တစ်ခါကပေါ့
ကလေးတစ်ချို့ ကစားကြ
ရွံ့အလူးလူးနဲ့ ကွင်းထဲ
ပြန်တက်လာတော့
အဖေ့ရှေ့မှာ တန်းစီရပ်
သူတို့ကိုယ်မှာ ညစ်ပေမနေသလိုမျိုးနဲ့။
ဒါပေမယ့်လည်း ကလေးတိုင်းသိကြ
တစ်ချို့တလေ မျက်နှာမှာ
ရွံတွေ ပေရေနေတာကိုပေါ့။
အဖေက ပြောတယ်
မျက်နှာပေါ်မှာ ရွံ့ပေနေတဲ့တစ်ယောက် ထွက်ခဲ့တဲ့
ဘယ်သူမှ ထွက်မလာပါ
ဘာကြောင့်ပါလဲ။
ကလေးတိုင်းက
မျက်နှာမှာ ရွံ့ပေနဲ့ တစ်ယောက်ယောက်
ထွက်သွားဖို့ကို စောင့်ကြ
ဘယ်သူမှ
သူကိုယ်တိုင်ရဲ့ မျက်နှာမှာ ရွံ့ပေနေတာတော့
မသိနိုင်ဘူးလေ။
Perfect Logician တွေပါ
လူမှန်ရင် အမှားမကင်းတာတော့
လူတိုင်းသိရဲ့၊
သူတစ်ပါးရဲ့ ပြစ်ချက်တိုင်းကို
အလွယ်တကူ ထောက်တတ်သူတွေလည်း ဖြစ်ရဲ့၊
ဒါပေမယ့်လေ
ကိုယ်တိုင်ရဲ့ အစွန်းအထင်းကိုတော့
ကိုယ်တိုင် ဆင်ခြင်ဖို့ ဘယ်တော့မှ အဆင်သင့်မဖြစ်သူ
သူလည်း လူ၊ ကိုယ်လည်း လူ။
သိင်္ဂါကျော်
Muddy children ဆိုတာ reasoning နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ Logic puzzle လေးပါ။
http://en.wikibooks.org/wiki/Logic_for_Computer_Science/Reasoning

14 comments:
ကိုယ္လည္းလူ သူလည္းလူ
အဲ႕ဒါေလးက အထိဆံုးဘဲ....လံုး၀ျပည္႕စံုသြားေစတယ္ေနာ္....မၾကီးေရ ကဗ်ာေလးခံစားသြားတယ္ဗ်ာ.......
စိတ္ကူးေကာင္းတယ္ဗ်ာ.. ဟုတ္ပဗ်ာ ကိုယ့္အမွားေတာ့ ၿမင္နိုင္တဲ့သူ ရွားပါ့ :)
ေနာက္ကုိ ကုိယ့္အမွားၾကည့္ပါမယ္ မမေရ
ကဗ်ာေလးအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.
လူ႔ဘံုေလာကႀကီးထဲမွာရွိတဲ့ လူသားအားလံုး ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ စိတ္ဝင္စားေနဘို႔သာလုိတယ္ ေက်ာ္ေရ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ဟုတ္ပ..။
ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး
ကိုယ့္မ်က္ႏွာမွာ ရႊံ႕မ်ားေပခဲ့ဘူးသလား ကိုယ္တိုင္ေရာ အေရွ႕ထြက္ခဲ့ဘူးလားလို႔ အေတြးပြားေနမိတယ္..။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးဗ်ာ
I like it :)
ကေလးဘ၀က မိုးေရထဲမွာ
ဗြက္နီလူးမိတာေလးကို သတိရမိပါတယ္
ေထာ္ဦး
မ်က္ႏွာမွာ ရြံ႕ေပေနေသာကဗ်ာကို ရြံ႕ေပေနေသာ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ မိုးဇက္ လာဖတ္သြားပါတယ္ ကိုသိကၡာေက်ာ္ .......... း)
ရႊံ႕ေပေနတဲ့မ်က္နွာနဲ႔ ရႊံ႕ေပေနတဲ့ ကေလးမ်ားပံုုျပင္ကိုုလာဖတ္သြားတယ္ သိဂၤါ
မေရာက္တာေတာင္ၾကာသြာျပီဗ်ာ...။
ကဗ်ာေလးထဲမွာ ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ေပၚလြင္ေနသလို ေတြးေစခ်င္တာေလးေတြကိုလည္း ေတြ႔လိုက္ရဲ႕ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္လဲရြံေပေနဆဲပါပဲ။
လူေတြသတိမထားမိေအာင္
ေန ေနတာကလြဲလို႔ေပါ႔
မၾကီး တကယ္ၾကိဳက္မိတယ္
ဟုတ္တယ္ ..
ခ်စ္တဲ႕
ဒိုးကန္
ဟုတ္ပါ့ ကိုယ့္မ်က္ႏွာ ရႊံ ့ေပေနတာ ၿမင္ဖို ့ခက္သလို ကိုယ္အမွား ၿမင္ဖို ့လည္း ခက္တယ္ေနာ္..အေတြးေလးေတြ ရသြားတယ္...
Post a Comment