကယ္ဆို ပန္းအိက
“မ ေရ၊ ဟိုုေန႕က ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္လိုုက္တာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆင္းရဲသြားလား” ဆိုုတာမ်ိဳးကိုု
ၾကားခ်င္မိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူက ဖုုန္းဆက္မလာ။ တစ္ပတ္တိတိ ၾကာျပီးသည့္ အခ်ိန္မွာ မေနႏိုုင္သည့္
ပန္းအိကပဲ သူ႕ဆီ စဆက္လိုုက္ေတာ့ သူ႕ဘက္က မေျပာခ်င္သလိုု ေျပာခ်င္သလိုု၊ ညဘက္ၾကီးေတာင္
အလုုပ္ေတြပဲ ႐ႈပ္ေနသလိုု လုုပ္ေနသည္။ ဟိုုေန႕က ကိစၥကိုု ပန္းအိက ေမးလည္း ထပ္ေမးခ်င္သည္။
သူ ထပ္ဝန္ခံမွာ ေၾကာက္လိုု႕ ေမးလည္း မေမးရဲသလိုု ျဖစ္ေနသည္။ သူကလည္း ဟိုုေန႕က ကိစၥ
ေနာက္တာပါလိုု႕ တစ္ခြန္းမွ မေျပာပါ။ ဖုုန္းခ်ကာနီးမွာေတာ့ သူက စကားတစ္ခြန္း ေျပာသြားသည္။
“မေရ.. ေနာက္ဆိုု မ ဆီ ကၽြန္ေတာ္ ဖုုန္းမဆက္ေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ ေကာင္မေလးက
မၾကိဳက္ေတာ့ဘူးေလ၊ ဒါပဲေနာ္” တဲ့။
အဲဒီေတာ့မွပဲ ပန္းအိ သည္ ဘယ္လိုုမွ မေနနိုုင္ပဲ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ဟိုအရင္
သူ႕ကိုု အတူတူ သိခဲ့ဖူးသည့္ ကိုုယ့္သူငယ္ခ်င္း မ်ားကိုု သူ႕ အေၾကာင္း ေမးျမန္းၾကည့္မိသည္။
ပန္းအိေရာ သူပါ ႏွစ္ေယာက္ ပတ္သက္မႈကို အရင္ သင္တန္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ား မသိေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထား
ခဲ့ၾကသျဖင့္ ပန္းအိတိုု႕ နွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူ ျဖစ္ေနမွန္း မသိၾကေလရာ သူတိုု႕ဆီက အမွန္စကားမ်ားကိုု
ပန္းအိ ၾကားခဲ့ရေတာ့သည္။
“သူ႕ မွာ ေကာင္မေလး ရွိတာေပါ့ တီခ်ယ္ မသိဘူးလား” တဲ့။ သူႏွင့္ အတူတူ သင္တန္းတုုန္းက
ပန္းအိ သင္ခဲ့ဖူးသည့္ သူ႕ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလးက ေျပာသည္။
“ေလးနွစ္ေလာက္ ရွိျပီေလ၊ သူတိုု႕ ျမိဳ႕ကပဲ ငယ္ခ်စ္ေတြေပါ့”
“ေလးႏွစ္ ေတာင္ ရွိျပီ၊ ေသခ်ာရဲ႕လား ဟယ္ သင္တန္းတုုန္းကေတာ့ သူ႕ မွာ ေကာင္မေလး
ရွိတယ္ မၾကားမိပါဘူး”
“ဒီေကာင္က လွ်ိဳ႕ဝွက္တတ္ေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕ေလာက္ပဲ သူ႕အေၾကာင္းသိတာ၊
ခု သူနဲ႕ ကုုမၺဏီ တစ္ခုုတည္း ျဖစ္ေနမွ သူက သူငယ္ခ်င္းေတြကိုု ေၾကျငာတာေလ”
သည္စကားက ပန္းအိကိုု ေရွာ့ ရသြားေစသည္။ သူ႕ အလုုပ္မွာ အေနနီးလိုု႕ ခုုမွ ေတြ႕သည့္ မိန္းကေလး မဟုုတ္ဖူး ကိုုး။ အလုုပ္မွာ
နီးစပ္ျပီး ေကာင္မေလး ဘက္က ဆြဲေဆာင္သျဖင့္ သူ ပါသြားသလားလိုု႕ ေတာင္ ပန္းအိက သူ႕ဘက္
အေလးေပးျပီး ေတြးမိေသးတာပင္။ သူနွင့္ ပန္းအိ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာ ၂ ႏွစ္ သာသာ ေလာက္ပင္ ရွိဦးမည္။
သူ႕ ေကာင္မေလး ႏွင့္ သူ ခ်စ္ေနတာက ေလးနွစ္ေတာင္
ရွိျပီ ဆိုုပါလား…။ ဒါဟာ သူ႕ ဘက္က ပန္းအိကိုု သက္သက္ ပညာေပးလိုုတာ မဟုုတ္လွ်င္ ဘာသေဘာလဲ။
ပန္းအိက သူ႕အေပၚ ဘာမ်ား မွားမိလိုု႕ လဲ။ ပန္းအိ အခ်စ္ကိုုမွ သူက လွည့္စား ယူလိုုခဲ့သတဲ့လား။
ဘာေၾကာင့္လဲကြယ္…။ မင္းထက္ အသက္လည္းၾကီး၊ ရုုပ္လည္း မေခ်ာတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ကိုု လွည့္ဖ်ား ရယူလိုုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္သြားသလား
ေမာင္..။
သူကသာ ပန္းအိ အခ်စ္ကိုု မေတာင္းခံခဲ့လွ်င္၊ ပန္းအိကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
မေပးခဲ့လွ်င္ ပန္းအိ စိတ္က သူ႕ အေပၚ ဒီေလာက္အထိ နစ္ဝင္မိမွာတဲ့လား…။ ေဝးေဝးက သာမန္
အသိေတြပဲေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ သူ႕မွာ ခ်စ္သူ ေကာင္မေလး ရွိရဲ႕နဲ႕ ပန္းအိကိုု စတင္ခဲ့ပါလဲ။ ပန္းအိ သိလိုုတာ တစ္ခုုပဲ
ရွိပါသည္။ သူ ပန္းအိကိုု နည္းနည္းေလး ေလာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ခ်စ္ခဲ့သလား ဆိုုတာပင္။
*****
ဇာတ္လမ္းက ျပီးျပတ္သြားသင့္ျပီ ျဖစ္ပါလွ်က္၊ သူ႕ကိုု စိတ္နာသင့္ပါလွ်က္
ပန္းအိ ႏွလံုုးသားက မလိုုက္နာလိုု ျဖစ္ေနသည္ကိုု ဘယ္ကဲ့သိုု႕ ထိန္းရမည္ မသိပါ။ ျပီးသြားျပီ ဟုု စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနလွ်က္က
သူ႕ အသံကိုု ၾကားခ်င္လာသည္။ သူနွင့္ စကားေျပာခ်င္လာသည္။ သူကေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသားကိုု
ပန္းအိကိုု ဖုုန္းမဆက္ေတာ့ပါ။ ဒီေတာ့လည္း မဆက္သင့္ေတာ့မွန္း သိလွ်က္ႏွင့္ ပန္းအိက စဆက္မိျပန္သည္။
ပန္းအိမွာ သူနွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ မာန ဆိုုတာကိုု တစ္စြန္းတစ္စေလးေတာင္မွ မထားခဲ့တာပါ။
သူကလည္း ပန္းအိကိုု ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေတာ့ ျပန္ေျပာပါသည္။ သိုု႕ေပမယ့္ မတူေတာ့…။
အရင္ႏွင့္ မတူေတာ့တာကိုု ပန္းအိ စိတ္ထဲက ခံစားေနမိသည္။ “နင္ ငါ့ကိုု တကယ္ ခ်စ္ရဲ႕လား”
လိုု႕ မသိေယာင္ေဆာင္ျပီး ေမးတာကိုု သူက ေဝ့လည္
ေၾကာင္ပတ္ လုုပ္ျပီး မေျဖခဲ့ပါ။ သူ႕စိတ္က ပန္းအိ ထံမွာ မရွိေတာ့တဲ့အခါ ဘယ္လိုု စကားေတြကမွ
သူ႕စိတ္ကိုု ျပန္ရေအာင္ မလုုပ္ႏိုုင္ေတာ့ပါ။ သူ႕စိတ္က အစကတည္းက ပန္းအိထံမွာ မရွိခဲ့တာလည္း
ျဖစ္ႏိုုင္သည္။ ပန္းအိက လက္မခံခ်င္၍သာ မေတြးျခင္း ျဖစ္သည္။
ပန္းအိ နွလံုုးသား အလိုုကိုု လိုုက္ျပီး သူ႕ကိုု ဖုုန္း စဆက္ဆက္ေနတာ ခုုနစ္ခါ
ေျမာက္မွာေတာ့ ဖုုန္းေျဖသူမွာ သူ မဟုုတ္ပဲ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူ႕ရဲ႕
ခ်စ္သူ ေကာင္မေလး ပါတဲ့။ “သူတိုု႕ ခ်စ္လာၾကတာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ပါျပီ၊ မၾကာခင္ လက္ထပ္ၾကေတာ့မွာမိုု႕၊
ေနာက္ထပ္ မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ေတာ့” လိုု႕ ေပၚတင္ၾကီး ေျပာလာသည့္ အခါမွာေတာ့ ပန္းအိ တစ္ေယာက္
သိကၡာ ဆိုုတာ တစ္ျပားမွ မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားရသည္။ ပန္းအိမွာ သူ႕ကိုု ဖုုန္းဆက္ခြင့္မွ်
မရွိေတာ့သည္ကိုု လက္သင့္ခံရေတာ့မည္။
သူဟာ စကတည္းက ပန္းအိ အခ်စ္ကိုု လိမ္ညာယူခဲ့သူ။ အခ်စ္ကိုု မသိနားမလည္သည့္
ပန္းအိကိုု စတင္ ျပဳစားခဲ့သူ။ သိုု႕ေပမယ့္ ပန္းအိ သူ႕ကိုု စိတ္မနာႏိုုင္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္။
ပန္းအိ သူ႕ကိုု မုုန္းမရ ျပဳမရ ခ်စ္မိ ေနေသးတာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္။ ေခါင္းမာလိုုက္တဲ့
နွလံုုးသားပါလားေနာ္..။
“ပံုုၾကည့္ေတာ့ ရိုုးရိုုးေအးေအးေလးနဲ႕ မထင္ရဘူးေနာ္..၊ ငါတိုု႕က နင့္ကိုုေတာင္
သူ႕ကိုု သဝန္တိုုလြန္းတယ္၊ ရစ္စရာမရွိ ရစ္ေနတယ္ ထင္ေနေသးတာ၊ ေယာက်္ားဆိုုတာ ဘယ္သူ႕ကိုုမွ
ေလွ်ာ့တြက္လိုု႕ မရဘူး၊ ဒီလိုုေကာင္အတြက္ ဘာမွ ခံစားေနစရာ မလိုုဘူး”
“ေနာင္မွ အသစ္ေတြ႕တာထက္ အရင္တည္းက ရွိျပီးရဲ႕နဲ႕ နင့္ကိုု အေပ်ာ္တြဲတယ္
ဆိုုတာ ပိုုျပီး ယုုတ္မာတယ္၊ သူ႕ ဆရာမေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာကိုု ဘာအၾကံအစည္နဲ႕ နင့္ကိုု
ဒီလိုု လုုပ္တာလဲ၊ သူတိုု႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္း ေလာင္းေၾကး စားေၾကး လုုပ္ၾကတာေတာင္
ျဖစ္ႏိုုင္ေသးတယ္၊ သူ ႏိုုင္သြားမွာေပါ့..”
“နင္ကိုက မဟုုတ္လိုု႕ ခံရတာ၊ ဒီေလာက္ မေကာင္းတဲ့ အေကာင္ကိုု ဘာလိုု႕ ဖုုန္းဆက္ေနေသးတာလဲ၊
ခံရတာေတာင္ နည္းေသးတယ္”
“ဘယ္ေယာက်္ားကိုုမွ အသည္းႏွလံုုး ပံုုအပ္ျပီး မခ်စ္နဲ႕ ဒါသင္ခန္းစာပဲ၊
နည္းနည္းေလာက္ ေလွ်ာ့ခ်စ္၊ တစ္ေယာက္သြားေတာ့လည္း ေနာက္ထပ္ လာမွာေပါ့၊ အၾကာၾကီး အသည္းကြဲမေနနဲ႕၊
အေရးမပါဘူး”
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ သူ႕အေပၚ ေဒါသေတြ၊ ျပစ္တင္ ေျပာဆိုုမႈေတြထဲမွာေတာင္ လိုုက္ဝင္
မေျပာႏိုုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ပန္းအိဟာ သူ႕အေပၚ အျပစ္ မတင္လိုုသူ ျဖစ္ပါသည္။ သူကသာ တစ္ဖက္ကိုု
ျဖတ္လိုုက္ပါျပီ၊ မ ကိုုပဲ ခ်စ္တာပါ လို႕ ေျပာလာမည့္ ေန႕ကိုု ေစာင့္ေနဆဲ လိုု႕ ဆိုုလွ်င္
လူတုိင္းက ပန္းအိဟာ သြက္သြက္ခါေအာင္ ႐ူးေနျပီ လိုု႕ ဆိုုၾကေလမလားပဲ။ ပန္းအိဟာ သူ႕ကိုု
ဘယ္အခ်ိန္မဆိုု ျပန္လက္ခံဖိုု႕ အသင့္ရွိေနခဲ့သည္။ သိုု႕ေသာ္ သူ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာ ေတာ့မွာကိုုလည္း
ပန္းအိ မသိ မဟုုတ္ သိေနပါသည္။
ခ်စ္ျခင္းကိုု ကစားခံရျခင္းသည္ ဘယ္ေလာက္ နာက်င္သည္ကိုု သူ နားလည္ႏိုုင္မည္
မဟုုတ္ပါ။ သူက ကစားသူ ျဖစ္သည္ေလ။ ပန္းအိ နွလံုုးသားက အက္ရာသည္ ဘယ္ေတာ့မွ အေကာင္းအတိုုင္း
ျဖစ္ႏိုုင္ေတာ့မည္ မဟုုတ္သည္ကိုု ဘယ္သူ နားလည္ႏိုုင္ပါ့မလဲ။ ကုုစားသူ ရွိလာဖိုု႕လည္း
ပန္းအိ မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ကုုစားသူ မဟုုတ္ပဲ ေနာက္ထပ္ အနာတရ ထပ္ေပးမည့္သူ ဆိုုလွ်င္
ပန္းအိ ခံစားႏိုုင္မည္ မဟုုတ္ေတာ့ပါ။
အနာဂါတ္ အိပ္မက္မ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ား.. အားလံုုးသည္ သူ႕ နင္းေခ်မႈ ေအာက္မွာ
တစစီ ျပိဳကြဲခဲ့ရျပီ ျဖစ္သည္။ ေမတၱာသည္ ေရာင္ျပန္ မဟပ္ခဲ့၊ သစၥာသည္ အရာမထင္ခဲ့။ မယံုုၾကည္ရေသာ
သူ႕ခ်စ္ျခင္းေအာက္မွာ ပန္းအိ ႐ူးသြပ္ခဲ့ရျခင္းသည္ မတန္ဟုု ဆိုုလည္း ဆိုုၾကေစ.. နွလံုုးသားသည္
တန္ဖိုုး ညိွတတ္သူ မဟုုတ္ခဲ့ပါေလ။ ပန္းအိ ကိုု အရူးလုုပ္ခဲ့ရျခင္း အေပၚ သူေပ်ာ္သည္
ဆိုုလွ်င္ ေပ်ာ္ပါေစ..။ ပန္းအိ ခံစားရသလိုု သူ တစ္ခ်ိန္ ျပန္ခံစားရ ပါေစလိုု႕ ပန္းအိ
မက်ိန္ဆိုု ရက္ပါ။ သူ႕ ခ်စ္သူႏွင့္ သူ ေပ်ာ္ေနပါေစ။ Time Machine တစ္ခုုသာ ရခဲ့လွ်င္ေတာ့
သူနဲ႕ မေတြ႕ရေသာ ကမၻာ ကိုုပဲ ပန္းအိ ျပန္ေရာက္သြားခ်င္ပါသည္။ သူလည္း သူ႕ဟာသူ ေပ်ာ္ေန၊
ပန္းအိလည္း ကိုုယ့္ဘာသာ ေပ်ာ္ေနပါရေစ…။ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုုမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မရူးသြပ္ေသာ ကိုုယ္သာ
ျဖစ္ခ်င္ပါသည္ ကြယ္...။
သိဂၤါေက်ာ္
