03 September, 2009

အိမ္ျပန္လမ္းမ်ား




















ေနေစာင္းျပီ ဆိုတာနဲ႕
နာရီကို ၾကည့္ျပီး
ဆင္းခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္ၾကသူေတြရဲ႕
အျပန္လမ္းမ်ား...။

လာၾကိဳတဲ့ ကားေပၚထိုင္ရင္း
မဝင္ေသးတဲ့ ေနကိုၾကည့္
အိမ္က ထမင္းဝိုင္းမွာ
ဘာဟင္း ပါမလဲ ေတြးရင္း
ျပန္ၾကသူေတြ။

ခ်စ္သူ႕လက္ကို တြဲျပီး
ေလာကၾကီးကိုေမ့
အျပန္လမ္းကိုေတာင္
ဆြဲဆန္႕ထားခ်င္စိတ္နဲ႕ ေလွ်ာက္ၾကသူေတြ။

က်ပ္သိပ္ပိတ္ေလွာင္ ဘတ္စ္ကားထဲက
နိစၥဓူဝ ဘဝေတြလည္း
ပညာေရး၊ အခ်စ္ေရး၊
အလုပ္အေရး၊ မိသားစုအေရး
အေတြးေမာ ကိုယ္စီနဲ႕ ခရီးဆက္ၾက။

ေနမျမင္ လမ္းမ်ားထဲ
မစြန္းထင္းေစလိုတဲ့ သိကၡာနဲ႕
ေၾကာက္စိတ္ကို အားတင္း
လာၾကိဳသူ ကင္းတဲ့ဘဝမွာ
ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္ျပန္ေနၾက
မိန္းမငယ္ေလးေတြ။

ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ
ၾကိဳေနမယ့္ ထမင္းဝိုင္းလည္း မ႐ွိ
ျပန္ရတဲ့လမ္းမွာ
တြဲကူေဖးမမယ့္ သူလည္း မ႐ွိ
မိသားစုရဲ႕ အေဝးမွာ
ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ေက်ာင္းၾကသူေတြရဲ႕
အျပန္လမ္းကလည္း
အထီးက်န္။

ပက္က်ိေတြ အစာ႐ွာထြက္တဲ့
ညေနခင္းလမ္းေပၚ ေလွ်ာက္ရင္း
ဝင္သြားတဲ့ ေနကို မၾကည့္အားခဲ့တဲ့ သူေတြရဲ႕
အျပန္လမ္းေတြ။

Bus ၊ MRT
ကိုယ္ပိုင္ကား၊ လိုင္းကား
တကၠစီ၊ ဆိုင္ကယ္
စက္ဘီး၊ ဆိုင္ကား
ေထာ္လာဂ်ီ၊ ေမာ္ေတာ္
စီးေတာ္ယာဥ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕
အိမ္ျပန္ၾကသူေတြ။

မတူညီတဲ့ အိမ္ျပန္လမ္းမ်ားထဲ
ေနာက္တစ္ရက္ အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕
လႈပ္႐ွားသြားလာၾကသူေတြ
ကမၻာမဆံုးသေရြ႕ေတာ့
႐ွိေနျမဲ ႐ွိေနဆဲ...။

သိဂၤါေက်ာ္
2.9.2009
8:15 PM

3 comments:

ဝက္ဝံေလး said...

ဟုတ္ပါ႔ မမရယ္ အျပန္လမ္းေတြ မတူသလို ေလွ်ာက္တဲ႔လမ္းေတြလဲ မတူပါဘူး ေနာ္

ေဆာ္တီးးး မမ နံမည္ ျပန္ျပင္လုိက္ျပီေနာ္ ဟိဟိ မွားတဲ႔ အခါလဲ မွားေပမေပါ႔ေနာ႔္ ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲတဲ႔ ဟားဟားးးးးးးးးးးးးးးးးးး

yangonthar said...

အစ္မေရ ကဗ်ာေလးက ေကာင္းလုိက္တာ
အထီးက်န္ျခင္းရဲ ့ခါးသက္မွုေတြေအာက္မွာ
မလူးသာမလြန္ ့သာရွိေနၾကရတယ္ဗ်ာ
ခင္တဲ့
ရန္ကုန္သား
ေအးျမသာယာပါေစ :D

purplemay said...

ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေက်ာင္းသူေတြရဲ့ အျပန္လမ္းက အထီးက်န္လြန္းပါတယ္ ...။
ဒါေပမယ့္ ဒီလို စာေလးေတြဖတ္လိုက္ရေတာ့လည္း ဘ၀ၾကီးက ေနေပ်ာ္သားေနာ္...။