ဇံုအျပင္ဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္ျခင္း

ေနေရာင္ကိုက ေႏြးေထြးေနခဲ့တာ
ခ်စ္ေသာသူမ်ား ရွိရာမို႕ပါ၊
အျမဲ လက္ျဖန္႕ေတာင္းလို႕ရတဲ့
အေမရင္ခြင္လည္း လက္လွမ္းမီတယ္၊
ေအးအတူ ပူအမွ် မွ်ေဝေနက်
သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အနီးအနားရွိတယ္၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကို လံုျခံဳေနတယ္ ထင္ရတဲ့ စိတ္နဲ႕
ေနသာသလို ေနေနတဲ့ ဇံုထဲက
အျပင္ထြက္ဖို႕ မစဥ္းစားခ်င္ခဲ့သူေပါ့။

တစ္လွမ္း ထြက္လိုက္တာနဲ႕
မသိနားမလည္မႈေတြက
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိမ္ငယ္ေစမယ္၊
ပံုမွန္ ေနထိုင္ေနသူေတြ အေပၚလည္း
ကိုုယ့္ကို စိမ္းကားေနတယ္ ခံစားခ်က္မ်ိဳးနဲ႕
ေတြးရင္း ေတြးရင္း
ဇံုအျပင္ကို လွမ္းထြက္ဖို႕ ဝန္ေလးေနသူေပါ့။

ေနထိုင္ ရွင္သန္မႈ အစ အဆံုး
အားလံုးပဲ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ရလိမ့္မယ္
အျပင္မွာ မိုးေတြ ရြာေနသလို
ေအးစက္ စိုစြတ္တဲ့ ခံစားမႈေတြ ေထြးပိုက္ရင္း
အိမ္ျပန္မယ့္ ေန႕ကို ေစာင့္စား ေနရလိမ့္မယ္။

အဲဒီ ဇံုအျပင္မွာ
ေဖာ္ေရြစြာ ၾကိဳဆိုၾကရင္ေတာင္
အားလံုးက သူစိမ္းေတြပဲ ျဖစ္ရဲ႕။
ကိုယ့္မိခင္ဘာသာစကားနဲ႕ေတာင္
စကားစျမည္ ေျပာေဖာ္ မရွိမယ့္ ေနရာတဲ့၊
အထီးက်န္မႈကို မေၾကာက္ရြံဘူး ေျပာဖူးတဲ့သူေတာင္
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေတာင့္ခံႏိုင္မတဲ့လဲ။

ဘယ္ေတာ့မွ မသံုးဖူးတဲ့
သတၱိေတြ ထုတ္သံုးလိုက္ပါ၊
ကိုယ့္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ကိုယ္
ယံုၾကည္ေနရင္းနဲ႕ပဲ
ေနသာသလို မေနရေတာ့မွာ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕
႐ံုးကန္လႈပ္႐ွားဖို႕ အားအင္မျပည့္မွာ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕
အဲဒီ ဇံုအျပင္ဘက္ကို
လွမ္းၾကည့္ရင္း ေတြေဝေနသူေပါ့။

သိဂၤါေက်ာ္

(ေနာက္လမွာ သင္တန္းတစ္ခု တက္ဖို႕ရွိလို႕ အိမ္ကိုလည္း တစ္ပတ္ျပန္မယ္၊ လုပ္စရာေလးေတြလည္း ရွိေနလို႕ ဘေလာ့ကို ပစ္ထားပါဦးမယ္ေနာ္။ ေရးလက္စ ဝတၱဳေလး ျပီးရင္ေတာ့ သင္တန္းမသြားခင္ တင္လိုက္ပါဦးမယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေနရာသစ္မွာ stable ျဖစ္မွပဲ ဘေလာ့ေပၚ ျပန္လာျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။)

ေကာင္မေလး အတြက္ ၄

ေကာင္မေလးေရ
မင္းဟာ
ငါ့ စိတ္ကူးယဥ္ေတြထဲက မိန္းကေလးလို
အျပစ္ကင္းတဲ့ အလွမ်ိဳး မပိုင္ဆိုင္ဘူး၊
ျပီးျပည့္စံုတဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး မပိုင္ဆိုင္ဘူး၊
ငါ သေဘာက်တဲ့ အရာေတြ အားလံုးလည္း
မင္းမွာ မရွိဘူး။
ငါ သေဘာက်တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးလည္း
မင္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး။

ဒါေပမယ့္လည္း
ေကာင္မေလးေရ
ငါ့ ရင္ခုန္သံေတြေတာင္
နရီ စည္းခ်က္ပ်က္သြားေအာင္
မင္း ျပဳစားႏိုင္ပါေပတယ္၊

ေကာင္မေလးေရ
ထူးထူးျခားျခား ေပၚလြင္တာ
မင္းမွာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိေပမယ့္
အဲဒီ ႐ိုးသားမႈကိုပဲ
ငါက စိတ္ဝင္စားမိရဲ႕။

သေဘာက်မႈေတြကို
ငါ့ကိုယ္ငါ မေသခ်ာေတာ့လို႕
႐ုန္းထြက္ခဲ့တာေတြ မ်ားမ်ားေန၊
ကိုယ့္အခ်စ္ကို ကိုယ္တိုင္ပဲ
မယံုမၾကည္ ျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ သူမို႕
ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြပဲလို႕
စာရင္းထဲ မထည့္ခ်င္လည္း မရေလာက္ေအာင္
ေကာင္မေလးေရ
မင္းက ငါ့ အတြင္းစိတ္ထိ
ေႏွာက္ယွက္လာႏိုင္သူပါ။

ေကာင္မေလးေရ
မင္းအသည္းႏွလံုးကို
ပိုင္ရွင္ ရွိေနမွာ စိုးတယ္၊
ဒါမွမဟုတ္
ဘယ္သူ႕မွ မေပးဘူး ဆံုးျဖတ္ျပီး
သိမ္းဆည္း ထားမွာလည္း စိုးတယ္။

ေကာင္မေလးေရ
မင္းက
အျမဲတမ္း လန္းေနမယ့္
ပန္းတစ္ပြင့္ဆိုလည္း
ငါ့ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာပဲ
ပြင့္လန္းခြင့္ ေပးေစခ်င္ရဲ႕။

မင္း သိေစခ်င္ပါတယ္
မင္း အျပံဳးပြင့္ေတြ ျမင္ရင္
ငါဘယ္ေလာက္ထိ ရင္ခုန္မိသလဲ ဆိုတာ...
မင္း ငါ့ကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ
တစ္ျခားသူေတြကို ဂ႐ုစိုက္ ျပံဳးရယ္ျပတဲ့အခါ
ငါ့ဘဝ တစ္ခုလံုး ေသြ႕ေျခာက္သြားသလို
ခံစားလိုက္မိတယ္ ဆိုတာ...
ေကာင္မေလးေရ
ယံုခ်င္လည္း ယံု
မယံုလည္း ေနႏိုင္ပါတယ္၊
ငါ့ အသည္းႏွလံုးထဲမွာ
မင္းအေၾကာင္း အေတြးေတြပဲ
ျပည့္ႏွက္ေနျပီ ဆိုတာ....။

သိဂၤါေက်ာ္

ေကာင္မေလး အတြက္
ေကာင္မေလး အတြက္ ၂
ေကာင္မေလး အတြက္ ၃

အားနဲ႕ မာန္နဲ႕ ျမစ္တစ္စင္း

အဲဒီျမစ္ဟာ
လယ္ကြင္းေတြကို စိမ္းလန္းေစခဲ့၊
အဲဒီျမစ္ဟာ
ဆာေလာင္သူေတြကို ျငိမ္းေအးေစခဲ့၊
အဲဒီျမစ္ဟာ
သြားလိုသူေတြကို ပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့၊
အဲဒီျမစ္ဟာ
ေနလိုသူေတြကို
ရင္ခြင္ေအးရိပ္ ေခၽြးသိပ္ေစခဲ့၊

အဲဒီျမစ္ဟာ
သူရဲ႕ ႏွလံုးေသြးကိုမွ
ေသာက္ခ်င္တယ္ ဆိုလာသူတိုင္းအတြက္
သူ႕ရင္ဘတ္ကိုေဖာက္
လိုသေလာက္ ေသာက္ခြင့္ေပးခဲ့။

အဲဒီျမစ္က မျငိဳျငင္တိုင္း
ရေလလိုေလ အိုတေစၦ ဆိုသလို
အညွာအတာ ကင္းကင္း ယူေနေလေတာ့
အဆီခဲေနတဲ့ ေသႊးလႊတ္ေၾကာလို
အပိတ္အဆို႕ေတြ ၾကားကပဲ
တစ္စစ္စစ္ နာက်င္လွ်က္
စီးျမဲ စီးေနလွ်က္။

အဲဒီျမစ္ဟာ
သူ႕တာဝန္သူ ေက်ခ်င္တဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္လို
အသက္ေငြ႕ေငြ႕ က်န္တဲ့အထိ
အားနဲ႕ မာန္နဲ႕ စီးဆင္းမယ့္သူ ျဖစ္ရဲ႕။

တစ္ေန႕ ေရႊဥ တစ္လံုး ဥတဲ့ ငန္းကို
သတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ
ဘာမွ မရေတာ့တဲ့ ပံုျပင္ကို သိၾကရဲ႕နဲ႕ပဲ
အဲဒီျမစ္ကို
အျပီးတိုင္ ေသေစညႊန္းလို႕
လိုရာယူဖို႕ အတြက္မ်ား
ၾကံစည္သူေတြက ၾကံစည္ရက္ပ။

အဲဒီျမစ္ဟာ
သူ႕လည္မ်ိဳကို ေဖာက္ျပီး
တစ္စက္မက်န္တဲ့ အထိ
ေသြးစုပ္ခံခဲ့ရရင္ေတာင္
သူ႕ကို ခ်စ္ျမတ္ႏို္းသူေတြရဲ႕
မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႕
အသက္ဆက္ေနမယ့္
ျမစ္တစ္စင္းျဖစ္ရဲ႕။

သိဂၤါေက်ာ္