ေမဦးမိုုး

ျငီးေငြ႕ေတးသြားေတြ ဆိုုညည္းေနတုုန္း
ျပတင္းေပါက္ထဲ မိုုးေငြ႕ေတြ ရိုုက္ခတ္လာတယ္
မိုုးေခါင္ေရရွားရပ္ကြက္က ငါးေတြ ရယ္ေမာစျပဳလာေပါ့။
ပက္ၾကားအက္ စိတ္ဓါတ္ေတြကေတာ့
ေရအိုုင္ထဲလိုု အလြယ္တကူ ျဖည့္ဖိုု႕ လြယ္မွာမဟုုတ္ဘူး။

ဝိုုင္တစ္စက္မွ မေသာက္ပဲ မူးေနသူပါ..
အလိမ္အညာအေငြ႕ေတြ မိေနခဲ့တာ အေတာ္ၾကာျပီးတဲ့ေနာက္
ေနြေႏွာင္းရဲ႕ ရူးသြပ္အရိပ္ေတြ ျပန္မလိုုခ်င္တာ အထာက်ရဲ႕။

မင္းမသိတဲ့ငါနဲ႕ ငါမသိတဲ့မင္းရဲ႕ ဇာတ္လမ္းပဲ
မိုုးတိမ္ညိဳေတြရဲ႕ အစကိုု ရွာမေတြ႕နိုုင္သလိုုမ်ိဳး
ဘယ္သူက စခဲ့မိမွန္းေတာင္ မသိလိုုက္ မသိဘာသာနဲ႕
ျဖဳန္းခနဲ ရြာခ်လိုုက္ေလတယ္။

ေမက ေမလိုု မက်င့္ၾကံနိုုင္မွေတာ့
ငါ့တစ္ကုိယ္စာ အတၱကိုု ဘာကိစၥ ထိန္းသိမ္းရမလဲ
မိုုးဆိုုတာ ရြာခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ ရြာမွာပါ
အေၾကာင္းရင္း သိဖိုု႕က ငါ့အလုုပ္မွ မဟုုတ္ေလတာ။

ေမက ေမပီပီသသ ခဏေတာင္ မေနနိုုင္ခဲ့တာ
အဲဒီ မိုုးေတြ စလာကတည္းကေပါ့..။
ငါ့ပန္းပြင့္ကေလးေတြ အနားသတ္မလွမွာစိုုးလိုု႕
စိုုရံုုရြာဖိုု႕ ေတာင္းပန္ခ်င္တာေတာင္ မရတဲ့အခါ
သည္းၾကီးမည္းၾကီးကိုုသာ မျငိဳျငင္ဖိုု႕ ရွိပါေတာ့တယ္..။

ေမက မုုတ္သုုန္ကိုု ၾကိဳဆိုုရမွာလား မၾကိဳဆိုုရမွာလားေတာင္ မေသမခ်ာနဲ႕ပဲ
ေကာင္းကင္ရဲ႕ မ်က္ရည္နဲ႕ ေနြေႏွာင္းေတြကိုု လွပေစ..
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက မာေက်ာေအးခဲ ေနတဲ့ ႏွလံုုးသားမိုု႕လည္း
ရြာခ်ခ်ိန္မွာေတာင္ ေအးခဲ ေနခဲ့တာေလ..။

သိဂၤါေက်ာ္
 

ၾကဴတတ္သူ မဟုုတ္ပါ

အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္ေနခဲ့တယ္
စိတ္အာဟာရလိုု႕ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုယ္ ဆင္ေျခေပးျပီး
အခ်စ္ခံရေအာင္ ၾကိဳးစားေနခဲ့မိသလိုုလိုု။

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္းေလးပါ
ကၽြန္မကိုု ေႏြးေထြးေစတဲ့ စာေၾကာင္းေလးေတြ လက္ခံေပးရံုု
သူတိုု႕ကိုု နာက်င္ေစရမွာ စိုုးလိုု႕ပါ
တမင္တကာ မျပတ္သားခဲ့မိရံုု။

မခ်စ္တတ္ဘူးလိုု႕ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု အထင္ၾကီးျပီး
အခ်စ္ကိုု သိမ္းထားရံုု သိမ္းထားခဲ့မိတယ္
ဘယ္သူ႕ကိုုမွ ထြက္မသြားခိုုင္းရက္ဘူး။
ကၽြန္မနွလံုုးသားကိုုသာ အနာက်င္ခံျပီး
ထြက္သြားခ်ိန္ကိုု ေစာင့္ပါ့မယ္။

ကၽြန္မကိုု မိုုက္မဲတယ္လိုု႕ ေျပာခ်င္ၾကသလား
အမ်ားၾကီးစီစစ္ျပီးမွ သူငယ္ခ်င္းအနည္းငယ္ေလာက္သာ ေရြးခ်ယ္ထားတာပါ၊
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္သေဘာတရားကိုု နားလည္ေနေပမယ့္
ယံုုၾကည္ေလာက္ေအာင္ ေျပာၾကတဲ့အခါ
လက္ရွိ ခံစားခ်က္ေလးကိုု ယံုုေပးလိုုက္တယ္
တခဏေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ခ်မ္းသာရပါေစေပါ့။

ကၽြန္မကိုု မ်က္ႏွာမ်ားတယ္လိုု႕ စြပ္စြဲခ်င္ၾကသလား
message တစ္ေၾကာင္းစာမွ ကတိေတြ မေပးခဲ့ဖူးသူပါ
ခ်စ္ျခင္းတရားကိုု မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္ မျပဳလိုုရံုု သက္သက္သာ။

လူတိုုင္းဟာ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ သာယာတတ္ရဲ႕
အိပ္မက္ဆိုုတာ ႏိုုးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ပ်က္ျပယ္မယ္သိသိနဲ႕ပဲ
မက္ခဲ့ဖူးၾကသလိုုမ်ိဳး
အျပင္ေလာကမွာ ဘယ္သူ႕ရဲ႕ ဂရုုစိုုက္မႈကိုုမွ မခံရဖူးတဲ့ ကၽြန္မလိုုလူက
စိတ္ရင္းမွန္ ဟုုတ္မဟုုတ္ မသိနိုု္င္တဲ့ နွစ္လိုုစရာ message ေတြအေပၚမွာ ေပ်ာ္ဝင္ရင္း
ေခတၱခဏေလာက္ အထီးက်န္မႈကေန ေရွာင္ထြက္လိုုရံုု သက္သက္သာ။

သိဂၤါေက်ာ္

အသိုုက္မေဆာက္ခ်င္တဲ့ ငွက္

ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရခဲ့တဲ့ ပုုတ္အဲ့အဲ့ အသိုုက္ထဲမွာ ေနထိုုင္ရင္း
အရာရာ အေကာင္းျမင္နိုုင္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားေနတယ္
အတၱေတြ မာနေတြနဲ႕ အထာက်ျပီးသား သူတိုု႕စိတ္ထဲ
ကိုုယ္မွ ဝင္ျပဳျပင္ခြင့္ မရွိတာ
ပါးစပ္က တရားအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ
သူတိုု႕စိတ္ကိုု မျပဳျပင္နိုုင္ေသးတာ သူတိုု႕ကိုုယ္သူတိုု႕ မျမင္နိုုင္ဘူး။
ဒီလိုုပါပဲေလ..
ကိုုယ့္စိတ္ကိုုယ္ေတာင္ ျပင္ဆင္မယ္ ခဏခဏ ၾကိမ္းဝါးရင္း
မျပင္ဆင္နိုုင္ေသးတာ ကိုုယ္တိုုင္ သိခ်င္မွ သိမယ္ မဟုုတ္လား။

ေမြးဖြားလာျခင္းကိုု မျပင္ဆင္နိုုင္ဘူး
ဘာေတြပဲ မွားယြင္းေနပါေစ
ေရြးခ်ယ္ျခင္းက ကိုုယ္လုုပ္ခဲ့တဲ့ အရာမဟုုတ္ဘူး။
ကိုုယ္လုုပ္နိုုင္တာ ဘာရွိမလဲ ေတြးၾကည့္ဖိုု႕ တစ္ခုုပဲ ရွိတယ္။

တစ္ခါပ်က္ဖူးတဲ့ အသိုုက္ကိုု ျပန္ဆက္ခဲ့ရင္
ေနထိုုင္သူေတြရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြ မျပင္သေရြ႕ေတာ့
အက္ေၾကာင္းရာ ေမွးမွိန္ဖိုု႕က လြယ္ကူတဲ့ အရာ မဟုုတ္ဘူး။
ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္ ပုုတ္အဲ့တဲ့ အသိုုက္ထဲ
ေသတဲ့အထိ ေနထိုုင္ဖိုု႕ ေရြးခ်ယ္နိုုင္သလဲ
ကိုုယ္မသိနိုုင္တဲ့ အရာေတြ မ်ားတာပဲ ျဖစ္မွာပါ။

ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္ အသိုုက္တစ္ခုု ေဆာက္ဖိုု႕ ေၾကာက္ရြံခဲ့တယ္
မွားယြင္းျခင္းက တစ္သက္တာအတြက္ ဘယ္ေလာက္ ခါးသီးစရာ ေကာင္းသလဲဆိုုတာ
ျမင္ေနေတြ႕ေနၾက ျဖစ္ေနလိုု႕လည္း ျဖစ္မယ္။
ခဏခဏ အသိုုက္ေတြ ပ်က္ေနၾကတာ
ျမင္ေနေတြ႕ေနၾက ျဖစ္ေနလိုု႕လည္း ျဖစ္မယ္။

အျပင္ယံ ခိုုင္မာဖိုု႕ အတြင္းလိႈက္ ပုုတ္ေဆြးေနတဲ့ အသိုုက္မ်ိဳး
ရွင္းလင္း ခြဲခြာလိုုက္ၾကျပီးတဲ့ အသိုုက္တစ္ျခမ္းဆိုုလည္း
ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ပါေစ တစ္ခုုလံုုးအျပည့္ ျပန္မျဖစ္နိုုင္ေတာ့တာမ်ိဳး
ျမင္ေနေတြ႕ေနၾကမိုု႕ ကိုုယ္တိုုင္တည္ေဆာက္ဖိုု႕ ေၾကာက္ရြံခဲ့တာ
ကိုုယ့္စိတၱဇ သက္သက္လည္း ျဖစ္နိုုင္ရဲ႕။

အသိုုက္ထဲမွာ တစ္သက္တာ လံုုျခံဳစိတ္ခ်ရဖိုု႕
မေသခ်ာမႈေတြ မ်ားမ်ားလာတဲ့အခါ
ကိုုယ္ဟာ
အသိုုက္တစ္ခုုအတြက္ ယံုုၾကည္မႈမရွိတဲ့
ခရီးသြားငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

သိဂၤါေက်ာ္