သိဂၤါေက်ာ္
13 August, 2008
မစစ္မွန္ေသာခ်စ္ျခင္းတို႔မည္သည္
သိဂၤါေက်ာ္
11 August, 2008
အားခ်ိန္
ဘ၀ဆိုတာ ဘာလဲ
ေသာကေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဘ၀ဟာ
ဘာျပဳလို႕ရပ္ျပီး ေငးေမာၾကည့္ဖို႕
အခ်ိန္မရတာလဲ။
ဘာျပဳလို႕ သိုးေတြ ႏြားေတြလို
သစ္ကိုင္းၾကီးေတြေအာက္ကေန
အေတာ္ၾကာၾကာၾကီးရပ္ျပီး
ေငးေမာၾကည့္ဖို႕ အခ်ိန္မရတာလဲ။
ဘာျပဳလို႕ ငါတို႕ သစ္ေတာေတြကို
ျဖတ္တဲ့အခါ ႐ွဥ့္ကေလးေတြ
ျမက္ခင္းထဲမွာ သစ္သီးဖြက္ေနတာကို
ေငးေမာၾကည့္ဖို႕ အခ်ိန္မရတာလဲ။
ဘာျပဳလို႕ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္မွာ
ညရဲ႕ မိုးေကာင္းကင္ထက္က
ၾကယ္ကေလးေတြ လက္ေနသလို
ေနေရာင္နဲ႕ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြကို ေငးေမာၾကည့္ဖို႕
အခ်ိန္မရတာလဲ။
ဘာျပဳလို႕ သူမရဲ႕ ေျခေထာက္ကေလးေတြ
ဘယ္လိုသြက္သြက္လက္လက္
က ႏိုင္တယ္ဆိုတာနဲ႕
သူမရဲ႕ စြဲမက္ဖြယ္အျပံဳးကေလးကို
ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ဖို႕ အခ်ိန္မရတာလဲ။
ဘာျပဳလို႕ သူ႕မ်က္၀န္းေတြမွာ
ေပၚထြန္းလာတဲ့ အျပံဳးလဲ့လဲ့ေလးနဲ႕
ခ်ိဳႏြဲ႕ႏြဲ႕စကားေတြကို ႏႈတ္ဖ်ားကေန
ပြင့္အန္က်လာတဲ့ တိုင္ေအာင္
ေစာင့္ဆိုင္းနားေထာင္ဖို႕
အခ်ိန္မရတာလဲ။
အဲသလို သနားစရာေကာင္းတဲ့ဘ၀
ေသာကေတြနဲ႕ ျပည့္ေနတဲ့ဘ၀မွာ
ဘာျပဳလို႕ ငါတို႕ဟာ ခဏကေလး
ရပ္တန္႕ျပီး ေငးေမာၾကည့္ဖို႕
အခ်ိန္မရတာလဲ။
ဆယ္တန္းတုန္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ၀ီလ်ံဟင္နရီေဒဗီ ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကို Beauty မဂၢဇင္း ထဲက ျဖိဳးထိန္ ရဲ႕ ေဆာင္းပါး ထဲမွာ ဘာသာျပန္ထားတာ ျပန္ေတြ႕လို႕ သေဘာက်တာနဲ႕ တင္လိုက္ပါတယ္။
08 August, 2008
သူငယ္ခ်င္းလို႕ ဆက္မေခၚခ်င္
သူမႏွင့္ကိုယ္ ေတြ႕တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။ ဒီမွာက သူငယ္ခ်င္းလည္းသိပ္မ႐ိွ၊ အျပင္လည္း သိပ္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းမသြားရသည့္ ေန႕မ်ားမွာ online မွာသာ တစ္ေနကုန္႐ိွေနျဖစ္သည္။ Course Subject ေတြကုန္ေအာင္ ေျဖေနစဥ္ ကတည္းက သူမႏွင့္ သိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အစပိုင္းကေတာ့ Internet ေပၚမွာ စာႏွင့္ ပတ္သက္တာပဲ ႐ွာျဖစ္သည္။ Chatting လည္း မ႐ိုက္တတ္။ ျမန္မာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕၏ အၾကံဥာဏ္ေပးမႈ ႏွင့္ Personal Websites မ်ားမွာ၀င္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရလာသည္။ Chatting လုပ္ရျခင္း ကို ေပ်ာ္ေမြ႕လာသည္။ အားသည့္အခ်ိန္မ်ားမွာ ေလ့လာရင္းႏွင့္ Computer ၊ Internet တို႕ႏွင့္ အကၽြမ္း၀င္လာသည္။ Thesis သက္သက္ လုပ္ေနရခ်ိန္က်ေတာ့ အခ်ိန္ပိုရလာသည္။
Online Friend ေတြ အမ်ားၾကီး ႐ိွေသာ္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က ၀ါသနာမတူ၊ အသက္အရြယ္ အေတြးအေခၚ အေတာ္ ကြာျခားသူေတြ ပါသည္၊ အမွန္မေျပာပဲ အလိမ္အညာ ေတြႏွင့္ အေပ်ာ္သေဘာ Chat ၾကသူေတြမ်ားသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေတြလည္း ပါသည္။ အဲဒီလို အမ်ားၾကီး ထဲကမွ သူမတစ္ေယာက္ကေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ႏွင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ပုန္းညက္ျဖဴ ဆိုေသာ ခ်စ္စရာ နာမည္ကေလးေၾကာင့္ သူ႕ဘက္က စတင္ မိတ္ဆက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူမ ႏွင့္ ကိုယ္က စာဖတ္၀ါသနာ ပါတာျခင္း တူသည္။ ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ၀တၱဳ ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား တူသည္။ သီခ်င္းေတြ ၾကိဳက္တာခ်င္း တူသည္။ သူမက တစ္ခါတေလ ကိုယ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ သီခ်င္းေတြလည္း ပို႕တတ္ေသးသည္။ သူမ ၾကည့္ေနၾက ကိုရီးယား Series ေတြကိုေတာ့ ကိုယ္မသိ။ ခုေတာ့ တစ္ေန႕တစ္ခါမွ သူမႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္စကား မေျပာရလွ်င္ မေနတတ္သလိုပင္။ သူမ ဆီက forward mail မလာတာ ၾကာလွ်င္ သတိရသည္။ သူမ အိမ္္ျပန္ေနလို႔ Net မသံုးသည့္ အခ်ိန္ေတြက ကိုယ့္အတြက္ အေတာ္႐ွည္ၾကာလွသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမ အေပၚ ကိုယ့္သေဘာထားက သိပ္မ႐ိုးသားေတာ့မွန္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိလာသည္။
ဒယ္ဒီက သူ က်န္းမာေရး မေကာင္းတာ အေၾကာင္းျပ၍ သစ္လြင္ကို အေျခတက် အိမ္ေထာင္ ျပဳေစခ်င္ေနသည္။ သူ႕စီးပြားဖက္ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္၏ သမီးႏွင့္ သစ္လြင္ကို သေဘာတူေနသည္။ ရည္ရြယ္ထားတာ ႐ွိရင္ေတာ့ အိမ္ကို ေခၚလာဖို႕ေျပာသည္။ ကိုယ့္မွာက ေခၚလာျပစရာလည္း ဘယ္သူမွ မ႐ွိ။ Graduate တုန္းက အေပ်ာ္သေဘာ လိုက္ဖူးတာ၊ တြဲဖူးတာ ေတြက လြဲလို႔ တစ္သက္တာရည္၇ြယ္တဲ့ ခ်စ္သူရယ္လို႕ တစ္ခါမွကိုွ မ႐ွိခဲ့တာပါ။ ဒက္ဒီ ေျပာေျပာခ်င္း ျဖတ္ခနဲ သတိရမိတာ သူမကိုပင္ ျဖစ္သည္။ ဘာမွေတာ့ မဆိုင္။ ကိုယ္ဘက္ကေတာ့ ဆိုင္ခ်င္ေနသည္ ထင္ပါရဲ႕။ ေက်ာင္းျပီးလွ်င္ နယ္ျပန္ရမည္ ဟု သူမက ေျပာဖူးသည္။ နယ္မျပန္ခင္ သူမႏွင့္ အျပင္မွာ ဆံုခ်င္သည္။ ကိုယ္က အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႕ တစ္ေၾကာင္းတေလ ေရးမိလွ်င္ သူမက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေျဖ။ ဘယ္ေနရာမွာ ေနတယ္ဆိုတာလည္း ေသခ်ာ ေရရာ မေျပာ။ ကိုယ့္ဘက္ကသာ တစ္ဖက္သက္ ျဖစ္ေနသလား ဟု မ႐ိုးသားတာကိုလည္း အရိပ္အျမြက္ပင္ မေျပာရဲ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒက္ဒီ ေတြ႕ေပးမယ့္ မိန္းကေလးကို ေတြ႕ၾကည့္ဖို႕ သေဘာတူလိုက္ရသည္။
ခင္ပြင့္ ဆိုတာ အျပစ္ဆိုစရာ မ႐ွိေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပါ။ Ph.D တက္ေနေသာ နည္းျပဆရာမေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကအစ ေခတ္မီေပမယ့္ ယဥ္ေက်းျပီး အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ ပံုစံေပါက္သည္။ အေခ်ာအလွၾကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း ေအးခ်မ္းျပီး ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းသည္။ သူမေဖေဖ ႏွင့္ ကိုယ့္ဒက္ဒီက သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ျဖစ္သည္၊ စီးပြားဖက္ေတြလည္း ျဖစ္သည္။ သူမက ျငင္းဆိုစရာ အျပစ္မ႐ွိေသာ္လည္း ကိုယ္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးသည္။
***************
ကိုသစ္လြင္ကို ေတြ႕ေတာ့ ခင္ပြင့္ အတြက္ ျငင္းစရာ မ႐ွိဟုျမင္သည္။ လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္… ျပီးေတာ့ ခင္ပြင့္ မွန္းထားတာ ထက္ပင္ သူက ၾကည့္ေကာင္းေသးသည္။ လူၾကီးေတြက လူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အရင္ေလ့လာ ျပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါ ဟု သေဘာေကာင္းစြာ ခြင့္ေပးထားပါသည္။ သူက ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေတြမွာ အေဆာင္ကို လာေခၚျပီး ဘုရားသြားၾကသည္။ တစ္ခုခု စားျပီး တစ္ခါတေလ City Mart မွာ လိုတာေတြ၀ယ္ဖို႔ လိုက္ပို႕သည္။ သူ႕ဘက္ကလည္း ခင္ပြင့္ကို လက္ခံထားသည္ ဟုထင္ခဲ့သည္။
ဒီအေတာအတြင္း ျပည့္စံုသာႏွင့္ online မွာ ႏွစ္ခါ သံုးခါ ေတြ႕သည္။ သူ႕ကိုေတာ့ ခင္ပြင့္က သစ္လြင္ အေၾကာင္း မေျပာျပခ်င္။ သူက အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႕ ခဏခဏ ေျပာသည္။ ခ်စ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကိုပင္ မသိမသာ ေျပာခ်င္လာသည္။ ခင္ပြင့္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္မိ သျဖင့္ သူ႕ကို အျပင္မွာ မေတြ႕ခ်င္။ online ေပၚမွာ ေျပာထားတာထက္ အသက္ပိုၾကီးေနတာေရာ၊ Chat ေပၚမွာ အျမဲတင္ေနၾက ပံုထဲက ကိုရီးယား မင္းသမီးေလး လို အျပင္မွာ မလွပတာကိုေရာ၊ သူ႕ကို မသိေစခ်င္။ သူ စိတ္ပ်က္သြားမွာ စိုးသည္။ သူႏွင့္ အျမဲတမ္း သူငယ္ခ်င္းပဲ ျဖစ္ခ်င္သည္။
ကိုသစ္လြင္ ႏွင့္ ေတြ႕ျပီး ႏွစ္လ ေက်ာ္ေက်ာ္ အၾကာမွာ ႏွစ္ဖက္မိဘက ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားဖို႕ ေလာလာသည္။ ခင္ပြင့္ ေက်ာင္းျပီးတာ ႏွင့္ လက္ထပ္ၾကဖို႕ျဖစ္သည္။ အဲဒီမွာတင္ ကိုသစ္လြင္ဆီက မေမွ်ာ္လင့္ေသာ စကားကို ၾကားရသည္။ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ျငင္းၾကရေအာင္ဟု ဆိုလာသည္။ သူ႕မွာ တစ္ဖက္သက္ ရည္ရြယ္ထားေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ႐ွိပါသည္ တဲ့။ ခင္ပြင့္ အျငင္းခံလိုက္ရျပီ ဟုခံစားရသည္။ သို႕ေပမယ့္ သူ႕ကိုေတာ့ မသိေစရပါ။ ခင္ပြင့္ ဘက္မွာလည္း အေျဖေပးေတာ့မည့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ႐ွိသေယာင္ ေျပာခဲ့ျပီး သူ႕စကားကို သေဘာတူခဲ့သည္။
ျပန္လာျပီး အခန္းထဲ တစ္ေယာက္တည္း ႐ွိခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ ခင္ပြင့္ ငိုမိသည္။ သူ႕အေပၚမွာ ခင္ပြင့္က ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိ သလား…။ အ႐ွက္သည္း မိတာပဲလား…။ ဒါမွမဟုတ္ သူကပဲ ခင္ပြင့္ ႏွလံုးသားကို တိတ္တဆိတ္ ခိုးသြားေလ သလား…။ သူက ေျပာသည္။ အျမဲတမ္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ ျဖစ္ရေအာင္ ပါတဲ့။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ျဖစ္ေစခ်င္သူကက်ေတာ့ စိတ္ထားေတြ အေရာင္ဆိုးလာသည္။ တစ္သက္တာ ရယ္လို႕ ရည္ရြယ္မိသူ က်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တဲ့။ ခင္ပြင့္ ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္လို႕မ်ား အလြဲေတြ ျဖစ္ရပါလိမ့္ေနာ္…။ ႏွစ္ည ေလာက္ေတာ့ စာမလုပ္ႏိုင္ပဲ စိတ္ေလသြားသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ပံုမွန္ေပါ့ေနာ္။
သစ္လြင္က ေျပာပါမ်ားလြန္းေတာ့ အားနာလာပံုရသည္။ ပုန္းညက္ျဖဴက ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာ ေတြ႕ဖို႕ကို လက္ခံလိုက္သည္။ ကတိတစ္ခုေတာ့ ေတာင္းသည္။ ရည္းစားစကား လံု၀ မေျပာရပါ တဲ့။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေန႕ခင္းဘက္ေတြမွာ သူ႕ကို လံုး၀ မေတြ႕ရေတာ့။ ခင္ပြင့္ ေရးထားတဲ့ စာကိုလည္း Reply မျပန္။ သူ အေတာ္ စိတ္ဆိုးသြားတာလား… ဘာကိစၥေတြမ်ား ျဖစ္ေနသလဲ ရယ္လို႕… ေတြးေတြးျပီး သတိရ ေနမိသည္။ ခင္ပြင့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ဆံုး႐ံႈးသြားျပီ ထင္သည္။
ဒီအေတာအတြင္း ကိုသစ္လြင္ အေဖ အေတာ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ သြားကူေစာင့္ေပးရသည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကိစၥမွာ ျငင္းတာ လက္ခံတာ ဘာမွ ေျပာခြင့္ မသာပဲ ကိုသစ္လြင္ အေဖ ဆံုးသြားသည္။ ဦးေလးရင္းလို ခင္မင္ေနသူမို႕ အေတာ္ၾကီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။
သစ္လြင္ ႏွင့္ ခင္ပြင့္ မွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း အေနႏွင့္ ခုထိ ခင္မင္စြာ ဆက္ဆံၾကဆဲပါ။ သူ႕ဒက္ဒီ တစ္လျပည့္ အတြက္ အိမ္မွာပဲ လုပ္ဖို႕ လိုတာေတြ ၀ယ္ရန္ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ Ocean ကို လာေတာ့ ကိုၾကီးထူး ႏွင့္ေတြ႕သည္။ ကုိၾကီးထူး ဆိုတာ ေမေမ့ တူ၊ ေမြးစားသားလို႕လည္း ေျပာလို႕ရသည္။ ျပည့္စံုသာ ဆိုတဲ့ ေခၚသံကို မၾကားရတာ ၾကာလွျပီမို႕ ကိုယ့္ကို ေခၚသည္လို႕ပင္ မထင္။ ေမေမ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားကတည္းက ဒက္ဒီက ေမေမ့နာမည္ သာ ပါေသာ ျပည့္စံုသာ ဆိုသည့္နာမည္ ကို ျပည့္စံုသစ္လြင္ ရယ္လို႕ ေျပာင္းေစခဲ့သည္။ လူတိုင္းကလည္း သစ္လြင္ပဲ ေခၚၾကသျဖင့္ ကိုယ့္နာမည္ထဲ ျပည့္စံုပါတာကိုေတာင္ ေမ့ေနခဲ့သည္။
“အန္တီက မင္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ ျပည့္စံု၊ အန္ကယ္လ္ အေၾကာင္းၾကားကာစက အန္တီလည္း အိပ္ရာထဲေတာင္ လဲသြားေသးတယ္၊ မင္းကို ေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္ လာမေတြ႕ရဲဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ မင္းပဲ သြားလိုက္ပါ၊ မင္းသိတဲ့ ရန္ကုန္ တိုက္ခန္းမွာပဲ”
ကိုၾကီးထူးက ေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားပါရေစဦး ကိုၾကီးရာ”
“မာန ျပိဳင္ၾကတဲ့ အထဲမွာ မင္းေတာ့ မပါနဲ႕ေတာ့ကြာ၊ အန္တီက မင္းသိတဲ့ ကြန္ဒို တိုက္ခန္းမွာပဲ ေနတယ္ သြားလိုက္ပါ”
***************
***************
သူႏွင့္ Online မွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့ သူ႕အေဖဆံုးျပီး အလုပ္ေတြလည္း အရမ္းမ်ားေနသည့္ အေၾကာင္း ေျပာသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခင္ပြင့္က ေက်ာင္းကို အလည္လာဖို႕ ခ်ိန္းလိုက္သည္။ ကိုသစ္လြင္ ကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိျပီးသားပဲေလ…။
“Seminar တစ္ခု တက္စရာ ႐ွိတယ္ကြ ဒါေပမယ့္ ရပါတယ္ ငါေခၚေပးမယ္” ဟုသူငယ္ခ်င္းက ေျပာတုန္း႐ွိေသးသည္။ အခန္းတစ္ခုထဲမွ ဆရာမတစ္ေယာက္ ထြက္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက “ဟိုမွာ ထြက္လာတာနဲ႕ အေတာ္ပဲ” ဟုဆိုသည္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခင္ပြင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ဟုတ္သားပဲ၊ ဒီေက်ာင္းမွာ ခင္ပြင့္ လည္း႐ွိတာပဲ။ သူမက သူတို႕ကို မျမင္ပဲ တစ္ဖက္အေဆာင္ ဆီသို႕ ထြက္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းက “ေဒၚခင္ပြင့္ေရ ဒီမွာ ခင္းဗ်ား ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတယ္” ဟုလွမ္းေခၚသည္။
“ေဟ့ မင္း ဘယ္သူ႕ကို ေခၚေနတာတုန္း၊ ငါေျပာတာ ခင္ပြင့္မဟုတ္ဘူး ခင္ပုန္းညက္ျဖဴ ေလကြာ”
“ေအး အတူတူပဲေလ ခင္ပုန္းညက္ ဆိုတာ ေခၚရခက္လို႕ ထင္ပါရဲ႕ ခင္ပြင့္လို႕ပဲ အားလံုးက ေခၚၾကတာကို”
“ဗ်ာ”
ခင္ပြင့္ကေတာ့ သူတို႕ဆီသို႕ လာေနျပီ။ ကိုယ့္မွာသာ ဘယ္မ်က္ႏွာနဲ႕ ဘယ္သူရယ္လို႕ မိတ္ဆက္ရမွာပါလိမ္႕ေနာ္…။
သိဂၤါေက်ာ္
( စိတ္ကူး သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ e-mail မ်ား တိုက္ဆိုင္မႈ ႐ွိက ခြင့္လႊတ္ပါ )