ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္.. ဟိုရိုက္ ဒီရိုက္..

တနဂၤေႏြေန႕က ေျမနီလမ္းကို ေလွ်ာက္ျဖစ္တယ္..။ ေျမနီလမ္း ဆိုတာ ကိုယ္တို႕ အေဆာင္ေဘးကေန ျပင္ဇာ ရြာထိပ္ကို ထြက္တဲ့ လမ္းေပါ့။ ေစ်းကားက တစ္ပတ္တစ္ခါကို မွန္မွန္ မထြက္ျဖစ္ဘူး။ ေမာင္းမယ့္သူ မရွိတာနဲ႕..။ ကားပ်က္ေနတာနဲ႕...။ ထြက္ရင္လည္း လူနဲ႕ မမွ်ေတာ့ အပတ္တိုင္း လိုက္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ခုတစ္ပတ္အတြက္ အိမ္ကပါလာတဲ့ အေျခာက္အျခမ္းေလးေတာ့ ရွိေသးေပမယ့္ အသီးအရြက္က မရွိေတာ့ဘူး။ ေစ်းဝယ္မွ ျဖစ္ေတာ့မွာမို႕ လမ္းထိပ္ကို ထြက္မွ ျဖစ္ေတာ့မွာ...။ ပိတ္ရက္ သြားထားတာက ပိုေကာင္းမယ္ေလ။ ဖြင့္ရက္ က်ရင္လည္း ဖယ္ရီက အခ်ိန္တိုင္း ရွိတာမဟုတ္ဘူး...။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ ကိုယ္သံုးရတာက မ်ားတယ္။ အျပန္ အဆင္းလမ္းေလးဆို ကိစၥ မရွိဘူး။ ကုန္းတက္လမ္း သြားရရင္ေတာ့ မစားသာဘူး...။ အသြားအျပန္ ေလွ်ာက္ျပီးရင္ ဘယ္မွ ထပ္မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ..။

အဲဒီေန႕ကေတာ့ ေလွ်ာက္ျဖစ္တယ္။ လမ္းမွာ ေရတံခြန္ေလး တစ္ခုလည္း ရွိေတာ့ ရို္က္ရေအာင္ဆိုျပီး ကင္မရာေလး ယူလာတာနဲ႕ ေရတံခြန္ကို တစ္ပံုလွမ္းရိုက္တယ္..၊ သိပ္ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရဘူး။ ခုတေလာ Zoom အမ်ားၾကီး ဆြဲရိုက္လို႕ ရတဲ့ ကင္မရာ ၾကီးၾကီး ေကာင္းေကာင္း တစ္ခုေလာက္ လိုခ်င္ေနတယ္။ အဲဒီ ေရတံခြန္ အနီးအနား အထိေရာက္ေအာင္ေတာ့ ခုထိ မဆင္း ဘူး ေသးဘူး...။ တစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ ဆင္းရဦးမယ္။

ေတာပန္းေလးေတြ ေတြ႕ေတာ့ ရိုက္တယ္။ အနံေလးကလည္း ေမႊးေနတာပဲ။

ေျမနီလမ္းက လမ္းထိပ္ထြက္ဖို႕ နီးတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ေတာင္ နာရီဝက္ေလာက္ေတာ့ အနည္းဆံုး ေလွ်ာက္ရတယ္။ လမ္းကလည္း ေျပေျပျပစ္ျပစ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကုန္းတက္ ကုန္းဆင္းေတြက ပါေသးတယ္။ အေပါက္ဝ ေရာက္ေတာ့ မႏၱေလး အဆင္းလမ္း ဘက္ကေန ျပင္ဦးလြင္ အဆင္းလမ္း ဘက္ေရာက္ေအာင္ ကၽြန္းေတာထဲက ျဖတ္သြားတဲ့ ႏြားလမ္းေၾကာင္းကေန သြားရေသးတာ...။ ကိုယ္ကလည္း ပိန္ခ်င္တယ္ သာ ပါးစပ္က ေအာ္ေနေပမယ့္ ဒီေျမနီလမ္းကို ေန႕တိုင္းေလွ်ာက္ရေအာင္ဆို ေလွ်ာက္ကို မေလွ်ာက္ခ်င္ဘူး။

ကၽြန္းေတာထဲက အျဖတ္မွာ ေနာက္က သံုးေယာက္က ဓါတ္ပံုံရိုက္ျပီး ေနာက္က်ေနရစ္တာ... ေရွ႕က ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့နဲ႕ မသိဘူး ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္သြားၾကတယ္။ ကၽြန္းေတာကိုပဲ ျဖတ္တင္လိုက္တယ္။ လူပံုပါပါရင္ ကိုယ့္ကို သတ္ၾကမွာ...။

ကိုယ့္တို႕က အဖြဲ႕လိုက္ စုခ်က္စားတာဆိုေတာ့ သူမ်ားေတြ ဘာအရြက္ ဝယ္ရမလဲ ၾကည့္ေနၾကတုန္း ကိုယ္က ဟိုရိုက္ ဒီရိုက္၊ ရိုက္စရာ မရွိ စကၠဴပန္းပင္ကိုရိုက္၊ ေကာင္းကင္ကို ရိုက္ လုပ္ေနလိုက္တယ္။

အဲဒီေန႕က တိမ္ေတြကလည္း အရမ္းလွတယ္။

( အမွန္ေတာ့ စာမေရးျဖစ္လို႕ ဟိုေရာက္ သည္ေရာက္ ေလွ်ာက္ေရးတာ.. )

သိဂၤါေက်ာ္

9th Myanmar ICT Week ျမင္ကြင္း

ခုတေလာ စာေရးဖို႕လည္း စိတ္မပါ.. အလုပ္လည္း သိပ္မအားလို႕ မေရးျဖစ္တာ ၾကာပါျပီ။

စေနေန႕ကေတာ့ ICTျပပြဲကို ဖြင့္ပြဲအျပီး ေန႕ခင္းဘက္ တစ္ေခါက္ သြားရင္း ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပံုေလးေတြပါ။

မနက္ဘက္က ဝိုင္းစုခိုင္သိန္း သီခ်င္းဆိုတယ္လို႕ သိရေပမယ့္ ကိုယ္တို႕ သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဇင္းဇင္း နဲ႕ Tiger Girls အဖြဲ႕ရဲ႕ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမႈကိုပဲ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အရမ္းၾကီး မစည္ကားေပမယ့္လို႕ မႏွစ္ကထက္ စာရင္ေတာ့ လာေရာက္ၾကည့္ရႈသူေတြကို နည္းနည္း မ်ားလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီႏွစ္ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ အပိုပစၥည္းေတြ မဟုတ္ေတာ့ပဲ အင္တာနက္ ရရွိႏိုင္မႈကိုပဲ ပိုစိတ္ဝင္စား လာၾကပါတယ္။ Alpha, MMG, Fortune နဲ႕ Yatanarpon Teleport စတဲ့ ကုမၸဏီမ်ားက FFTx (Fiber To The Home) ကို Promotion လုပ္တဲ့ အေပၚမွာ စိတ္ဝင္စားသူ မ်ားၾကပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ ဒီစနစ္က ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးနဲ႕ ျပင္ဦးလြင္ ျမိဳ႕နယ္မ်ား မွာသာ ျဖစ္ျပီး တစ္ႏိုင္လံုး မရရွိႏိုင္ေသးပါဘူး။ 

CDMA 800 MHz ဖုန္းမ်ားမွာ က်ပ္ သံုးေသာင္း ကနဦး သြင္းျပီး ရရွိႏိုင္ျပီ ျဖစ္တဲ့ Internet Access ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ နယ္ျမိဳ႕က Internet ဆိုင္မ်ားမွာ ေတာင္မွ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေႏွးေနေသးတဲ့ internet ဟာ ဖုန္းေပၚမွာ ဘယ္လို အေျခအေန ရွိမယ္ ဆိုတာေတာ့ မသိႏိုင္ပါ။ Internet ရရွိႏိုင္ျပီ လို႕ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ Mc Will က်ပ္ ငါးသိန္းတန္ ဖုန္းကိုလည္း စိတ္ဝင္စားသူ မ်ားပါတယ္။ သူကေတာ့ Internet သံုးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖုန္းေျပာလို႕ လံုးဝ မရဘူး လို႕ သိရပါတယ္။ Internet သံုးဖို႕ အတြက္ modem တစ္ခုကိုလည္း အထိုင္အေနနဲ႕ ထားဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။

ကိုယ္ကေတာ့ FFTx ကို စိတ္ဝင္စားေပမယ့္ ရန္ကုန္မွာလည္း အိမ္ပိုင္ယာပိုင္ မရွိ၊ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အိမ္မွာ မေနႏိုင္ေသးတဲ့ ဘဝမို႕ ဝယ္ဖို႕ေတာ့ အေဝးၾကီးပါ။ ကိုယ္ကိုင္တဲ့ GSM ဖုန္းကလည္း Internet ရတဲ့ အမ်ိဳးအစားထဲမွာ မပါေတာ့ ျပပြဲကေန ဝယ္စရာ ဘာမွ မရွိပါ။ ဒါ့အျပင္ ဒီလို Product ေတြ ေၾကာ္ျငာေနတဲ့ ရတနာပံုျမိဳ႕သစ္ ဝင္းၾကီး ထဲမွာ ေနျပီး ေနတဲ့ အေဆာင္မွာ FFTx ေဝးလို႕ TV လိုင္းေလးမွ ေကာင္းေကာင္း ဖမ္းလို႕ မမိ။ Internet ဆိုတာ ေဝလာေဝး ျဖစ္ေနတာကေတာ့ တကယ့္ကို ရင္နာစရာပါ။

သိဂၤါေက်ာ္

ေဆာင္းသစ္ရြက္

ေဆာင္းဦးသစ္ရြက္ေတြ
ပြင့္သစ္စေနေရာင္ထဲ လွပေနသလိုမ်ိဳး
မင္း အစြမ္းကုန္ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ရာသီကတည္းက
ငါက မယံုဘူးလို႕ ျငင္းခဲ့ျပီးသား။

မင္းေတာင္းတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို
ေျပလည္ေအာင္ မေပးႏိုင္တာကလြဲရင္
မယံုၾကည္ျခင္းက ေသခ်ာေနေလေတာ့
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္
ႏွလံုးသားကို ဖံုးဖိထားခဲ့သေယာင္
အထင္အျမင္မွားခ်င္ေသးရဲ႕။

တေလာကလံုးရဲ႕အေဝးကို
ထြက္ေျပးရွင္သန္ဖို႕
မင္းက စိန္ေခၚခဲ့ေပမယ့္
ငါကေတာ့
ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အေဝးမွာ
မရွင္သန္ႏိုင္သူပါကြယ့္။

ေဆာင္းသစ္ပင္ေတြ အျမဲမလွႏိုင္တာ
ၾကိဳသိခဲ့သူ ဆိုေပမယ့္
မင္းဘက္က အစိမ္းေရာင္ေျပာင္းပံုက
အံၾသေလာက္ေအာင္ ပိုေစာခဲ့ပါရဲ႕။

ငါက ေရွ႕ျဖစ္ကို ၾကိဳသိသူမို႕
ႏွလံုးသားကို
ေက်ာက္သားသြန္းထားတယ္
အတြင္းဘက္မွာ အက္ရာရွိခဲ့ေတာင္
ငါကိုယ္တိုင္အပါအဝင္
ဘယ္သူတစ္ေယာက္မွ
မျမင္ရေစဖို႕ေပါ့။


ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ငါကေတာ့
ေဆာင္းဦးသစ္ရြက္ေတြ
လွေနခ်ိန္ကို
ခ်စ္တတ္ျမဲပဲ။


သိဂၤါေက်ာ္

(အေပၚကပံုကေတာ့ ဂ်ပန္က ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလး facebook မွာ တင္ထားတဲ့ ပံုကို ခြင့္ေတာင္းျပီး ယူသံုးပါတယ္)