ေျမာက္ေလ

(ေဆာင္းရာသီအႀကိဳ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ တင္လိုက္ပါတယ္..)















အ႐ိုးကြဲမတတ္ ခ်မ္းေနတဲ့
ကမၻာေျမၾကီးကို သူႀကိဳဆိုပံုက
သင္းပါေပရဲ႕။

သူ႕ေအးစက္စက္
လက္ၾကီးႏွစ္ဖက္နဲ႕
ကမၻာေျမကို
တအားေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ပံုမ်ား
ငါေတာင္ ၾကက္သီးေတာင္ထခ်င္ရဲ႕။

သစ္ပင္ေတြကို ခ်စ္တယ္ဆိုျပီး
ပန္းကေလးေတြကို သူေၾကြေစတာ
ဒါ သူ႕ဝါသနာပဲဆိုျပီး
ငါခြင့္မလႊတ္ခ်င္ဘူး။

ျမစ္ကလည္း
ငါ့ကိုတိုင္တည္႐ွာပါတယ္
သူ႕ကိုမခ်စ္ဘူးလို႕။

အဲဒီလမ္းကေလးမွာ
သူ႐ွိေနခဲ့ရင္
ငါ့မွာ
အိမ္ထဲပဲကုပ္ေနခဲ့ရေပါ့
ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့
ဘယ္သူကမွငါ့ကို
ကုတ္အက်ႌတစ္ထည္
လက္ေဆာင္မေပးခဲ့လို႕ပဲ။

(သိဂၤါေက်ာ္)

ဂ်စ္ပစီအဘိုးၾကီးအို…အခ်ိန္

ဟို အပတ္တုန္းက

ေဘဘီလံုမွာ၊

ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ညက

ေရာမဆီမွာ၊

ဒီမနက္က်ေတာ့

တဒဂၤတပ္မက္ေဇာနဲ႕

ေပါလ္ ရဲ႕ အမိုးခံုးခံုးလံုးလံုးၾကီးနဲ႕

ေပါလ္ ရဲ႕ နာရီဒိုင္ခြက္ၾကီးေအာက္မွာ

ခဏေလးေလာက္ပါ

အသာျမင္းဇက္ဆြဲသတ္လိုက္ျပီးေနာက္…

မရပ္မနား သင္သြားျပန္ေလတယ္။

မနားတမ္းျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ဆီကိုေပါ့ေနာ္၊

ေၾသာ္ မျမင္မစမ္းနဲ႕

ဝမ္းဗိုက္တစ္ခုတည္းတြင္သာ

႐ွိေန႐ွာေသးတဲ့ျမိဳ႕…။

အဲဒီျမိဳ႕…

သခ်ိဳင္းဂူမို႕မို႕တြင္းမေရာက္ခင္

သင္မနားတမ္း

ေနာက္ထပ္တစ္ျမိဳ႕၊ တစ္စခန္းဆီ

ၾကြလို႕ျမန္းျပန္ေပါ့။

အခ်ိန္ဆိုတဲ့

အဘိုးအိုဂ်စ္ပစီၾကီးရယ္

သင့္ခရီးေဖာ္ေနာက္ပါမ်ားနဲ႕

တစ္ေထာက္ကေလး နားမေနႏိုင္ဘူးလား

မ်ားမ်ားမဟုတ္ဘူးေလ တစ္ရက္၊

တစ္ရက္တည္းပါ။

ေဟာ့ဂ်ဆင္ ရဲ႕ Time: You Old Gypsy Man ကို တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ျမန္မာျပန္ထားတာပါ။ အလုပ္ေတြ မျပီးေသးပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္တာ ျမန္တယ္ထင္လို႕ ဒီကဗ်ာေလးကို သတိရမိတာနဲ႕ တင္လိုက္တာပါ။

ဗုဒၶ၏ဒႆန(၁)

* ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ႕မႈသည္ ဤေလာကတြင္ သံေယာဇဥ္ မ႐ွိျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

* ငါဟူေသာ မာနကို ပယ္သတ္ႏိုင္ျခင္းသည္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ႕မႈ ျဖစ္ပါသည္။

* မိမိသာလွ်င္ ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္။

မိမိသာလွ်င္ ကံဆိုးေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါသည္။

* မိမိကိုယ္ကို ညစ္ႏြမ္းေစသည္မွာလည္း မိမိပင္ျဖစ္ပါသည္။

မိမိကိုယ္ကို သန္႔႐ွင္းျဖဴစင္ေစသည္မွာလည္း မိမိပင္ျဖစ္ပါသည္။

ညစ္ႏြမ္းမႈ၊ သန္႕႐ွင္းျဖဴစင္မႈတို႕သည္ မိမိ အေပၚမွာသာ တည္ပါသည္။

* ဤ ကိုယ္ခႏၶာကို ငါမပိုင္ပါ။ ငါလည္းမဟုတ္ပါ။ ငါ၏ ဝိညာဥ္လည္း မဟုတ္ပါ။

* မိမိကိုယ္ကို ေအာင္ႏိုင္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုး ေအာင္ႏိုင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

Narada Thera ၏ Buddhism in a Nutshell မွ အကိုးအကားမ်ား၊ Dr သိန္းလြင္ ျမန္မာျပန္၊ ျမတ္မဂၤလာ၊ Aug 1997.