ဘေလာ့ကို အဆက္ျဖတ္ခ်င္လို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စာေရးဖို႕ စိတ္မပါဘူးျဖစ္ေနေတာ့ သူမ်ား ဘေလာ့ေတြ သြားဖတ္ရင္လည္း ကိုယ္ဘေလာ့မွာကိုယ္ တာဝန္မေက်သလို ခံစားရလို႕ တမင္ မဖတ္ပဲ ေနေနပါတယ္။ သင္တန္းတိုေလး တစ္ခု တက္စရာရွိလို႕ လုပ္လက္စ အလုပ္ကေလးေတြ လက္စသတ္ရတာရယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဝန္ထမ္းေတြ ႏိုင္ငံျခားသြားရင္ ထံုးစံအတိုင္း ေနျပည္ေတာ္ သြားသြားျပီး ကိစၥ ဝိစၥေတြ ႐ႈပ္ရတာရယ္.. နဲ႕.. အလုပ္႐ႈပ္ေနတာလည္း ပါပါတယ္။ အခုေတာ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္လခြဲသင္တန္း တက္ေနပါျပီ။ ေက်ာင္းက internet ကလည္း သိပ္ေကာင္းလွတယ္ မဟုတ္တဲ့ျပင္ ညဘက္ ဟိုတယ္မွာလည္း အင္တာနက္ မရေတာ့ blog ေတြ ဖတ္ျပီး comment ေပးဖို႕ရာ သိပ္မလြယ္လွေသးပါ။ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိလို႕ စာေရးျဖစ္ဖို႕ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ စာအသစ္ မေရးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ လာလည္တဲ့သူမ်ားကို အားလည္းနာတယ္၊ ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။ ဒီဝတၱဳကို စထားတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။ ခုမွပဲ အဆံုးသတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လိုအပ္တာရွိရင္လည္း ေဝဖန္လို႕ ရပါတယ္ေနာ္..။
*****************************************************************
Express ကားေပၚမွ လူအားလံုးနီးပါး အိပ္ေမာက်ေနၾကသည္။ လမ္းတစ္ဝက္နားအျပီး ဂိတ္ဆံုးျမိဳ႕ကို ေရာက္ဖို႕ရာလည္း ခရီးတစ္ဝက္ခန္႕ လိုေသးသည္မို႕ အားလံုး စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ မႏိုးေသာ အိပ္ျခင္းျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္ကို ဘယ္သူမွ သတိမထားမိၾကပါ။
*****
အေဝးေျပးကားတစ္စီးေပၚတြင္ လူသတ္မႈ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ စိမ္းဝတီတို႕အဖြဲ႕ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ စိမ္းဝတီတို႕အဖြဲ႕မွာ CSI (Crime Scene Investigation) ဘက္သို႕ ေရာက္လာသည္မွာ မၾကာေသးပါ။ တကယ္ေတာ့ စိမ္းဝတီ၊ ေနထြဋ္၊ ႏြယ္နီခ်ိဳႏွင့္ ရဲစြမ္းႏိုင္တို႕မွာ အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရးအတြက္ အထူးဖြဲ႕စည္းထားေသာ SWAT (Special Weapons and Tactics) အဖြဲ႕မွ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးလက တာဝန္ယူခဲ့ရေသာ Mission တစ္ခုတြင္ သူတို႕ အဖြဲ႕၏ ေျဖရွင္းမႈမွာ ၾကမ္းတမ္းလြန္းသည္ဟု အျပစ္တင္ခံရျပီး အျပစ္ေပးသည့္အေနႏွင့္ လက္နက္အသံုးျပဳမႈထက္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ ေျဖရွင္းရေသာ CSI ဌာနသို႕ ပို႕ထားခံရျခင္း ျဖစ္သည္။
အေဝးေျပးဂိတ္ဝင္းထဲတြင္ ကားရပ္၍ မွတ္ပံုတင္ စစ္ေသာအခါမွ ထမလာေသာ ခံုနံပါတ္ ၁၀ မွ လူကို ေသခ်ာၾကည့္ေသာအခ်ိန္မွာ ထိုသူသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္း မဟုတ္ပဲ ေသဆံုးေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ လူေသမႈျဖစ္ေၾကာင္းသိျပီးေနာက္ ခရီးသည္အားလံုးကို မဆင္းခိုင္းေသးပဲ CSI ကို လွမ္းအေၾကာင္းၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကားေနာက္လိုက္၏ ေျပာစကားအရ လမ္းတစ္ဝက္ ကားရပ္နားခ်ိန္တြင္ ကားေပၚမွ လူအားလံုးဆင္းျပီး ျပန္ထြက္ခ်ိန္မွာလည္း အားလံုးျပန္တက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထိုအခ်ိန္ ေနာက္ပိုင္းမွ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မွာ ေသခ်ာေၾကာင္း သိရသည္။ ေသဆံုးခ်ိန္ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ မႈခင္းဆရာဝန္ စစ္ျပီးမွသာ သိရလိမ့္မည္။
ေသဆံုးသူမွာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ခန္႕ရွိေသာ လူလတ္ပိုင္း အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူ႕ေပါင္ေပၚတြင္ Laptop အိတ္ တစ္လံုးတင္ထားျပီး ပစၥည္းထားေသာ ေနရာမွာေတာ့ ခရီးေဆာင္အိတ္အေသးေလး တစ္လံုးပါလာသည္။ အေဖာ္မပါပဲ တစ္ေယာက္တည္း စီးလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ေသသူႏွင့္ကပ္လ်က္ ျပတင္းေပါက္ေဘးဘက္ ေနရာက စီးလာေသာ ခရီးသည္ကလည္း ထိုသူကို အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား၊ ေသေနတာလား မသိခဲ့ပါဟု ဆိုသည္။ ကားေပၚတြင္ျဖစ္ေသာ လူသတ္မႈကို က်ဴးလြန္သူမွာ ကားေပၚတြင္ ပါေသာ လူမ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္ေယာက္သာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ေလာေလာဆယ္မွာ တစ္ကားလံုးကို မသကၤာစိတ္ ထားရမလို ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူတို႕အားလံုးကို မျပန္ခိုင္းေသးပဲ ဌာနသို႕ ေခတၱ ေခၚထားရမည္ျဖစ္သည္။
အေလာင္းကို ေသခ်ာစစ္ေဆးေတာ့မွ သူေသရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကို ေတြ႕ရသည္။ လည္ပင္းေဘးဘက္တြင္ ေသးငယ္ေသာ စူးဝင္ရာ တစ္ခု ႐ွိေနသည္။ အေတာ္ကိုေသးသည္။ မွန္ဘီလူးႏွင့္ၾကည့္မွပင္ ေသခ်ာေတြ႕ရသည္။ အဆိပ္ျမွားလို အရာမ်ိဳး ျဖစ္ဟန္တူသည္။ အေလာင္းႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာ့ ေနထြဋ္က ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေနသည္။
လည္ပင္းကို ျမွားအေသးႏွင့္ ပစ္ကာ လုပ္ၾကံျခင္း ျဖစ္လွ်င္ မႈတ္ေျပာင္း သို႕မဟုတ္ တစ္ခုခုႏွင့္ ပစ္မွ ရမည္ျဖစ္ရာ အနီးအနား ထိုင္ခံုမ်ားတြင္ ထိုင္သူမ်ားမွာလည္း မသကၤာစရာ ေကာင္းေနျပန္သည္။ စိမ္းဝတီသည္ ေသဆံုးသူ ထိုင္ေသာေနရာႏွင့္ ဒဏ္ရာအေနအထားကို ေသခ်ာစစ္ၾကည့္ေတာ့ ဒဏ္ရာက လူသြားလမ္းဘက္မွာ ျဖစ္ေနသည္။ ေသသူ၏ေဘးမွာ ထိုင္သူကေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဖို႕မ်ားသည္။ ေသသူႏွင့္ အနီးဆံုး တစ္ဖက္ျခမ္းရွိ ထိုင္ခံုေလးတြဲေလာက္က လူသြားလမ္းေဘးဘက္အျခမ္းမွာ ထိုင္သူေတြထဲမွ တစ္ေယာက္ေယာက္က မႈတ္ေျပာင္းႏွင့္ ပစ္လွ်င္ေတာ့ ယခုလို ပံုစံမ်ိဳး ထိမွန္ႏိုင္စရာ ရွိသည္။
ခရီးသည္မ်ားကေတာ့ သြားလိုရာ မသြားရသည့္အတြက္ ပြစိ ပြစိ လုပ္ေနၾကသည္။ ဌာနကို ေရာက္သည္ႏွင့္ ေနထြဋ္ ႏွင့္ ႏြယ္နီခ်ိဳက ခရီးသည္မ်ားကို စတင္စစ္ေမးသည္။ ေသသူ၏ ေဘးဘက္တြင္ ထိုင္သူမွာ ေအာင္ညီဟု ေခၚျပီး တစ္ဖက္အျခမ္းရွိ တစ္တန္းတည္းခံု ႏွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးခံုမွာလည္း သူ႕မိသားစုဝင္မ်ား ပါေသးသည္။ အေဖ အေမ ႏွင့္ ညီမ ေမရီျမင့္ တို႕ ျဖစ္သည္။ ဘုရားဖူးခရီးထြက္လာသည္ဟု ဆိုသည္။ ေသသူ၏ ေရွ႕ဘက္ခံုမွာေတာ့ ကုန္သည္အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ထိုင္သည္။ ေနာက္ဘက္ခံုမွာေတာ့ တာဝန္ျဖင့္ ခရီးသြားေသာ စစ္ဗိုလ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ထိုင္သည္။ သူတို႕ေနာက္ဘက္ခံုမွာေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႕ အိမ္ျပန္ၾကသည္ဟု ဆိုေသာ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း တက္ေနသည့္ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးစ ေကာင္ေလး ေလးေယာက္ ရွိသည္။ သူတို႕အားလံုး တစ္ေယာက္မွ မူမပ်က္ၾကပါ။
*****
ခြဲစိတ္မည့္ ကုတင္ေပၚတြင္ ေရာက္ေနေသာ အေလာင္း၏ လည္ပင္းမွ အဆိပ္အပ္ကေလးကို ေဒါက္တာ ဇလပ္ျဖဴက ညွပ္ႏွင့္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ အေသးဆံုးလက္ခ်ဳပ္အပ္ ေလာက္သာရွိမည့္ သစ္သားစကေလးျဖစ္ျပီး အဖ်ားတြင္ အဆိပ္သုတ္လိမ္းထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ေဒါက္တာ ဇလပ္ျဖဴ ခြဲစိတ္ စစ္ေဆးေနဆဲ အခ်ိန္မွာ စိမ္းဝတီႏွင့္ ရဲစြမ္းႏိုင္က ေသဆံုးသူႏွင့္ တကြ ခရီးသည္မ်ားထံမွ ေခတၱေတာင္းယူထားေသာ ႏိုင္ငံသားကတ္မ်ားကို scan ဖတ္၍ ႏိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ data မ်ားကို သိမ္းထားေသာ Database ကိုဖြင့္၍ အခ်က္အလက္မ်ားကို ရွာၾကည့္ေနသည္။
ေသဆံုးသူ၏ နာမည္မွာ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္ ျဖစ္ျပီး Blue Diamond ကုမၸဏီမွ ရွယ္ယာအမ်ားစုဝင္ မန္ေနဂ်ာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္႐ွိေသာ္လည္း သားသမီးေတာ့ မ႐ွိပါ။ ခရီးသည္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ အခ်က္အလက္မ်ားကို ၾကည့္ေသာအခါ ထူးျခားမႈတစ္ခုကို ေတြ႕လာရသည္။ ေသဆံုးသူခံု၏ တစ္ဖက္ျခမ္းတြင္ ထိုင္ေသာ မိသားစုမွ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္သည္လည္း Blue Diamond ကုမၸဏီမွ ရွယ္ယာအမ်ားစုဝင္ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ Blue Diamond ကုမၸဏီသည္ စိန္ကို အဓိကထား၍ ေရာင္းဝယ္ေသာ ရတနာကုမၸဏီ ျဖစ္သည္။ ယခု အေဝးေျပးကားၾကီး ထြက္ခြာခဲ့ေသာ ျမိဳ႕တြင္ head office ရွိျပီး အျခား ျမိဳ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္လည္း branch ခြဲမ်ား႐ွိသည္။ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္က Head Office တြင္ေလာေလာဆယ္ တာဝန္ယူထားရေသာ အၾကီးဆံုးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
စိမ္းက ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္ကို ေမးဖို႕ တာဝန္ယူလိုက္သည္။ သူမကို စေမးေသာအခါ သူမက ေသသူကို လံုးဝ မသိပါဟု ဆိုေသးသည္။ ထိုကုမၸဏီ၏ အဓိက ရွယ္ယာဝင္မ်ားမွာ သိပ္မမ်ားလွေသာေၾကာင့္ ရွယ္ယာဝင္ အစည္းအေဝးလုပ္တိုင္းလည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေတြ႕ေနက် ျဖစ္ေနမည္။ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္က ေသသူကို မသိဘူးဟု ဆိုျခင္းမွာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ Blue Diamond ကုမၸဏီ ႏွင့္ပတ္သက္၍ အခိုင္အမာ ေမးေသာအခါမွ ဦးေဇာ္႐ွိန္းႏိုင္ကို သိ႐ံုသာသိျပီး မရင္းႏွီးပါဟုဆိုသည္။
“သူ ဒီကားေပၚမွာ ပါလာမွန္းေတာင္ ကၽြန္မ မသိရပါဘူး၊ တကယ္ပါ၊ ေသေနျပီ ဆိုေတာ့လည္း ေသခ်ာမၾကည့္ရဲတာနဲ႕ ခုမွပဲ ေသတဲ့လူက သူဆိုတာ သိတာပါ”
သူမက ေျပာသည္။ အမူအယာကေတာ့ လိမ္ေျပာေနပံုမ်ိဳးမ႐ွိပါ။
“အစ္မ တို႕က အခု ဘာကိစၥနဲ႕လာၾကတာလဲ၊ မိသားစု ဘယ္ႏွေယာက္လာတာလဲ”
“အစ္မ အမ်ိဳးသားရယ္၊ သားနဲ႕ သမီး ရယ္ ေလးေယာက္ အဲဒီျမိဳ႕ကို အလည္အပတ္သြားျပီး ျပန္လာၾကတာပါ၊ အစ္မတို႕က ရန္ကုန္ ဇာတိပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့ အစ္မ အမ်ိဳးသားနာမည္က”
“ဦးလင္းေအာင္ဦး ပါ”
“ေသသြားတဲ့ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္က ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲ၊ အစ္မနဲ႕ေရာ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပရဲ႕လား”
“သူက လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ၊ အရည္အခ်င္းလည္း ရွိတယ္၊ အစ္မက ကုမၸဏီမွာ ဘာမွ တာဝန္ယူမထားဘူး၊ ရွယ္ယာပဲ ဝင္ထားတာ ဆိုေတာ့ သူနဲ႕ ဆက္ဆံစရာ ဘာကိစၥမွ သိပ္မရွိပါဘူး၊ အဆင္ေျပပါတယ္”
ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္၏ အမ်ိဳးသား ဦးလင္းေအာင္ဦးကို ေမးေသာအခါ သူကလည္း ေသသူ ကို လံုးဝ မသိပါဟု ဆိုသည္။ သူက ဝပ္ေရွာ့တစ္ခု ေထာင္ထားျပီး Blue Diamond ကုမၸဏီ၏ ရွယ္ယာ အနည္းငယ္ကို သူ႕အမ်ိဳးသမီးက ဝယ္ေပးထားေသာေၾကာင့္ သူလည္း ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္းသိရသည္။ ဘာမွ မသကၤာစရာ မ႐ွိေသာ္လည္း သူ႕မ်က္လံုးမ်ားကို စိမ္းဝတီ သေဘာမက်မိပါ။ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္ ၏ သား ႏွင့္ သမီးကို ေမးေသာ အခါမွာလည္း ထူးျခားခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ မရွိပါ။ အေဝးသင္မွ ဘြဲ႕ရျပီးေသာ ေမရီခိုင္ ကေတာ့ အေဝးေျပးၾကီး လာခဲ့ေသာ ျမိဳ႕ရွိ Blue Diamond ကုမၸဏီမွာပဲ အေရာင္းဝန္ထမ္း လုပ္ေနသူ ျဖစ္သည္။ သူမ၏ Boss တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ လူကိုေတာ့ သိသည္။ သို႕ေသာ္ သူမက အေရာင္းဝန္ထမ္းသာ ျဖစ္သျဖင့္ တိုက္႐ိုက္ဆက္ဆံမႈလည္း မရွိသည့္ျပင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈလည္း မရွိပါဟု ဆိုသည္။ သူမက ေသသူႏွင့္ လမ္းသာျခားေသာ တစ္ဖက္ခံုမွာ ထိုင္လာသူ ျဖစ္သည္။
ေသသူ၏ ေဘးမွာထိုင္ခဲ့သူ ေအာင္ညီ ကေတာ့ သူ႕အေဖ ဝပ္ေရွာ့မွာ လုပ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သူကလည္း ကားျပန္ထြက္ကတည္းက အိပ္ေပ်ာ္သြားသျဖင့္ ဘာမွ သတိမထားမိခဲ့ပါဟုု ဆိုသည္။ ေသသူကိုလည္း လံုးဝ မသိပါဟု ထြက္ဆိုသည္။ စိမ္းဝတီက က်န္သူမ်ားကို ဆက္မေမးေတာ့ပဲ သူတို႕ေျပာတာ မွန္မမွန္ ျပန္စစ္ၾကည့္ရန္ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ႏြယ္နီခ်ိဳ ႏွင့္ ေနထြဋ္က က်န္သူမ်ားကို ဆက္ေမးေနသည္။
ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္၏ profile ကို ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ေသာအခါ အမ်ိဳးသားနာမည္မွာ ဦးမ်ိဳးခင္ ဟု ေတြ႕ရသည္။ သို႕ေသာ္ ယခုလက္ရွိ သူမ အမ်ိဳးသားမွာ ဦးလင္းေအာင္ဦး ျဖစ္ေနသည္။ File ထဲတြင္ သားသမီးး မ႐ွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း လက္ရွိ သူမမွာ အရြယ္ေရာက္ျပီး သားသမီး ႏွစ္ဦး႐ွိေနသည္။ ဦးလင္းေအာင္ဦးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွာၾကည့္ေသာအခါ ထိုနာမည္နွင့္ လူတစ္ေယာက္ေတြ႕ေသာ္လည္း ေသစာရင္းသြင္းျပီးျဖစ္ေနသည္။ သူ႕လက္ေဗြရာႏွင့္ တိုက္စစ္ေသာအခါမွ ႏိုင္ငံသား database တြင္သာမက Crime database မွာပါ ရွိေနေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ သူ႕နာမည္မွာ လင္းေအာင္ဦး မဟုတ္ပါ။ လိမ္လည္မႈ လုယက္မႈမ်ားျဖင့္ ေထာင္က်ဖူးေသာ လင္းသြင္ ေခၚ ရစ္ခ်တ္ျမဦး ဆိုသူ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႕မွာလည္း သားသမီး မရွိပါ။ သူတို႕မွာ သားသမီး မ႐ွိခဲ့ပဲႏွင့္ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ထူေထာင္ ကာမွလည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ သားႏွင့္ သမီး မ႐ွိႏိုင္ပါ။ သားႏွင့္သမီး ၏ လက္ေဗြမ်ားကို စစ္လိုက္ေသာအခါ မတူညီေသာ နာမည္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕သည္။ သူတို႕ မိဘမ်ားကလည္း သပ္သပ္စီပင္ ျဖစ္သည္။ crime database မွာေတာ့ မေတြ႕ရပါ။
စိမ္းဝတီက တစ္ျခားခရီးသည္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဆက္႐ွာေသာအခါ ခံုနံပါတ္ ၇ မွာ ထိုင္သူႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အဆက္အစပ္ တစ္ခုကို မေမွ်ာ္လင့္ပဲ သြားေတြ႕သည္။ ထုိသူသည္ ေသဆံုးသူ ဦးေဇာ္႐ွိန္းႏိုင္၏ အမ်ိဳးသမီး၏ ေမာင္ေတာ္သူ ျဖစ္ေနသည္။ ခံုနံပါတ္ ၇မွ အနည္းငယ္ လွည့္၍ ပစ္လွ်င္ပင္ ခံုနံပါတ္ ၁၀ ႐ွိ ေသသူကို ပစ္ႏိုင္သည္။ သူ႕နာမည္က ေဒါက္တာျမင့္စိုး။ သူ႕ကိုေမးေတာ့ ကားရပ္စဥ္က ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္ကို ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ သူပါလာမွန္း အဲေတာ့မွ သိခဲ့ေၾကာင္း၊ ကားျပန္ထြက္တာႏွင့္ သူက အိပ္ေပ်ာ္သြားသျဖင့္ ဘာကိုမွ သတိမထားမိပါဟု ဆိုသည္။ သူက ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ အဆိပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေကာင္းေကာင္း သိထားႏိုင္သည္။
ေဒါက္တာဇလပ္ျဖဴ၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ အဆိပ္ျမွားတြင္ သုတ္လိမ္းထားေသာ အဆိပ္မွာ ဟိုယခင္က ေတာတိရိစၦာန္မ်ားကို အမဲလိုက္ရာတြင္ သံုးေသာ တစ္ေဆြ႕ခုန္ အဆိပ္မ်ိဳး ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ ထိုအဆိပ္က ႏွလံုးကို တိုက္႐ိုက္ထိခိုက္ျပီး ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပမွာေတာ့ ဘာမွ လကၡဏာ မျပပါ။
ေနထြဋ္ ႏွင့္ ႏြယ္နီခ်ိဳက စာရင္းလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ားထဲတြင္ မႈတ္ေျပာင္းအျဖစ္ သံုးႏိုင္ေသာအရာမ်ိဳး ဘယ္သူ႕ပစၥည္းထဲမွာ ပါမလဲ ဆိုသည္ကို ရွာေဖြေနၾကသည္။ ကားေပၚမွာလည္း စိမ္းတို႕ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ရွာခဲ့ၾကျပီးျပီ။ မႈတ္ေျပာင္းကဲ့သို႕ သံုး၍ရမည့္ အရာမ်ိဳး မေတြ႕ခဲ့ၾကပါ။
ပစၥည္းမ်ားအားလံုးကို ခဏ သိမ္းဆည္းထားျပီး ခရီးသည္မ်ားကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ရန္လိပ္စာ ေမးကာ အခ်ိန္မေရြး ျပန္ေခၚမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပီး ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ မသကၤာေသာ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္တို႕ မိသားစု၊ ဦးျမင့္စိုးႏွင့္ ေသသူခံုႏွင့္ အနီးဆံုးမွာ ထိုင္သူမ်ားကိုေတာ့ ျပန္မလႊတ္ေသးပဲ ေခၚထားသည္။
*****
ညေန ၃ နာရီခြဲ ေလာက္မွာ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ အမ်ိဳးသမီး လိုက္လာသည္။ အတြင္းေရးမွဴး နာမည္က စိုးေအာင္ခိုင္။ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ အယံုၾကည္ရဆံုး လူယံုေတာ္ျဖစ္သည္။ သူက ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ laptop ကို ျပန္ေပးႏိုင္မလား ဟု ေမးသည္။ စိမ္းတို႕က စစ္ေဆး မွတ္တမ္းေရးျပီးေသာေၾကာင့္ ျပန္ေပးလိုက္ေသာအခါ သူက ထို laptop မွာ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ laptop မဟုတ္ဟု ဆိုလာေသာအခါ စိမ္းဝတီတို႕ဘက္ကလည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ ေသခ်ာေမးျမန္းေသာ အခါမွ သူ႕ဆီက လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုကို သိလာရသည္။ တကယ္ေတာ့ ထို laptop မွာ laptop သက္သက္ မဟုတ္ပဲ DVD drive ေနရာတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္အံတစ္ခု ထည့္ထားေၾကာင္းသိရသည္။ ယခုတစ္ေခါက္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွ သေဌးမၾကီး တစ္ေယာက္က မွာၾကားသျဖင့္ ရန္ကုန္ branch တြင္ ေလာေလာဆယ္ မရွိေသာ အရည္အေသြးျမင့္ စိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထည့္လာခဲ့သည္။ head office မွ ပစၥည္းမ်ား သယ္ရာတြင္ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္သည္ ထို laptop ျဖင့္သာ သယ္ေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ယခု ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ ေပါင္ေပၚတြင္ ေတြ႕ရေသာ laptop မွာ သူ႕ laptop ႏွင့္ တစ္ပံုစံတည္း တူေသာ အသစ္တစ္လံုး ျဖစ္ေနသည္ဟု စိုးေအာင္ခိုင္က ေျပာသည္။ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ laptop ကို ယူပင္ ထားေသာ္လည္း လွ်ိဳ႕ဝွက္အံကို ဖြင့္ရန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကုဒ္ လိုေသာေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ကူကူ ဖြင့္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ ဟု စိုးေအာင္ခိုင္ က ေျပာသည္။
ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးေအးေအး အိမ္တြင္းပံုး အိမ္ရွင္မ ပံုစံျဖစ္သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္က မိဘေပးစားလို႕ ယူခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ျပီး ကေလးလည္း မရွိပါ။ သူ႕အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူမ ဘာမွ မသိပါ။ သူမကိုလည္း ဘာမွ မေျပာပါ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္၏ ဆက္ဆံေရးမွာ အိမ္ေထာင္သက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေအးစက္စက္သာ ျဖစ္သည္ ဟု သိရသည္။ ယခု သူ ေသဆံုးေၾကာင္း သိရေသာ္လည္း သူမပံုစံက ဝမ္းနည္း ပူေဆြးေနပံုမရပါ။ ထို႕အတူ ဝမ္းသာေနပံုမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါ။ ယခုလို ရက္ရက္စက္စက္ ကလိမ္ကက်စ္ အမႈကို က်ဴးလြန္မည့္ ပံုလည္း မရပါ။ သူမအေနႏွင့္ သူ႕ကို သတ္ခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ အိမ္မွာပင္ လုပ္ၾကံလို႕ရပါသည္။ ဘာမွ ကားေပၚမွာ လုပ္ေနစရာမလိုပါ။
ႏြယ္နီခ်ိဳႏွင့္ ေနထြဋ္က သူတို႕ စစ္ေဆးခဲ့ျပီးေသာ ပစၥည္းမ်ားထဲတြင္ ထို laptop ပံုစံမ်ိဳး တစ္ခုမွ မပါေၾကာင္း ေသခ်ာသိသည္။ ကားေပၚရွိ လူအားလံုး၏ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေသခ်ာစာရင္းမွတ္၍ ရွာေဖြ စစ္ေဆး ျပီးေလျပီ။ laptop ကို လဲယူထားသူသည္ ထို laptop ကို ဘယ္ေနရာတြင္ ဖြက္ထားႏိုင္ပါသလဲ...။ လမ္းတြင္ ဆင္းသြားသူလည္း တစ္ေယာက္မွ မရွိေသာေၾကာင့္ ထို laptop က အျပင္ေရာက္သြားစရာ အေၾကာင္းလည္း မရွိပါ။ စိမ္းဝတီ တို႕အဖြဲ႕သားေတြ ေတာ္ေတာ္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္သြားသည္။ စိမ္း ႏွင့္ ႏြယ္နီက စာရင္းေတြ ျပန္ၾကည့္ျပီး ေနထြဋ္ ႏွင့္ စြမ္းႏိုင္က ကားေပၚမွာ ထပ္ရွာသည္။ ထို laptop ႏွင့္ တူတာဆို၍ အရြယ္တူတာ မေျပာႏွင့္ တံဆိပ္တူတာပင္ မေတြ႕ရပါ။ တစ္နည္းနည္းႏွင့္ ကားေပၚမွ အျပင္ေရာက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္ကို သတ္ရေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ရွင္းသြားျပီျဖစ္သည္။
အဆိပ္ျမွားႏွင့္ ပစ္သူသည္ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ အေလ့အထႏွင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ေသခ်ာသိေနသူ ျဖစ္ရမည္။ ရဲစြမ္းႏိုင္က စိုးေအာင္ခိုင္ကိုပင္ ပူးေပါင္းၾကံစည္သူ အျဖစ္ မသကၤာ ျဖစ္ေနျပီး ေမးျမန္း စစ္ေဆးေသာ္လည္း သူက ေက်နပ္ေလာက္ေသာ အေျဖမ်ိဳးကို ျပန္ေပးႏိုင္ျပီး သူ႕မ်က္လံုးမ်ားမွာလည္း ႐ိုးသားမႈကို ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ သူ႕အေျပာအရ စိန္မ်ားကို ထိုနည္းျဖင့္ သယ္ေဆာင္သည့္အေၾကာင္းကို အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ေသာ သူအပါအဝင္ ကုမၸဏီ လူၾကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ သူတို႕၏ အတြင္းေရးမွဴးမ်ား သိၾကေၾကာင္း သိရသည္။
*****
စိမ္းဝတီသည္ အမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသအခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္သည္။ မသကၤာစရာ အေကာင္းဆံုးမွာ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္တို႕ မိသားစု ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႕အားလံုး ရွယ္ယာဝင္ျဖစ္သည့္ျပင္ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္က ရွယ္ယာအမ်ားဆံုးသူေတြထဲမွာ တစ္ေယာက္အပါအဝင္။ ဒါ့အျပင္ သမီးလုပ္သူကလည္း ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ ႐ံုးမွာ အလုပ္လုပ္သူ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ မသကၤာစရာ ေကာင္းသူက ေသသူ၏ ေယာက္ဖ ဆိုသူ ျဖစ္သည္။ သူူကလည္း ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိသင့္သေလာက္ သိထားႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။
ေသသူ၏ ေယာက္ဖ ေဒါက္တာ ျမင့္စိုးက ေစတနာဆရာဝန္ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ သူလုပ္ေနေသာ ျမိဳ႕တြင္ နာမည္ရေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူ႕မွာ ဘာမွ ျပစ္ခ်က္လည္း ရွာမေတြ႕၊ မသကၤာစရာလည္း ရွာမေတြ႕ပါ။
ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္ အေၾကာင္း ေသခ်ာျပန္လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ပထမ အမ်ိဳးသားက ကား အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ထို အမႈကို ျပန္ရွာလိုက္ေတာ့ မေတာ္တဆ ျဖစ္မႈ အေနႏွင့္ အျပီး မပိတ္ေသးေသာ အမႈ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးလခန္႕က ျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သက္ေသခံ ကားသည္ပင္ သိမ္းဆည္းထားရာမွာ ရွိေနေသးသည္။ အမ်ိဳးသား ဆံုးျပီး ငါးလပင္ မရွိေသးခင္ ေနာက္ထပ္ အိမ္ေထာင္ ထူေထာင္လိုက္ေသာ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္သည္ ဘယ္လို အမ်ိဳးသမီးမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မည္လဲ။
ရဲစြမ္းႏိုင္သည္ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္၏ အမ်ိဳးသား ဦးမ်ိဳးခင္ စီးခဲ့ေသာ ကားကို သိမ္းဆည္းထားရာသို႕ သြားလိုက္သည္။ ဦးမ်ိဳးခင္ေမာင္းလာေသာ ကားသည္ ႐ုတ္တရက္ ဘရိတ္ေပါက္ကာ ေခ်ာက္ထဲသို႕ က်သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စြမ္းႏိုင္က ကားအင္ဂ်င္ႏွင့္ ဘရိတ္ၾကိဳး စသည္ အတြင္းပိုင္း စက္ကိရိယာမ်ား အၾကိဳအၾကားမက်န္ အားလံုးျပန္စစ္သည္။ သူ ပင္ပန္းရၾကိဳးနပ္သြားသည္။ ဘယ္ေနရာမွာမွ လက္ေဗြရာ ရွာမေတြ႕ေသာ္လည္း တစ္ေနရာမွာေတာ့ က်န္ေနသည္။ လက္အိတ္စြပ္ျပီး လုပ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ လက္အိတ္ခၽြတ္လိုက္ပံုရသည္။ စြမ္းႏိုင္လည္း ထိုလက္ေဗြရာကို ေသခ်ာယူ၍ ျပန္လာခဲ့သည္။
ဦးမ်ိဳးခင္၏ ကားေပၚမွရေသာ လက္ေဗြရာကို Database ထဲတြင္ တိုက္စစ္လိုက္ေသာအခါ လင္းေအာင္ဦး ေခၚ လင္းသြင္၏ လက္ေဗြရာႏွင့္ သြားတူေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူသည္ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္၏ ခင္ပြန္းကို လုပ္ၾကံခဲ့ျပီးေနာက္ သူမကို အၾကံအစည္ႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕လာရသည္။ သူ႕ ေနာက္ေၾကာင္းမ်ားအရ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္ကို သတ္ေသာ လူသတ္သမားမွာ သူပဲ ျဖစ္ဖို႕မ်ားသည္။ သူ႕ေနရာ ခံုနံပါတ္ ၁၅ မွလည္း ေသသူကို ပစ္ႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ သက္ေသ မရွိပဲႏွင့္ ဤအမႈ၏ တရားခံပါဟု စြပ္စြဲ၍ မရႏိုင္ပါ။
“ ကိုလင္းေအာင္ဦးလို႕ ေခၚရမွာလား၊ ကိုလင္းသြင္လို႕ ေခၚရမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ရစ္ခ်တ္ျမဦးလား”
လင္းေအာင္ဦး မ်က္ႏွာ အနည္းငယ္ပ်က္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ အေျပာအဆိုကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပင္။
“ေခၚခ်င္သလို ေခၚပါ၊ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္မွာ ေလာေလာဆယ္ ဘာျပစ္မႈမွ လုပ္ထားတာ မရွိဘူး၊ အရင္ျပစ္မႈေတြ အတြက္လည္း ျပစ္ဒဏ္ခံျပီးသားပဲ၊ အခုေတာ့ ရွင္းတယ္ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနေနတယ္ေလ”
“ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္ ရဲ႕ အရင္အမ်ိဳးသားက ကားအက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားတယ္ ဆိုတာ သိမွာပါေနာ္.. အဲဒီ အမႈက အခုထိ မပိတ္ရေသးဘူးဗ်၊ ဆိုလိုတာက အဲဒါ မေတာ္တဆမႈ မဟုတ္ပဲ တမင္ေသေၾကာင္းၾကံတာျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္က Blue Diamond ကုမၸဏီက အေရးပါတဲ့ သေဌးမၾကီး တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ လိုခ်င္တဲ့လူက ၾကံစည္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ”
“အဲဒါကေတာ့ မင္းတို႕ အလုပ္ပဲ မဟုတ္လား”
“ခင္ဗ်ားနဲ႕ ေဒၚခင္ျဖဴျဖဴျမင့္နဲ႕ ဘယ္လိုေတြ႕ၾကတာလဲ”
“ဒီလိုပဲ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္မွာ ေတြ႕တာေလ၊ ဘာလဲ က်ဳပ္က သူ႕အရင္ ေယာက်ၤားကို ေသေၾကာင္းၾကံျပီး သူနဲ႕ တမင္ေတြ႕ေအာင္ ဖန္တီးတယ္လို႕ ဆိုခ်င္တာလား၊ အဓိပၸါယ္မရွိဘူးကြ၊ မင္းတို႕မွာ ဘာသက္ေသျပစရာရွိလဲ၊ သူနဲ႕ ငါနဲ႕ ဖူးစာရွိလို႕ ေတြ႕ၾကတာပဲ”
“ဒါေပမယ့္ ဦးမ်ိဳးခင္ကို ကားအက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကံခဲ့တာေတာ့ ခင္ဗ်ားပဲ”
“မင္းတို႕မွာ ဘာသက္ေသရွိလို႕လဲ၊ အထင္နဲ႕ေတာ့ ရမ္းမေျပာပါနဲ႕ကြာ..”
“ရမ္းမေျပာပါဘူးဗ်ာ၊ ကားစက္ အစိတ္အပိုင္းေတြထဲက တစ္ေနရာမွာ ခင္ဗ်ား လက္ေဗြရာကို ေတြ႕ျပီးျပီ၊ ဦးမ်ိဳးခင္ဟာ တမင္လုပ္ၾကံခံခဲ့ရတာပဲ၊ အဲဒီအမႈအတြက္ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဖမ္းလိုက္ျပီ”
လင္းေအာင္ဦး ေခၚ လင္းသြင္မွာ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ။
*****
“အစ္မၾကီးနဲ႕ ဦးလင္းေအာင္ဦးနဲ႕ ဘယ္မွာ စေတြ႕တာလဲ”
“မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္မွာပါ၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ”
“အစ္မခင္ပြန္း ဆံုးျပီးေတာ့ ေလးလေလာက္အတြင္းမွာ ထပ္ျပီး အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တာေနာ္..”
“အစ္မခင္ပြန္း ဆံုးသြားေတာ့ အရမ္း အထီးက်န္ဆန္သလို ျဖစ္သြားတယ္ေလ၊ ကိုလင္းက စကားေျပာေကာင္းတယ္၊ ဟာသဥာဏ္လည္း ရွိတယ္၊ အစ္မက စိတ္က်ေရာဂါလို ျဖစ္ခ်င္ေနတာ၊ သူနဲ႕ ေတြ႕လို႕သာ သက္သာရာရသြားတာပဲ၊ သူက စိတ္သေဘာထားလည္း ေကာင္းတယ္၊ ၾကင္နာတတ္တယ္ေလ၊ အဲဒါနဲ႕ အန္တီလည္း ၾကာၾကာအခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ တစ္ပင္ထူလိုက္တာပါ”
ေသခ်ာတာကေတာ့ ေဒၚခင္ျဖဴျမင့္သည္ ဦးလင္းေအာင္ဦး အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းမသိပဲ အညာခံခဲ့ရျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဦးလင္းေအာင္ဦးက ဦးမ်ိဳးခင္ကို လုပ္ၾကံခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ေသာအခါ သူမ ေတာ္ေတာ္ ခံစားသြားရသည္။
*****
ဘယ္သူ႕ကို ဘယ္လိုပင္ ထင္ေနေစ... သက္ေသအေထာက္အထား မခိုင္လံုလွ်င္ ဘာမွလုပ္လို႕ မရပါ။ စိမ္းဝတီလည္း မေက်နပ္ႏိုင္ပဲ ေသသူ၏ ခံုကို လွမ္းျမင္ႏိုင္ေလာက္ေသာ ေနရာမ်ားမွ ခရီးသည္မ်ားကို ျပန္ေခၚျပီး စစ္ေမးေနသည္။ ပထမအၾကိမ္က သူတို႕က ျပီးျပီးေရာ သေဘာႏွင့္ေရာ အိပ္ခ်င္မူးတူး စိတ္ႏွင့္ေရာ ဘာမွ မျမင္ဘူးဟု ေျဖလိုက္ေသာ္လည္း တကယ္တမ္း တစ္ခုခုကို သတိထားမိသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိခ်င္ရွိေနႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ ဘာမွ မထူးျခားပါ။ ေသသူႏွင့္ ေလးခံုေလာက္ျခားေသာ ေနာက္တန္းမွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေမးျပီးလွ်င္ေတာ့ ဆက္မေမးေတာ့ဟု စဥ္းစားလိုက္သည္။ ညေန ၆ နာရီလည္း ထိုးေတာ့မည္။
“အစ္မၾကီး နာမည္က”
“မခင္ျမင့္ပါ”
“ညတုန္းက လမ္းမွာ နားျပီး တက္လာေတာ့ တန္းျပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲလား အစ္မၾကီး”
“ဟင့္အင္း၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး၊ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ၾကီး ၾကာမွ ခဏ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ၊ ႏိုးလာေတာ့ ဂိတ္ေရာက္ေနျပီေလ”
“အစ္မၾကီး အိပ္မေပ်ာ္ခင္ ဘာမ်ား သတိထားမိတာ ရွိေသးလဲ၊ အစ္မၾကီး လိုပဲ ႏိုးေနတဲ့သူေရာ ရွိလား”
“အကုန္လံုး အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတာပဲ၊ မနာလိုစရာေတာင္ ေကာင္းတယ္၊ အဲ ေနဦး.. ႏို္းေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိတယ္၊ ဟို အေရွ႕ဘက္ေလာက္ကပဲ၊ မိတ္ကပ္ဘူးထဲက မွန္ကိုၾကည့္ေနတယ္၊ ညၾကီးမင္းၾကီးမွာေလ”
“ဘယ္ခံုေလာက္ကလဲ”
“ေသခ်ာေတာ့ သတိမထားမိဘူး၊ မ်က္ေစာင္းထိုး ေရွ႕ဘက္ ႏွစ္ခံုေက်ာ္ေလာက္က ထင္တာပဲ”
“တစ္ျခားေရာ ဘာေတြ သတိထားမိေသးလဲ”
“ဟင့္အင္း တစ္ျခားလူေတြ အကုန္လံုးက ျငိမ္ေနတာပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ”
“ေက်းဇူးပဲ အစ္မၾကီး”
သူမ်ားေတြ အားလံုးအိပ္ေနခ်ိန္မွာ မွန္ၾကည့္ေနတာ ဘယ္သူမ်ားပါလဲ။ ကားရပ္ကာနီး အခ်ိန္လည္း မဟုတ္ပါပဲ.. အလွျပင္စရာလည္း အေၾကာင္းမရွိပါ။ ထုိေနရာေလာက္မွာ ထိုင္သူကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ လင္းေအာင္ဦး၏ သမီး ဆိုသူ ေမရီခိုင္ ျဖစ္ေနသည္။
စိမ္းဝတီက ႏြယ္နီ႕ကို ေျပာေတာ့ ႏြယ္နီက ပစၥည္းစာရင္းကို ျပန္စစ္ၾကည့္သည္။ ေမရီခိုင္၏ လက္ေပြ႕အိတ္ထဲတြင္ မိတ္ကပ္ဘူး တစ္ဘူးပါသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ခရီးသည္မ်ား၏ ပစၥည္းမ်ားကို မသကၤာစရာ မရွိတာ ေသခ်ာလွ်င္ ျပန္ေပးမလို႕ လုပ္ေနတုန္းပင္ ရွိေသးသည္။ မေပးရေသးပါ။ ႏြယ္နီက ထိုအိတ္ကို ျပန္ရွာျပီး မိတ္ကပ္ဘူးကို လက္အိတ္စြပ္လ်က္ထုတ္လိုက္သည္။ ရိုးရိုးသာမန္ Revlon မိတ္ကပ္ဘူးတစ္ဘူးသာ ျဖစ္သည္။ စိမ္းႏွင့္ ႏြယ္နီက မေက်နပ္ႏိုင္ပဲ မိတ္ကပ္ဘူးကို လွည့္ပတ္ၾကည့္သည္။ ေဘးဘက္ေတြ၊ ေအာက္ဘက္ေတြ ေလွ်ာက္ႏွိပ္ၾကည့္သည္။ ေဘးဘက္က ခလုတ္ဟု မထင္ရေသာေနရာကို ႏွိပ္လိုက္မိေသာအခါ ဝွစ္ခနဲ အရာတစ္ခု ထြက္လာသည္။ ကံေကာင္း၍သာ ေဘးကၾကည့္ေနေသာ စိမ္းကို မမွန္ျခင္းျဖစ္သည္။ စိမ္း၏ အက်ႌလက္ေမာင္းေဘးကို ေဖာက္ထြက္သြားသည္။ လူသတ္လက္နက္ကို ေတြ႕ေလျပီ။
ေမရီခိုင္ကို ဖမ္း၍ ရေလျပီ။ သို႕ေသာ္ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ laptop မွာ အစေပ်ာက္သြားမွာ စိုးရသည္။ ေနထြဋ္ ႏွင့္ ရဲစြမ္းႏိုင္ကလည္း မေက်ပြဲအေနႏွင့္ ၾကီးၾကီးမားမား ပစၥည္းမ်ားကို ျပန္စစ္ေဆးေနျပန္သည္။ ကားဗိုက္ထဲတြင္ ထည့္ထားေသာ ပစၥည္းၾကီးၾကီးမားမားေတြပါမက်န္ေအာင္ သူတို႕စစ္ၾကသည္။ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြ အားလံုးကိုလည္း ဖြင့္ရွာျပီးျပီ။ ေနထြဋ္လည္း စိတ္ေပါက္လာျပီး ပန္းသီးေသတၱာေတြေရာ၊ EVD စက္ဗူးေတြကိုပါ ဖြင့္စစ္ေတာ့သည္။ ပစၥည္းမ်ားထဲမွာ EVD ပက္ကင္ပိတ္ႏွစ္ဗူး ပါလာသည္။ အရြယ္ကေတာ့ laptop အရြယ္ေလာက္ အျပားၾကီးၾကီးေတြပင္။ အေပၚေရာ၊ ေအာက္ေရာ၊ လက္မွာ ကိုင္ထားတာေတြေရာ.. အကုန္ စုလိုက္ေတာ့ ဘယ္ပစၥည္းဘယ္ေနရာက ထြက္လာသည္ကိုေတာ့ မသိေတာ့ပါ။ ဘယ္သူ႕ပစၥည္းက ဘာေတြ ဆိုတာေတာ့ ႏြယ္နီ မွတ္ထားျပီးသားပါ။
ေနထြဋ္က EVD စက္တစ္လံုးကို အေပၚအခြံကို ဝက္အူေတြပါ ခြာျပီးၾကည့္လိုက္သည္။ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ သာမန္ထက္ ေလးေနသည္ဟု စိတ္ထဲက ထင္ေသာေၾကာင့္သာ။ အံၾသစရာေကာင္းသည္က ထုိအရာသည္ သာမန္ EVD တစ္လံုး မဟုတ္ပါ။ EVD အခြံေအာက္တြင္ laptop တစ္လံုးျမွဳပ္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ ေတာ္ေတာ္အံၾသသြားသည္။ သူက အဲလို ထင္၍ ခြာၾကည့္ျခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ မၾကည့္ရ မရွိေစရန္သာ ၾကည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ေတြ႕ေလျပီ။ ထို EVD ပိုင္ရွင္ကို ရွာေဖြရန္သာ က်န္ေတာ့သည္။
ထို laptop ေပၚမွ လက္ေဗြရာမ်ားကို ယူျပီးေနာက္ စိုးေအာင္ခိုင္ကို လာစစ္ၾကည့္ခိုင္းေသာအခါ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ laptop ျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳသည္။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကုဒ္ကို ဖြင့္ျပီး DVD အံဝွက္ထဲမွ စိန္မ်ားကိုလည္း ထုတ္ျပသည္။
Laptop ေပၚမွ လက္ေဗြရာမ်ားကို စစ္လိုက္ေသာအခါ ေအာင္ညီ၏ လက္ေဗြရာမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သူသည္ ကားေပၚမွ တစ္ျခားလူမ်ား မသိေအာင္ အျမန္လဲရသျဖင့္ လက္အိတ္မစြပ္ပဲ လုပ္ခဲ့ပံု ရသည္။ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္၏ laptop ေနရာမွာ အသစ္တစ္လံုး အစားထိုးကာ အစစ္ကိုေတာ့ EVD အခြံထဲထည့္ ပက္ကင္ပိတ္ကာ သူ႕ထိုင္ခံုေအာက္ ခ်ထားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ညဘက္ အားလံုးလည္း အိပ္ေနသည့္ျပင္ သူ႕ေနရာကလည္း အတြင္းဘက္မွာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ ထိုကိစၥကို သတိမထားမိခဲ့ၾကပါ။
ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္ကို ေမရီခိုင္က မိတ္ကပ္ဘူးထဲမွ အဆိပ္လူးအပ္ႏွင့္ ပစ္ခဲ့ျပီး သူ႕ေပါင္ေပၚမွ laptop ကိုေတာ့ ေဘးမွာကပ္ထိုင္ေသာ ေအာင္ညီက ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ အသာေလး လဲယူထားလိုက္ျခင္းပင္။ ေအာင္ညီက သူ႕အေပၚ အလြယ္တကူ မသကၤာ ျဖစ္မွာစိုးသျဖင့္ အဆိပ္အပ္ကို သူ႕ဘက္က မပစ္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုပဲ လိမ္ညာ ေျပာပါေစ ယခုေတာ့ ဘြားဘြားၾကီး ေပၚလာျပီ ျဖစ္သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္စီေခၚကာ သက္ေသ အေထာက္အထားျပ၍ ေမးေသာအခါ သူတို႕မျငင္းႏိုင္ေတာ့ပါ။
လုပ္ၾကံရမည့္ မိတ္ကပ္ဘူးကိုေတာ့ လင္းသြင္က လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အမႈတစ္ခုကို ေရွာင္ရင္း အာဖရိကသို႕ ေရာက္စဥ္က မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့သူ မုဆိုးတစ္ေယာက္ထံမွ ထိုအဆိပ္ကို ရခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မိတ္ကပ္ဘူး အံဝွက္ကိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေမရီခိုင္ႏွင့္ ေအာင္ညီက အကုန္ေဖာ္ေျပာျပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လင္းသြင္လည္း မျငင္းႏိုင္ေတာ့ပါ။
တကယ္ေတာ့ ဦးေဇာ္ရွိန္းႏိုင္ ထိုညက စိန္ေတြႏွင့္ ခရီးထြက္မည့္ အေၾကာင္းကို ေမရီခိုင္က စိုးေအာင္ခိုင္ ထံမွ သိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္က တြဲေနခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအၾကံအစည္ထဲတြင္ စိုးေအာင္ခိုင္ကေတာ့ အလိုတူအလိုပါ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ အမွတ္တမဲ့ သူ႕ခ်စ္သူကို ေျပာလိုက္မိျခင္းသာျဖစ္သည္။ စိမ္းဝတီတို႕က သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို မဆက္စပ္မိသျဖင့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ သိ မသိ ကိုလည္း မေမးမိခဲ့ပါ။
လင္းသြင္၊ ေအာင္ညီ ႏွင့္ ေမရီခိုင္ တို႕က လိမ္ေနၾကအဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ ယခုတစ္ေခါက္ေတာ့ အခ်ီၾကီးခ်ဖို႕ ၾကံစည္ကာ ဦးမ်ိဳးခင္ကို လုပ္ၾကံျပီး ေဒၚခင္ျဖဴျမင့္ကို အပိုင္ကိုင္ကာ Blue Diamond ရွယ္ယာဝင္ေတြလည္း ျဖစ္ေအာင္ ေမရီခိုင္လည္း Head Office မွာ အလုပ္ရေအာင္ ၾကံစည္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စိုးေအာင္ခိုင္ကိုလည္း ေမရီခုိင္က အၾကံအစည္ႏွင့္ သိမ္းသြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္ညီႏွင့္ ေမရီခုိုင္မွာလည္း ေမာင္ႏွမ မဟုတ္ပဲ ခ်စ္သူေတြသာ ျဖစ္သည္။ သူတို႕သည္ ယခုတစ္ခ်ီ မမိလွ်င္ ေနာက္ထပ္ ၾကံစည္ဖို႕ပင္ ရွိသည္။ တစ္သက္စာ ရေတာ့မွ ႏိုင္ငံျခားအထိ သြားေရွာင္ေနၾကဖို႕ပင္။ ယခုေတာ့ စိမ္းဝတီတို႕ အဖြဲ႕၏ မေလွ်ာ့ေသာ ဇြဲႏွင့္ ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ေန႕မကူးခင္မွာပင္ သူတို႕အဖြဲ႕ကို သက္ေသအေထာက္အထားႏွင့္ တကြ ဖမ္းမိခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။
သိဂၤါေက်ာ္
25.8.2010
11:30 PM
အက်ႌေတြ ဆာရီေတြ၊ ဖိနပ္ေတြ အိတ္ေတြ၊ အဓိကေရာင္းတဲ့ ေစ်းၾကီးပါ။ အဲဒါေတြကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ဝယ္ဖို႕ စိတ္ကူးမရွိေသးလို႕ window shopping ပဲလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပန္ကာနီးမွပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြမွာတဲ့ ဆာရီစေတြ ဘာေတြ ဒီကိုပဲ လာရွာရမယ္ ထင္ပါတယ္။ 
