အတိတ္က ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြကေန အသီးအပြင့္ေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။ အခု လုပ္ေနတဲ့ အရာေတြက မနက္ျဖန္ မွာ သီးပြင့္လာဖို႕ပဲ။ ဒီေန႕ျမင္ရတဲ့ ေျပာင္းဖူးေစ့ကေလး ဟာ မနက္ျဖန္မွာ ဘယ္လိုပံုစံ ျဖစ္လာမွာလဲ။
ကိတ္မုန္႕ဖုတ္တာကို စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ။ သူ႕အထဲမွာ ပါဝင္ရမယ့္ အရာေတြ (မုန္လာဥဝါ၊ သၾကား၊ ၾကက္ဥ၊ မုန္႕ႏွစ္၊ အေမႊးအၾကိဳင္၊ သစ္ၾကားသီးအေစ့ စသျဖင့္) ကို ခြက္တစ္ခုထဲမွာ ေရာေႏွာသြားေအာင္ ေပါင္းစပ္ရမယ္။ မွန္းဆၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သၾကားမ်ားခ်င္မ်ားႏိုင္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ သစ္ၾကားသီး မ်ားခ်င္မ်ားႏိုင္တယ္။
ဘဝလမ္းခရီး မွာလည္း အဲဒီလိုပါပဲ။ မင္းဘဝ ရဲ႕ပါဝင္ ပတ္သက္မႈေတြ... အခုလက္႐ွိ အခိုက္အခန္႕ ကိုပဲ ၾကည့္လိုက္ပါ။ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ေပါင္းစပ္ထားတာပဲ။ အဲဒီထဲမွာမွ ပိုျပီး အားေကာင္းတဲ့ အရာေတြက လြႊမ္းမိုးေနလိမ့္မယ္။ မင္းရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆိုတာ သီးသန္႕ စြမ္းအင္ တစ္ခုကို ေပါင္းထည့္ထားတာပါ။ ဒါဟာ အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းမႈ စြမ္းအားေတြကို ေပါင္းစပ္ လုပ္ကိုင္ျပီး ေနာက္ဆံုး အထြတ္အထိပ္ မွာ ထြက္ေပၚလာမယ့္ အရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ ထြက္ေပၚလာမလဲ ဆိုတာကေတာ့ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြထဲက အားၾကီးၾကီး လႊမ္းမိုးထားတဲ့ အရာေပၚမွာ မူတည္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မတူညီတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ေနေရာင္ကို မွန္ဘီလူး တစ္လက္ စုျပီး စာရြက္တစ္ရြက္ ရဲ႕ ေထာင့္စြန္းကို မီးေလာင္ေအာင္ လုပ္ဖူးသလား။ ေတာက္ပတဲ့ ေနေရာင္ကို တစ္ေနရာမွာ ဆံုေစတဲ့အခါ ေနက ေန အပူဓါတ္ ထြက္လာတာပဲ။ မင္းရဲ႕ အာ႐ံုစူးစိုက္မႈကို ပိုေကာင္းတဲ့ အေတြး နဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြေပၚမွာ စူးစိုက္ထားလုိက္ရင္ အားေကာင္းတဲ့ ေပါင္းစပ္မႈ တစ္ခုကို မင္း ဆြဲေဆာင္လာႏိုင္လိမ့္မယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကိုပဲ ရည္ရြယ္ အာ႐ံုထားေနရင္ အဲဒါ မၾကာခင္ ျပည့္ဝလာမွာပဲ။ ျပႆနာေတြအေပၚမွာပဲ အာ႐ံုစိုက္ေနရင္ေတာ့ မင္း ဒါေတြကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ေျဖ႐ွင္းေနရမွာပဲ။ မင္းရဲ႕ မနက္ျဖန္ေတြကို ပိုျပီး ေကာင္းမြန္စြာ မခံစားခ်င္ဘူးလား။ မင္းဘာကိုပဲ လိုခ်င္ လိုခ်င္၊ ဒီအရာအေပၚမွာ အာ႐ံုစူးစိုက္မႈေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ေပးရမယ္။ ညအိပ္ရာဝင္ကာနီးတိုင္း ဆယ္မိနစ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆယ့္ငါးမိနစ္ျဖစ္ျဖစ္ မင္းလိုခ်င္တဲ့အရာ အာ႐ံုစိုက္ျပီး ေတြးေတာ စိတ္ကူးပါ။ ပံုေဖာ္ၾကည့္ပါ။
မင္းရဲ႕ အာ႐ံုစူးစိုက္မႈေတြကို မင္း ေမွ်ာ္္လင့္တဲ့ အရာ၊ ျဖတ္ေက်ာ္ရမယ့္ အရာေတြေပၚမွာ စူးစိုက္ထားႏိုင္ရင္ မင္းရဲ႕ အားထုတ္မႈ စြမ္းအားကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျပီပဲ။ အခ်စ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း စတာေတြကို ေပါင္းစပ္ျခင္းအားျဖင့္ မင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ရာဆီကို တြန္းကန္အား မဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အေျခအေန နဲ႕ လွမ္းသြားႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို အာ႐ံုစူးစိုက္ႏိုင္စြမ္း ျမင့္လာတာနဲ႕ အမွ် မင္း နဲ႕ မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ၾကားက အကြာအေဝးဟာ က်ဥ္းလာပါလိမ့္မယ္။ လိုတာကေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေတြးေတြ ျဖစ္ထြန္းလာဖို႕ မင္းရဲ႕ စိတ္အားထက္သန္မႈကို ဖြင့္ဟထားဖို႕ပါပဲ။
မင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ အဖ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေတြးေတြ ဝင္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒါဟာ မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ဆန္က်င္တြန္းလွန္သလိုပဲ။ အဲဒီလို အေတြးေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္ ေတြးခဲ့ဖူးပါေစ အခု စျပီး လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္ပါ။ ကိတ္မုန္႕ ဖုတ္တဲ့ အခါ အရသာမေကာင္းတာေတြကို မထည့္သလိုပဲ အဲဒီအရာေတြကို သြားပါေစေတာ့။ အဲဒီ အရသာေတြက မင္းႏွစ္သက္တဲ့ အရာနဲ႕ ပိုေဝးသြားေစမယ့္ အရာေတြပဲ။
မင္းစိတ္ကူးၾကည့္ႏိုင္သေလာက္ မင္းလိုခ်င္တဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ၊ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ႐ွာေဖြျပီး မင္းရဲ႕ အာ႐ံုကို ဒါေတြ အေပၚမွာ စူးစိုက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ရင္ တစ္ေန႕မွာ လက္ေတြ႕ ခံစားရမွာ အေသအခ်ာပါ။
( Leon Cautillo ၏ Having Tomorrow Be a Great Day ကို မွီျငိမ္းပါသည္။)
သိဂၤါေက်ာ္
10 June, 2009
ပိုေကာင္းေသာ မနက္ျဖန္
07 June, 2009
ဒႆဂီရိလို ေယာကၤ်ား မယ္ကုဝဏ္လို မိန္းမ
(၁)
သူမနဲ႕ သူနဲ႕ ကို လူတိုင္းက လိုက္ဖက္ညီေသာ စံုတြဲေလးတစ္တြဲလို႕ သတ္မွတ္ၾကသည္။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း သူ႕ကို လက္ခံျပီးကတည္းက တစ္သက္တာအတြက္ ရည္ရြယ္ခဲ့မိသည္။ ဒီတစ္သက္မွာ သူနဲ႕သူမ က ဖူးစာ႐ွင္ အစစ္ေတြရယ္လို႕ ေတြးထင္ထားခဲ့မိသည္။ တကယ္လည္း သူမတို႕ အခ်စ္သက္တမ္းက ၆ႏွစ္ေလာက္ ၾကာရွည္ခဲ့ပါသည္။ အဲဒီ အခ်ိန္ အေတာအတြင္းမွာပဲ သူ႕အေၾကာင္း၊ သူ႕အက်င့္ေတြကို သူမ သိလာရပါသည္။ ဒါေတြကို သူမ တစ္သက္လံုး သည္းခံႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာ သူမကိုယ္ သူမ သံသယ ႐ွိလာပါသည္။ သူမ ရဲ႕ သည္းခံႏိုင္စြမ္းေတြ ကုန္ဆုံုးသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့...။
(၂)
သူ႕ကို အေျဖေပးျပီး သံုးေလးလေလာက္ အၾကာမွာပင္ သူ႕အက်င့္ကို သူမရိပ္မိလာသည္။ သူက ေကာင္မေလးေတြကို ေတာ္ေတာ္ကို အေရာဝင္ခ်င္သည္။ သူ႕ကို ေမးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းပါ၊ အသိေတြပါ ပဲ အျမဲေျပာသည္။ သူမက တအားၾကီးလည္း သဝန္တိုတတ္သူ မဟုတ္ပါ။ ႐ိုး႐ိုးသားသား မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုရင္ ဘာေျပာစရာ ႐ွိမွာလဲ။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ သူ႕အေျပာအတိုင္း လက္ခံလိုက္ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါ။ သူမ်ားေတြ အျမင္မွာေတာ့ သူမကပဲ တအားသဝန္တိုျပီး ေနရာတကာ လိုက္ေျပာေနတယ္လို႕ ထင္ၾကစရာ။ သူကေတာ့ အမ်ားအျမင္မွာ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေအးေအးေဆးေဆး ေကာင္ကေလးေပါ့။ ဆရာ ဆရာမေတြ အျမင္မွာလည္း အဲဒီလိုပဲ။ သူက စာလညး္ၾကိဳးစားသလုိ ပံုမ်ိဳးနဲ႕ ဆိုေတာ့ ဆရာမေတြကလည္း ခ်စ္ၾကသည္။ သူနဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္သြားတာ သူမ ကံေကာင္းသည္ လို႕ အားလံုးက ျမင္ၾကသည္။ တမင္ တကာ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ပါပဲလည္း သူက မခုတ္တတ္တဲ့ ေၾကာင္ပံု မ်ိဳး။
ပထမဆံုး တစ္ခါ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲေနတာကို သူမနဲဲ႕ ပက္ပင္းတိုးေတာ့ သူ ဘာမွ ညာလို႕ မရေတာ့။ သူမက သူတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကို သြားေခၚျပီး ရန္ေတြ႕ပစ္မိသည္။ သူမက ေဒါသၾကီးသည္။ မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္လည္း မျပင္ႏိုင္။ သူ႕ေကာင္မေလး သြားျပီးေနာက္ သူမတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အၾကီးအက်ယ္ ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ သူကလည္း သူ႕ကို သိကၡာခ် သည္ဟုဆိုကာ စိတ္ဆိုးသည္။ ပထမဆံုး အၾကိမ္ သူႏွင့္ သူမ ျပတ္ၾကသည္။ သူႏွင့္ အဲဒီေကာင္မေလးလည္း ျပတ္သြားၾကသည္။
ႏွစ္ရက္၊ သံုးရက္ ေလာက္ၾကာေတာ့ သူက သူမကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဴးႏွင့္ လိုက္ေခ်ာ့သည္။ နဂိုကမွ မျပတ္ႏိုင္ပဲ ဟန္လုပ္ေနရသည့္ သူမကလည္း ၾကာၾကာေတာင္ မေခ်ာ့လိုက္ရပဲ ျပန္ဆက္ျဖစ္ၾကသည္။ သူက ခဏေတာ့ ေျချငိမ္ျငိမ္ ေနျပီး ေခြးျမီးေကာက္ က်ီေတာက္စြပ္ သလို ေကာင္မေလးေတြႏွင့္ ျပန္တြဲျပန္သည္။ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို ၾကာၾကာေတာ့လည္း မတြဲ။ ေကာင္မေလးေတြ တစ္ေယာက္ ျပီး တစ္ေယာက္ သူမ ကြယ္ရာမွာ တြဲသည္။ ပက္ပင္း ေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ ျပတ္ျပီ ျပတ္ျပီ ေအာ္ျပီး ျပတ္ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူက ျပန္ေခ်ာ့ သူ႕စကားလံုးေတြေအာက္မွာ ေပ်ာ္ဝင္ျပီး သူမက ျပန္ေျပလည္။ ဒီလိုနဲ႕ ျပတ္လိုက္ ဆက္လိုက္ အၾကိမ္ ေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့။
သူက သူမ တစ္ေယာက္တည္းကို တကယ္ခ်စ္တာပါတဲ့၊ ေကာင္မေလးေတြကို ေတာ့ သာယာမိလို႕ အေပ်ာ္တြဲတာပါတဲ့။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ သူမေလာက္ မခ်စ္ခဲ့ပါတဲ့။ ဒါကိုလည္း သူမက ယံုၾကည္ပါသည္။ သူမႏွင့္ ခ်စ္သူသက္တမ္းကလည္း ရွည္ၾကာခဲ့ျပီပဲ။ တစ္ျခား ဘယ္သူနဲ႕မွေတာ့ အဲဒီေလာက္ မၾကာခဲ့ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ သူမကလည္း သူႏွင့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို တြဲေတြ႕ရတိုင္းမွာ ေဒါသကို မထိန္းႏိုင္။ ဒီျမိဳ႕ေလးက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးပဲ။ သူဘယ္ေလာက္ပဲ ေရွာင္ေရွာင္ တစ္ၾကိမ္ မဟုတ္ တစ္ၾကိမ္ေတာ့ တိုးမွာပဲေလ။
ေကာင္မေလးေတြကေရာ သူ႕မွာ ရည္းစား႐ွိမွန္း သိသိၾကီးနဲ႕လား၊ မသိပဲနဲ႕ပဲ တြဲၾကသလား မသိပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း သူ႕လိုပဲ အေပ်ာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း သူ႕အေၾကာင္း မသိပဲ သူ႕အေျပာမွာ တကယ္ေႂကြၾက႐ွာသည္။ သူမက ေနာက္ပိုင္းမွာ ေကာင္မေလးေတြကို အားနာလာေတာ့ အမိဖမ္းျပီး ရန္မေတြ႕ခ်င္ေတာ့။ ေကာင္မေလး ေတြကို တနည္းနည္းနဲ႕ ခင္လာေအာင္ လုပ္ျပီး သူ႕အေၾကာင္းကို ယံုေအာင္ ေျပာျပရသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ဆို တကယ္ကိုပင္ သူမႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သြားၾကသည္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕အက်င့္ကေတာ့ မေျပာင္းပါ။
(၃)
ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ မတိုင္မီ တစ္ၾကိမ္...။ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ သူမ သူ႕ကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္ကုန္လာသည္။ ဒီလို ခဏ ခဏ လည္း ျဖစ္မေနခ်င္ေတာ့။ ႏွစ္ဖက္ မိဘကလည္း သိေနၾကျပီး လက္ထပ္ဖို႕ သေဘာတူညီမႈလည္း ရထားျပီးေနမွ သူ႕ဘက္က ဆင္ျခင္သင့္ျပီလို႕ ထင္သည္။ သူမသူ႕ကိုခ်စ္သလိုပဲ သူလည္း သူမကို တကယ္ခ်စ္တယ္ ဆိုတာလည္း သိပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ သူမ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ မႏွစ္သိမ့္ႏိုင္တာလဲ။ သူမ အဖို႕ကေတာ့ သူႏွင့္ ခ်စ္ခဲ့ျပီးကတည္းက တစ္ျခားတစ္ပါးေသာ ေယာကၤ်ားေတြကို စိတ္ကူးထဲေတာင္ မထည့္ေတာ့တာပါ။ သူက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဒီဝါသနာကို ဆက္လုပ္ေနရေသးတာလဲ။ သူက ေကာင္မေလးေတြ အေပၚမွာ အခြင့္အေရး ယူတတ္သူလည္း မဟုတ္ပါပဲ၊ လက္ကေလး ကိုင္႐ံုေလာက္သာ ႐ွိတာလည္း သူမ ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ ေကာင္မေလးေတြ သူ႕အေပၚေႂကြၾကတာကို သာယာတာလား...၊ အဲဒီလို သူ႕ေဘးမွာ ေကာင္မေလး အသစ္တစ္ေယာက္ေယာက္ ႐ွိေနမွပဲ ေနေပ်ာ္တာလား...။ အဲဒီ တစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ သူ႕ကို ျပင္းျပင္းထန္ ေျပာျပီး ကတိေတာင္းခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ခါ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲတာ ထပ္ေတြ႕ရင္ တကယ္ အျပတ္ပဲလို႕။
တစ္လေလာက္ေတာင္ သူက ေျချငိမ္ေနခဲ့သည္။ အဲဒီေနာက္ အသစ္ေျပာင္းလာတဲ့ အတန္းငယ္က ေကာင္မေလးကို သူလိုက္ေနတယ္လို႕ သတင္းၾကားသည္။ ဒီေက်ာင္းကပဲ ဆိုရင္ေတာ့ သူႏွင့္သူမ ခ်စ္သူေတြ ဆိုတာ မသိပဲေနမွာ မဟုတ္ပါ။ သူမ ဘာမွ မေျပာပဲ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုရားမွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည္။ သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကလည္း သူမကို ျမင္ေတာ့ အိုးတိုးအမ္းတမ္း။ သူမ ဘာမွ မေျပာပဲ လွည့္ထြက္ခဲ့သည္။ ညေနက်မွ သူထိုင္ေနက် ဘီယာဆိုင္ကုိ လိုက္သြားျပီး ေသာင္းက်န္းသည္။ သူႏွင့္ အတူထိုင္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းကိုလည္း အားမနာႏိုင္ပဲ သူ႕ကို ဆိုင္ထဲက ဆြဲထုတ္ျပီး အျပင္တစ္ေနရာမွာ ထံုးစံ အတိုင္း ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေတာ္ေတာ္လည္း ေဒါသထြက္သည္။ စိတ္လည္းကုန္သည္။ သူမ်ားေတြက ဘယ္ေတာ့ လက္ထပ္ၾကမလဲလို႕ေတာင္ ေမးေနၾကတဲ့ အခ်ိန္က်မွ ဒီလိုျဖစ္ရေသးသည္။ တကယ္အျပတ္ပဲ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မဆက္ေတာ့ဘူး လို႕ သူ႕ကို ေျပာခဲ့သည္။ သူမ စကားကို တည္ေအာင္လုပ္ေတာ့မယ္လို႕ စိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္းက ရန္ကုန္မွာ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ အလုပ္ကလည္း ေခၚစာေရာက္လာသည္။ အဲဒီအလုပ္ ေလွ်ာက္တုန္းက သူက သေဘာမက်ခဲ့။ အခုေတာ့ သူ႕ကိုလည္း ဘာမွ ေျပာေနစရာမလိုေတာ့။ သူမ ရန္ကုန္ကို ထြက္လာခဲ့သည္။ သူနဲ႕ အေဝးမွာ ေနရရင္ သူ႕စကားလံုးေတြလည္း မၾကားရေတာ့ သူ႕ဘက္ကို ျပန္ပါစရာ အေၾကာင္းလည္း မ႐ွိေတာ့။ အိမ္ကို လည္း သူနဲ႕ ျပတ္ျပီ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေသခ်ာေျပာခဲ့သည္။ သူမ ဘယ္မွာ ေနတယ္၊ ဘယ္မွာ လုပ္တယ္ ဆိုတာလည္း သူ႕ကို မေျပာဖို႕ အိမ္ကို ေရာ၊ အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပါ မွာခဲ့သည္။
အလုပ္က လခေကာင္းသေလာက္ အလုပ္လည္း မ်ားသည္။ သူ႕အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိဖို႕ အခ်ိန္မ႐ွိ။ သူ႕ကို တကယ္ကို ေမ့သြားသည္။ သူ႕ကို မခ်စ္ေတာ့တာေတာ့ မဟုတ္။ သူမဘဝမွာ ပထမဆံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္ခဲ့တာ သူတစ္ေယာက္သာပါပဲ။ ေနာက္ထပ္လည္း ထပ္မခ်စ္ခ်င္၊ မခ်စ္ရဲေတာ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို တကယ္ကို စိတ္နာသြားခဲ့ပါျပီ။ သူ႕အေၾကာင္းကိုလည္း တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းလို ေအးေအးေဆးေဆး နားေထာင္ႏိုင္ပါျပီ။ သူက သူမ လိပ္စာ ႏွင့္ ဖံုးနံပါတ္ ေတာင္းသည္ဟုဆိုသည္။ သူမက မွာထားလို႕ ဘယ္သူကမွ မေျပာၾကပါ။ သူ႕ဘက္က သူမကို မျပတ္ႏိုင္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ သူ႕အက်င့္ကို မျပင္ႏိုင္တာကလည္း ေသခ်ာသည္။ သူမကို ျပန္ဆက္ဖို႕ ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕ပဲ ေကာင္မေလး ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္နဲ႕လည္း တြဲေနဆဲပဲ။ တကယ္လို႕မ်ား သူနဲ႕ လက္ထပ္ျပီးခဲ့ရင္လည္း သူ႕အက်င့္ကေဖ်ာက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ။ ခုလို လက္မထပ္ခင္ ျဖတ္ႏိုင္လိုက္တာ သူမ ကံေကာင္းသည္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ဆီက ဘယ္လို စကားမ်ိဳးနဲ႕ပဲ ဆြဲေဆာင္ပါေစ၊ သူမက ျပန္ေျပလည္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။ သူ႕ကို ဘယ္လိုပဲ ခ်စ္ေနဆဲပဲ ျဖစ္ပါေစ...သူ႕နဲ႕ ျပန္ပတ္သက္ဖို႕ကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဒႆဂီရိဘီလူး ဆိုတာကေတာ့ ေခါင္းဆယ္လံုး မ်က္ႏွာဆယ္ခု႐ွိလို႕ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ ေယာက်ၤားလို႕ေျပာတယ္ဆုိတာ အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ေဒါသၾကီး ျပီး စိတ္မွတ္ၾကီးတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ဘီလူးမ နာမည္ တစ္ခုေပးခ်င္တာ စိတ္ထဲမွာ မယ္ကုဝဏ္ ဆိုတဲ့ နာမည္တစ္ခုပဲ ေပၚလာလို႕ ဒီေခါင္းစဥ္ကို ေပးလိုက္တာပါ။ မယ္ကုဝဏ္ရဲ႕ စ႐ိုက္သဘာဝနဲ႕ မပတ္သက္ပါဘူး။)
(သိဂၤါေက်ာ္)
၇.၆.၂၀၀၉
ပုသိမ္မိုး
မိုး မိုး
ေမွ်ာ္တုန္းကေတာ့ မလာ မလာ နဲ႕
လာျပန္ေတာ့လည္း
သည္းသည္းမည္းမည္း
မိုးျဖဴမစဲ မိုးမည္းေစြရြာလို႕။
အသည္းခြဲတတ္တဲ့
မိုးနာမည္နဲ႕ ခ်စ္သူမ်ိဳးလည္း
မရွိခဲ့ဖူးပါပဲ
မိုးကို
ငါမုန္းတယ္။
ဇြန္ ဇူလိုင္
မိုးနဲ႕အျမဲမိတ္ဖြဲ႕ေနတတ္တဲ့ လမ်ိဳး
အဲဒီလိုလမ်ိဳးမွာ
အားလံုးနဲ႕အေဝး
တစ္စိမ္းတို႕ အရပ္မွာ
မိုးကလည္း သည္းသည္းရြာလို႕ေကာင္းတဲ့
Weekend days ေတြမွာ
ငါလည္း
တစ္ေနကုန္ အိမ္တြင္းေအာင္းျပီး
မိုးေၾကာက္တဲ့ သတၱဝါလို
အထီးက်န္ ေတြးရင္းေငးရင္း
လြမ္းစရာ မရွိပါပဲ
လြမ္းခ်င္သလိုလိုေတာင္
ျဖစ္လာပါေရာ...။
(သိဂၤါေက်ာ္)
၇.၆.၂၀၀၉