လူေၾကာက္

ခုေနခါမွာ
ငါ့ကိုေမးလာၾကည့္
ဘဝမွာ
ရည္မွန္းခ်က္ကဘာလဲလို႕..
ငါမေျပာတတ္ေတာ့ဘူး...
ဘဝကေပးလာတဲ့
လမ္းေၾကာင္းထဲမွာပဲ
အလိုက္သင့္ေမ်ာပါေနလို႕ေပါ့။

အသက္က ၃၀
ေငြမ်ားမ်ား ႐ွာႏိုင္တဲ့အလုပ္လည္း
တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးလို႕
သေဌးျဖစ္ဖို႕လည္း
ရည္မွန္းလို႕မရဘူး။

ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈဆိုတာကလည္း
ငါနဲ႕မသက္ဆိုင္တဲ့အရာတစ္ခုျဖစ္ေနဆဲပဲ၊
ဒါေပမယ့္ ငါလည္း
ဆန္ကုန္ေျမေလး တစ္ေယာက္ေတာ့
မဟုတ္ခဲ့ပါေလ..
တာဝန္ေတြ႐ွိတယ္
ဝတၱရားေတြ ႐ွိတယ္၊
ပံုစံခြက္ထဲအျမဲမေနခ်င္ေပမယ့္
လူတစ္ေယာက္မွာ႐ွိသင့္တယ္ဆိုတဲ့
အသက္ေမြးမႈတစ္ခုေတာ့လုပ္ေနေလရဲ႕...။

ကိုယ့္အိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့ေတာ့လည္း
ထိပ္ဆံုးေရာက္ေအာင္လည္း မၾကိဳးစားႏိုင္၊
ေနာက္ဆံုးမွာလည္း ထိုင္မေနခ်င္တဲ့သူမို႕
ဆႏၵနဲ႕ဘဝၾကား
ဒုကၡေတြမ်ားေနဆဲပဲ...။
အိပ္မက္ေတြလည္း ႏွစ္ျမွဳပ္ထားရဆဲပဲ...။

အိပ္မက္ကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕
အခြင့္အလမ္းအဆင္သင့္ မ႐ွိတဲ့သူမို႕
အနည္က်ဘဝကိုလည္း
စြန္႕ခြာဖို႕သတၱိနည္း...
ဒီလိုနဲ႕ပဲ...
ဘဝေရစီးထဲ
အလိုက္သင့္ေမ်ာပါရင္း
အသက္ေတြလည္း
တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္ ၾကီးလာေပါ့...။

(သိဂၤါေက်ာ္)