ေသသူမွာ ရင္ဘတ္ နွင့္ ဝမ္းဗိုုက္တြင္ ဓါးဒဏ္ရာ ငါးခ်က္ခန္႕ ထိုုးခံထားရသည္ကိုု
ေတြ႕ရသည္။ ထိုုးေသာ ဓါးမွာ ၆ လက္မခန္႕ ရွိေသာ သားလွီးဓါး အခၽြန္ ျဖစ္ျပီး အေလာင္းေဘးတြင္
ဒီအတိုုင္း ပစ္ထားသည္။ ဦးစိုုးေရႊ၏ မိန္းမ ျဖစ္ဟန္တူေသာ အသက္ ၂၅ ခန္႕ ရွိ မိန္းကေလးမွာ
တုုန္လႈပ္စြာ ငိုုေနသည္။ ထိုုအိမ္တြင္ သူတိုု႕ လင္မယား နွစ္ေယာက္သာ ေနပံုုရသည္။ လင္မယား
ဆိုုေသာ္လည္း သူတိုု႕ နွစ္ေယာက္မွာ တရားဝင္ လက္ထပ္ထားျခင္း မဟုုတ္သည္ကိုု ေနာက္မွ သိရသည္။
နြယ္နီနိုုင္က သဲမြန္ ဆိုုေသာ ထိုုမိန္းကေလးကိုု ေမးခြန္းမ်ား ေမးဖိုု႕
ၾကိဳးစားလုုိက္သည္။
“ညီမ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမယ္ ဆိုုတာ သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မမတိုု႕မွာလည္း ဒီအမႈမွန္ကိုု
ေဖာ္ထုုတ္ဖိုု႕ တာဝန္ရွိေတာ့ ညီမ သိသေလာက္ ေျဖေပးပါေနာ္”
“ဟုုတ္ကဲ့ ေမးပါ မမ”
“ဦးစိုုးေရႊ အေလာင္းကိုု ညီမ စေတြ႕တာေနာ္”
“ဟုုတ္ပါတယ္၊ ကၽြန္မ မနက္ႏိုုးလာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ေနျမင့္ေနပါျပီ၊ အျပင္မွာလည္း
ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ အစ္ကိုုၾကီး အျပင္ထြက္သြားျပီလိုု႕ေတာင္ ထင္လိုုက္ပါေသးတယ္၊ ေနာက္
အိမ္ေရွ႕ကိုု ထြက္လာေတာ့မွ အဲလိုု ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရတာပါပဲ ရွင္၊ ကၽြန္မလည္း ေတာ္ေတာ္
လန္႕သြားပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ မျဖစ္ဘူး ဆိုုျပီး ရဲဌာနကိုု ဖုုန္းဆက္ရတာပါ”
“ညီမ ညက ဘာအသံမွ မၾကားမိဘူးလား”
“ဟင့္အင္း၊ ကၽြန္မ မေန႕ညက အေစာၾကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊ အစ္ကိုုၾကီး ျပန္လာတာေတာင္
မသိခဲ့ဘူး၊ ညက ဘာသံမွလည္း မၾကား၊ ဘာမွလည္း မသိပါဘူး၊ မနက္မိုုးလင္းမွ ခုုလိုု ေတြ႕တာပါ”
“ဦးစိုုးေရႊမွာ မေက်နပ္တဲ့လူ၊ ရန္သူေတြ ဘာေတြမ်ား ရွိသလား”
“ကၽြန္မ သိပ္မသိပါဘူးရွင္၊ သူ႕အလုုပ္က အေၾကာင္းေတြ ဘာေတြလည္း မသိပါဘူး”
“ခုုလိုု ေျဖတာ ေက်းဇူးပါပဲ၊ ေနာက္မွ တစ္ခုုခုု စဥ္းစားမိတာရွိရင္လည္း
မမတိုု႕ကိုု ေျပာပါ”
စိမ္းဝတီႏွင့္ ေနထြဋ္ ကေတာ့ အေလာင္းနံေဘးမွ ေျခရာ လက္ရာမ်ားကိုု စစ္ေဆးေနသည္။
အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ဓါးျဖင့္ ထိုုးထားေသာ္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေသြးမ်ား ျမင္မေကာင္းေအာင္
ေပက်ံေနျခင္းမ်ိဳး မရွိပါ။ လူသတ္သမားက လူသတ္ျပီးေနာက္ သဲလြန္စမ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္ရန္ သန္႕ရွင္းေရး
လုုပ္သြားသည္ ဟုု ထင္ရသည္။ သိုု႕ေသာ္ ဓါးကိုုေတာ့ ဘာျဖစ္လိုု႕ ထားသြားသလဲ ဆိုုတာ စဥ္းစားစရာ
ျဖစ္ေနသည္။ ထိုုဓါးသည္ ဤအိမ္ရွိ မီးဖိုုခန္းမွ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္။ ဓါးထားေသာ ေနရာတြင္
တစ္ေခ်ာင္းေလွ်ာ့ေနသည္ကိုု ေတြ႕ရသည္။
ၾကမ္းခင္းမွာလည္း ေျပာင္လက္ေနျပီး ေျခရာ တစ္စံုုတစ္ရာ ေကာက္ယူရန္ မျဖစ္ႏိုုင္ပါ။
ယခုု စိမ္းတိုု႕ကသာ ဖိနပ္မ်ား စီးဝင္လာၾကေသာ္လည္း အိမ္ရွင္မ်ားမွာ ဖိနပ္ကိုု အိမ္အျပင္မွာ
ခၽြတ္ျပီး အတြင္းထဲတြင္ အဝတ္ဖိနပ္မ်ားကိုုသာ စီးေလ့ ရွိပံုုရသည္။ ေသသူမွာလည္း သူစီးလာေသာ
ဖိနပ္ကိုု အိမ္ျပင္တြင္ ခၽြတ္ထားျပီး အိမ္တြင္းစီး ဖိနပ္တစ္ရံကိုု စီးလွ်က္သား ရွိေနသည္ကိုု
ေတြ႕ရသည္။
ရဲစြမ္းႏိုုင္ ကေတာ့ အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုု လိုုက္လံ စစ္ေဆးေနသည္။ အိမ္ထဲသိုု႕
က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ထားေသာ လကၡဏာ တစ္စံုုတစ္ရာ မေတြ႕ရပါ။ ျပတင္းေပါက္မ်ား၊ ေနာက္ဖက္ တံခါးေပါက္မ်ား
အားလံုုး ေျခရာ လက္ရာ မပ်က္ပါ။ အိမ္ေရွ႕ တံခါးေပါက္ၾကီးမွာလည္း သဲမြန္ နိုုးလာခ်ိန္တြင္
ပိတ္လွ်က္သား ေတြ႕ရျပီး ရဲအရာရွိမ်ားကိုု သူမ ကိုုယ္တိုုင္ တံခါးဖြင့္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
တစ္ခုုေတာ့ ရွိသည္။ လူသတ္သမားသည္ ဦးစိုုးေရႊ တံခါးဖြင့္ ဝင္ခိုုက္မွာ အတူတူ လိုုက္ဝင္လာျပီး
ဦးစိုုးေရႊကိုု သတ္ျပီးေနာက္ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ကိုု အျပင္မွ ေလာ့ခ္ ခ်ကာ ပိတ္သြားျခင္းလည္း
ျဖစ္ႏိုုင္သည္။
ထက္အာကာ က ေဘးခ်င္ကပ္ အိမ္သိုု႕ သြားျပီး ညက ထူးထူးျခားျခား ေအာ္သံ ဟစ္သံ
ၾကား မၾကား သြားေရာက္ ေမးျမန္းေနသည္။ ညက မိုုးေတြ ရြာေနေသာေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရာဝင္ၾကေၾကာင္း၊
ဘာသံမွ မၾကားမိေၾကာင္း ေဘးကပ္လွ်က္ ႏွစ္အိမ္လံုုးတြင္ ေနထိုုင္သူမ်ားက ေျပာၾကသျဖင့္
ထူးထူးျခားျခား ဘာမွ မသိရပါ။
စိမ္းဝတီတိုု႕ အဖြဲ႕ ဌာနသိုု႕ ျပန္လာျပီးေနာက္ စစ္စရာ ဆို၍ လူသတ္လက္နက္
ဓါးဦးခၽြန္ တစ္ေခ်ာင္းသာ ရွိသည္။ ဦးစိုုးေရႊ ေနာက္ေၾကာင္းကိုု ရွာၾကည့္ေတာ့ သူ႕မွာ
ကြာရွင္းထားေသာ အရင္ မိန္းမ နွင့္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ နြယ္နီနိုုင္ကေတာ့
ဓါးေပၚမွ လက္ေဗြရာ ရွိမရွိ သြားစစ္ေနျပီ။
“ကဲ ကိုုေနက ဦးစိုုးေရႊ အရင္ မိသားစုု ဆီ သြားလိုုက္၊ စြမ္း နဲ႕ ထက္က
သူ႕အလုုပ္ကိုု လိုုက္သြားျပီး အလုုပ္ကလူေတြကိုု နည္းနည္း ေမးၾကည့္လိုုက္၊ ကိုုယ္ေတာ့
မႈခင္းဆရာဝန္ဆီ သြားလိုက္ဦးမယ္”
ထိုု႕ေနာက္ စိမ္းဝတီသည္ အေလာင္းကိုု စစ္ေဆးေနေသာ ေဒါက္တာ ဇလပ္ျဖဴဆီသိုု႕
ေရာက္သြားသည္။
“ဘယ္လိုုလဲ ေဒါက္တာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာေျပာစရာ
ရွိလဲ”
“နွလံုုး၊
အသည္း၊ အစာအိမ္ ခ်က္ေကာင္းေတြပဲ ထိသြားလိုု႕ ပထမ သံုုးခ်က္မွာတင္ ေသသြားတာပဲ၊
ေနာက္ထပ္ နွစ္ခ်က္ကေတာ့ ေသခ်ာေအာင္
ထပ္ထိုုးသြားတဲ့ သေဘာပဲ၊ ေသသူဟာ ပထမ တစ္ခ်က္မွာတင္ မေအာ္ႏိုုင္ေလာက္ေအာင္ အထိနာသြားမွာ
ေသခ်ာတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ ေအာ္သံ ဟစ္သံ မၾကားၾကဘူး ဆိုုတာ ျဖစ္ႏိုုင္တယ္”
“ေနာက္တစ္ခုုက ဒဏ္ရာ အေနအထားကိုု စစ္ၾကည့္ေတာ့ လူသတ္သမားက
ဘယ္သံ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရတယ္ စိမ္း”
“ဟုုတ္တယ္ ကိုုယ္လည္း အဲလိုုပဲ ထင္တယ္၊ ေဒါက္တာ ေျပာေတာ့
ေသခ်ာသြားျပီ”
စိမ္းဝတီ ႐ံုုးခန္းကိုု ျပန္လာေတာ့ နြယ္နီက result စာရြက္တစ္ရြက္
ကိုုင္ျပီး ထြက္လာသည္။
လက္ေဗြရာ ေတြ႕သလား နြယ္နီ”
“ေတြ႕တယ္ စိမ္း၊ Database
ထဲမွာ တိုုက္စစ္ၾကည့္ေတာ့ ဘယ္သူမွတ္သလဲ စိမ္းေရ၊ အံၾသစရာပဲ လက္ေဗြရာက သဲမြန္ရဲ႕ လက္ေဗြရာပဲ”
စိမ္းဝတီကေတာ့ ဓါးေပၚတြင္ လက္ေဗြရာ ေတြ႕မည္ မထင္ခဲ့ပါ။ သိုု႕ေသာ္ အံၾသစရာ
ေကာင္းစြာ ဓါးေပၚတြင္ လက္ေဗြရာ တစ္စံုု ရွိေနသည္။ ထိုု႕အျပင္ ဦးစိုုးေရႊႏွင့္ အတူေနသူ
သဲမြန္၏ လက္ေဗြရာ ျဖစ္ေနသည္။
“ဟင္..”
“ေသခ်ာတယ္၊ ဒီမွာၾကည့္ 90% match..”
“သဲမြန္ ဆိုုတဲ့ မိန္းကေလးက အဲဒီေလာက္ အ သလား၊ သူ႕ လက္ေဗြရာ ထင္ေနတဲ့ ဓါးကိုု
ဒီအတိုုင္း ပစ္ခ်ထားျပီး ရဲေတြကိုု ဖုုန္းဆက္ေခၚတယ္ေပါ့”
“မႈခင္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာဗဟုုသုုတမွ မရွိတာလည္း ျဖစ္ႏိုုင္တာေပါ့”
“မျဖစ္ႏိုုင္ဘူး.. ဒါေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကိုုေတာ့ ေခၚရေတာ့မွာေပါ့”
“ေဒါက္တာက ေျပာတယ္ လူသတ္သမားက ဘယ္သံတဲ့၊ သဲမြန္သာ
ညာသံ ဆိုုရင္ မျဖစ္ႏိုုင္ဘူး”
“ဒါေပမယ့္ လက္ေဗြရာက ဘယ္လိုု ျဖစ္တာလဲ”
“အိမ္ထဲက ဓါးဆိုုေတာ့ သဲမြန္ လက္ေဗြရာ ရွိမယ္ ဆိုုလည္း
ျဖစ္ႏိုုင္တာပဲေလ”
အိမ္ထဲသိုု႕ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ ထားေသာ လကၡဏာ မရွိျခင္း၊ သတ္ေသာ ဓါးမွာ
အိမ္ရွိ မီးဖိုုေခ်ာင္မွ ဓါးျဖစ္ေနျပီး သဲမြန္၏ လက္ရာ ထင္က်န္ေနျခင္း တိုု႕ေၾကာင့္
သဲမြန္ကိုုပင္ လူသတ္သမားဟုု စြပ္စြဲရေတာ့ မလိုု ျဖစ္ေနေသာ္လည္း စိမ္းဝတီ ကေတာ့ လူသတ္သမားမွာ
သဲမြန္ မဟုုတ္ဟုု ထင္ေနသည္။ ေသသူ၏ ကိုုယ္ေပၚမွ ဒဏ္ရာ အေနအထားအရလည္း လူသတ္သမားမွာ ဘယ္သံ
တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုုင္ေသာေၾကာင့္ သဲမြန္ မျဖစ္ႏိုုင္ျပန္ပါ။
သဲမြန္ကိုု စစ္ေဆးေရး အခန္းထဲသိုု႕ေခၚ၍ နြယ္နီက ထပ္မံ
ေမးျမန္း ျပန္သည္။ သူမ၏ ေျပာျပခ်က္မ်ားက အရင္အတိုုင္း မေျပာင္းလဲပါေခ်။ စိမ္းဝတီက ေကာ္ဖီ
တစ္ခြက္ သြားခ်ေပးေတာ့ သဲမြန္က ညာလက္ႏွင့္ လွမ္းယူသည္။ စြမ္းႏိုုင္က သူမ သိသမွ် ဦးစိုုးေရႊ၏
အေပါင္းအသင္းမ်ား နာမည္ကိုု ခ်ေရးခိုုင္းရာ သူမက ညာလက္ျဖင့္ပင္ ေရးေပးသည္။
ျပန္ထြက္ကာနီးေတာ့ စိမ္းက စာရြက္ထပ္မ်ားကိုု မေတာ္တဆ လႊတ္ခ်လုုိက္ရာ သဲမြန္က ရုုတ္တရက္ ညာလက္ႏွင့္ပင္
လွမ္းဆြဲလိုုက္သည္။ သဲမြန္သည္ ညာသံ ဆိုုသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ သဲမြန္မွာ ဦးစိုုးေရႊကိုု
သတ္စရာလည္း ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပါ။ ေလာေလာဆယ္ သူတိုု႕ နွစ္ေယာက္မွာ အဆင္ေျပေနသည္။
ဘာျပႆနာမွလည္း မရွိပါ။ သဲမြန္ကလည္း သူမ ဘာမွ မသိရေၾကာင္း ျငင္းဆိုုေနဆဲ ျဖစ္သည္။
*******
ညေနေရာက္ေတာ့ ေနထြဋ္၊ စြမ္းႏိုုင္ နွင့္ ထက္အာကာ တိုု႕ ျပန္လာၾကျပီး သူတိုု႕
သိလာရသမွ်ကိုု ျပန္ေျပာၾကရင္း meeting လုုပ္ျဖစ္ၾကသည္။
ဦးစိုုးေရႊ၏ အလုုပ္က လူမ်ားကလည္း ဦးစိုုးေရႊတြင္ ပထမ မိန္းမ နွင့္ ကေလး နွစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပၾကသည္။ ဦးစိုုးေရႊသည္ အလုုပ္အကိုုင္ မဆိုုးေသာ္လည္း
အရက္မူးလာလွ်င္ ေသြးဆိုုးတတ္ေၾကာင္း၊ ကေလးမ်ားကိုု နွိပ္စက္ တတ္ေၾကာင္းပါ သိလာရသည္။
ထိုု႕ျပင္ ယခုု အတူေနေသာ သဲမြန္ကိုု ေတြ႕သျဖင့္ သူ၏ ပထမ မိန္းမကိုု ဇြတ္အတင္း ကြာရွင္းခဲ့ျပီး
ကေလးမ်ားကိုုလည္း ျပန္မၾကည့္ေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ဦးစိုုးေရႊသည္ အလုုပ္မွာေတာ့ လူခ်စ္လူခင္
မ်ားသူ ျဖစ္ျပီး ဘယ္သူနဲ႕မွ ထိပ္တိုုက္ ျဖစ္ထားျခင္းလည္း မရွိေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။
ဦးစိုုးေရႊကိုု သတ္ခ်င္လွ်င္ သူ႕ပထမ မိန္းမကမွ ပိုုျပီး ျဖစ္ႏိုုင္စရာ
ရွိေသးသည္။ သိုု႕ေသာ္ တကယ္ေတာ့ အဲလိုုလည္း မျဖစ္ႏိုုင္ျပန္ပါ။
ေနထြဋ္က ဦးစိုုးေရႊ၏ ပထမ မိန္းမကိုု ေတြ႕ၾကည့္လိုုက္ေသာအခါ ဦးစိုုးေရႊႏွင့္
သက္တူရြယ္တူ ၄၀ ခန္႕ ရွိျပီး ရိုုးရိုုးေအးေအး၊ တံုုးတံုုးအအ ပံုုစံ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
ဦးစိုုးေရႊ ေသဆံုုးေၾကာင္း ၾကားရေသာအခါ စိတ္မေကာင္းပင္ ျဖစ္သြားေသးသည္ကိုု ေတြ႕ရသည္။
သူမ ပံုုစံမွာလည္း ဟန္ေဆာင္ေနပံုု မရပါ။ ဦးစိုုးေရႊက မေထာက္ပံ့သျဖင့္ ကသီလင္တ ျဖစ္ေနပံုု
ရေသာ္လည္း သူမက ဘာမွ မျဖစ္သလိုု ဟန္ေဆာင္ေနသည္။ သူတိုု႕ သားအၾကီးေလးက ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသား
ျဖစ္ျပီး သမီးေလးက ငါးတန္း ေရာက္ေနျပီ။ ဦးစိုုးေရႊ က မူးလာလွ်င္ သူမကိုု ရိုုက္ႏွက္
တတ္သည့္အျပင္ ကေလးေတြကိုုပါ ရိုုက္တတ္ ေသာေၾကာင့္ သူမက စတင္၍ ကြာရွင္းခြင့္ ေတာင္းခဲ့ေၾကာင္း၊
ထိုု႕ေၾကာင့္ပင္ ဦးစိုုးေရႊက ကြာေပးျပီးေနာက္ ကေလးစားရိတ္ပင္ မေထာက္သည့္ျပင္ ကေလးမ်ားကိုု
တစ္ခါမွလည္း လာမၾကည့္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ကြာရွင္းခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္နီးပါးပင္ ရွိေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊
ခုုခ်ိန္မွ သူႏွင့္ အဆက္အသြယ္ လံုုးဝ မရွိေၾကာင္း သူမက ေျပာျပခဲ့သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
သူမ ဘယ္သံလား၊ ညာသံလား သိရေအာင္ ႐ံုုးခန္းကိုု တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေခၚ၍ ေမးျမန္း ရလိမ့္မည္။
သဲမြန္ကိုုလည္း သံသယ တရားခံ အျဖစ္ႏွင့္ ထိန္းသိမ္း မထားေသးပဲ အိမ္ျပန္ခိုုင္းလိုုက္သည္။
စိမ္းဝတီ စိတ္ထဲတြင္ သူမ ဘယ္လိုုမွ မျဖစ္ႏိုုင္တာ သိေနသည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္မွာ ဦးစိုုးေရႊ၏ ဇနီးေဟာင္းႏွင့္ သားအၾကီးေလး ကိုု ေခၚယူေမးျမန္း
ရသည္။ ဦးစိုုးေရႊ အသတ္ခံရေသာ ညက သူတိုု႕ အိမ္မွာ သူတိုု႕ အိပ္ေနၾကေသာေၾကာင့္ တစ္ျခား
သက္ေသ ေခၚျပစရာ လူမရွိသည္က လြဲ၍ သူတိုု႕ ေျပာသည္မွာ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မရွိပါ။ အမွန္အတိုုင္း
ေျပာေနမွာလည္း ပံုုစံၾကည့္သည္ နွင့္ပင္ သိသာသည္။ သိုု႕ေသာ္ ဦးစိုုးေရႊ၏ ဇနီးမွာ ညာသံ
ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႕သားၾကီးမွာ ဘယ္သံ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုုက္ရသည္။ ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသား
ျဖစ္၍ အစစ အရာရာ သိတတ္ေနျပီ ျဖစ္ေသာ ထုုိေကာင္ကေလး၏ ေလသံမွာ သူ႕အေဖကိုု မုုန္းတီးေနေၾကာင္း
အားလံုုး သိလိုုက္ၾကသည္။ ေကာင္ေလး ၏ ေျပာျပခ်က္အရ ဦးစိုုးေရႊမွာလည္း မုုန္းထုုိက္သူ
ျဖစ္ေၾကာင္း စိမ္း လက္ခံသည္။ ေကာင္ေလး ငယ္ငယ္က ဦးစိုုးေရႊ အရက္မူးေနခိုုက္ သူ႕စကား
နားမေထာင္သည္ကိုု စိတ္ဆိုုးျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ေရေႏြးပူ ပိုုက္ျဖင့္ ေကာင္ေလးကိုု
ေလာင္းခ်ဖူးသည္ ဆိုု၏။ ေကာင္ေလးက သူ႕ပခံုုးမွ အနာရြတ္မ်ားကိုုပင္ ျပေသးသည္။
ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္သည္ အရက္မူးေနေသာ လူၾကီး တစ္ေယာက္ကိုု ဓါးႏွင့္
ထိုုးလွ်င္ ျဖစ္ႏိုုင္မည္။ ထိုု႕ျပင္ သူ႕အေဖက သူ႕သားကိုု တံခါးဖြင့္ေပးျပီး အတူတူ အိမ္ထဲ
ဝင္လာရန္ ျဖစ္ႏိုုင္သည္။ သိုု႕ေသာ္ စိမ္းဝတီတိုု႕မွာ လူသတ္သမားက ဘယ္သံ ျဖစ္သည္ ဆိုုတာက
လြဲျပီး တစ္ျခား တိက် ေသခ်ာေသာ သက္ေသ ဘာမွ မရွိေသးသျဖင့္ ဘယ္သူ႕ကိုုမွ တပ္အပ္ စြပ္စြဲရန္
မျဖစ္ႏိုုင္ေသးပါ။
*******
ငါးရက္ ၾကာျပီးသည့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ အမႈတစ္ခုု ထပ္ျဖစ္လာသည္။ ေနရာက
ကားရပ္နားရာ ေနရာမွာ ျဖစ္သည္။ ေသသူမွာ အသက္ ၅၀ ခန္႕ရွိ ဦးသက္ႏိုုင္ ဆိုုသူ ျဖစ္သည္။
ကားအတြင္းသိုု႕ ဝင္ကာနီးမွာ အသတ္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ ရင္ဘတ္ႏွင့္ ဝမ္းဗိုုက္တြင္ ဓါးႏွင့္
ထိုုးသတ္ထားေသာ ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ေသဆံုုးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဓါးကိုုေတာ့ အနီးအနားတြင္ မေတြ႕ရပါ။
ထက္အာကာက ကားရပ္နားရာရွိ security camera ကိုု ခ်က္ခ်င္း သတိရျပီး သြားေရာက္စစ္ေဆးသည္။
သိုု႕ေသာ္ ဘယ္ ကင္မရာ ျမင္ကြင္းကမွ အခင္းျဖစ္ေသာ ေနရာကိုု ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏိုုင္ပါ။
ေသသူကိုု သတ္သြားေသာ ကားတံခါးေပါက္မွာ တိုုင္တစ္ခုု နွင့္ ကြယ္ေနသည္။ ထိုုေနရာမွာ ခပ္ရုုတ္ရုုတ္
ျဖစ္သြားသည့္ပံုုကိုု ေတြ႕ရေသာ္လည္း ေသသူ လဲက်သြားသည္ကိုုသာ ျမင္ရျပီး လူသတ္သမားကိုု
မျမင္ရပါ။ လူသတ္သမားမွာ အေတာ္ေလး သတိရွိသူ ျဖစ္ႏိုုင္သည္။ ထိုုကားပါကင္သိုု႕ ဝင္ထြက္ေသာ ကားတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရပ္ထားေသာ ကားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုု
ေတာ့ ကင္မရာ ျမင္ကြင္းမွာ ျမင္ရသည္ဟုု ဆိုုသည္။ စိမ္းဝတီသည္ ထက္အာကာကိုု ထိုုညအတြက္
ကင္မရာ မွတ္တမ္းကိုု ေကာ္ပီကူးလာ ခိုုင္းလိုုက္သည္။
စိမ္းဝတီတိုု႕သည္ ထံုုးစံအတိုုင္း အခင္းျဖစ္ပြားရာ တဝိုုက္တြင္ လက္ေဗြရာ
ရႏိုုင္သေလာက္ ရွာယူ၍ စစ္ၾကည့္ေသာ အခါမွာ ေသသူ၏ လက္ေဗြရာ တစ္ခ်ိဳ႕မွ လြဲ၍ အျခား မေတြ႕ရပါ။
လူသတ္သမားသည္ ေစ့စပ္ေသခ်ာသူ ျဖစ္သည္။ အေသးအဖြဲ သဲလြန္စေလးကအစ မက်န္ေအာင္ ေသေသသပ္သပ္
လုုပ္ေဆာင္ သြားေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ စိမ္း စိတ္ထဲတြင္ ဤလူသတ္မႈ နွစ္ခုုကိုု လူသတ္သမား
တစ္ေယာက္တည္းက က်ဴးလြန္သြားသည္ဟုု ထင္ေနသည္။ ဓါးျဖင့္ ထိုုးေသာ ပံုုသ႑န္မွာ တူညီသည္။
သဲလြန္စ မက်န္ေအာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ဖ်က္သြာတာခ်င္း တူသည္။ မတူတာ တစ္ခုုပဲ ရွိသည္။ ပထမ
လူသတ္မႈမွာ လူသတ္လက္နက္ကိုု ဒီတိုုင္း ထားပစ္ခဲ့သည္။ ဒုုတိယ တစ္ခုုမွာေတာ့ လူသတ္လက္နက္ကိုု
အနီးတြင္ မထားခဲ့ပါ။
ေနထြဋ္ နွင့္ ထက္အာကာ မွာ ေသသူ ေနထိုုင္ရာ အနီးတဝိုုက္သိုု႕ သြားေရာက္
စံုုစမ္းၾကသည္။ ေသသူမွာ မိန္းမႏွင့္ ကြဲေနသူ ျဖစ္ျပီး တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုုင္ေၾကာင္း
သိရသည္။ အတည္တက် ေနာက္မိန္းမ မရွိေသာ္လည္း မၾကာခဏ မိန္းကေလးမ်ားကိုု သူ႕တိုုက္ခန္းသိုု႕
ေခၚလာတတ္ေၾကာင္း အိမ္နီးခ်င္းမ်ားက ေျပာ၍ သိရသည္။ ေသသူ၏ အလုုပ္ထဲသိုု႕ သြားေရာက္ ေမးျမန္းရာမွာလည္း
မတည့္သူ မရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ဦးသက္ႏိုုင္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ား ေျပာျပခ်က္အရ
သူသည္ အေပါင္းအသင္းမ်ား အေပၚတြင္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းသေလာက္ သူ၏ မိသားစုု အေပၚတြင္ ဂရုုတစိုုက္
မရွိေသာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ေရး ျပိဳကြဲခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
စိမ္းဝတီတိုု႕ ဆက္လက္ စံုုစမ္းၾကေသာအခါ ဦးသက္ႏိုုင္၏ ဇနီးေဟာင္းမွာ လြန္ခဲ့ေသာ
ေျခာက္လကပင္ ေသဆံုုးခဲ့ျပီ ျဖစ္ျပီး သူတိုု႕၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားမွာ ယခုုအခါ ေဆးတကၠသိုုလ္(-)
၌ တက္ေရာက္ သင္ၾကားလွ်က္ရွိေၾကာင္း သိလာရသည္။ စိမ္းဝတီ နွင့္ ရဲစြမ္းႏိုုင္က ထိုုလူငယ္ကိုု
သြားေတြ႕ၾကသည္။ သူတိုု႕ အတန္း မျပီးေသးေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ေနရင္းႏွင့္ စြမ္းႏိုုင္က သူ႕အသိ
အစ္မ တစ္ေယာက္ ကိုု သြားေတြ႕ခ်င္သည္ ဆိုုျပီး ဌာန တစ္ခုုထဲ ဝင္ေသာေၾကာင့္ စိမ္းပါ လိုုက္သြားရသည္။
သူမ နာမည္က ေဒါက္တာျမင့္ျမင့္သြယ္။ နာမည္ႏွင့္ လိုုက္ေအာင္ပင္ အရပ္ျမင့္ျမင့္
သြယ္သြယ္လ်လ်ႏွင့္ ျမင္လိုုက္သည္ႏွင့္ပင္ ထက္ျမက္လွပေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္မွန္း သိသာသည္။
အသက္ကေတာ့ ၄၀ ဝန္းက်င္ခန္႕ ျဖစ္လိမ့္မည္ ထင္သည္။ စိမ္းတိုု႕ ေတြ႕လိုုေသာ ထက္သာ ဆိုုသည့္
ေက်ာင္းသားမွာလည္း သူမ တပည့္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမကလည္း ထက္သာတိုု႕ မိသားစုု အေၾကာင္းကိုု
ခေရေစ့တြင္းက် သိေနခဲ့သည္။ ထက္သာ သည္ ငယ္စဥ္ကပင္ သူ႕အေဖ၏ နွိပ္စက္မႈကိုု ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊
သူ ၇ တန္းႏွစ္မွာပင္ သူ႕အေဖနွင့္ အေမ ကြဲခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ကြဲရေသာ အေၾကာင္းမွာ သူ႕အေဖ
မူးလာလွ်င္ သားအမိ နွစ္ေယာက္ကိုု နွိ္ပ္စက္ျခင္း အျပင္ အျခား မိန္းမမ်ားနွင့္ ေပြ႐ႈပ္ျခင္းကိုု
သူ႕အေမက လက္မခံနိုုင္သည့္ အဆံုုး၌ ကြဲၾကျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဟုု ဆိုုသည္။
“ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူ႕အေၾကာင္း ေျပာစရာ ဘာမွ မရွိပါဘူးဗ်ာ၊ သူနဲ႕ မပတ္သက္ေတာ့တာ
ၾကာပဲ ၾကာလွျပီ၊ သူ႕နာမည္လည္း မၾကားခ်င္ပါဘူး၊ သူ အသတ္ခံရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မခံစားရဘူး၊
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ဘာမွလည္း မဆိုုင္ဘူး”
ထက္ေသာ္က ဆိုုသည္။
“ျပီးခဲ့တဲ့ ညက မင္း ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ ဆိုုတာေလးပဲ ေျပာျပႏိုုင္မလား ေမာင္ထက္ေသာ္”
“ေျပာႏိုုင္ပါတယ္၊ ညက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႕ပြဲ ရွိလိုု႕ ည ၈ နာရီ
ကတည္းက ေရာက္ေနတာ ၂ နာရီေလာက္မွ အဲဒီအိမ္မွာပဲ အားလံုုး အိပ္လိုုက္ၾကတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုု
ေမးၾကည့္လုုိ႕ ရပါတယ္”
သူ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း သူေျပာသည္မွာ မွန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံၾကသည္။ ညက သူတိုု႕
ဆိုုၾက ေသာက္ၾက သည္ကိုု ရိုုက္ထားေသာ ဗီဒီယိုုကိုုပင္ ျပေသးသည္။ သူတိုု႕ ရွိေနေသာ ေမြးေန႕ပြဲ
ေနရာႏွင့္ ထက္ေသာ္၏ အေဖ အသတ္ခံရေသာ ေနရာမွာ အနည္းငယ္ ေဝးသည္။ ေမြးေန႕ပြဲမွ ေခတၱထြက္ျပီး
လူသတ္မႈ ျဖစ္ေသာ ေနရာသိုု႕ သြားရန္မွာ သိပ္ျဖစ္ႏိုုင္ေသာ ကိစၥ မဟုုတ္ပါ။ ထက္ေသာ္ကိုု
အိမ္လိပ္စာနွင့္ ဖုုန္းနံပါတ္ ေရးေပးခိုုင္းရာ သူက ညာလက္နွင့္ ေရးေပးခဲ့သည္။ လူသတ္သမားသည္
ပထမ အမႈကိုု က်ဴးလြန္သူပင္ ျဖစ္လွ်င္ ဘယ္သံ ျဖစ္ေနမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
ထက္ေသာ္ ဆီမွ ျပန္လာျပီးေနာက္ စိမ္းဝတီသည္ အေလာင္းကိုု စစ္ေဆးေနသာ မႈခင္း
ဆရာဝန္ဆီသိုု႕ သြားလိုုက္သည္။ ေဒါက္တာ ဇလပ္ျဖဴ၏ ခြဲစိတ္စစ္ေဆးမႈအရ ဦးသက္ႏုိင္ကိုု
သတ္ေသာ လူသတ္သမားမွာ ဘယ္သံတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ပထမအမႈနွင့္ ဒုုတိယအမႈ ကိုု
က်ဴးလြန္သူမွာ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသေလာက္ ရွိသည္။ ထိုု အမႈ နွစ္မႈ ၏ အဆက္အစပ္ကိုု
စံုုစမ္းဖိုု႕ လိုုသည္။ လူသတ္သမားသည္ ဘာအေၾကာင္းႏွင့္ သတ္သည္ကိုု သိရဖိုု႕ လိုုသည္။
စိမ္းဝတီသည္ ရံုုးခန္းသိုု႕ ျပန္ေရာက္လာျပီးေနာက္ နြယ္နီႏိုုင္ကိုု လူသတ္မႈ နွစ္မႈ၏ အဆက္အစပ္ကိုု ရနိုုင္သေလာက္ ရွာၾကည့္ဖိုု႕ ေျပာလိုုက္သည္။ နြယ္နီ ကလည္း အစကပင္
ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ ဦးသက္ႏိုုင္ အေၾကာင္း ရွာေဖြ ေနခဲ့သည္။
ထက္ေသာ္၏ ဘေလာ့မွာ သူ႕အေဖ အေၾကာင္း ေရးထားေသာ စာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုု ေတြ႕ရသည္။
သူ ငယ္စဥ္က သူ႕အေဖက စိတ္ဆိုုးျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရေနြးပိုုက္နဲ႕ ေလာင္းခဲ့ေသာ အေၾကာင္း၊
ထမင္းမေကၽြးပဲ အခန္းထဲ ပိတ္ထားတတ္သည့္ အေၾကာင္း.. ေရးသား ထားသည္ကိုု ေတြ႕ရသည္။
ပထမ အသတ္ခံရေသာ ဦးစိုုးေရႊသည္လည္း အရက္မူးျပီး သူ႕သားကိုု ေရခ်ိဳးခန္းထဲ
ေခၚသြားကာ ေရေနြးပူနွင့္ ေလာင္းဖူးသည္။ ဤအခ်က္သည္ အသတ္ခံရသူ နွစ္ေယာက္၏ တူညီေသာ အက်င့္စရိုုက္တစ္ခုု
ျဖစ္သည္။
*******
ေနာက္ထပ္ သံုုးရက္ အၾကာမွာ အမႈသစ္ တစ္ခုု ထပ္မံ ေပၚေပါက္လာျပန္သည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ လမ္းၾကားတစ္ခုုထဲမွာ ျဖစ္သည္။ ေသသူမွာ မူးျပီးျပန္လာေသာ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္
ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္သည္။ ယခင္အမႈမ်ားလုုိပင္ ဓါးျဖင့္ ထိုုးသတ္ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ဓါးခ်က္က ခါတိုုင္းထက္ မ်ားသည္။ ေသသူမွာ ခပ္ဝဝမိုု႕ ေသခ်ာေအာင္ ပိုုပိုုသာသာ ထိုုးသြားသည္
ထင္၏။ လူသတ္လက္နက္ ကိုု အနီးအနားတြင္ မေတြ႕ရပါ။ လူသတ္သမားသည္ အရင္အခါမ်ားလိုုပင္ သဲလြန္စမက်န္ေအာင္
ေသေသခ်ာခ်ာ ေဖ်ာက္ဖ်က္သြားပါသည္။ အရင္အခါမ်ားလိုုပင္ မ်က္ျမင္သက္ေသလည္း တစ္ေယာက္မွ
မရွိခဲ့ပါ။
ေဒါက္တာ ဇလပ္ျဖဴလည္း အေလာင္းကိုု စစ္ၾကည့္ေသာအခါ သတ္သူမွာ
အရင္ႏွစ္ေယာက္ လိုုပင္ ဘယ္သံ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ ရသည္။ ေသဆံုုးေသာ အခ်ိန္မွာ ည ၁၁ နာရီေလာက္
ျဖစ္သည္။ လူနာ၏ အစာအိမ္ထဲတြင္ အရက္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရသည္။ တစ္ျခားေတာ့
ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား သဲလြန္စ မရပါ။
ေသသူမွာ ဦးျမင့္ေအး ဆိုုသူ ျဖစ္ျပီး မိန္းမနွင့္
ကြဲေနသူ ျဖစ္သည္။ အသက္ ၇နွစ္ အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့ေသာ ၆လ ကပင္
ဆံုုးပါးခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။ ထိုုသား ဆံုုးပါးရေသာ ကိစၥနွင့္ ပတ္သက္ျပီး လင္မယား စကားမ်ားကာ
ကြာရွင္းခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေနထြဋ္ နွင့္ ထက္အာကာက ဦးျမင့္ေအး၏ အမ်ိဳးသမီး ေနထိုုင္ရာသိုု႕
သြားေရာက္ ေမးျမန္းေသာအခါ သူတိုု႕ သားကေလး ေသဆံုုးရျခင္းမွာ ဦးျမင့္ေအး၏ ပေယာဂ မကင္းေၾကာင္း
သိရသည္။ ဦးျမင့္ေအးသည္ အရက္မူးျပီး စိတ္ဆိုုးကာ ကေလးကိုု အေမွာင္ခန္းတစ္ခုုထဲ ထည့္ကာ
ေသာ့ခတ္ ပိတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ေသာ့ကိုု သူက သိမ္းထားေသာေၾကာင့္ သူမမွာလည္း ဖြင့္ေပး၍ မရခဲ့ေၾကာင္း၊
အတင္းလုုယူရာတြင္ သူမကိုု ရိုုက္နွက္သျဖင့္ မရခဲ့ေၾကာင္း၊ မနက္မိုုးလင္းမွ ဖြင့္ေပးရာ
ကေလးက အရမ္း ေၾကာက္လန္႕ျပီး အဖ်ားၾကီး ေနခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဆးခန္းသြားေသာ္လည္း မရေတာ့ပဲ
ဆံုုးပါးခဲ့ေၾကာင္း သိလာရသည္။ ေနာက္တစ္ခုု သိခဲ့ရသည္မွာ ဦးျမင့္ေအး ၏ ကြဲကြာေနေသာ
အမ်ိဳးသမီး ေဒၚသိန္းသိန္း သည္ ဘယ္သံ ျဖစ္ေၾကာင္းပင္။
ေလာေလာလတ္လတ္ အမႈမေပၚေသးေသာ လူသတ္မႈက သံုုးခုုေတာင္
ျဖစ္လာေသာအခါ အထက္ကလည္း စိမ္းဝတီ တိုု႕ အဖြဲ႕ကိုု ၾကိမ္းေနေလျပီ။ လူသတ္မႈ သံုုးခုုလံုုးမွာ
ပံုုစံတူျဖစ္ေနျပီး စိတၱဇ လူသတ္သမား တစ္ဦးဦး၏ လက္ခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာေနေလျပီ။
လူသတ္သမားသည္ မည္သိုု႕ေသာ လူမ်ိဳးကိုု ေရြးခ်ယ္ သတ္ျဖတ္သည္ကိုု ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖိုု႕ လိုုအပ္လာသည္။
စိမ္းဝတီ၊ ရဲစြမ္းႏိုုင္ နွင့္ ထက္အာကာ တိုု႕သည္ အသတ္ခံရေသာ
လူသံုုးဦး နွင့္ ပတ္သက္၍ သိရသမွ်ကိုု ဘုုတ္ေပၚတြင္ ကပ္ထားျပီး ေဆြးေႏြးမိၾကသည္။ နြယ္နီကေတာ့
ကြန္ပ်ဴတာ ေရွ႕မွာ ထိုုင္ျပီး တစ္ခုုခုုကိုု ရွာေဖြေနဆဲ ျဖစ္သည္။
“ဒီ လူသတ္မႈ သံုုးခုုကိုု က်ဴးလြန္သူက တစ္ေယာက္တည္း
ဆိုုတာေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ၊ ဒါေပမယ့္ သူ႕
သားေကာင္ကိုု ဘယ္လိုု ေရြးလဲ ဆိုုတာ ေသခ်ာ သိဖိုု႕ လိုုတာ”
ထက္အာကာ က ေျပာသည္။
“တူညီတဲ့
အခ်က္တစ္ခုုက အသတ္ခံရတဲ့လူ သံုုးေယာက္လံုုးဟာ အိမ္ေထာင္ကြဲေတြ ျဖစ္တယ္”
ေနထြဋ္က ေျပာသည္။
ရဲစြမ္းႏိုုင္က “အသတ္ခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာ သံုုးေယာက္လံုုး အရက္ေသာက္ထားတယ္”
ဟုု ဆိုုသည္။
စိမ္းဝတီကလည္း “သူတိုု႕ သားေတြကိုု ရက္ရက္စက္စက္ နွိပ္စက္ခဲ့တယ္”
ဟုု ျဖည့္ေပးလိုုက္သည္။
“ဒါေလာက္နဲ႕ေတာ့ ဘာမွ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုု႕ မရေသးဘူး၊ ေသသြားတဲ့ လူ သံုုးေယာက္ဟာ ဘယ္ေနရာမွာမွ
ဆက္စပ္ ပတ္သက္မႈ မရွိဘူး၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုုင္းအဝိုုင္းက တစ္ျခားစီပဲ၊ ဒီေတာ့ ဒီလူ
သံုုးေယာက္ အေၾကာင္းကိုု လူသတ္သမားက ဘယ္လိုုနည္းနဲ႕ သိခဲ့သလဲ”
စိမ္းဝတီ ၏ အေမးကိုု ဘယ္သူ႕မွာမွ ေျဖစရာ အေျဖမရွိပါ။
ထိုုအခ်ိန္မွာပင္ နြယ္နီနိုုင္က သူ႕အခန္းထဲမွ အေျပးအလႊား
ထြက္လာသည္။
“ေသတဲ့လူ သံုုးေယာက္ရဲ႕ အဆက္အစပ္ကိုု သိရျပီ”
နြယ္နီႏိုုင္က ေျပာလိုုက္သည္။ စိမ္းဝတီ၏ စားပြဲေပၚရွိ
ကြန္ပ်ဴတာမွာ website ကိုု ဖြင့္ျပသျဖင့္ အားလံုုးက ဝိုုင္းၾကည့္လိုုက္ၾကသည္။
“ဒီ website ထဲမွာ အသတ္ခံရတဲ့ လူ သံုုးေယာက္စလံုုးရဲ႕
အေၾကာင္း ပါတယ္၊ မိန္းမကိုု ဘယ္လိုုနွိပ္စက္ ခဲ့တယ္၊ ကေလးကိုု ဘယ္လိုု နွိပ္စက္ခဲ့တယ္
ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ အေသးစိတ္ ေရးထားတာ၊ ပထမ ဦးစိုုးေရႊ အေၾကာင္းတင္တယ္။ ေနာက္ နွစ္ရက္ေနေတာ့
ဦးစိုုးေရႊ အသတ္ခံရတယ္။ ဒုုတိယ ဦးသက္နိုုင္ အေၾကာင္း တင္တယ္၊ ေနာက္တစ္ရက္ ဦးသက္နိုုင္
အသက္ခံရတယ္။ တစ္ေန႕က မနက္ပိုုင္းမွာ ဦးျမင့္ေအး အေၾကာင္း တင္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ လူသတ္သမား
ဟာ ဒီ site ကေန သူ သတ္မယ့္ လူေတြ အေၾကာင္းကိုု သိခဲ့တာပဲ”
နြယ္နီက သူရွာေဖြ ေတြ႕ခဲ့သမွ်ကိုု ရွင္းျပသည္။
“ဒါျဖင့္ ဒီ website ကိုု ၾကည့္တဲ့လူတိုုင္း ဒီအေၾကာင္းေတြကိုု
သိႏိုုင္တာေပါ့၊ လူသတ္သမားကိုု ဘယ္လိုုလုုပ္ ရွာလိုု႕ ရႏိုုင္ပါ့မလဲ”
ရဲစြမ္းႏိုုင္က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေျပာသည္။
“ဒါေပမယ့္လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုု သိရတာ အျမတ္ပဲ၊ ဒီ website ရဲ႕
admin က ဘယ္သူလဲ၊ ဒါကိုု တင္တဲ့ စက္ရဲ႕ IP address က ဘယ္ကလဲ ဆိုုတာကိုု ရွာရမယ္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့
ေသသူ သံုုးေယာက္ အေၾကာင္း ဘယ္သူေတြ တင္ထားတာလဲ ဆိုုတာလည္း ရွာရမယ္”
စိမ္းဝတီက ေျပာလိုုက္သည္။ နြယ္နီနိုုင္လည္း သူ႕စက္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားသည္။
စိမ္းဝတီလည္း ထိုု website ကိုု ဆက္ၾကည့္ေနလိုုက္သည္။ ထိုု page မွာ အိမ္ေထာင့္တာဝန္
မေက်ပြန္ေသာ ေယာက်္ားမ်ား အေၾကာင္း၊ မိန္းမ ေပြ႐ႈပ္တတ္ေသာ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက်္ား မ်ားအေၾကာင္း၊
မိန္းမ နွင့္ သားသမီးမ်ားကိုု နွိပ္စက္တတ္ေသာ ေယာက်္ားမ်ား အေၾကာင္း အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုု
တင္ကာ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးၾကေသာ page ျဖစ္သည္။ ဦးသက္ႏိုုင္ အေၾကာင္း ေရးထားသူမွာ သူ႕သား
ထက္ေသာ္ ျဖစ္သည္။ က်န္နွစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေရးသူေတြကိုုေတာ့ ဘယ္သူမွန္း မသိေသးပါ။ ထိုု
ပိုု႕စ္ သံုုးခုုစလံုုးတြင္ ပါဝင္ ေဆြးေနြး ထားသူ တစ္ေယာက္မွာ ပါေမာကၡ ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္
ျဖစ္ေနသည္ကိုုပါ ေတြ႕လာရသည္။
“စြမ္းႏိုုင္ေရ.. တိုု႕နွစ္ေယာက္ ေဆးတကၠသိုုလ္ကိုု သြားၾကဦးစိုု႕”
“ဘာျဖစ္လိုု႕လဲစိမ္း၊ ထက္ေသာ္ကိုု ေမးစရာ ရွိေသးလိုု႕လား”
“မဟုုတ္ဘူး၊ ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္ကိုု ေမးစရာေလး နည္းနည္း ရွိလိုု႕”
စိမ္းဝတီ နွင့္ စြမ္းႏိုုင္ တိုု႕ႏွစ္ေယာက္ ေဆးတကၠသိုုလ္သိုု႕ေရာက္သြားေသာအခါ
ပါေမာကၡ ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္ကိုု သူ႕အခန္းထဲတြင္ အဆင့္သင့္ပင္ ေတြ႕ရသည္။ စိမ္းဝတီက
website ေပၚမွ သူမ၏ ေဆြးေနြးခ်က္ အေၾကာင္း ေမးျမန္းေသာအခါ သူမက ထိုု site ကိုု သူမ
တင္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေဖ အေမ မပီသသူမ်ား၏ ရက္စက္မႈကိုု ခံခဲ့ၾကရေသာ ကေလးမ်ား၏
စိတ္ဒဏ္ရာကို ေဆြးေနြး ေျဖသိမ့္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“ေဒါက္တာ့ ရဲ႕ website မွာ post တင္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြထဲမွာ ပါတဲ့ လူ
သံုုးေယာက္ ေလာေလာလတ္လတ္ အသတ္ခံ လိုုက္ရတယ္၊ အဲဒါနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာေျပာစရာမ်ား ရွိလဲ
မသိဘူးေနာ္”
“ဒါကေတာ့ ကိုုယ္နဲ႕ မဆိုုင္ဘူးေလ၊ ကိုုယ္ဘက္ကေတာ့ ငယ္ငယ္က စိတ္ဒဏ္ရာ ရဖူးတဲ့
ကေလးေတြ အတြက္ ရင္ဖြင့္ စရာ တစ္ခုု အေနနဲ႕ ဒီ site ကိုု ဖြင့္ေပးထားတာပါ၊ ဒါကိုု ဖတ္မိတဲ့
လူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိမွာပဲေလ၊ ဒီအထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္က အစြန္းေရာက္တဲ့ စိတ္နဲ႕ လုုပ္မယ္ဆိုုလည္း
ျဖစ္ႏိုုင္ပါတယ္၊ ကိုုယ့္အေနနဲ႕ေတာ့ ဘာမွ ေျပာႏိုုင္တာ မရွိပါဘူး”
“ဒီထဲမွာ ထက္ေသာ္ကလည္း သူ႕အေဖ အေၾကာင္း တင္ထားတယ္ေနာ္”
“ဟုုတ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ အဲလိုု စိတၱဇမ်ိဳး မရွိနိုုင္ဘူး၊
အခုုအခ်ိန္မွာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး လည္း အဆင္ေျပတယ္၊ စာလည္း ေတာ္တယ္၊ ပံုုမမွန္တာ တစ္ခုုမွ
မရွိပါဘူးကြယ္”
“ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ကလည္း ထက္ေသာ္ကိုု မထင္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လူသတ္သမားဟာ ဒီ
website ကိုု ၾကည့္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ေဒါက္တာ”
စြမ္းနိုုင္က ေျပာသည္။
“ဒါက ေမာင္ေလးတိုု႕ စံုုစမ္းရမယ့္ ကိစၥပဲေလ၊ ကဲ ကိုုယ္လည္း အတန္းခ်ိန္
ဝင္စရာ ရွိေသးတယ္”
“တစ္ခုုေလး ေဒါက္တာ၊ စိတ္မရွိပါနဲ႕ ၊ ေဒါက္တာ ညက ဘယ္မွာ ရွိေနခဲ့လဲ ဆိုုတာေလး
တစ္ခ်က္ေလာက္ ေျပာေပးပါလား”
စိမ္းက ေမးလိုုက္သည္။
“ညကလား၊ ကိုုယ္ ဒီ ရံုုးခန္းထဲမွာပဲ အလုုပ္လုုပ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုု႕ အိမ္မျပန္ျဖစ္ဘူး”
“ဟုုတ္ကဲ့ ၊ အခုုလိုု ေျဖတာ ေက်းဇူးပါ ေဒါက္တာ”
အခန္းထဲမွ ျပန္မထြက္ခင္ ေဒါက္တာ့ အခန္းကိုု တစ္ခ်က္ ေဝ့ၾကည့္လိုုက္ေတာ့
စိမ္းဝတီတိုု႕ မလာခင္က သံုုးေနပံုု ရေသာ ေဒါက္တာ့ ကြန္ပ်ဴတာ ေဘးမွ mouse သည္ ညာဘက္တြင္
ရွိေနသည္ကိုု သတိထားမိလိုုက္သည္။
ေဒါက္တာ့ကိုု မသကၤာသည္ မဟုုတ္ေသာ္လည္း သူေျပာတာ မွန္မမွန္ သိရန္အတြက္ သူ႕အေဆာင္ေရွ႕မွ
အေစာင့္ၾကီးကိုု စံုုစမ္းေသာအခါ ညက ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္ အခန္းက တစ္ညလံုုး မီးလင္းေနခဲ့ေၾကာင္း၊
ညဘက္ ျပန္သည္ကိုု မေတြ႕မိေၾကာင္း ဆိုုသည္။ သိုု႕ေသာ္ တစ္ခုုေတာ့ ရွိသည္။ သူမ ကားသည္
ေနာက္ဘက္ ကားရပ္နားရာတြင္ ရပ္ေလ့ရွိျပီး အနည္းငယ္ ေကြ႕ပတ္သြားရေသာ ေနာက္ဘက္ ထြက္ေပါက္မွလည္း
ထြက္၍ ရသည္။ ထိုုသိုု႕ ထြက္လွ်င္ အေရွ႕ေပါက္မွ အေစာင့္ၾကီးက သိလိမ့္မည္ မဟုုတ္ပါေပ။
စိမ္းဝတီတိုု႕ ျပန္လာေသာ လမ္းမွာ နြယ္နီက ဖုုန္းဆက္သည္။ ပထမ ေသသူ နွင့္
ဒုုတိယ ေသသူ အေၾကာင္း တင္ထားသူ နွစ္ေယာက္၏ IP address နွင့္ လိပ္စာကိုု သိရျပီ ဆိုုေသာ
အေၾကာင္းပင္။
“ဒါဆိုု ကိုုေန နဲ႕ ထက္အာကာ က တစ္ေနရာ သြားလိုုက္ေလ၊ ကိုုယ္တိုု႕ နွစ္ေယာက္က
(…) ရိပ္သာ ထဲ သြားလိုုက္မယ္၊ အခုု လမ္းသင့္ေနတယ္၊ လိပ္စာသာ ေသခ်ာေျပာေတာ့”
နြယ္နီနိုုင္ ေျပာေသာ လိပ္စာကိုု ျပန္ရြတ္ျပလိုုက္ေသာအခါ ကားေမာင္းေနေသာ
စြမ္းႏိုုင္က ကားကိုု ထိုုေနရာသိုု႕ ဦးတည္လိုုက္သည္။
“ေနပါဦး ဒီလိပ္စာကိုု ျမင္ဖူးသလိုုပဲ.. စြမ္းရဲ႕”
“ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ တစ္ခါမွ မသြားဖူးပါဘူး”
ဟိုုအိမ္ကိုု ေရာက္မွ ထိုုလိပ္စာမွာ တတိယ ေသဆံုုးသူ ဦးျမင့္ေအး၏ မိန္းမ
ေဒၚသိန္းသိန္း ေနထိုုင္ေသာ အိမ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုုအိမ္မွာ ေဒၚသိန္းသိန္း၏
မိဘ အိမ္ ျဖစ္ျပီး၊ သူမ အေမ၊ ညီမ တိုု႕နွင့္ အတူေနေၾကာင္း သိရသည္။ ေဒၚသိန္းသိန္း ၏
ေယာက်္ား ကိုု သူမ အိမ္က အစကတည္းက သေဘာမတူ ခဲ့ပဲ ထိုုေယာက်္ားနွင့္ ယူသျဖင့္ စြန္႕ပစ္ထားခဲ့သည္။
ယခုု ထိုုေယာက်္ားႏွင့္ ကြဲေသာအခါမွ အိမ္က ျပန္လက္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမ ေယာက်္ား
အေၾကာင္း ပို႕စ္ တင္သူမွာ ေဒၚသိန္းသိန္း မဟုုတ္ပဲ သူမ ညီမ ေဒၚဆင့္ဆင့္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚဆင့္ဆင့္မွာ
ကြန္ပ်ဴတာနွင့္ ပတ္သက္ေသာ အလုုပ္အကိုုင္ကိုု လုုပ္ကိုုင္ေနသူ ျဖစ္ျပီး အပ်ိဳၾကီး တစ္ေယာက္
ျဖစ္ကာ ေဒၚသိန္းသိန္း၏ ေယာက်္ားကိုုလည္း နဂိုုကတည္းကပင္ ၾကည့္မရသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုုအေၾကာင္းကိုု
တင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚသိန္းသိန္း၏ ေယာက်္ား ေသဆံုုးေသာ ညက ေဒၚဆင့္ဆင့္သည္ ႐ံုုးတြင္
လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ တစ္ခ်ိဳ႕နွင့္ အတူ အခ်ိန္ပိုု ဆင္းေနခဲ့သည္ ဟုု ဆိုုသည္။ သူမသည္
ရံုုးသိုု႕ ကိုုယ္ပိုုင္ကားျဖင့္ တက္သူ ျဖစ္သည္။ ေဒၚဆင့္ဆင့္၏ ကြန္ပ်ဴတာကိုု ၾကည့္႐ႈ
ရာတြင္ သူမမွာ ညာသံ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုုက္ရသည္။
ပထမ အသတ္ခံရသူ ဦးစိုုးေရႊ အေၾကာင္း တင္သူကိုု ေနထြဋ္ နွင့္ ထက္အာကာတိုု႕
သြားေရာက္ စံုုစမ္းရာတြင္ ဦးစိုုးေရႊ သားအၾကီး၏ အတန္းပိုုင္ ဆရာမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည္။
ဆရာမသည္ ပိန္ပိန္ေသးေသး ပုုပုု ညွက္ညွက္ကေလး ျဖစ္သည္။ ဦးျမင့္ေအးလိုု ခပ္ဝဝ လူတစ္ေယာက္ကိုု
ျပန္လည္ မခုုခံနိုုင္ေအာင္ ဓါးျဖင့္ ထိုုးရန္ သိပ္မျဖစ္နိုုင္ဟုု ထင္ရသည္။ သိုု႕ေသာ္
ထိုု ဆရာမသည္ ဘယ္ေရာ ညာေရာ နွစ္ဖက္စလံုုး အသံုုးျပဳ ႏိုုင္သူ ျဖစ္ေနျပန္သည္။
ရံုုးခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ၾကျပီးေနာက္ စိမ္းသည္ ဦးသက္နိုုင္ အသတ္ခံရေသာ ကားပါကင္မွာ
ထိုုးထားေသာ ကားမ်ားကိုု ေသခ်ာ ျပန္မစစ္ရေသးသည္ကိုု သတိရျပီး ကားနံပါတ္မ်ားနွင့္ ပိုုင္ရွင္မ်ားကိုု
လိုုက္ရွာ ၾကည့္ေနလိုုက္သည္။
စိတၱဇ လူသတ္သမား ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ဆိုုတာ ေသခ်ာ စြပ္စြဲႏိုုင္ေလာက္ေသာ အေထာက္အထား
ကေတာ့ ခုုထက္ထိ မရွိေသးပါ။ နြယ္နီနိုုင္ကေတာ့ ထိုု website ကိုုုု ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။
ထိုု website ကိုု ဘယ္သူေတြ ၾကည့္ခဲ့သလဲ ဆိုုတာ သိနိုုင္ေသာ္လည္း လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူမွာ
အေတာ္ မ်ားျပားရာ ထိုုသူေတြ အကုုန္လံုုးကိုု လိုုက္လံ စံုုစမ္းေနဖိုု႕ကေတာ့ လံုုးဝ
မျဖစ္နိုုင္ပါေပ။
စိမ္းဝတီကေတာ့ ထိုုသိုု႕ေသာ website ကိုု ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္ ဘာေၾကာင့္
တင္သလဲ ဆိုုတာကိုု စိတ္ဝင္စားမိသည့္ အတြက္ ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္ အေၾကာင္းကိုု ရွာေဖြၾကည့္ေနမိသည္။
ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္၏ ကေလးဘဝ သည္လည္း ဆိုုးသြမ္းေသာ ဖခင္ လက္ထဲတြင္ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသည့္
အေၾကာင္း ကိုု မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႕လိုုက္ရသည္။ သူမ၏ ဖခင္သည္ အလုုပ္အကိုုင္ မည္မည္ရရ မရွိပဲ
အရက္ေသာက္၊ ေလာင္းကစားမ်ား လုုပ္ကာ မိန္းမႏွင့္ ကေလးမ်ားကိုု နွိပ္စက္တတ္သူ ျဖစ္ခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ နွစ္မ်ားကပင္ သူမ၏ မိခင္ နွင့္ ဖခင္မွာ ကြယ္လြန္ ခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။ ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္သည္
နိုုင္ငံရပ္ျခား တကၠသိုုလ္ တစ္ခုုမွ ကေလးသူငယ္ စိတ္ပညာ ဘာသာရပ္ျဖင့္ ပါရဂူဘြဲ႕ ရခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ စိမ္းဝတီသည္ သူမ အေၾကာင္းကိုု
ရနိုုင္သမွ် ေလွ်ာက္ဖတ္ေနခဲ့သည္။ ထိုု႕ေနာက္ အျပင္ခဏ ထြက္သြားလိုုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္မွာ စိမ္းဝတီတိုု႕ ဝိုုင္းဖြဲ႕ ေဆြးေနြး ျဖစ္ၾကသည္။ သိုု႕ေသာ္
တရားခံ ဘယ္သူလဲ ဆိုုသည့္ အေျဖကေတာ့ ထြက္မလာနိုုင္ေသးပါ။ လူသတ္သမားသည္ မိန္းမ ႏွင့္
ကေလးမ်ားကိုု နွိပ္စက္တတ္ေသာ လင္ေယာက်္ားဆိုုး မ်ားကိုု ေရြးသတ္ေနသည္။ ထိုုေယာက်္ားသည္
မိန္းမနွင့္ ကြဲျပီးသား၊ တစ္ျခား မိန္းကေလးမ်ားနွင့္ ေပြရႈပ္ေနသူ လည္း ျဖစ္နိုုင္သည္။
အရက္လည္း ေသာက္တတ္သည္။ အဓိက အခ်က္က ကေလးကိုု ေရေနြးပူနွင့္ ေလာင္းျပီး နွိပ္စက္တတ္သည္။
မိန္းမကိုု ရိုုက္နွက္တတ္သည္။ နြယ္နီနိုုင္သည္ ထိုု website ၏ admin account ကိုု
hack ကာ ထိုုအခ်က္မ်ားနွင့္ အမ်ားစုု ကိုုက္ညီေသာ ပိုု႕စ္ တက္လာပါက ခ်က္ခ်င္း ဖ်က္ပစ္ရန္
ေစာင့္ၾကည့္လွ်က္ ရွိသည္။ ထိုုသိုု႕
ဖ်က္ပစ္ျခင္းျဖင့္လည္း လူသတ္သမား အေၾကာင္းကိုုေတာ့ သိလာနိုုင္မည္ မဟုုတ္ပါ။
ေနာက္ထပ္ အသတ္ခံရသူ မရွိေစရန္ ေလာေလာဆယ္ ဟန္႕တားျခင္းသာ ျဖစ္နိုုင္မည္။
“တိုု႕ လုုပ္စရာ တစ္ခုုပဲ ရွိေတာ့တယ္”
စိမ္းဝတီက ေျပာလိုုက္သည္။
*******
“ခန္႕ ေစာ၊ နင္ ဟိုုကိစၥေတြ ရပ္ေတာ့ေနာ္၊ ရဲအရာရွိမက တံုုးတံုုးအအ မဟုုတ္ဘူး၊
မၾကာခင္ သိသြားလိမ့္မယ္၊ ဒီ website ေပၚက သတင္းရတယ္ ဆိုုတဲ့ အေၾကာင္း သူတိုု႕ သိေနျပီ”
“မပူပါနဲ႕ မမရာ၊ ဒီ website ကိုု ၾကည့္တဲ့လူ အမ်ားၾကီး ရွိတာကိုု..၊ ဘယ္သူ
ဆိုုတာ သူတိုု႕ မသိနိုုင္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆက္လုုပ္ရမွာပဲ၊ ဒီကိစၥ လုုပ္ရတာ အရမ္းသေဘာက်ေနျပီ၊
ကၽြန္ေတာ္ ရပ္လိုု႕ မရေတာ့ဘူး မမရဲ႕”
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုုေလာေလာဆယ္ေတာ့ မျဖစ္ဘူး၊ နင္ ဆက္မလုုပ္နဲ႕ ေတာ့၊ အဲဒါကိုုလည္း
ၾကည့္မေနနဲ႕ေတာ့၊ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲတင္တင္”
“ဒီမွာ စိတ္ဝင္စားစရာ ပိုု႕စ္ တစ္ခုု ေတြ႕ ျပီ၊ အသက္ ၇ နွစ္ပဲ ရွိေသးတဲ့
ကေလးကိုု သူ႕အေဖက စိတ္ဆိုုးျပီး ရိုုက္နွက္႐ံုုတင္မက ေရေနြးပူနဲ႕ ေလာင္းတာ ေဆးခန္းေတာင္
ပိုု႕လိုုက္ရတယ္တဲ့၊ မိန္းမကိုုလည္း ရိုုက္နွက္ထားတာ မ်က္နွာမွာ ဖူးေယာင္ေနတာပဲတဲ့၊
အဲဒီလိုုလူမ်ိဳးကိုု ေလာကမွာထားရင္ ေျမၾကီးေလးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ စီရင္ရမွာပဲ၊ မမ မလိုုက္ခ်င္
ေနခဲ့ေလ”
“မလုုပ္ပါနဲ႕ေတာ့ ေမာင္ေလးရယ္၊ လိမၼာပါတယ္၊ ရဲေတြက မမကိုု ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္လိုု႕
ထင္တယ္၊ တစ္ခုုခုု မွားသြားရင္ သူတိုု႕ သိသြားနိုုင္တယ္၊ မမ မင္းကိုု တစ္ခုုခုု အျဖစ္
မခံနိုုင္ဘူး”
“ကၽြန္ေတာ့္ကိုု စိုုးရိမ္ရင္ မမ လိုုက္ခဲ့ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သဲလြန္စေတြ
သန္႕ရွင္းေရး လုုပ္ဖိုု႕ စိတ္မဝင္စားဘူး၊ ဒီတိုုင္း ထားခဲ့ရမွာပဲ”
“ခက္ေတာ့တာပဲ ခန္႕ေစာရယ္၊ ငါေတာ့ ေသခ်င္တာပါပဲ..”
*******
စိမ္းဝတီ နွင့္ ရဲစြမ္းနိုုင္ တိုု႕သည္ ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္နွင့္ ထက္ေသာ္
ဆီသိုု႕ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ေရာက္ခဲ့ၾကျပန္သည္။ ေနထြဋ္၊ ထက္အာကာ နွင့္ နြယ္နီ တိုု႕လည္း
ဦးစိုုးေရႊ၏ သားၾကီး၊ ေဒၚသိန္းသိန္း၊ ေဒၚဆင့္ဆင့္ နွင့္ အလယ္တန္းျပ ဆရာမ တိုု႕၏ အသြားအလာမ်ားကိုု
လိုုက္စံုုစမ္းေနၾကသည္။
စိမ္းက ေဒၚျမင့္ျမင့္သြယ္၏ ငယ္ဘဝ အေၾကာင္းကိုု ေမးရာ သူမက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္
ေျပာျပခဲ့သည္။ သူမ အေဖသည္ သူမအေမနွင့္ သူမတိုု႕ ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္အေပၚ အလြန္ ဆိုုးခဲ့ေၾကာင္း၊
သူမထက္ သူမ ေမာင္ေလးက ပိုု၍ပင္ နွိပ္စက္ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ ခါးပတ္ခၽြတ္၍ ရိုုက္နွက္ျခင္း၊
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားကာ ေရေနြးပူပိုုက္နွင့္ ေလာင္းျခင္းမ်ားပင္ လုုပ္ဖူးေၾကာင္း၊
သူမ အေမ မွာလည္း တတိယ ကိုုယ္ဝန္ ရွိခိုုက္ ႐ိုုက္ႏွက္ ခံရသျဖင့္ ကိုုယ္ဝန္ပ်က္က်ကာ
ေဆးရံုုပိုု႕ေသာ္လည္း ရက္အနည္းငယ္ အတြင္း ေသဆံုုးခဲ့ေၾကာင္း၊ သူမတိုု႕ အေမ ေသဆံုုးျပီးေနာက္ အေဖက သူမတိုု႕ ေမာင္နွမကိုု
ပိုု၍ပင္ နွိပ္စက္လာေၾကာင္း၊ ထိုုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ယခုုအခ်ိန္တြင္ သူမက ထိုုသိုု႕ေသာ
ကေလးငယ္မ်ားကိုု တတ္နိုုင္သမွ် အားေပး ေစာင့္ေရွာက္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားေနေၾကာင္း.. ေအးေအး ေဆးေဆးပင္ ေျပာသည္။
သူမက ထက္ေသာ္ကိုုလည္း တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းစားရိတ္ကိုု ယခုုအခ်ိန္ထိ ေထာက္ပံ့ေနခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
ထိုု႕အျပင္ အျခား ေထာက္ပံ့ေနသည္မ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိေသးသည္။
“ဒါထက္. စကားမစပ္၊ ေဒါက္တာ့ရဲ႕ ေမာင္ေလးကေရာ ခုု ဘယ္မွာ ပါလဲ၊ ေဒါက္တာနဲ႕
အတူတူပဲ ေနသလား ဟင္”
“အင္း ဟုုတ္တယ္၊ အတူတူပဲ ေနတယ္ေလ၊ သူက အျပင္အလုုပ္ေတာ့ မလုုပ္ဖူး၊ အိမ္မွာပဲ..
စာေတြ ဘာေတြ ေရးတယ္၊ စာေရးဆရာ ေတာ့လည္း မျဖစ္ေသးပါဘူး”
“ေၾသာ္ ဟုုတ္ကဲ့၊ ေက်းဇူးပါပဲ၊ ေဒါက္တာ့ အခ်ိန္ေတြကို လာယူရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊
ကၽြန္ေတာ္တိုု႕ ျပန္ပါဦးမယ္”
စိမ္းသည္ ျပန္ကာနီး ေဒါက္တာ့ ကြန္ပ်ဴတာကိုု တစ္ခ်က္ အကဲခတ္မိရာ mouse သည္
ဘယ္ဘက္သိုု႕ ေရာက္ေနသည္ကိုု ေတြ႕လိုုက္ရသျဖင့္
အံ့ၾသသြားမိသည္။ စိမ္းတိုု႕ မလာခင္ ေဒါက္တာ့ ကြန္ပ်ဴတာကိုု ဘယ္သံ တစ္ေယာက္ေယာက္က သံုုးေနခဲ့ပံုုရသည္။
ထက္ေသာ္ကိုု ဦးျမင့္ေအး ေသေသာ ည အေၾကာင္း ေမးျမန္းရာတြင္ သူက သူငယ္ခ်င္း
အိမ္တြင္ စာ ဝိုုင္းဖြဲ႕ က်က္ေနၾကသည္ဟုု ဆိုုသည္။
*******
Website တြင္ တင္ထားေသာ အေဖဆိုုး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္ ဦးပိုုင္ ဆိုုသူသည္
ဤအေဆာက္အဦတြင္ အလုုပ္လုုပ္သည္ ဟုု ဆိုုထားသည္။ ညဘက္မ်ားမွာ ေနာက္က်မွ ျပန္ေလ့ ရွိျပီး
ယေန႕ညလည္း က်ိန္းေသေပါက္ ညဘက္ အလုုပ္လုုပ္လိမ့္မည္ ဟုု ဆိုုထားသည္။ ဤအေဆာက္အဦ ဝင္ေပါက္တြင္
လံုုျခံဳေရး ကင္မရာမ်ား မရွိသျဖင့္ ေရွ႕ေပါက္မွပင္ အလြယ္တကူ ဝင္၍ ရသည္ ဟုု ဆိုုသည္။
ဦးပိုုင္ ၏ အခန္းမွာ တတိယထပ္ အခန္း( ) ျဖစ္သည္ ဟုု ေရးထားသည္။
ခန္႕ေစာ၏ လက္ထဲတြင္ ဓါးေျမာင္ တစ္လက္ ကိုုင္ေဆာင္ထားသည္။ ထိုုဓါးသည္ လူနွစ္ဦးကိုု
သတ္ဖူးျပီးေသာ ဓါးပင္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ အခန္းထဲမွ လူကိုု သတ္ဖိုု႕ရာ စိတ္ေစာေနျပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုု
လံုုးလံုုး သတိမထားမိပါ။ ေဘးမွ ပါလာေသာ သူ႕အစ္မကိုုလည္း နည္းနည္းမွ ဂ႐ုုမထားပါ။ အခန္းတံခါးသည္
ေလာ့ခ္ခ် မထားသျဖင့္ အလြယ္တကူပင္ ဖြင့္ရသြားပါသည္။ သိုု႕ေသာ္ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုု
စားပြဲေနာက္မွ ခံုုတြင္ ဘယ္သူမွ ထိုုင္မေနပါ။
“လက္ထဲက ဓါးကိုု ခ်လိုုက္ပါ ေဒါက္တာ”
စိမ္းဝတီက အခန္းေထာင့္မွ ေသနတ္နွင့္ ခ်ိန္လွ်က္ ထြက္လာပါသည္။
ရဲစြမ္းနိုုင္သည္ သူ အစ္မလိုု ခင္ရေသာ ေဒါက္တာျမင့္ျမင့္သြယ္ကိုု ဓါးေျမာင္
ကိုုင္လွ်က္ ျမင္လိုုက္ရေသာ အခါမွာ ဘာမွ မေျပာနိုုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ အံၾသသြားရပါသည္။
“ဦးပိုုင္ ဆိုုတဲ့လူဟာ တကယ္ေတာ့ မရွိပါဘူး၊ လူသတ္သမား လာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕
အဖြဲ႕ ဆင္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါ ေဒါက္တာ”
စိမ္းဝတီက ေျပာလိုုက္သည္။
“ဘာေတြ လာေျပာေနတာလည္း၊ ငါ ေဒါက္တာလည္း မဟုုတ္ဘူး၊ ငါ့နာမည္ ခန္႕ေစာ၊ ငါ့လမ္းေၾကာင္းကိုု
လာ႐ႈပ္တဲ့လူေတြ အားလံုုးကိုု သတ္မယ္”
ေဒါက္တာ ျမင့္ျမင့္သြယ္သည္ ဘယ္လက္တြင္ ကိုုင္ထားေသာ ဓါးေျမာင္ျဖင့္ စိမ္းဝတီကိုု
တရွိန္ထိုုး ထိုုးသြင္းလိုုက္သည္။ သူမသည္ လံုုးဝ အသိစိတ္ မရွိေတာ့ပါ။ စိမ္းသည္ ဓါးေျမာင္ကိုုင္
လက္ကုိ တားျပီး သူမနွင့္ လံုုးေထြး သတ္ပုုတ္ ရေတာ့သည္။ စိတၱဇ အင္အားသည္ ပံုုမွန္ထက္
ပိုုၾကီးမားသည္ ျဖစ္ရာ သူမကိုု မနိုုင္နိုုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထက္အာကာ နွင့္ ေနထြဋ္
ေရာက္လာျပီး ဝိုုင္းဝန္း ဖမ္းဆီးမွပင္ သူမကိုု လက္ထိပ္ ခတ္လိုုက္ နိုုင္ပါေတာ့သည္။
ရဲစြမ္းနိုုင္ မွာေတာ့ ေသနတ္ကိုုင္လွ်က္နွင့္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတုုန္းပင္ ရွိေသးသည္။
“ခန္႕ေစာ ဆိုုတာ ေဒါက္တာ့ ေမာင္ေလးပါ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္နွစ္ ကတည္းက ေသဆံုုးခဲ့ပါျပီ၊
သူ႕ ကိုု ငယ္ငယ္တည္းက အရမ္းနွိပ္စက္ ခဲ့တဲ့ အေဖရင္းကိုု သတ္ျပီး ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုလည္း
သတ္ေသ သြားခဲ့တာပါ၊ ဒါေပမယ့္ ေဒါက္တာ့ အေနနဲ႕ ေမာင္ေလး ေသဆံုုးတာကိုု လက္မခံခ်င္ပဲ၊
မေသေသးဘူး ဆိုုတဲ့ သေဘာနဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေနရာေပး ထားခဲ့တာပါ၊ ခန္႕ေစာ ရဲ႕ စိတ္ ဝင္လာတဲ့
အခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာဟာ ဘယ္သံ ျဖစ္သြားတယ္၊ ခန္႕ေစာ အေနနဲ႕ လုုပ္တယ္၊ ေျပာတယ္၊ ခန္႕ေစာ အေနနဲ႕ လူသံုုးေယာက္ကိုု ရက္ရက္စက္စက္ ဓါးနဲ႕ ထိုုးသတ္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီေနာက္
ေဒါက္တာ ျမင့္ျမင့္သြယ္ အေနနဲ႕ သက္ေသခံေတြ
တစ္စ မက်န္ရေအာင္ လိုုက္ရွင္းေပးခဲ့တယ္၊ ပထမ အမႈမွာလည္း သဲမြန္ကိုု ေမ့ေဆးေငြ႕နဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္ေနေအာင္ လုုပ္တယ္၊ မီးဖိုုထဲက ဓါးကိုုယူျပီး
သတ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ သဲမြန္ရဲ႕ လက္ေဗြရာ က်န္ေအာင္ တမင္ ထားခဲ့တယ္၊ အဲဒီ
ေနာက္ပိုုင္း ကိစၥေတြက ေဒါက္တာရဲ႕ အသိစိတ္နဲ႕ လုုပ္တာေတြ ခ်ည္းပဲ”
“မဟုုတ္ဘူး၊ ခန္႕ေစာ မေသဘူး၊ ခန္႕ေစာ မေသဘူး၊ သူ ကိုုယ့္နားမွာ အျမဲ ရွိေနတာ၊
ဒီအမႈေတြ သူပဲ က်ဴးလြန္ေနတာ၊ ကိုုယ္ေျပာတယ္ မလုုပ္ပါနဲ႕ လိုု႕ .. သူက ရပ္လိုု႕ မရေတာ့ဘူး တဲ့”
ေဒါက္တာ ျမင့္ျမင့္သြယ္သည္ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ အင္အားနွင့္ ခုုခံ ႐ံုုးကန္
ေနသျဖင့္ အေတာ္ကေလး ဝိုုင္းဝန္း ထိန္းသိမ္းကာ ေခၚသြားလိုုက္ရသည္။
“လံုုးဝ မထင္ဘူးဗ်ာ၊ လူသတ္သမား လာမယ္ ဆိုုတာ တစ္ျခား တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္
ထင္ေနတာ၊ စိမ္းက ဘယ္တုုန္းကစျပီး ေဒါက္တာ့ကိုု မသကၤာ ျဖစ္သြားတာလဲ”
စြမ္းနိုုင္က ေမးသည္။ က်န္သူမ်ားကလည္း သူေမးသလိုုပင္ ေမးခ်င္ေနသည္။
“ကိုုယ္လည္း အစကေတာ့ မထင္မိပါဘူး၊ ေဒါက္တာ့ ေနာက္ေၾကာင္းကိုု ဖတ္မိျပီးေတာ့
နည္းနည္း မသကၤာဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ထင္ေတာ့ မထင္ေသးဘူး၊ ေနာက္ဆံုုး တစ္ေခါက္ သြားေမးေတာ့
သူက သူ႕ေမာင္ေလးက သူနဲ႕ အတူေနတယ္လိုု႕ ေျပာကတည္းက မဟုုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုုတာ သိလိုုက္တယ္။
အဲဒီေန႕က သူ႕ ကြန္ပ်ဴတာက mouse ကလည္း ဘယ္ဘက္ကိုု ေရာက္ေနတယ္၊ ပထမ တစ္ခါ သူ႕အခန္းထဲ
ေရာက္တုုန္းက သူ႕ mouse က ညာဘက္မွာပဲ၊
ျပီးေတာ့ သူ စာရြက္စာတမ္းေတြ ပိုုက္ထားတာ ညာဘက္နဲ႕ မိုု႕လိုု႕ သူ႕ကိုု ညာသံလိုု႕ သိခဲ့တယ္ေလ၊
တကယ္ေတာ့ သူ႕ေမာင္ေလးက လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္နွစ္ကပဲ ဆံုုးသြားျပီ ဆိုုတာ ကိုုယ္ သိထားျပီးသား၊
အဲဒီမွာ မသကၤာ ျဖစ္သြားတာပဲ၊ ျပီးေတာ့ ဦးသက္ႏိုုင္ ဆံုုးတဲ့ ညက လူကိုု မျမင္ရေပမယ့္
အဲဒီ ကားပါကင္မွာ သူ႕ကား ရွိေနခဲ့တယ္၊ သူ႕ကားကိုု camera တစ္ခုုမွာ ျမင္လိုုက္ရတယ္၊
လူသတ္မႈေတြ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူ အလီဘိုုင္ ျပတာေတြ ကလည္း ေရေရရာရာ မရွိဘူး”
“အိုု.. ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလတယ္ေနာ္၊ စိတ္ပညာ ပါရဂူက စိတ္ေရာဂါ ေဝဒနာရွင္ ျဖစ္ေနမယ္လိုု႕
ဘယ္သူက ထင္မွာလဲ”
နြယ္နီက သက္ျပင္းခ်ရင္း ဆိုုသည္။
“ဟုုတ္တယ္၊ ကေလးဘဝက ရခဲ့တဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာ ဆိုုတာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ေပ်ာက္ မသြားနိုုင္ဘူးေလ၊
သူ႕ေမာင္ေလးက သူ႕ထက္ နွစ္နွစ္ ငယ္ေပမယ့္ ငယ္ကတည္းက သူ႕ကိုု အျမဲတမ္း ကာကြယ္ေပးခဲ့တာ၊
သူကလည္း သူ႕ေမာင္ေလးကိုု အရမ္းခ်စ္ခဲ့တာ ဆိုုေတာ့၊ သူ႕ေမာင္ေလး ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ဘယ္လိုုမွ လက္မခံနိုုင္ပဲ လူတစ္ကိုုယ္ စိတ္နွစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ၊ ”
ေဒါက္တာျမင့္ျမင့္သြယ္ ကိုု စိတ္ေရာဂါကုု ေဆးရံုုသိုု႕ ပိုု႕ ျပီးေနာက္
သူမ တင္ခဲ့ေသာ website ကိုုလည္း အျပီး ပိတ္ပစ္လိုုက္သည္။ ေဒါက္တာနွင့္ ပတ္သက္ျပီး စိမ္းဝတီလည္း
စိတ္မေကာင္းပါ။ သိုု႕ေသာ္ သူက စိတၱဇ လူသတ္သမား ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ေနာက္ထပ္ လူသတ္မႈမ်ား
ထပ္မျဖစ္ခင္ ဖမ္းမိႏိုုင္ခဲ့ျခင္းကိုေတာ့ ေက်နပ္ပါသည္။
Japanese drama series, Boss 2 ၏ episode တစ္ခုုမွ idea ရယူပါသည္။
သိဂၤါေက်ာ္
