တစ္ေယာက္တည္းျပန္ျဖစ္သြားေသာ ဘဝမွာ ေအး အသားမက်ႏိုုင္ေသး…။ ေမာင္က အလြယ္တကူ အသစ္ တစ္ေယာက္ေျပာင္းလိုက္ႏိုုင္ေသာ္လည္း ေအးကေတာ့ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ ေမာင့္ကိုု ေမ့ႏိုုင္ဖိုု႕ လြယ္ပါ့မလား။ ေမာင္ကေတာ့ ဒီအျဖစ္ကိုု ေအး အျပစ္ရယ္လိုု႕ ေျပာႏိုုင္ေသာ္လည္း ေအးဘက္က ခုုထိ ေနာင္တေတာ့ မရမိပါေခ်။ ေအးက ေမာင့္ကိုု တကယ္မခ်စ္ ဆိုုေသာ ေမာင့္ စြပ္စြဲခ်က္ကိုု မဟုုတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖိုု႕ အတြက္ႏွင့္ေတာ့ ေမာင့္ ေတာင္းဆိုုခ်က္ကိုု မလိုုက္ေလ်ာႏိုုင္တာ အားနာပါသည္။ ေအး ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္က သူ႕ကိုု ျငင္းခဲ့သလိုုပင္ ေမာင့္ကိုုလည္း ျငင္းခဲ့ရျပန္ပါျပီ။ အေၾကာင္းတိုုက္ဆိုုင္တိုုင္း သူ႕ကိုု သတိရေနဆဲ ျဖစ္သလိုု ေမာင့္ကိုုေရာ ဘယ္အခ်ိန္ထိ သတိရမိေနမလဲ…။ ေအးက အစြဲအလမ္း ၾကီးသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ေအး ကိုယ္ ေအး နာက်င္ေအာင္ ေအးကိုယ္တိုင္ပဲ လုပ္မိသလို ျဖစ္ျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေအးသည္ ေခါင္းမာသူ တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ေနေသးသည္။
*****
ေလႏုုေအး ဆိုုေသာ ေအးသည္ နာမည္ႏွင့္ လိုုက္ေအာင္ပင္ ႏုုႏုုေအးေအး ေပ်ာ့ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ကေလးျဖစ္သည္။ ေဖေဖတိုု႕ ေမေမတိုု႕ က ေအးကိုု တစ္ႏိုုင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုုပ္လုုပ္ဖိုု႕ စိတ္မခ်ႏိုုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ သိုု႕ေပမယ့္လည္း ေအးမွ ပိုုက္ဆံမရွာႏိုုင္လွ်င္ မိသားစုု အတြက္ စားဝတ္ေနေရးက ဝန္ထုုပ္ဝန္ပိုုးလိုု ေလးလံလာေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ အေဝးကိုု လႊတ္လိုုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေဖေဖက ေလျဖတ္သြားခဲ့သည္။ ေမေမ့ က်ဴရွင္ျပေသာ လခက စားဝတ္ေနေရး ေလာက္ငရံုု ထက္မပိုု။
ေအး ေအာက္က ေမာင္ေလး ႏွင့္ ညီမေလး အတြက္ ေက်ာင္းစားရိတ္က တစ္စ တစ္စ ၾကီးလာေတာ့မည္။ အသက္ၾကီးလွျပီျဖစ္ေသာ ဘိုးဘိုး ႏွင့္ ဘြားဘြား အတြက္လည္း အစားအေသာက္ ေကာင္းေကာင္း ေလး ေကၽြးျပီး အားေဆး ေကာင္းေကာင္း တိုက္ႏိုင္ဖို႕ က ေမေမ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္လုပ္ရံုုႏွင့္ေတာ့ ဘယ္လိုုမွ မေလာက္ငႏိုင္ေတာ့။ ဒီေတာ့ ေအးလည္း ေက်ာင္းျပီးသည္ႏွင့္ အမ်ားလိုုပင္ ဒီကၽြန္းႏိုုင္ငံကေလးမွာ လာေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ရေတာ့သည္ေပါ့။
ေအး စလုုပ္ေသာ အလုုပ္မွာ သူက ေအး၏ စီနီယာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူက ေအးထက္ အသက္ တစ္ႏွစ္သာ ၾကီးသည္။ လုုပ္ငန္းခြင္ အေတြ႕အၾကံဳ မရွိေသးေသာ ေအးကိုု သူက အစစ အရာရာ သင္ျပေပးခဲ့သည္။ စကားနည္းျပီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးလည္း မေကာင္းလွေသာ ေအးကိုု သူက နားလည္ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုုင္းမွာေတာ့ ေအးကလည္း သူ႕ ကိုု ခင္မင္ အားကိုုး သြားခဲ့သည္။ သူက ေအးတိုု႕ အလုုပ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ဥေရာပသားလည္း ျဖစ္သည္။ သိုု႕ေပမယ့္ သူက အာရွတိုုက္သားတိုု႕၏ ဓေလ့ ထံုုးစံမ်ားကိုု ေလးစားကာ ေလ့လာလိုုသူျဖစ္ျပီး အလုုပ္ထဲက လူတိုုင္းလိုုလိုု ႏွင့္လည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံတတ္သူ ျဖစ္သည္။ အလုုပ္ထဲက လူလြတ္ တရုုတ္မေလးေတြ၊ မေလး မေလး ေတြက သူ႕ ကိုု အထူးတလည္ စိတ္ဝင္စား ေနၾကေသာ္လည္း သူကေတာ့ ခပ္မွန္မွန္သာ။ ေအးကိုုေတာ့ နည္းနည္းမ်ား ပိုုသလားလိုု႕ ေအးက စေတြ႕ ကတည္းက ကိုယ့္ဘက္ကိုု ယက္ျပီး ေတြးမိဖူးသည္။
ေနာက္ဆံုုးေတာ့လည္း ေအးေတြးထားသလိုုပင္ သူက ေအးကိုု ခ်စ္ပါသည္ ဟုု ဆိုုလာသည္။ သူ ေအးကိုု အမ်ားထက္ ပိုုခင္မင္တာ စိတ္ဝင္တစား ရွိေနတာ သိေပမယ့္လည္း ဒီလိုု ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေျပာလာမယ္ေတာ့ အမွန္ပင္ မထင္ခဲ့ပါ။ သူက ေျပာလာေတာ့ ေအးမွာ ေပးစရာ အေျဖက အဆင္သင့္ ရွိမေနခဲ့ပါ။ ဒီႏိုုင္ငံမွာ သူငယ္ခ်င္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေပမယ့္လည္း အလုုပ္မတူ၊ ေနေသာ ေနရာ မတူၾကေသာေၾကာင့္ မေတြ႕ ျဖစ္ၾကေသာ ေန႕ရက္မ်ားမွာ အလုုပ္တူေသာ သူ တစ္ေယာက္တည္းသာ ေအးအတြက္ အေဖာ္ေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေအး သူ႕ ကိုု တြယ္တာမိသည္။ ခင္မင္မိသည္။ သိုု႕ ေပမယ့္လည္း သူ႕ ကိုု ခ်စ္ မခ်စ္ေတာ့ ေအး ကိုုယ္ ေအး တစ္ခါမွ ေမးမၾကည့္ဖူး။ ႏိုုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္ကိုု ခ်စ္ဖိုု႕ ဆိုုတာကိုုလည္း ေအးက ျဖစ္လာႏိုုင္ေသာ အရာ တစ္ခုုလိုု တစ္ခါမွ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးပါ။ သူတုိ႕ အက်င့္စရိုုက္၊ သူတိုု႕ ခ်စ္တတ္ပံုုကလည္း ေအးတိုု႕ ႏွင့္ တူမည္ မထင္သလိုု သူက ေအးကိုု လြယ္လြယ္ကူကူ ရႏိုုင္မည္ ထင္ျပီး ထိုုစကားကိုု ေျပာသလား လိုု႕ လည္း ေအးက မယံုုမၾကည္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါေသးသည္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေအးက သူ႕ ကိုု သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြလုုိသာ ခင္တာပါလိုု႕ ခ်က္ခ်င္း ေျဖေပးခဲ့ပါသည္။ သိုု႕ေပမယ့္ သူက အဲဒီလိုု ခ်က္ခ်င္းေပးသည့္ အေျဖကိုု လက္မခံလိုုပါတဲ့။
ေအးက သူ႕ကို သူငယ္ခ်င္း ပါပဲ လိုု႕ ေျပာေနလွ်က္ႏွင့္ သူႏွင့္ တြဲသြား တြဲလာ လုုပ္ျဖစ္သည္။ အလုုပ္ထဲမွာ တေနကုုန္ ေတြ႕ေနရလွ်က္ပင္ ညတိုုင္းလည္း message ပိုု႕ ျဖစ္သည္။ တစ္ခါတေလ ဖုုန္းေျပာၾကေသးသည္။ ေအးဘက္က သူငယ္ခ်င္းပါပဲ ဆိုုသည္ကိုုပင္ သူက ေအးက သူ႕ကိုု ခ်စ္လွ်က္ႏွင့္ ဝန္မခံတာ ဟုု ထင္ေနျပန္ေသးသည္။ ေအးဘက္က သူ႕ကိုု ျငိတြယ္မႈႏွင့္ အားနာမႈ တိုု႕က သူ႕ကိုု အထင္မွားေစသည္ ထင္သည္။ သူႏွင့္ ခင္မင္တာ ၾကာလာသည္ႏွင့္ အမွ် သူ႕ဘက္က ေအးအေပၚ အေလးအနက္ထားတာ သိျမင္လာသည္။ ေအးတုုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က အလုုပ္ထဲမွာေတာ့ ပံုုမွန္ပင္ ေနၾကသျဖင့္ ေအးတိုု႕ ရင္းႏွီးမႈ ဘယ္ေလာက္ နက္ရိႈင္းေၾကာင္း ဘယ္သူမွ သိပ္မသိၾကပါ။ သူ႕ဘက္ကေတာ့ ေအးဟာ သူ႕ခ်စ္သူပဲလိုု႕ သတ္မွတ္သတဲ့။
ႏွစ္ေယာက္သား အျပင္သြားၾကသည့္ အခါမ်ိဳးမွာ ကားလမ္းျဖတ္ကူးတဲ့ အခိုုက္တန္႕ ေတြ ပန္းျခံထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ေတြမွာ သူက ေအး လက္ကိုု လာေရာက္ တြဲကိုုင္ လွ်င္ေတာ့ ေအးက အားနာပါးနာျဖင့္ ရံုုးမထြက္ျဖစ္ခဲ့။ သူ႕လက္ ေႏြးေႏြး၏ တြဲေခၚမႈထဲမွာ ေအးက ဘယ္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုက္လိုစိတ္ေတြ ျဖစ္လာမိသည္။ ေအး တစ္ေယာက္တည္း ေနေသာ အခန္းထဲသို႕လည္း သူက သံုုးေလးခါ လာလည္ဖူးသည္။ ေအးက အစကေတာ့ သူ႕ကို လာမလည္ေစခ်င္ေသာ္လည္း သူ႕ကိုု ယံုုၾကည္မႈႏွင့္ပင္ ခြင့္ျပဳမိသည္။ သူ႕ႏိုုင္ငံ၏ ယဥ္ေက်းမႈက ဘယ္လိုုပင္ ျဖစ္ပါေစ သူက ေအးရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို ေလးစားသည္။ ေအး မၾကိဳက္သည္ကိုု ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ပါမည့္ အေၾကာင္း ကတိေပးသည္။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း သူက ေအး ႏႈတ္ခမ္းေထြးေထြးေလးကို နမ္းခ်င္သည့္ အေၾကာင္း ေအးမၾကိဳက္မွန္း သိသိႏွင့္ပင္ ဇြတ္ေျပာေသးသည္။ ေအးက ဒါကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မလိုက္ေလ်ာႏိုုင္။ ေအးက မလိုက္ေလ်ာေတာ့လည္း သူက ဇြတ္အတင္း မလုပ္ရွာပါ။ သူက ေျပာေသးသည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ၾကိဳက္တယ္ဆိုတာ ေသြးသား ဆႏၵ လိုလားေတာင့္တရံု သက္သက္ပါတဲ့။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ရင္ေတာ့ အဲဒီအရာေတြက အေရးမၾကီးေတာ့ပဲ ခ်စ္ေန႐ံုနဲ႕လည္း ေက်နပ္ႏိုင္ပါသတဲ့။
သူနဲ႕ ေအးနဲ႕ ျငင္းခုန္ၾကတာကေတာ့ မျပီးဆံုးႏိုင္ေအာင္ပါပင္။ ေအးက သူႏွင့္ ေအး လူမ်ိဳး ဘာသာ မတူ၍ လက္ထပ္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းကို ေျပာသည့္အခါ သူက ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္။ သူ႕ႏိုင္ငံမွာ ေအး အျမဲ လိုက္မေနႏိုင္လွ်င္ သူကလည္း ေအး ႏိုင္ငံမွာ တစ္လွည့္ ျပန္လာေနဖို႕ စီစဥ္မည္ ဆိုသည္အထိ ေျပာရွာသည္။ သူ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ေအးကေတာ့ ေခါင္းခါျမဲ။ ေအးတို႕ လူမ်ိဳးေတြက လူမ်ိဳးျခားေတြႏွင့္ လက္ထပ္ေနၾကမည္ ဆိုလွ်င္ ေသးငယ္ေသာ ေအးတို႕ ႏိုင္ငံကေလးက လူမ်ိဳးေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္ စသျဖင့္ ေအးကလည္း ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ သူ႕ကို ေျပာသည္။ သူကလည္း ႏွမ္းတစ္လံုးႏွင့္ ဆီမျဖစ္ႏိုင္ ဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပန္လွန္ေခ်ပသည္။ ေအး ခံယူခ်က္ကို သူ႕အခ်စ္က ေျပာင္းပစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အင္အား မရွိသည္လား။ ေအးကပဲ အရာရာကို စြန္႕လႊတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ႕ကို မခ်စ္သည္လား။ မေျပာတတ္ပါေပ။
ေအး မိသားစုက လံုးဝ သေဘာတူမည္ မဟုတ္သည္ကို သိေနသည္ထက္ ေအးကိုယ္တိုင္ကိုက မျဖစ္သင့္ ဟု ထင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အစစအရာရာ ျပည့္စံုသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္ေသာ သူ႕ကို ေအးက ျငင္းေနသည္ကို သိသြားေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေအးကို ႐ူးလိုက္တာဟု ေထာပနာျပဳသည္။ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ လက္ထပ္ေသာ ကိစၥဟာ အခုေခတ္မွာ ဘာမွ ထူးဆန္းေသာ ကိစၥမဟုတ္ ဟု ခံယူၾကသူေတြက ခံယူၾကမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေအး အတြက္ကေတာ့ ပံုမွန္ကိစၥတစ္ခု မဟုတ္ပါေပ။ ေအး လက္ထပ္မည့္ အမ်ိဳးသားဟာ ျမန္မာစစ္စစ္ တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္သည္။ သူေျပာသလို ႏွမ္းတစ္လံုးႏွင့္ ဆီမျဖစ္ ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း အဲဒီလို ႏွမ္းေတြ မ်ားလာလွ်င္ေတာ့ ဆီတစ္ေပပါ ျဖစ္သြားႏိုင္ပဲ မဟုတ္လား။
သူႏွင့္ လက္ထပ္လိုက္လွ်င္ ေအးက ေမြးလာမည့္ ကေလးေလးေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားသား ႐ုပ္ႏွင့္ ကျပားကေလး ေတြျဖစ္ေနေတာ့မည္။ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လို မထူးဆန္းဟု ထင္ေသာ္လည္း လူၾကီးသူမ ျမန္မာအသိုင္းအဝိုင္း အမ်ားစုကေတာ့ လက္ခံသင့္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္။ ေရွး႐ိုးစြဲဆန္ၾကေသာ ေအး အဘိုးအဘြား ေတြသာ သိလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းေတာင္ အသက္ထြက္သြားႏိုင္သည္။ ေဖေဖႏွင့္ ေမေမလည္း ရင္ထုမနာ ျဖစ္ေနၾကမည္။ ေအး မိသားစုက သေဘာမတူပဲႏွင့္ေရာ သူႏွင့္ တစ္ျခားႏိုင္ငံမွာ တစ္သက္လံုး ေအး ေနသြားႏိုင္မွာတဲ့လား။ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ေအးက စားဝတ္ေနေရးအတြက္ တစ္ျခားႏိုင္ငံမွာ လာ အလုပ္လုပ္ေနရေပမင့္ တစ္ခ်ိန္က်လွ်င္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ကို ျပန္မည့္သူ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေအးက ျမန္မာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ကို ေျပာရမွာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မရွက္တတ္ခဲ့။ ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာခဲ့ျမဲ ျဖစ္သည္။ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြထက္ စာလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ပဲ နိမ့္က်သည္ ဆိုေပမယ့္ ေအးကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာပဲ ကိုယ္ေနခ်င္သူ ျဖစ္သည္။
သူကေရာ အခု ေအးကို ခ်စ္စိတ္တက္ေနတုန္းမို႕သာ ေအးႏိုင္ငံမွာ လာေနပါမည္ ဆိုေပမယ့္ သူ႕ႏိုင္ငံထက္ အဆမ်ားစြာ နိမ့္က်ေနသည့္ ေအး ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ လာေနႏိုင္မည္ တဲ့လဲ။ သူက လာေနသည္ ဆိုဦး ေအး ပတ္ဝန္းက်င္က ေအးကို ဘယ္လို ၾကည့္ၾကမွာလဲ။ ျမန္မာစိတ္ ရွိေသာ ျမန္မာတိုင္းက ေအးဟာ အမ်ိဳးကို မေစာင့္ထိန္းသူ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ စကားတင္း ဆိုၾကမွာ မလြဲ။ ဒါေတြကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိေလာက္ေအာင္ သူ႕အခ်စ္က ေအးကို တြန္းအားမေပးႏိုင္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေအး သူ႕ကို မခ်စ္သည့္အေၾကာင္းကိုပဲ သူ လက္ခံႏိုင္လာေအာင္ ေျပာခဲ့ရသည္။
အဲလိုနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ေတြက ကုန္လာကာ သူ႕အလုပ္စာခ်ဳပ္ျပီး၍ သူ႕ႏိုင္ငံသို႕ အျပီးျပန္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္သို႕ ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူကေတာ့ ေအးႏွင့္ လက္ထပ္ျပီး အတူသြားၾကရန္ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ ေျပာတုန္း။ ေအးက ေအးမိသားစုကို ခြင့္ေတာင္းခ်င္သည္ ဆိုလွ်င္ သူပါ ျမန္မာႏိုင္ငံ လိုက္လာျပီး ခြင့္ေတာင္းပါမည္ဟုလည္း ဆိုေသးသည္။ ျပီးလွ်င္ေတာ့ ေအးက သူ႕ႏိုင္ငံဆီကို အျပီး လိုက္ခဲ့ရေတာ့မည္ေပါ့။ ပတ္ဝန္းက်င္က ေဝဖန္မွာကို ေၾကာက္မေနပါနဲ႕ဟု သူက ဆိုေသးသည္။ ေအး စိတ္ရင္းကိုက မလုပ္ခ်င္သည့္အေၾကာင္းကို အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ေျပာရသည္မွာလည္း ေအး ကိုယ့္ကိုယ္ကို မုန္းလာသည္ အထိပင္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူျပန္သြားသည္။ ေအး က်န္ခဲ့သည္။ ရက္မ်ားစြာပင္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေအး ကိုယ္တုိင္ ဖန္တီးေသာ အျဖစ္တစ္ခုအတြက္ ေနာင္တလည္း မရပါ။ သူ႕ကို လြမ္းေသာ အလြမ္းမ်ားႏွင့္ပင္ ေအး ေန႕ရက္မ်ားကို ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါသည္။ သူ႕ အရိပ္အေငြ႕ေတြ ရွိေနေသာ အဲဒီအလုပ္မွာလည္း မလုပ္ခ်င္ေတာ့သည္ႏွင့္ တစ္ျခား ခပ္ေဝးေဝးက လစာလည္း အနည္းငယ္ ပိုေကာင္းေသာ အလုပ္ရသည္ႏွင့္ ေျပာင္းျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနေသာ အိမ္ခန္းကိုပါ အလုပ္ႏွင့္ နီးေသာ ေနရာကို ေျပာင္းလာခဲ့သည္။ သူႏွင့္ အတူသြားခဲ့ဖူးေသာ ေနရာမ်ားကို ေအးတစ္ေယာက္တည္း မသြားခ်င္။ သူ႕အရိပ္မ်ားက ေအးကို ေျခာက္လွန္႕ေနသည္။ သူကလည္း ေအးကို အျပီးျဖတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ျပီထင္သည္။ ေအးကို mail ပင္ လံုးဝမပို႕ေတာ့။ လံုးဝပင္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္သြားသည္။ အဲဒါပဲ ေကာင္းပါသည္။ ေအးလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာလွ်င္ေတာ့ သူ႕ကို ေမ့သြားမွာပဲ မဟုတ္လား။
*****
ေမာင့္ကိုေတာ့ ေအးက MRT ေပၚမွာ စတင္ ေတြ႕ျခင္းျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ ေဝးကြာျပီး ခုနစ္လ အၾကာမွာ ျဖစ္သည္။ ေမာင္ကေတာ့ ေအးကို သတိထားမိေနသည္မွာ တစ္လေလာက္ပင္ ရွိခဲ့ျပီဟု ေနာက္မွ ေျပာျပသည္။ အဲဒီေန႕ကေတာ့ ေမာင္က ေအးကို စျပီး လာႏႈတ္ဆက္သည္။ မဟုတ္လွ်င္ ေအးက ေမာင့္ကို ေတြ႕ဦးမည္ မဟုတ္ေခ်။ ေအးက လမ္းသြားလွ်င္လည္း ေဘးဘီ ၾကည့္တတ္သူ မဟုတ္သလို အထူးသျဖင့္ သူစိမ္း ေယာက်္ားေတြကို ေစ့ေစ့ ၾကည့္ေလ့ရွိသူ မဟုတ္ပါ။ ေမာင္ ႏွင့္ ေအးက ႐ံုး အသြားအျပန္ အခ်ိန္ တူၾကသည္။ ေနေသာ ေနရာကလည္း မွတ္တိုင္ တစ္ခုသာျခားသည္။ ေမာင္နဲ႕က စကားေျပာလို႕ အဆင္ေျပေသာေၾကာင့္ ေအးတို႕ႏွစ္ေယာက္ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားသည္။ ေအးတို႕ ႏွစ္ေယာက္က ခပ္ေအးေအး သီခ်င္းေတြ ၾကိဳက္တာခ်င္း တူၾကသည္။ ရုပ္ရွင္ဆိုလွ်င္ Drama ကားေတြ ၾကည့္ျဖစ္တာ ခ်င္းလည္း တူသည္။ အလြမ္းဝတၱဳေတြ ၾကိဳက္တာခ်င္းလည္း တူသည္။ ေမာင္ႏွင့္ ရုပ္ရွင္ အတူၾကည့္ျဖစ္သည္။ ေကာ္ဖီဆိုင္ အတူထိုင္ျဖစ္သည္။ တစ္ပတ္မွာ သံုးေလးည ဆိုသလို ဖုန္းေျပာျဖစ္သည္။ ဒီထက္ မပိုဖို႕ ေအးက ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေအးတို႕ ေတြ႕ဆံုျပီး သံုးလအၾကာမွာ ေမာင္က ေအးကို ခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့သည္။
ေမာင့္ကို တကယ္ ခ်စ္ မခ်စ္ ေအးကိုယ္ေအး မေသခ်ာခင္မွာပင္ ေမာင့္ရဲ႕ မာယာေတြထဲ ႐ံႈးနိမ့္ျပီး အေျဖျပန္ေပးမိျပီးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေအးကိုယ္တိုင္လည္း ဒီေအးစက္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ထဲမွာ အထီးက်န္ က်င္လည္ေနရတာကို ျငီးေငြ႕သြားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ေမာင့္ကို ေအးရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္အေနနဲ႕ စဥ္းစားမိေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္စရာ မရွိဟု ထင္မိတာ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ ေမာင္နဲ႕ တစ္ရက္ေလာက္မွ မေတြ႕ျဖစ္၊ မဆက္သြယ္ျဖစ္ရင္ တစ္ခုခု လစ္ဟာေနသလို ခံစားမိတာက အခ်စ္ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ယူဆမိတာလည္း ပါသည္။ အဲလိုနဲ႕ပဲ ေအးသည္ အခ်စ္ဆိုေသာ အရာႏွင့္ ဒုတိယအၾကိမ္ ထပ္မံ ပတ္သက္မိျပန္သည္။
ေမာင္ႏွင့္ ေအးမွာ ဝါသနာ တူတာေတြ ရွိသလို အျမင္မတူတာေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိတာ ရင္းႏွီးခ်ိန္ ၾကာေလ ပိုသိေလ ျဖစ္လာသည္။ ဥပမာ.. ေအးက ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးအထက္ အတို မဝတ္တတ္တာကို ေမာင္က မလန္းဘူး ဟု ထင္သည္။ ေအး အလုပ္က ဘယ္လို ဝတ္ရမယ္လို႕ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ေအးက ေဘာင္းဘီရွည္ ႏွင့္ ဖိုးကြာတား ေလာက္သာ အစဥ္ ဝတ္ေလ့ ရွိျပီး တစ္ခါတရံေတာ့ ဒူးေအာက္ ေရာက္သည့္ စကတ္ရွည္၊ ဂါဝန္ရွည္ေလးမ်ား ဝတ္ေလ့ ရွိသည္။ တကယ္ေတာ့ ေအးက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနတုန္းကဆို ျမန္မာ ဝတ္စံု ခပ္ရိုးရိုး ဝမ္းဆက္ေလးမ်ားသာ ဝတ္ေလ့ ရွိသူ ျဖစ္သည္။ ေအးလို အသားေဖြးေဖြး ခပ္ေသးေသး လူကေလးက အတိုဝတ္လို႕ ဘာမွ ၾကည့္မေကာင္းစရာ မရွိတာလည္း သိပါလွ်က္ ဝတ္ရမွာ မၾကိဳက္လို႕ကို တမင္ မဝတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒါကိုပဲ ေမာင္က ေအးကို အမ်ားနည္းတူ ခပ္လန္းလန္းေလး ဝတ္ေစခ်င္သည္။ သူေရာ ေမာင္ေရာ တူတာကေတာ့ ခါးအထိ ရွည္ေသာ ေအးဆံပင္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ထူထူ စင္းစင္းအိအိ မ်ားကို သေဘာက်တတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေအးက ေရွး ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကလို ပဝါတစ္ကမ္း လက္တစ္လွမ္း ခ်စ္သူ အျဖစ္ကိုသာ လိုလားျခင္းကိုလည္း ေမာင္က ၾကီးက်ယ္သည္ ထင္သည္။ ေအးကလည္း ေမာင့္ကို သူ႕လိုေတာင္ ေအး အခန္းကို မေခၚျဖစ္ပါ။ သူႏွင့္ တုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ဆိုေသာ စည္းႏွင့္ သူ႕ကို တားထားလို႕ ရခဲ့ေပမယ့္ ေမာင့္ကိုေတာ့ ဘယ္စည္းႏွင့္ တားမလဲလို႕ ေအးက အေတြးမ်ားကာ ေမာင္က လာလည္ခ်င္တာကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
ေအးမွာ ေအး အသားကို သူမ်ား ထိတာ မၾကိဳက္သည့္ ဖိုဘီးယား ရွိသည္ ဟု သူ႕ကို ေျပာခဲ့ဖူးတာ သူ႕ကို ဟန္႕တားဖို႕ သက္သက္ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ေအးမွာ တကယ့္ကို မႏွစ္ျခိဳက္မႈ တစ္ခု ရွိေနခဲ့သည္။ လက္ခ်င္း ခဏတျဖဳတ္ တြဲတာကို ေက်နပ္စြာ ေနႏိုင္ေပမယ့္ ခပ္ၾကာၾကာ တြဲထားမိလွ်င္ ေအးမွာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္မႈေတြ ျဖစ္လာသည္။ အဲဒီအျပင္ ေအးပခံုးကို ခပ္ၾကာၾကာ ဖက္ထားလွ်င္လည္း စိတ္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္လာသည္။ ဒါကို ေမာင့္ကိုေျပာေတာ့ ေမာင္က ေအး ပလီေနသည္ ဆိုျပီး ဟာသ လုပ္တတ္သည္။
*****
ေမာင္နဲ႕ ခ်စ္ခဲ့တာ တစ္ႏွစ္နီးနီး ရွိခဲ့သည့္ အတြင္း ႏွစ္ေယာက္သား အျမင္မတူတာ အနည္းငယ္ ရွိေပမယ့္ တစ္ခါမွ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စကားမမ်ားခဲ့ဖူး။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ခ်ည္ေႏွာင္ေသာ သံေယာဇဥ္က ခိုင္ျမဲလာတာ ေအးဘက္ကေတာ့ ေသခ်ာေနခဲ့သည္။ ေမာင္က လက္ထပ္ဖို႕ ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဖြင့္ဟ မေျပာဖူးေသာ္လည္း ေအးကေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ ႏွစ္ေယာက္သား ပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္ျဖစ္ၾကလွ်င္ ႏွစ္ဖက္မိဘကို ဖြင့္ေျပာၾကမလားလို႕ စိတ္ကူးထားမိသည္။ ေမာင္က ေအးကို အေပ်ာ္တြဲျခင္း မဟုတ္ပဲ လက္ထပ္ဖို႕အထိ ရည္ရြယ္သည္ ဆိုတာ သူဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း ေအးက နားလည္ ႏိုင္သလိုပင္။
သို႕ေပမယ့္ ေမာင့္စိတ္ေတြ တစ္စတစ္စ အရိုင္းဆန္လာတာကို ေအးၾကိဳတင္ မသိျမင္ႏိုင္ခဲ့။ ေမာင္က တစ္ေယာက္တည္း အိမ္ျပန္ရတာ၊ အခန္းထဲမွာ ေစာင့္ၾကိဳေနမယ့္သူ မရွိလို႕ လစ္ဟာေနတာ၊ ညညေတြမွာ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနတာေတြ ေျပာေတာ့ ေအးကလည္း စာနာ နားလည္ေပးႏိုင္ပါသည္။ အခန္းေဖာ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ အတူေနရမွာလည္း စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တတ္သူေတြမို႕ တစ္ေယာက္ခန္းမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနၾကသူေတြျဖစ္ရာ အထီးက်န္မႈကေတာ့ ရွိသင့္သေလာက္ ရွိတာပင္။ ေအးကေတာ့ ခုလို ေမာင္ႏွင့္ မၾကာမၾကာေတြ႕၊ အလုပ္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ၊ မေျပလည္တာေတြလည္း ရင္ဖြင့္လို႕ရေနလွ်င္ ဘဝကို ေက်နပ္စရာလို႕ျမင္ပါသည္။ ေမာင္ႏွင့္ မေတြ႕ခင္ကေလာက္ အထီးက်န္တယ္လို႕ မခံစားရေတာ့တာလည္း အမွန္ပင္။
ပိတ္ရက္တစ္ရက္မွာ ေအးႏွင့္ အတူ ထမင္း ဟင္း ခ်က္စားဖို႕ ေအးအခန္းကို ေမာင္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ တစ္လမွာ ႏွစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေအးတို႕ အဲလိုပဲ အတူတူ ခ်က္ျပဳတ္စားတတ္သည္။ တစ္ခါတေလေတာ့ တစ္ျခား ေအး သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္လည္း ပါတတ္သည္။ အဲဒီေန႕ကေတာ့ ေအးႏွင့္ ေမာင္ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ ႏွစ္ေယာက္သား စားေသာက္ျပီး ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ရုပ္ရွင္အတူၾကည့္ရင္း ညေနေစာင္းအထိ ေမာင္က မျပန္ေတာ့ ေအးက ေမာင့္ကို ျပန္ဖို႕ သတိေပးမိသည္။ ေမာင္က မျပန္ေတာ့ဘူး ဟု ေနာက္သလိုလို အတည္လိုလို ဆိုသည္။ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ခန္းစီေနတာ အပိုကုန္တာပဲ အတူေနလိုက္လွ်င္ ပိုမေကာင္းဘူးလား ဟု စကားစလာခဲ့သည္။ အရင္ကတည္းက အဲဒီစကားကို ေနာက္သလိုလို ႏွင့္ ခဏခဏ ေျပာေပမယ့္ ေအးက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနခဲ့သည္။ ခုလည္း ေအးက မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္သည္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းႏွင့္ ေမာင့္ကို လမ္းထိပ္ထိ လိုက္ပို႕မည္ ဟု ေအးက ေျပာရင္း အျပင္ထြက္ဖို႕ ျပင္ေတာ့ ေမာင့္ အမူအယာက တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားသည္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့...။
*****
ေအးတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ျပတ္သြားျပီ ၾကားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို သိေသာ သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ႕က အံ့ၾသၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဟု ေမးၾကသည္။ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္ ေတာ့လို႕ပါ လို႕ လူတိုင္းကို ေအးေျဖခဲ့သည္။ အဲဒါဟာလည္း အမွန္တရားပဲေလ။ ေမာင္ႏွင့္ ေအး သေဘာထားမွ မတိုက္ဆိုင္ေတာ့တာ။ ဆက္ လက္တြဲေနဖို႕မွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာ။ လူတိုင္းက ေအးက ေမာင့္ကိုျဖတ္ခဲ့တယ္လို႕ ထင္ၾကေသာ္လည္း တကယ္ကေတာ့ ေမာင္က ေအးကို စတင္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေအးက ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျဖရွင္းခဲ့ေတာ့ပါ။ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ကိစၥမွာ ေအးက ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးရမွာလား၊ ေမာင္က ေအးကို စိတ္ဆိုးရမွာလား ဆိုတာ အမ်ားကို ခ်ျပျပီး အျမင္ေတာင္းခံဖို႕ ေကာင္းေသာ ကိစၥလည္း မဟုတ္ပါ။ ေမာင့္ပါးကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရိုက္ခဲ့မိတာကို ေအးက ျပန္ေတာင္းပန္ရမွာလား..။ ေအးရဲ႕ လက္တစ္ကမ္းမွာ ရွိေနေသာ ပန္းသီး လွီးသည့္ ဓါးခၽြန္ကေလးႏွင့္ .ေမာင့္ကိုျခိမ္းေျခာက္ ဟန္႕တား ခဲ့မိတာကို ေအးက ျပန္ေတာင္းပန္ရမွာလား..။ ေအးဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရမွာ မဟုတ္သည့္ ကိစၥအတြက္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေအး မေတာင္းပန္ႏိုင္ပါ။ ေမာင္ကသာ ေနာက္တစ္ခါ မျဖစ္ေစရဘူးလို႕ ေတာင္းပန္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ ေအးက ေက်ေအးလိုက္ဖို႕ အဆင္သင့္ ရွိေနခဲ့ေသးသည္။
ေအးတို႕ နွစ္ေယာက္စလံုးႏွင့္ ခင္မင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း လင္မယားကေတာ့ ေအးတို႕ နွစ္ယာက္အေၾကာင္းကို ေမာင္ေျပာျပလိုက္သျဖင့္ သိသြားခဲ့သည္။ ေအး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပင္ဖို႕ ေမာင္က ေျပာခိုင္းသည္ ဆို၏။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေအး ဆံုးျဖတ္တာ မွားသည္ဟု ဆိုခ်င္ပံုပင္။ ဘာမွ ဆန္းျပားေသာ ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး၊ သဘာဝပါ တဲ့။ ေအးဟာ အခ်စ္မွာ ႐ူးသြပ္ျပီး စံုလံုကန္းတတ္သည့္ မိန္းကေလးေတြထဲမွာ မပါပါဘူး။ ဒါကိုပင္ ေမာင္က ေအးဟာ သူ႕ကို တကယ္ မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး ဟု ဆိုသတဲ့။ ေအးဟာ သူ႕ကို ယံုၾကည္မေပးႏိုင္သူ ဟု ဆိုသတဲ့။ မိုးခါးေရ မေသာက္ႏိုင္ျခင္းသည္ ေအးဘက္က ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္လို႕ ေမာင္က ဆိုခ်င္လွ်င္လည္း ေအးက ခံယူဖိုု႕ အသင့္ ရွိပါသည္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို ထင္ပါေစ ေအးကေတာ့ ေအး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုျပင္ဖို႕ စကတည္းကကို စိတ္ကူးမရွိခဲ့ပါ။
ေအးနဲ႕ လမ္းခြဲျပီး သံုးလ အၾကာမွာ ေမာင့္တိုက္ခန္းထက္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေရာက္ေနျပီး ျဖစ္ကာ ေအးကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ေမာင့္ကို တမ္းတဆဲ အျဖစ္ကို ၾကည့္လွ်င္ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႕ကိုု တကယ္ခ်စ္သလဲ ဆိုတာ လူတိုင္းလည္း သိႏိုင္မည္ ထင္သည္။ ေအးႏွင့္ ေမာင္က လမ္းခြဲျပီး ကတည္းက သြားခ်ိန္၊ ျပန္ခ်ိန္ မတူေအာင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေရွာင္ေနရင္း ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က အလုပ္ေျပာင္းသြားခဲ့မွန္း သိရသည္။ အဲဒီအတြက္ ေမာင့္ကို ေက်းဇူးတင္ရေသးသည္။ ေအးေရွ႕မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္ႏွင့္ တြဲသြားတာ ေန႕စဥ္ ျမင္ေနခဲ့ရလွ်င္ ေအးအတြက္ ပိုနာက်င္မည္ ထင္သည္။
ခုခ်ိန္ကစျပီး တိမ္းညႊတ္လြယ္ေသာ ေအး ႏွလံုးသားကိုလည္း အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ေသာ့ခတ္ထားဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ဒီလို မိေဝး ဖေဝး၊ တစ္ေယာက္တည္း အားငယ္ အထီးက်န္မႈကို ခံစားေနရခိုက္မွာ တြယ္တာ သာယာမႈကို ရွာရင္း ျပင္မရေသာ အမွားမ်ိဳး ျပဳမိမွာ စိုးပါသည္။ ေအးၾကားဖူးခဲ့ေသာ ဒီကၽြန္းေပၚက ပံုျပင္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဇာတ္သိမ္းႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရင္နင့္စရာ ဇာတ္သိမ္းႏွင့္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီအရပ္ကေတာ့ ဇာတ္လမ္းကို တစ္ခန္းရပ္ ကန္႕လန္႕ကာ ခ်ျပီး ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာမွာ ေနာက္ထပ္ျပဇာတ္ကို မိတ္ကပ္လိမ္းျပီး ထပ္မံကျပၾက။ ေအးကေတာ့ ေအးကိုယ့္ေစာင့္နတ္က ေလးစားေသာ အျဖစ္မ်ိဳးကိုသာ လုပ္လိုသူ ျဖစ္သည္။
ေအးဟာ ေမာင့္ကို အျပစ္မတင္ရက္ပါဘူး။ ေမာင့္ သေဘာထားကို မလိုက္ေလ်ာႏိုင္ခဲ့တာကိုသာ အားနာပါသည္။ ခုေလာေလာဆယ္ ေမာင့္ကို ေအး မေမ့ေသးေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့လည္း ေမ့သြားမွာပါ။ အဲဒီလို ေမ့သြားတဲ့အခါ ေအးမွာ ဘာဒဏ္ရာမွလည္း မက်န္ႏိုင္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ ေအးဟာ လက္ဆိတ္ မသင့္ေသးတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ပါ။ အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေမႊးရနံျပယ္ခြင့္ကိုေတာ့ ေအးက ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္ျပဳႏိုင္လိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူးကြယ္...။
သိဂၤါေက်ာ္
