ဒီဇင္ဘာခရီးသည္(၂)

ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတဲ့ ၾကားထဲက ခရီးတစ္ခုေတာ့ ထြက္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ပီနန္ မွာ စာတမ္း သြားဖတ္ရင္း ကြာလာလမ္ပူ ကို ျဖတ္ျပီး စင္ကာပူမွာပါ လည္ျပီးမွ ျပန္လာခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္ပါ။ ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ႐ႈခင္းပံုေလးေတြ ကို အမွတ္တရ တင္လိုက္ပါတယ္။ လူပံု ၾကီးၾကီး ႐ိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြကိုေတာ့ ဘေလာ့ ကို လာလည္တဲ့သူေတြ လန္႔သြားမွာစိုးလို႕ မတင္ေတာ့ဘူးေနာ္ :D ေအာက္ကပံုက ပီနန္ေရာက္ကာနီး ေလယာဥ္ေပၚက ရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။

မသြားခင္ရက္ေတြက မအားတာနဲ႔ ဘယ္ဟိုတယ္ကိုမွ ေသခ်ာ Reserve လုပ္မထားတဲ့ ကိုယ္တို႕ ေလးေယာက္သားဟာ ၁၀ ရက္ေန႔ ညေန ပီနန္ ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့မွ Information ေကာင္တာ က အမ်ိဳးသမီးေလးေတြ လမ္းညႊန္ေပးတဲ့ Hutton Lodge ဟိုတယ္ကို တကၠစီငွား သြားၾကတာပါ။ အဲဒီညကေတာ့ ခရီးပန္းတာနဲ႔ အိပ္လိုက္ၾကျပီး ေနာက္တစ္ရက္က်မွ ေလဆိပ္က ယူလာတဲ့ ေျမပံုေတြ ၾကည့္ျပီး ဘတ္စ္ကားနဲ႔႔ပဲ City Tour ကိုစၾကပါေတာ့တယ္။ ေအာက္ကပံုက ကားမွတ္တိုင္ေ႐ွ႕က အေဆာက္အဦကို ကားေစာင့္ရင္း႐ိုက္ခဲ့တာပါ။

ပီနန္ေတာင္ကို ေရာက္ေတာ့ ပိတ္ထားတာနဲ႔ပဲ မတက္ခဲ့ရပါဘူး။ အနီးအနား လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လင္းႏို႕ဂူကို ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဂူထဲမွာ တကယ့္ကို လင္းႏို႕ေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါ။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ Kek Lok Si Temple ကို ကားျပန္စီးျပီး သြားၾကပါတယ္။ Chinese temple တစ္ခုပါ။ အဲဒီ ဘုရားေစာင္းတန္းမွာပဲ အမွတ္တရပစၥည္း ေတြလည္း ဝယ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေန႕လည္စာ စားရင္းနဲ႕ ေျမပံုၾကည့္ျပီး ျမန္မာဘုရားေက်ာင္းကို သြားဖို႕ျပင္ၾကပါတယ္။ ဘတ္စ္ဒ႐ိုင္ဘာကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ဂိတ္ကိုျပန္စီးရမယ္ဆိုလို႕ ျပန္စီးခဲ့ၾကပါတယ္။ ပီနန္ျမိဳ႕ေလးက သိပ္မက်ယ္ေပမယ့္ တစ္လမ္းေမာင္းေတြ မ်ားတာေၾကာင့္ ဘတ္စ္ကားနဲ႕ တစ္ပတ္ပတ္ ကားေျပာင္းစီးျပီးမွ ဘုရားကို ေရာက္ပါတယ္။

ဘုရားရိပ္က ေအးခ်မ္းတာနဲ႕ ေရေသာက္၊ မုန္႕စား၊ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ လုပ္လိုက္ၾကတာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ထိုင္းလက္ရာ Sleeping Buddha ကိုေရာက္ေတာ့ ပိတ္သြားတာနဲ႕ မဝင္လိုက္ရေတာ့ပါဘူး။ အဝ မွာပဲ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ျပီး ျပန္လာရပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ့ Butterworth မွာ႐ွိတဲ့ Universiti Technologi ,Mara (UiTm) မွာ စာတမ္းဖတ္ဖို႕ အတြက္ မနက္ေစာေစာထျပီး ဖယ္ရီဂိတ္ေရာက္ေအာင္ ဘတ္စ္ကား စီးသြားရပါတယ္။ ဖယ္ရီ နဲ႔ တစ္ဖက္ကမ္း ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းကို ေရာက္ဖို႕ ဘတ္စ္ကား ထပ္စီးရပါေသးတယ္။ ကိုယ္တို႕ေနတာက ဒီဘက္ကမ္း George Town မွာပါ။ ပီနန္ တံတားကိုလည္း တကၠစီဖိုး မတတ္ႏိုင္လို႕ မျဖတ္ခဲ့ရပဲ အေဝးကပဲ ေငးခဲ့ရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္က ေက်ာင္းဝင္း အဝင္ဝ နားမွာပါပဲ။

Conference လုပ္တဲ့ Building ပါ။

Conference မွာ ေကၽြးတဲ့ ေန႕လည္စာပါ။ ျမန္မာနဲ႕နီးစပ္ေတာ့ ကိုယ္တို႕အားလံုး စားလို႕ ေကာင္းၾကပါတယ္။ :D

စာတမ္းဖတ္ရမယ့္ ရက္က ေလးေယာက္လံုး တစ္ရက္တည္း မက်တာမို႕ Conference ရက္ႏွစ္ရက္လံုး ေက်ာင္းကို သြားရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ မသြားခင္ မနက္မွာပ မဝင္လိုက္ရတဲ့ဲ Sleeping Buddha ကို ထပ္သြားၾကပါတယ္။

KL သြားမယ့္ ရထားဘူတာ႐ံုက အဲဒီဘက္ကမ္းမွာ ႐ွိတာမို႕ Luggage ေတြပါသယ္ျပီး ေက်ာင္းကို သြားရတာပါ။ ေက်ာင္းေ႐ွ႕က လံုျခံဳေရး ႐ံုးမွာ အပ္ထားခဲ့ျပီး ေက်ာင္းထဲကို ဝင္ၾကတာပါ။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ဒင္နာေတာင္ မတက္ႏိုင္ပဲ ၉:၃၀ ရထားနဲ႕ KL ကိုလာခဲ့ၾကပါတယ္။ KL ေရာက္ေတာ့ ဆရာတို႕ စံုတြဲရဲ႕ေက်းဇူး နဲ႕ လြတ္လပ္ေရးရင္ျပင္၊ သစ္ခြဥယ်ာဥ္ နဲ႔ KL Tower ကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ေအာက္က ပံုက Asian ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ တိုးတက္မႈ ျပယုဂ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

Twin Tower တက္ဖို႕ကေတာ့ မနက္ ၆ နာရီ မွာကိုပဲ Tower တက္ဖို႕ တန္းစီေနတဲ့လူတန္းၾကီးက ေတာ္ေတာ္ ႐ွည္ေနတာနဲ႕ ေအာက္ကေနပဲ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ျပီး ျပန္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ေအာက္ကပံုကေတာ့ KL Tower ေပၚက ႐ိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။

ည ၁၁ : ၃၀ ကားနဲ႕ စင္ကာပူကို မသြားခင္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ေအာက္ပံုက ကုန္တိုက္မွာ ေျခဖဝါးေတြ က်ိန္းတဲ့ အထိ ပတ္ၾကပါေသးတယ္။ ကားေပၚမွာေတာ့ ဘာအိပ္ေကာင္းသလဲ မေမးပါနဲ႕။

Sg ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္ ၄ နာရီ။ စင္ကာပူ ေဒၚလာ တစ္ျပားမွ မ႐ွိပဲ တကၠစီငွားျပီး တည္းမယ့္ အိမ္ေရာက္မွ တက္ယူျပီး ေပးလိုက္ရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ ကားသမား ဦးေလးၾကီး သေဘာေကာင္းလို႕။ :D ေရာက္တဲ့ရက္မွာပဲ Marina Bay ကို သြားခဲ့တယ္။

ေနာက္တစ္ရက္မွာ Sentosa ကို သြားခဲ့တယ္။ Underwater လည္း မဝင္ပဲ မေနပါဘူး။ Underwater ထဲမွာ ရိုက္တဲ့ ပံုေတြကေတာ့ မရိုက္တတ္လို႕လား မသိဘူး၊ သိပ္မေကာင္းလို႕...။

ကုန္တိုက္ေတြကို အခ်ိန္ရသလိုဝင္ျပီး Vivo City ကိုလည္း ညဘက္တစ္ခါ မနက္တစ္ခါ ေရာက္ျဖစ္တယ္။

Sg မွာ တစ္ညပဲ အိပ္ျပီး ေနာက္ေန႕ ညမွာ ျပန္ခဲ့ၾကတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းကေတာင္ ၾကာၾကာမေနႏိုင္လို႕ ေျပာေနေပမယ့္ ကိုယ္တို႕မွာလည္း ၾကာၾကာေနဖို႕ အေျခအေနက မေပးေတာ့ မေနႏိုင္ပါ။ ျပန္ေရာက္ျပီး ႏွစ္ရက္ၾကာရင္ ဝန္ထမ္းတိုင္း ေျဖရမယ့္ အဂၤလိပ္စာ နဲ႕ ဘာသာရပ္ စာေမးပြဲက ေျဖရဦးမွာေလ။ ရသေလာက္ အခ်ိန္ေလးမွာ မနားမေနသြားျပီး ပင္ပန္းေနၾကလို႕ ဟိုမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေက်ာင္းတက္၊ အလုပ္လုပ္ ေနရတဲ့ သူေတြကေတာင္ ကိုယ္တုိ႕ကို ျပန္သနားရတဲ့ အထိပါပဲ။

Chinese Gargen ထဲဝင္ဖို႕ေတာ့ အခ်ိန္မရခဲ့ဘူး။ MRT ဘူတာကပဲ လွမ္းျမင္ခဲ့ရတယ္။

အျပန္မွာ Air Asia က ဘယ္ terminal မွာမွန္း မသိဘူးဆိုလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက အံၾသတစ္ၾကီး ျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္တို႕ အတြက္ကေတာ့ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဒီလိုပဲ ျဗဳတ္စဗ်င္းေတာင္းနဲ႕ ပါးစပ္ပါ ရြာေရာက္ ဆိုသလို ေမးျမန္း စံုစမ္းျပီး သြားခဲ့ၾကမို႕ ဘာမွမဆန္းပါဘူး :D ။ သုဝဏၰဘူမိ ေလဆိပ္ကို ညဘက္ၾကီး ေရာက္ျပီး မနက္ေလယာဥ္ကို ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး ေစာင့္ၾကရေသးတယ္။ မနက္ဘက္ ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့မွ စိတ္ခ်လက္ခ် နဲ႔ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္ရာက ႏိုးလာေတာ့ ေလယာဥ္ၾကီးက ရပ္ေနတာနဲ႕ ရန္ကုန္ေရာက္ျပီ ထင္လိုက္ပါတယ္၊ ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းလို႕ ပ်ံမတက္ရေသးတာပါတဲ့။ ျပန္ဆင္းျပီး ေနာက္တစ္စင္း ေျပာင္းစီး လိုက္ရေသးတယ္။ ပံုမွန္ဘဝကို ျပန္ျဖတ္သန္းရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့လည္း မျပန္ခ်င္သလိုပဲ။ :P

(သိဂၤါေက်ာ္)

ဒီဇင္ဘာခရီးသည္(၁)

Christmas မွာလည္း ဘာမွ အမွတ္တရ မတင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျပင္ မႏွစ္က ဒီဇင္ဘာ မွာ သြားခဲ့တဲ့ ခရီးေလးကိုလည္း သတိရမိလို႕ ဒီပို႕စ္ေလး တင္လိုက္တာပါ။

ကိုရီယား မွာ ၈ ရက္ ေလာက္ ေနခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္ကိုမွ ေကာင္းေကာင္း မေရာက္ခဲ့တဲ့ အျပင္ ဘာ႐ႈခင္း အလွအပမွလည္း ေကာင္းေကာင္း မေတြ႕ခဲ့ရလို႕ ေမ့ထားခ်င္ခဲ့တဲ့ ခရီးပါ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မွာ ေနာက္တစ္ေန႕ ဖတ္မယ့္ စာတမ္းကို ဘာမွမျပင္ရပဲ တနဂၤေႏြေက်ာင္းကို သြားတက္ခဲ့ရပါတယ္။ Chruch က နံရံကပ္ပံုေလးပါ။

ကိုယ္တို႕အဖြဲ႕ကို တာဝန္ယူ ဖိတ္ေခၚထားတဲ့ ကိုရီးယား ဆရာၾကီးက အရမ္းကို သူ႕ဘာသာထဲ သိမ္းသြင္းခ်င္သူ ျဖစ္ေနသူမို႕ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပဲ တစ္ခါမွ မျမင္တဲ့ က်မ္းစာ ကိုလည္း ျမင္ဖူး ဖတ္ဖူး သြားတဲ့ အျပင္ Bible Study မွာ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး ရုပ္႐ွင္လည္း ၾကည့္ဖူးသြားပါတယ္။ ထမင္းေကၽြးျပီး တရားေဟာတာလည္း ခံရပါရဲ႕။ ဒါတစ္ခုကလြဲျပီး စိတ္သေဘာထား ေကာင္း႐ွာတဲ့ ကိုယ္ေတြကိုလည္း အစစ ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေ႐ွာက္တဲ့ ဆရာၾကီး ဆိုေတာ့လည္း ဘာမွျပန္မေျပာရဲ။ ကုိယ္တို႕ ႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာမ်ားလို႕ပဲ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ သူေတြမို႕ ဆင္းရဲေနတယ္လို႕ ေျပာခ်င္တာကိုေတာ့ အကုန္လံုးက မခံခ်င္၊ ျပန္ေျပာခ်င္ၾကေပမယ့္ သူ႕ကိုႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လို အခ်က္က်က် ေျပာရမယ္မွန္း မသိတာနဲ႕ပဲ ဘာမွျပန္မေျပာခဲ့ရတာကို ခုထိ တႏုံ႕ႏံု႕ ျဖစ္ေနတုန္း။ Aerospace University ကိုေတာ့ သံုးေခါက္ေလာက္ေရာက္ပါတယ္။

႐ွား႐ွားပါးပါး ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္းပါ။

Seoul Tower ကိုလည္း မတတ္ခဲ့ရ၊ နန္္းေတာ္ထဲလည္း မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ့္အဖြဲ႕ထဲက Senior ေတြနဲ႕ အေပါင္းအသင္း တစ္ခ်ိဳ႕က ေစ်းဝယ္ဝါသနာ ပါသူေတြမို႕ နန္ေဒမြန္ ေစ်းထဲလည္း ႏွစ္ေခါက္၊ Shoping Mall ေတြလည္း ခဏခဏ ေရာက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဝါသနာကေတာ့ ေနရာသစ္တစ္ခု ေရာက္ရင္ Natural Scene မွန္သမွ်ကို ေရာက္ခ်င္တာပါပဲ။ ေစ်းမဝယ္ရလည္း ကိစၥမ႐ွိ။ ခုေတာ့ City Tour ကားကို ေနာက္ဆံုးေန႕ ညေနမွ စီးျဖစ္ေတာ့ ကားေပၚကပဲ ႐ႈခင္းၾကည့္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။City Tour ကားေပၚက အဆင္းမွာ ဒီေနရာကိုေတာ့ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ Soul of Asia ပါတဲ့။ Christmas နားနီးလို႕ မီးေတြ အၾကီးအက်ယ္ထြန္းထားၾကတယ္။


ညဦးပိုင္း ႏွင္းမျဖစ္ခင္ မိုး႐ြာတာကိုပဲ သိလိုက္ျပီး ညဘက္ႏွင္းက်တာကို မသိလိုက္ၾကပါ။ မနက္က်ေတာ့ ခုလိုေလးပဲ သဲလြန္စက်န္ေတာ့တယ္။


ေရာက္ရၾကိဳး မနပ္ဘူးလို႕ စဥ္းစားးေနတုန္းမွာပဲ ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။

ေျမာက္ေလ

(ေဆာင္းရာသီအႀကိဳ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ တင္လိုက္ပါတယ္..)















အ႐ိုးကြဲမတတ္ ခ်မ္းေနတဲ့
ကမၻာေျမၾကီးကို သူႀကိဳဆိုပံုက
သင္းပါေပရဲ႕။

သူ႕ေအးစက္စက္
လက္ၾကီးႏွစ္ဖက္နဲ႕
ကမၻာေျမကို
တအားေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ပံုမ်ား
ငါေတာင္ ၾကက္သီးေတာင္ထခ်င္ရဲ႕။

သစ္ပင္ေတြကို ခ်စ္တယ္ဆိုျပီး
ပန္းကေလးေတြကို သူေၾကြေစတာ
ဒါ သူ႕ဝါသနာပဲဆိုျပီး
ငါခြင့္မလႊတ္ခ်င္ဘူး။

ျမစ္ကလည္း
ငါ့ကိုတိုင္တည္႐ွာပါတယ္
သူ႕ကိုမခ်စ္ဘူးလို႕။

အဲဒီလမ္းကေလးမွာ
သူ႐ွိေနခဲ့ရင္
ငါ့မွာ
အိမ္ထဲပဲကုပ္ေနခဲ့ရေပါ့
ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့
ဘယ္သူကမွငါ့ကို
ကုတ္အက်ႌတစ္ထည္
လက္ေဆာင္မေပးခဲ့လို႕ပဲ။

(သိဂၤါေက်ာ္)