25 February, 2011

ေႏြဦး


ေဆာင္းကထြက္ခြာစ
ေႏြဦးရဲ႕ ပန္းေတြ ေဝဖို႕
ပုရစ္ဖူးေတြ အစီအရီ ေတာက္ပလို႕။

ျပာလဲ့လဲ့ ေကာင္းကင္ ေအာက္
ေႏြေနရဲ႕ အနမ္းသက္ေရာက္မႈနဲ႕
ကသစ္ေတြ ေဝလို႕ ေၾကြလို႕...
ေပါက္ပန္းေတြ ေဝလို႕ ေၾကြလို႕...
လက္ပံေတြ ေဝလို႕ ေၾကြလို႕...
မိုးမၾကိဳက္တဲ့ အနီေရာင္ပန္းေတြ
ၾကည္ၾကည္သာသာ ဖူးပြင့္ေနေလရဲ႕။

ျမဴေတြကင္းသြားသလို
တို႕ စိတ္ေတြလည္း လင္းသြားေစခ်င္ရဲ႕
ေႏြဦးပန္းေတြလို ရဲရဲရင့္ရင့္
ဘဝအပူေတြကို ရင္ဆိုင္လိုက္ဖို႕ပဲ။

ႏွင္းစက္ေတြ အေဝးသြားျပီးတဲ့ေနာက္
မိုးစက္ေတြလည္း မလာႏိုင္ေသးခ်ိန္
ေအးစက္စက္ရာသီထဲ
ပ်င္းရိေနတာေတြ ရပ္လိုက္ဖို႕ သင့္ျပီေပါ့။
ညီအစ္မထက္ ေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ
ေနေရာင္ေႏြးေႏြးေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႕
ၾကယ္ေရာင္ ျပျပ ေအာက္မွာ အိပ္စက္လို႕
ဘဝကို ဒီေန႕ကစျပီး ေပ်ာ္သလိုသာေန...
ဒီလို ေန႕ရက္ေတြလည္း မဆံုးေစခ်င္။

သိဂၤါေက်ာ္
 
(blog ကို ပစ္ထားတာ ၾကာေနလို႕  ... အိမ္ျပန္တုန္းက ကင္မရာလည္း မပါတာနဲ႕   ဖုန္း နဲ႕  ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေလးေတြတင္ရင္း  ပံုနဲ႕ လိုက္မယ့္ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္လည္း တင္လိုက္ပါတယ္...။)

04 February, 2011

ရေဆုံး ရေဖျား


(၁)
စိမ်းဝတီ သည် အမြဲတစေ ဆံပင်အတိုနှင့် ယောကျ်ားလေးလို ဝတ်တတ်သော်လည်း ယောကျ်ားစိတ်ပေါက်နေသူတော့ မဟုတ်ပါ။ သူမ အရပ်ကလည်း ၅ပေ ၈လက်မမို့ ရုတ်တရက်ကြည့်လျှင် ယောကျ်ားလေး တစ်ယောက်လိုပင် ထင်ရသည်။ သူမ၏ ကားကလည်း မီးခိုးရောင် နောက်ဆုံးပေါ်မော်ဒယ် Sport ကားကလေး။ သူမ၏ ထုံးစံအတိုင်း ဂျင်းဘောင်းဘီရှည်နှင့် တီရှပ်ပေါ်က ရှပ်အင်္ကျီတစ်ထည် ထပ်ဝတ်ထားသည်။ ပခုံးသိုင်း အိတ်ထဲမှာတော့ သူမ၏ လက်စွဲတော် ပစ္စတိုတစ်လက် ပါသည်။

အမှန်တကယ်တော့ ဒီနေ့က သူမ၏ နားရက်။ သို့သော် သူမတို့ အကြီးအကဲ အန်ကယ်ကြီး က ခေါ်သဖြင့် လာရခြင်း ဖြစ်သည်။ အစည်းအဝေးခန်းထဲတွင် ရဲစွမ်းနိုင်ကတော့ ရောက်နှင့်နေပြီ။ ခဏနေတော့ ထက်အာကာ ရောက်လာသည်။ နေထွဋ် နှင့် နွယ်နီချိုကတော့ စစ်ဆင်ရေးတစ်ခုနှင့် တစ်နေရာ ရောက်နေသည်။

“ဒီနေ့ သားတို့ကို ခေါ်လိုက်ရတာ အရေးကြီးတဲ့ ကေ့စ်တစ်ခု ပြောစရာရှိလို့ကွယ့်၊ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းကလေး ၅ ယောက်၊ အပျော်ခရီး ထွက်ရင်းနဲ့ လူကုန်ကူးတဲ့ အဖွဲ့ရဲ့ လက်ထဲကို ရောက်သွားတယ်။ ဘယ်သူ ဘယ်ဝါလို့ သိတာက ၅ ယောက် ဆိုပေမယ့် စုစုပေါင်း သူတို့ လက်ထဲမှာ ရှိနေတာ ၁၀ ယောက်လောက် ရှိတယ်လို့ သတင်းရတယ်။ အခု တို့ သတင်းရတဲ့ အချိန်မှာ သူတို့က နယ်စပ်ကို ရောက်နေလောက်ပြီ။ အဲဒီတော့ ဟိုဘက်ကို ရောက်မသွားခင် အမြန်ဆုံး တားရမယ်”

“ဒီလို လူကုန်ကူးတဲ့ အဖွဲ့တွေကို လွန်ခဲ့တဲ့ လေးနှစ်၊ ငါးနှစ်လောက်ကတည်းက ပြင်းပြင်းထန်ထန် အရေးယူဆောင်ရွက်ခဲ့တာ သားတို့ အသိပဲ၊ တော်တော်များများလည်း အဖမ်းအဆီး ခံခဲ့ရလို့ ငြိမ်သွားတယ်၊ အခုကိစ္စကို စီစဉ်တာက မိန်းကလေးတွေကို လိမ်လည်ခေါ်ဆောင်မှုနဲ့ ထောင်ကျနေရာက လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်လလောက်က ထောင်က လွတ်လာတဲ့ ရိုစီတာသိမ့် ပဲ၊ သူက ခုတလော နယ်စပ်မှာ ပြန်ထလာတဲ့ မူးယစ်ဆေးနဲ့ လက်နက်ရောင်းတဲ့ အဖွဲ့ရဲ့ ခေါင်းဆောင် စောအောင်လ နဲ့ ပေါင်းပြီး ကြံတာပဲ”
အန်ကယ်ကြီးက powerpoint ထဲမှ ဓါတ်ပုံများကို ပြရင်း ပြောသည်။

“ပိုပြီး အရေးကြီးသွားတာက အခုအဖမ်းခံရတဲ့ မိန်းကလေးတွေ ထဲမှာ အစိုးရအရာရှိကြီး တစ်ယောက်ရဲ့ သမီးလည်း ပါတယ်၊ ဒီတော့ မင်းတို့ အနေနဲ့ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီမိန်းကလေးတွေကို ကယ်နိုင်ရမယ်၊ တို့ရဲ့ သတင်းပေး တစ်ယောက် အပြောအရ ဆိုရင် ကောင်မလေးတွေက စောအောင်လရဲ့ စခန်းထဲကို ရောက်နေပြီ၊ ဒီညနေမှာ မင်းတို့ကို အဲဒီစခန်းကနေ မမြင်နိုင်တဲ့ နေရာမှာ လေထီးနဲ့ ချပေးမယ်၊ အဲဒီမှာ ရှိတဲ့ တို့လူတစ်ယောက် လမ်းပြလိမ့်မယ်၊ မင်းတို့ သုံးယောက် အခြေအနေကြည့်ပြီး လှုပ်ရှားဖို့ပဲ”
အန်ကယ်ကြီးက နောက်ထပ် Slide များကို ထပ်ပြသည်။
“ဒါတွေက Satellite က ရထားတဲ့ စောအောင်လရဲ့ စခန်းပဲ၊ နောက် လေးရက်လောက် နေရင် ဒီစခန်းကို သိမ်းဖို့ စီစဉ်နေတယ်၊ ဒါပေမယ့် တို့က အဲဒီအချိန်ထိ စောင့်လို့မရဘူး၊ မိန်းကလေးတွေကို အချိန်မီ ကယ်နိုင်ဖို့ အရေးကြီးတယ်၊ သူတို့ စခန်းရဲ့ အင်အားကလည်း မသေးဘူး၊ ဒါပေမယ့် တို့ဘက်က အဖွဲ့လိုက်သွားပြီး လူသိအောင် လုပ်လို့လည်း မဖြစ်ဘူး၊ နားလည်တယ်နော်၊ မင်းတို့ ရည်ရွယ်ချက်ကို ဘယ်သူမှ မရိပ်မိစေနဲ့၊ တိတ်တဆိတ် လှုပ်ရှားပါ၊ ဟုတ်ပြီလား”
“ဟုတ်ကဲ့ နားလည်ပါတယ် အန်ကယ်ကြီး”
******
(၂)
တောအုပ်ထဲမှ အချက်ပြမီး ထွက်ပေါ်လာသော နေရာ အပေါ်မှာ စိမ်းဝတီ တို့ သုံးယောက်သား လေထီးဖြင့် ခုန်ဆင်းခဲ့ကြသည်။ ကောင်းကင်က မှောင်စပြုနေပြီ။ ကံကောင်းထောက်မ သဖြင့် သုံးယောက်သား ဘေးရန်ကင်းကင်းနှင့် မြေပြင်ရောက်သွားသည်။ စိမ်းတို့ကို အချက်ပြသူမှာ စိမ်းတို့၏ သတင်းပေး ဦးစောထီး ပင် ဖြစ်သည်။ လေထီးများကို ကိုယ်ပေါ်မှ ဖြုတ်၍ ချုံများကြားတွင် ဝှက်ထားလိုက်ကြသည်။ စိမ်းတို့မှာ စောအောင်လ စခန်းနှင့် ပတ်သက်၍ အသေးစိတ် မြေပုံများ ပါလာသော်လည်း အခုလို မှောင်နေပြီ ဖြစ်သော ညအခါတွင် ဦးစောထီး လမ်းပြသည့်နောက်ကို လိုက်သည်က ပို၍ မြန်မည် ဖြစ်သည်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် ညက ပို၍ ပီပြင်လာသည်။ ပိုးကောင်သံ စိုးစိုးစီစီ မှအပ ညက တိတ်ဆိတ်နေသည်။ လ ကလည်း မထွက်သေး။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အသေးစားလေးများ အလင်းရောင်နှင့်သာ ရှေ့သို့တိုးသွားနေရသည်။ ဦးစောထီးက ရှေ့မှသွားသည်။ စိမ်းဝတီက နောက်ဆုံးက လိုက်သည်။ ဘာအစောင့် တစ်ယောက်တစ်လေ နှင့်မှ မတွေ့ရ။ စခန်းကို မြင်ရသော နေရာသို့ ရောက်သည်နှင့် ဦးစောထီးက ပြန်သွားသည်။

ညက စောသေးသည်။ စခန်းထဲတွင် မီးများ လင်း၍ လှုပ်ရှားသွားလာနေတုန်းပင် ရှိသေးသည်။ စိမ်းဝတီတို့သည် ချုံထဲတွင် ဝပ်၍ ညအနည်းငယ် နက်သည်အထိ စောင့်ရမည်။ စိမ်းသည် သူမ၏ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး စခန်း အနေအထားကို ပြန်ကြည့်နေသည်။ Settelite က ရိုက်ထားသော ပုံများဖြစ်သည်။ ခက်တာက မိန်းကလေးများကို ဘယ်မှာ ထားသည်ကို အတိအကျ မသိရခြင်းပင်။ အန်ကယ်ကြီးကို ဆက်သွယ်၍ အခြေအနေကို ပြောလိုက်သည်။
“Engle မှ အသိုက်သို့ ကျွန်တော်တို့ အစာနားကို ရောက်နေပြီ၊ အခြေအနေ အားလုံးကောင်းတယ်၊ နောက်တစ်နာရီလောက် နေရင် ဝင်ယူမယ်”
“အသိုက် မှ Engle သို့ ၊ ကောင်းတယ်၊ Settelite ကရိုက်ထားတဲ့ အနီးကပ်ပုံတွေ ထပ်ရထားတယ်..၊ မင်းကို ပို့ပေးလိုက်မယ်၊ တို့ မှန်းဆရသလောက်ကတော့ အတွင်းဘက် သုံးခုမြောက် အဆောင်မှာ မိန်းကလေးတွေကို ထားမယ်လို့ ထင်ရတယ်”

စိမ်းဝတီတို့ ဆက်စောင့်နေတုန်း ထိုနေရာနားသို့ အစောင့်တစ်ယောက် လမ်းလျှောက်လာသည်။ သုံးယောက်သား ချုံပုတ်ထဲမှာ အသံမကြားအောင် ဝပ်နေလိုက်ရသည်။ နောက်ထပ်တစ်ယောက် ထပ်လျှောက်လာပြန်သည်။ နှစ်ယောက်သား စကားပြောပြီး အတွင်းဘက်သို့ပြန်လျှောက်သွားကြသည်။ အချိန်မတိုင်သေးသဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်ရသည်။

ညက တဖြည်းဖြည်း ရင့်လာသည်။ တစ်ချို့အဆောင်များမှာ မီးမှိတ်သွားသည်။ သုံးယောက်သား ခွဲ၍ မီးမှိတ်သွားသော အဆောင်များဆီသို့ ချဉ်းကပ်လိုက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်ထဲမှာ အသင့်ယူလာသော ကပ်မိုင်းလေးများကို ကပ်လိုက်ကြသည်။ သေးငယ်သော်လည်း ပေါက်ကွဲအားကောင်းသော အသေးစား ဗုံးငယ်များ ဖြစ်သည်။ တတ်နိုင်သမျှ ဗုံးများကပ်ပြီးနောက် စွမ်းနိုင် နှင့် ထက်အာကာကို တစ်ခုခု ဖြစ်လျှင် ကာပစ်ဖို့ထားပြီး စိမ်းက အတွင်းဘက်သို့ ချဉ်းကပ်ခဲ့သည်။ ဒုတိယမြောက် အဆောင်ဘေးသို့ အဆင်ပြေပြေ ရောက်သွားသည်။ အစောင့် တစ်ယောက်မှ အနီးအနားမှာ မရှိပါ။ အဆောင် အပေါက်ဝမှာ အစောင့် တစ်ယောက် ထိုင်ပြီး ငိုက်နေသည်။ ဆိုင်လင်ဆာ တပ် ပစ္စတိုနှင့် အစောင့်ကို ရှင်းလိုက်သည်။ အစောင့်က ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျကာ ငိုက်နေသလို ပုံပဲမို့ အပြင်က ကြည့်လျှင် သေနေသည်ဟု မသိနိုင်။

ကံကောင်းထောက်မစွာပင် ထိုအဆောင်က မိန်းကလေးတွေကို ထားသော အဆောင် ဖြစ်နေသည်။ အတွင်းမှာ သော့ခတ်ထားသော အခန်းလေးများ ရှိသည်။ စိမ်းသည် သော့များကို သေနတ်နှင့် ပစ်၍ ဖျက်ပြီးနောက် မိန်းကလေးများကို ထွက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို အခန်းထဲတွင် ရှိသော မိန်းကလေးများကို စစ်ဆေးကြည့်သောအခါ အရာရှိကြီး၏ သမီးမှာ ထိုအထဲတွင် မပါဝင်ကြောင်း တွေ့ရသည်။ မိန်းကလေးများ ပြောတာကတော့ ဒီည ဧည့်သည် တစ်ယောက် ရောက်နေ၍ ဧည့်သည်ဆောင်သို့ ခေါ်သွားသည် ဟု ဆိုသည်။ ဤမိန်းကလေးများကို စွမ်းနိုင်တို့ ရှိရာ အပြင်ဘက်သို့ အရင်ပို့ပြီးမှ ကျန်သော မိန်းကလေးကို ရှာရမည် ဖြစ်သည်။

မိန်းကလေးများကို ရှေ့ကသွားခိုင်းပြီး စိမ်းက အဆောင်ဘေးက ကာပစ်ပေးရန် အခြေအနေကြည့်နေသည်။ မိန်းကလေး များ ကွင်းတစ်ဝက်လောက် အရောက်မှာမှ တစ်ခြား အဆောင်က အစောင့်အချို့ သိသွားကြသည်။ မထူးတော့ပြီမို့ ပစ္စတိုကို သိမ်းကာ  စက်သေနတ်ကလေး ကို ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ စွမ်းနိုင် နှင့် ထက်အာကာ ကလည်း ပုန်းခိုနေရာမှ ကာပစ်ပေးသည်။ စိမ်းတို့ ထောင်ထားခဲ့သော ဗုံးများကို အဝေးထိန်း စနစ်နှင့် ဖောက်ခွဲပစ်လိုက်သည်။ ထိုဗုံး များ ပေါက်ကွဲသွားသောကြောင့် တော်တော် ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူတို့ဘက်က ကစဉ့်ကလျား ဖြစ်သွားချိန်မှာ မိန်းကလေးများလည်း အကာအကွယ်နောက်သို့ ရောက်သွားသည်။

စိမ်းကတော့ နောက်ဘက်က အဆောင်ကို ကူးခဲ့သည်။ အစောင့် နှစ်ယောက်ကို အသံတိတ် ရှင်းပစ်လိုက်ပြီး အိမ်တွင်းသို့ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အတွင်းခန်း ဘက်မှ အသံတစ်ချို့ ကြားရသည်။ ထို အခန်းအတွင်းသို့ ဝင်လိုက်တော့ တဏှာဘီလူး မျက်နှာနှင့် တစ်ဘက် နိုင်ငံသား ယောကျ်ားကြီး တစ်ယောက်နှင့် တုန်တုန်ရီရီ အင်္ကျီချွတ်နေသော မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို တွေ့ရသည်။ စိမ်းကို မြင်သည်နှင့် ထိုလူက သေနတ်ကို ဆွဲထုတ်သည်။ သို့သော် စိမ်းက သူ့ထက် ပိုမြန်ပါသည်။ ပြဿနာက မိန်းကလေး ကို စိမ်းဝတီ မတားလိုက်နိုင်ခင်မှာ အခန်းအပြင်သို့ ထွက်ပြေးသွားသည်။

စိမ်းဝတီ အခန်းအပြင်သို့ ထွက်လိုက်တော့ သေနတ်သံများက ကြိုဆိုနေသည်။ ထောင့်စွန်းတစ်ခုကို အမြန်ပြေးကပ်လိုက်ရသည်။ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ထွက်ပြေးသွားသော မိန်းကလေးကို လူတစ်ယောက်က ချုပ်ကိုင်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သေချာကြည့်လိုက်တော့ ထိုသူမှာ စောအောင်လ ဖြစ်နေသည်။ စက်သေနတ်နှင့် လက်တစ်ဘက်က ပစ်ရင်း တစ်ဘက်က မိန်းကလေး၏ လည်ပင်းကို ချုပ်ကိုင်ထားသည်။ မိန်းကလေး သူ့လက်မှာ ရှိနေသောကြောင့် စိမ်းမှာ သူ့ကို ပြန်လှန် ပစ်လို့ မရပဲ ဖြစ်နေသည်။

စောအောင်လက မိန်းကလေးကို ခေါ်ဆောင်ရင်း ရဟတ်ယာဉ်ကွင်း ဆီသို့ သွားနေသည်။ စိမ်းကလည်း နောက်မှ လိုက်သွားသည်။ သေနတ်ကို စောအောင်လ တို့ နှစ်ယောက်ဆီသို့ ချိန်ထားသော်လည်း မြင်ကွင်းက မရှင်း။ မိန်းကလေးကို ထိသွားမည် စိုးသဖြင့် စိမ်းမှာ မပစ်ရဲပဲ ဖြစ်နေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အဆောက်အအုံဘေးမှ ကွင်းထဲတွင် ရပ်ထားသော ရဟတ်ယာဉ်ဆီသို့ ရောက်သွားသည်။ ရဟတ်ယာဉ်တွင် မောင်းမည့်သူ ကလည်း အဆင်သင့် ရှိနေပုံရသည်။ စောအောင်လ က မိန်းကလေးကို ခုံတစ်ခုံတွင် လက်ထိပ်ခတ် ထားလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်ကတော့ ရဟတ်ယာဉ် အပေါက်ဝမှ စက်သေနတ်နှင့် ရမ်းပစ်နေသည်။ စိမ်း ကွင်းပြင်သို့ ထွက်လိုက်သော အခါမှာ အစောင့်နှစ်ယောက်ကလည်း ထွက်လာပြီး ပစ်သည်။ သို့သော် စိမ်း လှမ်းဆွဲလိုက်သော စက်သေနတ်အတွဲက သူတို့ နှစ်ယောက်ကို မှန်သွားပြီး သူတို့ ပစ်လိုက်သော ကျည်ဆံက စိမ်း၏ ဘယ်ဘက် ပခုံးစွန်း အနီးမှ ဖြတ်သွားသည်။

စောအောင်လ၏ သေနတ်ပစ်ကွင်းမှ လွတ်ကင်းရာ အခြမ်းကို ကွေ့ပတ်၍ သွားလိုက်သည်။ စိမ်းဝတီ ရဟတ်ယာဉ်ဘေးသို့ ရောက်သည့်အချိန်မှာ ရဟတ်ယာဉ်က စက်နှိုးပြီး၍ မြေပြင်မှ တော်တော်မြင့်တက်နေလေပြီ။ သို့သော် စိမ်းက အောက်ဘက် ထောက်တန်းကို ခုန်ဆွဲ၍ လိုက်ပါသွားနိုင်ခဲ့သည်။ ထောက်တန်းကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ခိုတွယ်ထားရင်း စွမ်းနိုင်ကို ဆက်သွယ်လိုက်သည်။
“မိန်းကလေးတွေကို ခေါ်ပြီး ဆုတ်တော့ စွမ်း၊ ငါ စောအောင်လ နောက်ကို လိုက်သွားတယ်။ အဓိက မိန်းကလေးက စောအောင်လ လက်ထဲမှာ ပါသွားတယ်လေ၊ ဒါပဲ နောက်မှ ဆက်သွယ်မယ်နော်”
*****
(၃)
စိမ်းဝတီ ကို မစောင့်ရတော့မှန်း သေချာသွားသောအခါ ရဲစွမ်းနိုင် နှင့် ထက်အာကာက မိန်းကလေးတွေကို ခေါ်ပြီး ဆုတ်ဖို့ ပြင်သည်။ မိန်းကလေးတွေက စုစုပေါင်း ၈ ယောက် ရှိသည်။ မိန်းကလေးတွေကို စောင့်နေရသောကြောင့် ခရီးက မတွင်ပဲ ဖြစ်နေသည်။ ခေါင်းဆောင်၏ စီမံ ကွပ်ကဲမှု မရှိသော်လည်း စွမ်းနိုင်တို့ နောက်မှာ လိုက်လာသူတွေ အတော်များများ ရှိသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုင်၍ ပစ်နေသော စက်ကလေးနှစ်လက်မှာလည်း ကျည်ကပ် အတော်များများ ကုန်နေလေပြီ။ ကံကောင်းသည်က မိန်းကလေးများကို ရှေ့မှ သွားခိုင်းပြီး သူတို့ နှစ်ယောက်က နောက်မှ ကာပစ်ပေးနေသောကြောင့် အခုထိတိုင် မိန်းကလေးများကို မထိခိုက်သေးပါ။ မိန်းကလေး တစ်ယောက် နှစ်ယောက်ကို ရှပ်မှန် သွားတာလောက်သာ ရှိပါသည်။

ရဟတ်ယာဉ် ကို message ပို့၍ လာခိုင်းထားပြီး ဖြစ်သော်လည်း ရဟတ်ယာဉ် ဆင်းမည့် နေရာသို့ ရောက်ဖို့က အတော်လိုနေသေးသည်။ မိန်းကလေးတွေထဲမှ တစ်ယောက်က ဖျတ်ဖျတ်လတ်လတ်နှင့် ကျန်သည့် မိန်းကလေးများကို ဦးဆောင်၍ ပုန်းကွယ်ဖို့ ပြေးဖို့ လိုက်လုပ်ပေးနေသောကြောင့်သာ တော်တော့သည်။

စွမ်းနိုင်ကတော့ သူ့ စက်ကလေး တစ်လက်ကို လွှတ်ပစ်လိုက်ပြီး တစ်လက်ကို ကျည်ကပ်လဲနေရသည်။ သူတို့ဘက်က ပစ်အားလျော့သွားသည့် အခိုက်အတန့်မှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ထိသွားသည်။ သူမ အနားက တစ်ယောက်က ဖေးမ၍ ရဟတ်ယာဉ်ဆီသို့ တွဲခေါ်သွားသည်။ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ရဟတ်ယာဉ်နား ရောက်ကာနီးမှ ပခုံးကို မှန်သွားသည်။ ကောင်မလေးတွေ အားလုံးနီးပါး ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်သို့ ရောက်သွားသည့် အခိုက်မှာ သူမတို့ကို ဦးဆောင်ခဲ့သော ကောင်မလေးက နောက်ချန်နေခဲ့သောကြောင့် ကျန်နေသည်။ ဟိုဘက်မှလည်း ပစ်အားက ပိုကောင်းလာသောကြောင့် သူမလည်း ပြေးနေဆဲမှာပင် ခြေထောက် ထိမှန်ပြီး လဲကျသွားသည်။

ထက်အာကာက နောက်ကို လှည့်ပစ်နေရင်း သူမဆီ ပြေးသွား၍ ထူရသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တွဲပြီး ပြေးနေသော အချိန်မှာ စွမ်းနိုင်က ကာပစ်ပေးထားသည်။ ရဟတ်ယာဉ်က အဆင်သင့် စက်နှိုး၍ ပျံတက်ရန် အသင့် ဖြစ်နေပြီ။ ထက်အာကာက ရဟတ်ယာဉ် တံခါးပေါက်မှာ ထိုင်ရင်း စွမ်းနိုင်ကို ကာပစ်ပေးရသည်။ ရဟတ်ယာဉ်ကို ဝိုင်းပစ်နေသော ကျည်ဆံများက ပလူပျံနေသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ရဲစွမ်းနိုင် ရဟတ်ယာဉ်နားသို့ ရောက်လာသည်။ သူရောက်လာပြီကို သိသည်နှင့် တပြိုင်နက် ရဟတ်ယာဉ်က ပျံတက်တော့သည်။ ထက်အာကာက စွမ်းနိုင်ကို ဆွဲတင်နေစဉ် ပစ်မည့်သူ မရှိတော့သောကြောင့် လစ်ဟာသွားသော အချိန်ကလေးအတွင်း ကျည်ဆံတစ်ခုက စွမ်းနိုင်၏ ညာဘက် ကျော ပခုံးစွန်းကို လာရောက်ထိမှန်သည်။ နောက်ဆုံးတော့... အောက်ဘက်မှ ပစ်နေသော ကျည်ဆံများကြားမှပင် သူတို့ ရဟတ်ယာဉ် လွတ်လွတ်ကင်းကင်း ပျံတက်လာနိုင်ခဲ့သည်။
*****
(၄)

စိမ်း အပေါ်ဘက်သို့ တက်ဖို့ ကြိုးစားခွင့် မရခင်မှာပင် ရဟတ်ယာဉ်က မြေပြင်သို့ ဆင်းသက်ရန် ပြင်သဖြင့် စိမ်းလည်း အောက်ဘက် ဒေါက်တန်းပေါ်မှာပင် အသာ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ စောအောင်လ က စိမ်းဝတီ ပါလာမှန်း သိပုံမပေါ်ပါ။ မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းမှာ သိပ်မဝေးသဖြင့် ချက်ချင်းပင် ရောက်သွားသလို ထင်မိသည်။ စောအောင်လ က မိန်းကလေးကို ခေါ်ပြီး ဆင်းသွားသည်။ စိမ်းဝတီက အပေါက်ဝ မဟုတ်သည့် တစ်ဖက်ဘေးမှာ ကွယ်နေသဖြင့် စောအောင်လရော လာကြိုသူ များပါ မမြင်လိုက်ချေ။ ရဟတ်ယာဉ်မောင်းကတော့ မဆင်းသေး။ ရဟတ်ယာဉ်မောင်းသူ ဆင်းလျှင် စိမ်းကွယ်နေသောဘက်ရှိ ရှေ့တံခါးပေါက်မှ ဆင်းရမည် ဖြစ်သည်။

စိမ်းဝတီသည် ရဟတ်ယာဉ်မောင်းကို ရှင်းပြီး အနီးက ခြုံထဲသို့ သွင်းထားခဲ့သည်။  ရဟတ်ယာဉ်မောင်း၏ ဝတ်စုံကို ဝတ်၍ ထိုလူ၏ နေကာမျက်မှန် အကြီးကြီးကို တပ်ကာ ပါလာသော ဦးထုပ်ကို ဆောင်းလိုက်သောအခါ စိမ်းကို ဘယ်သူမှန်း မသိနိုင်တော့ပါ။ စိမ်းလည်း ခပ်တည်တည်ပင် စခန်းအတွင်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အဆောင် တစ်ခု ဘေးမှ အစောင့်တစ်ယောက်က စိမ်းကို ဘယ်သူလဲ ဟု မေးသဖြင့် စောအောင်လ ၏ ရဟတ်ယာဉ်မောင်း ဖြစ်ကြောင်း ပြောရာ သူက ခပ်ဝေးဝေးမှ အဆောင်တစ်ခုကို ညွှန်ပြ၍ သွားနေရန် ပြောသည်။ သူပြောသည့် အဆောင်ဘက်သို့ ဣန္ဒြေမပျက် လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သို့သော် သူ့မျက်ကွယ် ရောက်သည်နှင့် အဆောင် နံရံ မှောင်ရိပ်တစ်ခု တွင်းသို့ ဝင်နေလိုက်သည်။

အချိန်က လင်းအားကြီး သုံးနာရီလောက် ဖြစ်နေလေပြီ။ စိမ်းက ရဟတ်ယာဉ်မောင်းကို ရှင်းနေချိန်တွင် စောအောင်လက အဆောင်တစ်ခု အတွင်းသို့ ဝင်သွားသောကြောင့် ဘယ်အဆောင်ကို ဝင်သွားသည်ကိုတော့ သေချာမမြင်လိုက်ရပေ။ ကြားထားသော သတင်းအရ မနက်လင်းလျှင် မိန်းကလေးများကို လေလံတင်မည့် ပွဲတစ်ခု ရှိပုံပေါ်သည်။ အခုချက်ချင်း မိန်းကလေးကို ခေါ်ထုတ်သွားမည့် အစား မနက်လင်းမှ လေလံပွဲကို ဖျက်ရလျှင် ပိုကောင်းမည်ဟု စိမ်းထင်သည်။ သို့သော် အန္တရာယ်တော့ ပိုများလိမ့်မည်။ မနက်မလင်းခင်မှာပင် လုပ်စရာ ရှိတာကိုလည်း လုပ်ထားရလိမ့်မည်။

ဖုန်းကို ဖွင့်၍ ယခုရောက်နေသော စခန်း၏ တည်နေရာကို ရှာရင်း စခန်းနှင့် ပတ်သက်သည်များကို ရှာဖွေကြည့်တော့ ဒီဘက်ပိုင်းမှာ နာမည်ကြီးသော မူးယစ်ဆေး နှင့် မကောင်းတာ မှန်သမျှ အကုန်လုပ်သော ဂိုဏ်းကြီး တစ်ခု ဖြစ်မှန်းသိရသည်။ ဒီဘက် နယ်စပ်ရှိ စစ်တပ်များကိုပါ ပေါင်းထားနိုင်သောကြောင့် အတိုက်အခိုက်မရှိပဲ ကြာရှည်တည်တံ့နေသော ဂိုဏ်းကြီး တစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။

စိမ်းဝတီ၏ ကိုယ်ပေါ်မှာ ပစ္စတိုတစ်လက် အပြင် ကျည်ပို အနည်းငယ်သာ ပါလာသည်။ ရဟတ်ပေါ်ခိုတွယ်လိုက်စဉ်  လက်ထဲမှ စက်သေနတ်ကလေးကို ချပစ်ခဲ့မိသည်။ လက်နက်သိုလှောင်သော စတိုခန်းကို ရှာ၍ လက်နက်နှင့် ပေါက်ကွဲစေသော ပစ္စည်းတစ်ချို့ရနိုင်လျှင် ကောင်းမည်ဟု တွေးမိသည်။ Setallite မှ မြေပုံကို ကြည့်၍ ဖြစ်နိုင်မည့် အဆောင်ကို ရှာလိုက်သည်။ အပြင်ထွက်ပြီး အခြေအနေကြည့်တော့ အစွန်နားရှိ စတိုခန်းသဘော လုပ်ထားသော အဆောင်တစ်ခုကို တွေ့သည်။ ရှေ့တွင် စောင့်နေသော အစောင့်က အိပ်မောကျနေသဖြင့် အတွင်းဘက်သို့ ခပ်လွယ်လွယ်ပင် ဝင်လို့ ရသွားသည်။ စိမ်းထင်သည့် အတိုင်း လက်နက်ခန်းပင် ဖြစ်သည်။ မိုင်းအနည်းငယ် ယူပြီး မှောင်ရိပ်ခို၍ မိုင်းများကို လိုက်ကပ်သည်။ တည့်တည့်တိုးသော အစောင့်ကို ရှင်းမပြနိုင်သဖြင့် ရှင်းလိုက်ရသည်ကလွဲ၍ ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ပါ။ အဆောင် တော်တော်များများမှာ ပေါက်ကွဲအား ပြင်းထန်သော မိုင်းများ ကပ်ခြင်းကို တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန် လုပ်လိုက်သည်။ အရုဏ် မတက်ခင်မှာပင် အားလုံး ပြီးသွားသည်။

ထို စတိုခန်းထဲမှာပဲ ခဏနေပြီး ဌာနချုပ်သို့ ဆက်သွယ်ပြီး ဤစခန်းနှင့် ပတ်သက်သည့် သတင်းအချက်အလက်များကို တောင်းလိုက်သည်။ မိန်းကလေးများကို ဘယ်လို ရောင်းဝယ် ကြသည်ကိုလည်း မေးကြည့်ရာ တစ်ပတ်တစ်ခါ လေလံပွဲ အကြီးအကျယ် လုပ်ရာ မနက်ဖြန် မနက်သည် လေလံပွဲ လုပ်မည့် ရက် ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။ သို့သော် မိန်းကလေးကို ကယ်နိုင်သည် ဖြစ်စေ၊ မကယ်နိုင်သည် ဖြစ်စေ၊ စိမ်းကို ဘာမှ မလှုပ်ရှားပဲ ပြန်လာခဲ့ဖို့ သတိပေးသည်။ သူတစ်ပါး နယ်မြေတွင် ဒုက္ခရောက်လျှင် ဘယ်သူမှ မကယ်နိုင်ကြောင်း အန်ကယ်ကြီးက ပြောသည်။ စိမ်း ကိုယ်တိုင်ကလည်း ယောကျ်ားလေး တစ်ယောက် မဟုတ်ပဲ မိန်းကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေသောကြောင့် အန္တရာယ်ကြီးလှသော ထိုစခန်းထဲမှ မြန်မြန်ထွက်ခဲ့ဖို့ ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ အန်ကယ်ကြီး ဘာပဲပြောပြော စိမ်းဝတီကတော့ ထိုလေလံပွဲကို နှောက်ယှက်ဖျက်ဆီးပြီးမှ ပြန်လာဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ဖြစ်သည်။
*****

(၅)
စိမ်းဝတီသည် နယ်စပ် စခန်းထဲတွင် မှောင်ရိပ်ခို၍ သွားလာနေရင်း စောအောင်လ နေသော အဆောင်ကို ရှာတွေ့သွားသည်။ အရုဏ် မတက်ခင် ၄ နာရီလောက်မို့ အစောင့်အားလုံးက အိပ်မောကျနေကြသည်။ ထိုအဆောင်ထဲသို့ စိမ်း ဝင်သွားပြီး စောအောင်လ အခန်းကို ရှာသည်။ ပထမဆုံး စိမ်း ဖွင့်လိုက်သော နှစ်ခန်းက စောအောင်လ မဟုတ်သော အရာရှိနှစ်ယောက်က မိန်းကလေး ကိုယ်စီနှင့် အိပ်မောကျနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ခန်းကတော့ ဖွင့်ရုံဖွင့်ကြည့်ရာမှာ မနိုးသောကြောင့် ပြန်ပိတ်ထားခဲ့သည်။ နောက်တစ်ခန်းကတော့ နှစ်ယောက်စလုံး နိုးသွားသောကြောင့် သေနတ်ပြပြီး ခြိမ်းခြောက်၍ ကြိုးတုပ်ထားခဲ့ရသည်။ သုံးခန်းမြောက်မှာတော့ စောအောင်လ ကို တွေ့ရသည်။ သူခေါ်လာသော မိန်းကလေးကိုတော့ မတွေ့ရပါ။

စောအောင်လက သေနတ်ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားသေးသော်လည်း စိမ်းက ချိန်ထားပြီး ဖြစ်သည်ကို မြင်သောအခါ လက်လျှော့သွားသည်။ စောအောင်လလို လူမျိုးက ဘာမှ သတ္တိရှိသူ မဟုတ်။ သေနတ်နှင့် ချိန်ထားတော့ သူသိသမျှ အားလုံး ပြောသည်။ မိန်းကလေးကို တစ်ခြား မိန်းကလေးတွေနှင့် အတူ ထားလိုက်ကြောင်း သိရသည်။ လေလံချိန်က မနက် ၉ နာရီ။ စိမ်းအတွက် အကြာကြီး စောင့်စရာ မလိုတာ ကံကောင်းသည်။ စောအောင်လကို လေလံချိန် အထိ ကြိုးတုပ်ပြီး ထိန်းထားနိုင်သည်။

စိမ်းဝတီသည် စောအောင်လ ဆီက ဝတ်စုံ တစ်စုံ ယူဝတ်လိုက်သည်။ စောအောင်လကိုလည်း အဝတ်အစား လဲခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် စိမ်း ၏ ကုတ်အင်္ကျီအောက်တွင် စောအောင်လ ကို သေနတ်နှင့် ချိန်ထားလျှက်နှင့် နှစ်ယောက်သား လေလံပွဲသို့ သွားသည်။ တမင်ပင် အနည်းငယ် နောက်ကျပြီးမှ သွားသဖြင့် လေလံပွဲက စတင်နေလေပြီ။ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ဘယ်သူကမှ သတိမထားမိကြ။ အပြင်မှ အစောင့်များကလည်း အတွင်းဘက်သို့ ချောင်းကြည့်ဖို့ ကြိုးစားနေကြသည်။

စိမ်းတို့ ဝင်သွားတော့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို လေလံတင်နေလေပြီ။ မြန်မာ မိန်းကလေး ပင် ဖြစ်သည်။ စိမ်း ရှာနေသော မိန်းကလေးတော့ မဟုတ်ပါ။ ထို တစ်ယောက် ပြီးတော့ နောက်တစ်ယောက်။ မိန်းကလေး အားလုံးက အရှက်လုံရုံလောက်သာ ဝတ်ထားကြသည်။ တစ်ဖက်နိုင်ငံမှ သဌေးများက အပြိုင်အဆိုင် လေလံဆွဲယူနေကြသည်။ ထိုကဲ့သို့ ဝယ်ယူခြင်း ခံရသော မိန်းကလေးများ၏ ဘဝမှာ ကယ်မည့်သူသာ မရှိပါက ပြန်လမ်းမရှိသော ဘဝသို့ ရောက်ရရှာတော့မည် ဖြစ်သည်။ အလုပ်ကြမ်းများ အဆမတန် ခိုင်းသလို သားဖောက်စက်လို အိပ်ရာဝင် အဖော်လို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံခံရကာ သူတို့လက်မှ လွတ်အောင်လည်း ထွက်မပြေးနိုင်ပဲ ဒုက္ခဆင်းရဲ ခံနေကြရသည်။

နောက်ထပ် လေလံပစ်ခံရသော မိန်းကလေးမှာ စိမ်း ရှာနေသော မိန်းကလေး ဖြစ်သည်။ မိန်းကလေးမှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်လုနီးနီး အချွတ်ခံထားရသော ကြောင့် ချမ်းလည်း ချမ်း ကြောက်လည်း ကြောက်ပြီး တုန်နေသည်။ စိမ်းဝတီ လည်း သဌေးများနှင့် အပြိုင်ဝင်ပြီး လေလံဆွဲရသည်။ တစ်ဖက်နိုင်ငံ စကားကို ထမင်းစားရေသောက်လောက် သင်ထားသောကြောင့်သာ တော်တော့သည်။ စိမ်းက သူတို့ထက် အများကြီး ပိုပေးလိုက်သောကြောင့် ထို မိန်းကလေးကို စိမ်း ရလိုက်သည်။ ပိုက်ဆံကို ဘယ်လို ပုံစံမျိုးနှင့် ပေးရမလဲတော့ မသိသေး။ ကောင်မလေးကတော့ စိမ်း လက်ထဲ ရောက်လာသည်။ တစ်ခြား မိန်းကလေးတွေကို ဆက်ပြနေတုန်း မသိမသာနှင့် စိမ်း ထွက်လာခဲ့သည်။ လေလံအခန်းကို သူတို့က မီးမှိတ်ထားပြီး မိန်းကလေး ကို ပြသော တစ်နေရာတည်းကိုသာ မီးထိုးပေးထားသောကြောင့် စိမ်းအတွက် အခွင့်အရေး ပိုရနေသည်။

စောအောင်လကို တစ်ဖက်က သေနတ်နှင့် ချိန်ရင်း မိန်းကလေးကို တစ်ဖက်က ဆွဲ၍ နောက်ဘက် အပေါက်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ရဟတ်ယာဉ် ဆီသို့ သွားနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ရဟတ်ယာဉ်ဆီသို့ ရောက်သွားတော့ စောအောင်လကို ရဟတ်ယာဉ်ပေါ် တက်ခိုင်းပြီး သေနတ်ဒင်နှင့် ထုကာ မေ့အောင်လုပ်လိုက်သည်။ မိန်းကလေးကို နားလည်အောင် ပြောပြီး ရဟတ်ယာဉ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်ခိုင်းထားခဲ့သည်။ စိမ်းက ကျန်နေသော မိန်းကလေးများထဲမှ ရနိုင်သလောက် ကယ်သွားချင်သေးသည်။

လေလံပွဲ ကျင်းပနေသော အခန်း ရှေ့မှ အစောင့် နှစ်ယောက်ကို လှဲသိပ်ပြီး သူတို့ဆီက စက်သေနတ်များကို ယူလိုက်သည်။ လေလံပွဲ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ပြီး ခေါင်မိုးကို ပစ်ကာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်သည်။ အခန်းထဲတွင် လက်နက်ကိုင် အနည်းငယ်သာ ရှိနေရာ စိမ်းက စက်သေနတ် နှစ်လက်နှင့် ချိန်ထားရာတွင် လက်နက်ချ လိုက်ရသည်။ စိမ်းက ခပ်တည်တည်ပင် မိန်းကလေးများကို ခေါ်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ မိန်းကလေးများ အခန်းပြင်သို့ ရောက်မှ အခန်းတွင်းသို့ တစ်ချက်လောက် ဆွဲပစ်ခဲ့ရာ ဘယ်သူမှ ခေါင်းထောင် မလာရဲအောင် ဖြစ်နေသည်။

မြန်မာ မိန်းကလေးက စုစုပေါင်း ၄ယောက် သာ ရှိသည်။ စိမ်းက သူတို့ကို ရဟတ်ယာဉ် ဆီသို့ သွားခိုင်းလိုက်ပြီး ကျန်သော မိန်းကလေးများကိုတော့ သွားလိုရာ သွားခိုင်းလိုက်သည်။ လေလံပွဲ ကျင်းပရာ အဆောင်မှ သေနတ်သံများကို ကြားပြီး တစ်ခြား အဆောင်များမှ လက်နက်ကိုင်များ ထွက်လာကြသည်။ စိမ်းက ညက တပ်ထားခဲ့သော ဗုံးများကို ခလုတ်နှိပ်ပြီး ခွဲလိုက်ရာ ဟိုနေရာ ဒီနေရာမှ ထ ပေါက်ကွဲကုန်သဖြင့် သူတို့က သူတို့ စခန်းကို တစ်ဖွဲ့ဖွဲ့က လာတိုက်သည် ဟု ထင်သွားပြီး ပြာယာခတ်ကုန်သည်။ မိန်းကလေး လေးယောက်လုံး ရဟတ်ယာဉ်ပေါ် တိုးဝှေ့ တက်ရောက် သွားကြသည်။ သို့သော် စိမ်းက လက်ထဲမှ စက်သေနတ်ကို ရပ်ပြီး ရဟတ်ယာဉ်မောင်း ဖို့ရာ အခက်တွေ့နေရသည်။ အကွယ်တစ်ခုမှ စိမ်းကို လိုက်ပစ်နေသော လက်နက်ကိုင်သုံးယောက်ကို ရပ်အောင် မလုပ်နိုင်လျှင် ရဟတ်ယာဉ် ထွက်နိုင်ဖို့လည်း မလွယ်ကူနိုင်ပေ။

“မင်း ပစ်နိုင်မလား၊ ဒီ မောင်းခလုတ်လေးကို ဆွဲလိုက်ရုံပဲ” စိမ်းက ရှေ့ခန်းတွင် ထိုင်နေသော မိန်းကလေးကို မေးလိုက်သည်။ “ကျွန်မ တစ်ခါမှ မပစ်ဖူးဘူး” မိန်းကလေးက ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် နှင့်ပြောသည်။ စိမ်းလက်ထဲမှ စက်သေနတ် တစ်လက်က ကျည်ကုန်သွားသဖြင့် ပစ်လိုက်ရသည်။ စိမ်းက ကျန်သော စက်ကလေး တစ်လက်ကို မိန်းကလေးကို ပေးရင်း ခါးကြားက ပစ္စတိုကို ထုတ်ပစ်လိုက်ရသည်။ ခဏလောက် အလွဲအပြောင်းမှာပင် ကျည်ဆံတစ်တောင့်က စိမ်းလက်မောင်းကို ရှပ်မှန်သဖြင့် ပစ္စတို လွတ်ကျမတတ် ဖြစ်သွားရသည်။ သို့သော် သေနတ်ပေးလိုက်သော မိန်းကလေးက ခလုတ်ကို မှန်မှန်ကန်ကန် ဆွဲနေသဖြင့် ပစ်မှတ်ကို မမှန်သော်လည်း အတားအဆီးတော့ ဖြစ်နေ၍ တော်သေးသည်။ စိမ်းက ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်တက်ပြီး စက်နှိုးဖို့ ကြိုးစားနေစဉ်မှာပင် နောက်ခန်းမှ မိန်းကလေးကို ထိသွားသဖြင့် အော်သံတစ်ချက် ကြားလိုက်ရသည်။

နောက်ဆုံးမှာတော့ ရဟတ်ယာဉ် စက်နိုးသွားသည်။ မိန်းကလေး လက်ထဲမှ စက်သေနတ်လည်း ကျည်ဆံကုန်သွားသည်။ ရဟတ်ယာဉ် အပေါ်တက် သွားချိန်မှာ အောက် စခန်းက လူတွေလည်း စုစု စည်းစည်း ဖြစ်သွားလေပြီ။ သူတို့က ရဟတ်ယာဉ်ကို လောင်ချာနှင့် ပစ်ဖို့ ကြိုးစားနေကြသည်။ ကံကောင်းချင်တော့ စိမ်းမောင်းနေသော ရဟတ်ယာဉ်မှာလည်း မောင်းသူ ကိုယ်တိုင် ပစ်နိုင်သော စက်သေနတ်ကြီး တစ်လက်ပါသည်။ စိမ်းက စခန်းပေါ် ပတ်ပျံရင်း စက်သေနတ်ကြီးနှင့် မွှေ့ယမ်း ပစ်ခတ်လိုက်သည်။ လွယ်တာတော့ မလွယ်။ စက်ကြီးကို ထိန်းရသော လက်မှာ ဒဏ်ရာရနေသော လက်ဖြစ်သောကြောင့် ပစ်မှတ်ကို သေချာ ချိန်မပစ်နိုင်သလို ဖြစ်နေသည်။ သို့သော် လောင်ချာ ကိုင်ထားသော လူနှစ်ယောက်ကိုတော့ ဆက်မပစ်အောင် လုပ်လိုက်နိုင်သည်။ မိန်းကလေးက သူ့လက်ကိုင်ပဝါဖြင့် စိမ်း လက်မောင်းမှ ဒဏ်ရာကို စီးပေးနေသည်။ နောက်ခန်းမှ စောအောင်လကတော့ သတိမရသေး။ သူ သတိပြန်ရလာလျှင်လည်း နောက်ခန်းတွင် ပါလာသော မိန်းကလေးများက ထိန်းထားမည်သာ ဖြစ်သည်။
 
ရဟတ်ယာဉ်က မြန်မာနိုင်ငံဘက်သို့ ဦးတည်၍ ပျံသန်းလာခဲ့သည်။ ဌာနချုပ်ကိုလည်း ဆက်သွယ်ပြီး အခြေအနေကို ပြောပြလိုက်သည်။ သူတို့က ရဟတ်ယာဉ် ဆင်းဖို့ နေရာကို စီစဉ်ပေးသည်။ ရဟတ်ယာဉ်မှာ စောအောင်လ၏ ရဟတ်ယာဉ် ဖြစ်သောကြောင့် ထိုရဟတ်ယာဉ်ကို သိနေပြီးသား နယ်စပ် အစောင့်များ က ဘာမှ မတားဆီးပါ။ အစိမ်းရောင် မြစ်ပေါ်မှ ဖြတ်၍ ပျံသန်းပြီးနောက် မြန်မာပိုင် အစိမ်းရောင် တောအုပ်များ ရှိရာကို ရောက်လာသည်။ နယ်စပ်မှ တပ်များကိုလည်း အကြောင်းကြားထားပြီး ဖြစ်သဖြင့် စိမ်းတို့ ရဟတ်ယာဉ်ကို အတားအဆီးမရှိချေ။ ရေဆုံးရေဖျား လိုက်တတ်သော စိမ်းအကျင့်ကြောင့် တစ်နယ်မြေရပ်ခြားတွင် ရောင်းစားခံရတော့မည့် မိန်းကလေးများကို ကယ်နိုင်ခဲ့ရုံသာမက ဘိန်းမှောင်ခိုမှု၊ လူမှောင်ခိုမှု တို့ဖြင့် အလိုရှိနေသော စောအောင်လ ကိုလည်း ဖမ်းလာနိုင်ခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
*****

(၆)
သို့သော် အန်ကယ်ကြီးတော့ သူ့အမိန့်ကို ဖီဆန်၍ နယ်ခြားမှာ ထင်ရာစိုင်းခဲ့သော စိမ်းကို အတော် ဒေါသ ထွက်နေခဲ့သည်။ အမှန်တကယ်တော့ အန်ကယ်ကြီးက သူ့အဖွဲ့မှ လူများကို ဘယ်တော့မှ မျက်နှာလွှဲ ခဲပစ် မလုပ်တတ်ပဲ စိုးရိမ် ကြီးလှသူ ဖြစ်သောကြောင့် အခု စစ်ဆင်ရေးမှာလည်း စိမ်းဘဝပျက်မှာ စိုးရိမ်၍ တားဆီးခြင်းလည်း ပါသည်။ နယ်ခြားနှင့် ပြဿနာ တက်မှာ စိုးတာလည်း ပါသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ထိုစစ်ဆင်ရေး အပြီးမှာတော့ စိမ်းဝတီကို ဝမ်နင်ပေးပြီး လှုပ်လှုပ်ရှားရှား သိပ်မလုပ်ရပဲ တွေးတော ဆင်ခြင်ရသည့် Crime Investigation ဘက်သို့ ခဏ ပြောင်းရွေ့ စေခဲ့ရာ စိမ်းဝတီ ၏ အပေါင်းအသင်းများကလည်း အန်ကယ်ကြီးဆီက ခွင့်ပြုမိန့်တောင်းပြီး စိမ်း ဌာနပြောင်းရာနောက်ကို လိုက်ပါလာခဲ့ကြသည်။
*****

(ဇာတ်လမ်းလည်း သိပ်မခိုင် စွန့်စားခန်း ခပ်ဆန်းဆန်း တွေလည်း မပါတဲ့ သာမန် Action ဝတ္တုလေးပါ။ စိမ်းဝတီ ပါတဲ့ ဝတ္တုလေးတွေ မရေးတာကြာလို့...။ ဒါလေးကိုလည်း စထားတာကြာပြီ။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် သိပ်မကြိုက်တာနဲ့ ခုမှပဲ အဆုံးသတ်ဖြစ်ပါတယ်။ လိုအပ်ချက်တွေ ဟာကွက်တွေလည်း အများကြီး ရှိမှာပါ။ “ဗိုင်းရပ်စ်” ဝတ္တုမှာ National Security Agency (NSA) က Agent စိမ်းဝတီကို “အဝေးပြေးကားပေါ်က လူသတ်မှု”နဲ့“အထင်မှား အမြင်မှား” မှာ CSI ရောက်သွားတဲ့ အဆက်အစပ်လေး ယုတ္တိရှိအောင် ရေးပါလို့ ပြောထားဖူးတဲ့သူလည်း ဒါနဲ့ပဲ ကျေနပ်လိုက်ပါနော်...။)

သိင်္ဂါကျော်