အသိုုက္မေဆာက္ခ်င္တဲ့ ငွက္

ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရခဲ့တဲ့ ပုုတ္အဲ့အဲ့ အသိုုက္ထဲမွာ ေနထိုုင္ရင္း
အရာရာ အေကာင္းျမင္နိုုင္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားေနတယ္
အတၱေတြ မာနေတြနဲ႕ အထာက်ျပီးသား သူတိုု႕စိတ္ထဲ
ကိုုယ္မွ ဝင္ျပဳျပင္ခြင့္ မရွိတာ
ပါးစပ္က တရားအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ
သူတိုု႕စိတ္ကိုု မျပဳျပင္နိုုင္ေသးတာ သူတိုု႕ကိုုယ္သူတိုု႕ မျမင္နိုုင္ဘူး။
ဒီလိုုပါပဲေလ..
ကိုုယ့္စိတ္ကိုုယ္ေတာင္ ျပင္ဆင္မယ္ ခဏခဏ ၾကိမ္းဝါးရင္း
မျပင္ဆင္နိုုင္ေသးတာ ကိုုယ္တိုုင္ သိခ်င္မွ သိမယ္ မဟုုတ္လား။

ေမြးဖြားလာျခင္းကိုု မျပင္ဆင္နိုုင္ဘူး
ဘာေတြပဲ မွားယြင္းေနပါေစ
ေရြးခ်ယ္ျခင္းက ကိုုယ္လုုပ္ခဲ့တဲ့ အရာမဟုုတ္ဘူး။
ကိုုယ္လုုပ္နိုုင္တာ ဘာရွိမလဲ ေတြးၾကည့္ဖိုု႕ တစ္ခုုပဲ ရွိတယ္။

တစ္ခါပ်က္ဖူးတဲ့ အသိုုက္ကိုု ျပန္ဆက္ခဲ့ရင္
ေနထိုုင္သူေတြရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြ မျပင္သေရြ႕ေတာ့
အက္ေၾကာင္းရာ ေမွးမွိန္ဖိုု႕က လြယ္ကူတဲ့ အရာ မဟုုတ္ဘူး။
ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္ ပုုတ္အဲ့တဲ့ အသိုုက္ထဲ
ေသတဲ့အထိ ေနထိုုင္ဖိုု႕ ေရြးခ်ယ္နိုုင္သလဲ
ကိုုယ္မသိနိုုင္တဲ့ အရာေတြ မ်ားတာပဲ ျဖစ္မွာပါ။

ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္ အသိုုက္တစ္ခုု ေဆာက္ဖိုု႕ ေၾကာက္ရြံခဲ့တယ္
မွားယြင္းျခင္းက တစ္သက္တာအတြက္ ဘယ္ေလာက္ ခါးသီးစရာ ေကာင္းသလဲဆိုုတာ
ျမင္ေနေတြ႕ေနၾက ျဖစ္ေနလိုု႕လည္း ျဖစ္မယ္။
ခဏခဏ အသိုုက္ေတြ ပ်က္ေနၾကတာ
ျမင္ေနေတြ႕ေနၾက ျဖစ္ေနလိုု႕လည္း ျဖစ္မယ္။

အျပင္ယံ ခိုုင္မာဖိုု႕ အတြင္းလိႈက္ ပုုတ္ေဆြးေနတဲ့ အသိုုက္မ်ိဳး
ရွင္းလင္း ခြဲခြာလိုုက္ၾကျပီးတဲ့ အသိုုက္တစ္ျခမ္းဆိုုလည္း
ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ပါေစ တစ္ခုုလံုုးအျပည့္ ျပန္မျဖစ္နိုုင္ေတာ့တာမ်ိဳး
ျမင္ေနေတြ႕ေနၾကမိုု႕ ကိုုယ္တိုုင္တည္ေဆာက္ဖိုု႕ ေၾကာက္ရြံခဲ့တာ
ကိုုယ့္စိတၱဇ သက္သက္လည္း ျဖစ္နိုုင္ရဲ႕။

အသိုုက္ထဲမွာ တစ္သက္တာ လံုုျခံဳစိတ္ခ်ရဖိုု႕
မေသခ်ာမႈေတြ မ်ားမ်ားလာတဲ့အခါ
ကိုုယ္ဟာ
အသိုုက္တစ္ခုုအတြက္ ယံုုၾကည္မႈမရွိတဲ့
ခရီးသြားငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

သိဂၤါေက်ာ္